Ég er nammigrís 25. febrúar 2012 06:00 Dagur 1 Kæra dagbók. Ég heiti Lísa og er nammigrís. Ég elska að borða nammi og drekka gos. Foreldrar mínir reyna stundum að grípa í taumana og hafa hemil á mér en ég er lagin við að ná mínu fram. Til dæmis um daginn þegar mamma var úti að versla og pabbi að horfa á enska boltann. Ég fór að suða í pabba um sælgæti en hann var svo æstur yfir leiknum að hann veitti mér enga athygli. Ég hélt áfram því ég vissi af góðgæti uppi í eldhússkáp en pabbi virtist algerlega heyrnarlaus. Þegar fyrri hálfleikur var að enda gat ég ekki meir. Tárin tóku að streyma niður kinnar mínar. Að lokum var ég farin að hágráta og eftir því sem pabbi hækkaði í sjónvarpstækinu hækkaði grátur minn en skyndilega stökk hann fram í eldhús og kom til baka með fullan poka af súkkulaði og karamellum. Ég brosti gegnum tárin.Dagur 2 Afi og amma koma stundum í heimsókn. Pabbi fussar og segir að amma sé með nefið ofan í öllu. Til dæmis þegar hún opnar ísskápinn og dæsir yfir öllum tveggja lítra gosflöskunum sem þar blasa við. Hún segir að pabbi og mamma séu af goskynslóðinni. Þeim væri nær að drekka blessaða mjólkina og styrkja íslenskan landbúnað í stað þess að kaupa þetta ropvatn sem eyðileggur tennurnar í fólki. Amma er alltaf að hugsa um heilsuna og hleypur maraþon á hverju ári. Afi er miklu rólegri. Við horfum saman á vídeó og hann laumar að mér brjóstsykursmola. „Láttu hana ömmu þína ekki vita af þessu" hvíslar hann.Dagur 3 Ég er nýkomin úr skólanum og er ein heima. Ég er svona lyklabarn. Ég er svöng og mig langar í kremkexið sem er uppi í eldhússkáp. Eftir smá stund er ég orðin södd og glöð, með súkkulaðikrem út á kinnum og kexmylsnu út um allt eldhúsgólf. Ég má ekki fá gos í dag, en það sér enginn þótt það vanti smá. Með einhverju þarf að skola kexinu niður. Á leiðinni inn í herbergið mitt renni ég hendinni ofan í skál og næli mér í súkkulaðikúlur.Dagur 4 Ég fór til tannlæknis í dag. Pabbi er í sjokki og mamma í taugaáfalli eftir að hafa fengið reikninginn. Það verða víst ekki fleiri verslunarferðir hjá henni á næstunni. Ég er með 3 skemmdar tennur. Þegar tannfræðingurinn,sem heitir Lilja, fór að rekja garnirnar úr mömmu hvernig mataræði fjölskyldunnar væri háttað hélt ég að hún þyrfti áfallahjálp. „Þetta er hræðilegt" hrópaði hún. Við fengum síðan leiðbeiningar í munnhirðu og fræðslu um mataræði: „Ekki borða sætindi oftar en einu sinni í viku. Ákveðið hvaða sælgæti og hversu mikið þið ætlið að kaupa og borðið á sem skemmstum tíma. Burstið á eftir með flúortannkremi. Tennurnar þurfa hvíld á milli máltíða. Ef maður er að farast úr hungri er gott að fá sér eitthvað hollt eins og ávöxt, brauðsneið með hollu áleggi eða súrmjólk. Í mjólkurvörum er oft viðbættur sykur. Lærið að lesa utan á matvörur og kanna sykurinnihald þeirra. Tennurnar á að bursta tvisvar á dag. Börn þurfa hjálp við tannburstun fram að 10 ára aldri og eftir það gott aðhald og eftirlit frá foreldrum." Eftir að tannfræðingurinn hafði sýnt okkur réttu handtökin við tannburstunina dæsti mamma rauð í framan og sagði að þetta hefði hún þurft að læra fyrir 20 árum.Dagur 5 Við erum ennþá að melta það sem tannfræðingurinn fræddi okkur um. „Sykraðir gosdrykkir eru óhollir fyrir tennurnar. Sama gildir um ávaxtasafa og djús. Einnig ber að varast ósykruðu drykkina því að rotvarnarefnin í þeim leysa upp glerunginn. Ef alltaf er verið að súpa á þessu sulli liggja tennurnar alla daga í sykri og glerungseyðandi rotvarnarefnum." Nú er komið kvöld og rólegt yfir öllu. Mamma tók æðiskast í eldhúsinu í dag. Allir skápar eru hálftómir. Kex, sælgæti, snakk og önnur óhollusta horfin. „Nóg pláss. Ekki þörf á nýrri eldhúsinnréttingu" segir hún við pabba. Við höfum ákveðið að hafa nammidag á laugardögum. Pabbi horfir á sig á hlið í speglinum og strýkur magann. „Ég keypti mér kort í ræktina í dag" segir hann og hverfur út um dyrnar. Ég á tíma hjá tannlækninum á morgun. Ég kvíði svolítið fyrir. Mamma er sest niður með prjónana og horfir á sjónvarpið. Skyldi hún hafa hent öllum karamellunum? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið 37 milljarðar gefins á silfurfati Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir Skoðun Er nóg að starfsfólkið sé gott? Sigrún Huld Þorgrímsdóttir Skoðun Halldór 09.08.2025 Halldór Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Við stöndum þeim næst en fáum ekki rödd Svava Bjarnadóttir Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar Skoðun Aukum faglegan stuðning í skólum borgarinnar Þorleifur Örn Gunnarsson Skoðun Skoðun Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar Skoðun Baráttan um þjóðarsálina Alexandra Briem skrifar Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson skrifar Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt skrifar Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Endurhæfing skiptir öllu máli í Parkinson Helga G Halldórsdóttir skrifar Skoðun Hinsegin í vinnunni Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Við stöndum þeim næst en fáum ekki rödd Svava Bjarnadóttir skrifar Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisstefnan og frelsið Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Sjá meira
Dagur 1 Kæra dagbók. Ég heiti Lísa og er nammigrís. Ég elska að borða nammi og drekka gos. Foreldrar mínir reyna stundum að grípa í taumana og hafa hemil á mér en ég er lagin við að ná mínu fram. Til dæmis um daginn þegar mamma var úti að versla og pabbi að horfa á enska boltann. Ég fór að suða í pabba um sælgæti en hann var svo æstur yfir leiknum að hann veitti mér enga athygli. Ég hélt áfram því ég vissi af góðgæti uppi í eldhússkáp en pabbi virtist algerlega heyrnarlaus. Þegar fyrri hálfleikur var að enda gat ég ekki meir. Tárin tóku að streyma niður kinnar mínar. Að lokum var ég farin að hágráta og eftir því sem pabbi hækkaði í sjónvarpstækinu hækkaði grátur minn en skyndilega stökk hann fram í eldhús og kom til baka með fullan poka af súkkulaði og karamellum. Ég brosti gegnum tárin.Dagur 2 Afi og amma koma stundum í heimsókn. Pabbi fussar og segir að amma sé með nefið ofan í öllu. Til dæmis þegar hún opnar ísskápinn og dæsir yfir öllum tveggja lítra gosflöskunum sem þar blasa við. Hún segir að pabbi og mamma séu af goskynslóðinni. Þeim væri nær að drekka blessaða mjólkina og styrkja íslenskan landbúnað í stað þess að kaupa þetta ropvatn sem eyðileggur tennurnar í fólki. Amma er alltaf að hugsa um heilsuna og hleypur maraþon á hverju ári. Afi er miklu rólegri. Við horfum saman á vídeó og hann laumar að mér brjóstsykursmola. „Láttu hana ömmu þína ekki vita af þessu" hvíslar hann.Dagur 3 Ég er nýkomin úr skólanum og er ein heima. Ég er svona lyklabarn. Ég er svöng og mig langar í kremkexið sem er uppi í eldhússkáp. Eftir smá stund er ég orðin södd og glöð, með súkkulaðikrem út á kinnum og kexmylsnu út um allt eldhúsgólf. Ég má ekki fá gos í dag, en það sér enginn þótt það vanti smá. Með einhverju þarf að skola kexinu niður. Á leiðinni inn í herbergið mitt renni ég hendinni ofan í skál og næli mér í súkkulaðikúlur.Dagur 4 Ég fór til tannlæknis í dag. Pabbi er í sjokki og mamma í taugaáfalli eftir að hafa fengið reikninginn. Það verða víst ekki fleiri verslunarferðir hjá henni á næstunni. Ég er með 3 skemmdar tennur. Þegar tannfræðingurinn,sem heitir Lilja, fór að rekja garnirnar úr mömmu hvernig mataræði fjölskyldunnar væri háttað hélt ég að hún þyrfti áfallahjálp. „Þetta er hræðilegt" hrópaði hún. Við fengum síðan leiðbeiningar í munnhirðu og fræðslu um mataræði: „Ekki borða sætindi oftar en einu sinni í viku. Ákveðið hvaða sælgæti og hversu mikið þið ætlið að kaupa og borðið á sem skemmstum tíma. Burstið á eftir með flúortannkremi. Tennurnar þurfa hvíld á milli máltíða. Ef maður er að farast úr hungri er gott að fá sér eitthvað hollt eins og ávöxt, brauðsneið með hollu áleggi eða súrmjólk. Í mjólkurvörum er oft viðbættur sykur. Lærið að lesa utan á matvörur og kanna sykurinnihald þeirra. Tennurnar á að bursta tvisvar á dag. Börn þurfa hjálp við tannburstun fram að 10 ára aldri og eftir það gott aðhald og eftirlit frá foreldrum." Eftir að tannfræðingurinn hafði sýnt okkur réttu handtökin við tannburstunina dæsti mamma rauð í framan og sagði að þetta hefði hún þurft að læra fyrir 20 árum.Dagur 5 Við erum ennþá að melta það sem tannfræðingurinn fræddi okkur um. „Sykraðir gosdrykkir eru óhollir fyrir tennurnar. Sama gildir um ávaxtasafa og djús. Einnig ber að varast ósykruðu drykkina því að rotvarnarefnin í þeim leysa upp glerunginn. Ef alltaf er verið að súpa á þessu sulli liggja tennurnar alla daga í sykri og glerungseyðandi rotvarnarefnum." Nú er komið kvöld og rólegt yfir öllu. Mamma tók æðiskast í eldhúsinu í dag. Allir skápar eru hálftómir. Kex, sælgæti, snakk og önnur óhollusta horfin. „Nóg pláss. Ekki þörf á nýrri eldhúsinnréttingu" segir hún við pabba. Við höfum ákveðið að hafa nammidag á laugardögum. Pabbi horfir á sig á hlið í speglinum og strýkur magann. „Ég keypti mér kort í ræktina í dag" segir hann og hverfur út um dyrnar. Ég á tíma hjá tannlækninum á morgun. Ég kvíði svolítið fyrir. Mamma er sest niður með prjónana og horfir á sjónvarpið. Skyldi hún hafa hent öllum karamellunum?
Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar
Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar