Vér hinir óskeikulu Kristján Guðmundsson skrifar 25. ágúst 2011 06:00 Nafn á grein þessari má lesa út úr grein Brynjars Níelssonar hæstaréttarlögmanns í Fréttablaðinu er birtist hinn 6. ágúst 2011. Lögmaðurinn finnur allt til að verja úrskurði dómara Hæstaréttar Íslands í anda þess að þeir sem þar komast til valda séu óskeikulir. Hann telur að ekki megi hrófla við dómi sem þegar hefur verið upp kveðinn og dómur sé hinn endanlegi sannleikur. Því miður er það svo í íslensku réttarfari að þar hefur þróast spilling sem er verri en nokkur spilling sem áður hefur sést í íslensku samfélagi. Spilling þessi einkennist af umsögn lögmanna sem leitað er til varðandi rekstur máls fyrir dómi að lögmennirnir biðja skjólstæðinga sína að leggjast á bæn og biðja þess að ákveðnir dómarar komi ekki til með að hafa afskipti af málinu. Dómar eru kveðnir upp án tillits til þess sem mælt er fyrir í lögum og eru slíkir utanlaga dómar miklu fleiri en hinn almenni borgari gerir sér grein fyrir. Dómur sem kveðinn er upp á að vera til að skýra fyrir almenningi hvernig eigi að túlka umrætt orðalag í lögum sem sett eru af Alþingi í þeim tilgangi að samskipti þegnanna geti gengið með sem fæstum árekstrum. Þegar uppkveðnir dómar í sams konar eða sambærilegum málum eru á einn veg í dag en á allt annan veg á morgun er ekki hægt að taka úrskurð dómara alvarlega. Framkvæmd dóma á Íslandi er eins og „rússnesk rúlletta“ því dómurinn sem kveðinn var upp í gær vegna skemmdarverka getur í sambærilegu máli verið úrskurðaður af dómara sem löglegt skemmdarverk á morgun. Ekkert samræmi er í túlkun dómara innan hins íslenska réttarkerfis. Fyrir hendi eru skriflegar sannanir fyrir því að álit eins dómara er öndvert við álit dómsstjóra sama dómstóls. Þegar slíkar sannanir eru fyrirliggjandi um mistúlkanir dómara á lögum og hringlandahátt er því fylgir innan réttarkerfisins án þess að þegnarnir fá leiðréttingu sinna mála er þjóðfélagið á hættulegri braut. Notkun dómara á fölsuðum gögnum í úrskurðum sínum og að þeir neiti að fara að lögum er ekkert einsdæmi. Fyrir hendi eru fleiri en eitt dæmi (mörg) um að dómari hafi notað falsað gagn sem úrskurður dómarans var byggður á. Þegar réttarkerfið er komið út á svo hála braut að úrskurður dómara er byggður á fölsuðu gagni er stutt í að farið verði í að höggva mann og annan. M.ö.o. að menn hlíta ekki úrskurði dómara heldur taka lögin í sínar eigin hendur. Lagasetning og tilkoma skipunar á dómara var til þess ætluð að með því yrði hægt að koma í veg fyrir þau vígaferli sem viðgengust á öldum áður. Réttarkerfið sem spannst upp í kringum dómara er orðið að myllusteini um háls þjóðarinnar því ekkert er að marka uppkveðna dóma. Þjóðin þarf að halda uppi stórum hópi manna sem níðast á þegnunum með geðþóttaúrskurðum sem kallast dómar en dómarnir eru þess eðlis að þeir leysa engan vanda innan samfélagsins. Eina atriðið sem leyst er með uppkvaðningu dóms er að það eru fluttir peningar frá aðilum að málarekstri og yfir til lögmanna. Sá sem tapar máli þarf að greiða tvisvar til þrisvar sinnum meira í kostnað en sá sem fær jákvæðan úrskurð dómara. Sá sem verður undir í ræðuhöldum fyrir dómara getur ekki leitað réttar síns á neinn hátt. Lögbrot dómara eru fengin mönnum innan sömu starfsklíku til skoðunar og gera ekkert annað en að hvítþvo misgjörðirnar sem felast í dómsorðum. Þvottastöðvar þessar eru Nefnd um dómarastörf og Dómstólaráð. Þeir sem eru skipaðir í þessa nefnd og ráð koma úr hópi dómara og að ætlast til þess að þeir fari að kasta rýrð á starfsfélaga sína er álíka og að bregðast samtökum á borð við bandarísku mafíuna. Dómar sem falla undir utanlaga-dómsúrskurð eru miklu fleiri en fólk í landinu gerir sér grein fyrir. Dæmi er um að uppkveðinn dómur boðaði að ofbeldi væri löglegt ofbeldi og þeir sem urðu fyrir ofbeldinu fengu heimild dómarans til að snúast til varnar og beita ofbeldi gegn ofbeldismanninum. Erum við ekki komin á það stig í dómararuglinu að fyrri tíma vígaferli eru innan seilingar? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Halldór 5.10.2024 Jón Þór Stefánsson Halldór Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson Skoðun Skoðun Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir skrifar Skoðun Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar Skoðun Framtíðarkvíði er ekki gott veganesti Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Orkan á Vestfjörðum Þorsteinn Másson skrifar Skoðun Smábátar eru þjóðhagslega hagkvæmari en togarar Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Foreldrar eru sérfræðingar í sínum börnum Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Vísindin vakna til nýsköpunar! Einar Mäntylä skrifar Skoðun Risastórt lýðheilsumál sem Alþingi hunsar Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Þess vegna býð ég mig fram Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson skrifar Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Framboð er eina leiðin Eiríkur St. Eiríksson skrifar Skoðun Háskóli Íslands er ekki að sinna skyldum sínum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Verðmætasköpun og kennarar Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Nýjar lausnir gegn ofbeldi Drífa Snædal skrifar Skoðun Lögin um það sem er bannað Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir skrifar Skoðun Dauðarefsing Pírata Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Af hverju erum við að þessu? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Upplýsingaóreiða í boði orkugeirans og Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Úrskurðargrautur lögmanna Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Er vitlaust gefið í stjórnmálum? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Hinn langi USArmur Ísraels Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Kveðja frá Heimssýn til landsfundar VG 2024 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Þjóðaróperan á Alþingi í nær 70 ár Finnur Bjarnason,Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um Ölfusárbrú og veggjöld Haukur Arnþórsson skrifar Sjá meira
Nafn á grein þessari má lesa út úr grein Brynjars Níelssonar hæstaréttarlögmanns í Fréttablaðinu er birtist hinn 6. ágúst 2011. Lögmaðurinn finnur allt til að verja úrskurði dómara Hæstaréttar Íslands í anda þess að þeir sem þar komast til valda séu óskeikulir. Hann telur að ekki megi hrófla við dómi sem þegar hefur verið upp kveðinn og dómur sé hinn endanlegi sannleikur. Því miður er það svo í íslensku réttarfari að þar hefur þróast spilling sem er verri en nokkur spilling sem áður hefur sést í íslensku samfélagi. Spilling þessi einkennist af umsögn lögmanna sem leitað er til varðandi rekstur máls fyrir dómi að lögmennirnir biðja skjólstæðinga sína að leggjast á bæn og biðja þess að ákveðnir dómarar komi ekki til með að hafa afskipti af málinu. Dómar eru kveðnir upp án tillits til þess sem mælt er fyrir í lögum og eru slíkir utanlaga dómar miklu fleiri en hinn almenni borgari gerir sér grein fyrir. Dómur sem kveðinn er upp á að vera til að skýra fyrir almenningi hvernig eigi að túlka umrætt orðalag í lögum sem sett eru af Alþingi í þeim tilgangi að samskipti þegnanna geti gengið með sem fæstum árekstrum. Þegar uppkveðnir dómar í sams konar eða sambærilegum málum eru á einn veg í dag en á allt annan veg á morgun er ekki hægt að taka úrskurð dómara alvarlega. Framkvæmd dóma á Íslandi er eins og „rússnesk rúlletta“ því dómurinn sem kveðinn var upp í gær vegna skemmdarverka getur í sambærilegu máli verið úrskurðaður af dómara sem löglegt skemmdarverk á morgun. Ekkert samræmi er í túlkun dómara innan hins íslenska réttarkerfis. Fyrir hendi eru skriflegar sannanir fyrir því að álit eins dómara er öndvert við álit dómsstjóra sama dómstóls. Þegar slíkar sannanir eru fyrirliggjandi um mistúlkanir dómara á lögum og hringlandahátt er því fylgir innan réttarkerfisins án þess að þegnarnir fá leiðréttingu sinna mála er þjóðfélagið á hættulegri braut. Notkun dómara á fölsuðum gögnum í úrskurðum sínum og að þeir neiti að fara að lögum er ekkert einsdæmi. Fyrir hendi eru fleiri en eitt dæmi (mörg) um að dómari hafi notað falsað gagn sem úrskurður dómarans var byggður á. Þegar réttarkerfið er komið út á svo hála braut að úrskurður dómara er byggður á fölsuðu gagni er stutt í að farið verði í að höggva mann og annan. M.ö.o. að menn hlíta ekki úrskurði dómara heldur taka lögin í sínar eigin hendur. Lagasetning og tilkoma skipunar á dómara var til þess ætluð að með því yrði hægt að koma í veg fyrir þau vígaferli sem viðgengust á öldum áður. Réttarkerfið sem spannst upp í kringum dómara er orðið að myllusteini um háls þjóðarinnar því ekkert er að marka uppkveðna dóma. Þjóðin þarf að halda uppi stórum hópi manna sem níðast á þegnunum með geðþóttaúrskurðum sem kallast dómar en dómarnir eru þess eðlis að þeir leysa engan vanda innan samfélagsins. Eina atriðið sem leyst er með uppkvaðningu dóms er að það eru fluttir peningar frá aðilum að málarekstri og yfir til lögmanna. Sá sem tapar máli þarf að greiða tvisvar til þrisvar sinnum meira í kostnað en sá sem fær jákvæðan úrskurð dómara. Sá sem verður undir í ræðuhöldum fyrir dómara getur ekki leitað réttar síns á neinn hátt. Lögbrot dómara eru fengin mönnum innan sömu starfsklíku til skoðunar og gera ekkert annað en að hvítþvo misgjörðirnar sem felast í dómsorðum. Þvottastöðvar þessar eru Nefnd um dómarastörf og Dómstólaráð. Þeir sem eru skipaðir í þessa nefnd og ráð koma úr hópi dómara og að ætlast til þess að þeir fari að kasta rýrð á starfsfélaga sína er álíka og að bregðast samtökum á borð við bandarísku mafíuna. Dómar sem falla undir utanlaga-dómsúrskurð eru miklu fleiri en fólk í landinu gerir sér grein fyrir. Dæmi er um að uppkveðinn dómur boðaði að ofbeldi væri löglegt ofbeldi og þeir sem urðu fyrir ofbeldinu fengu heimild dómarans til að snúast til varnar og beita ofbeldi gegn ofbeldismanninum. Erum við ekki komin á það stig í dómararuglinu að fyrri tíma vígaferli eru innan seilingar?
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun