"Allt að“ ekki neitt Birgir Rafn Þráinsson skrifar 15. maí 2012 06:00 Sjaldan hafa valkostir neytenda verið jafn margir og nú þegar kemur að fjarskiptatengingum heimilanna. Af þeim er ljósleiðari, lagður alla leið inn á heimili notenda, líkt og Gagnaveita Reykjavíkur leggur, öflugasta og fullkomnasta lausnin enda eina sanna ljósleiðaralausnin. Um það deilir enginn og ekkert sem bendir til annars en svo verði lengi. Síminn hefur nýverið hafið kynningu á skammtímalausn sem felst í að blandað er saman ljósleiðurum sem liggja í götuskápa og áframhaldandi notkun á gömlu símalínunum. Þetta er svokölluð VDSL-tækni, næsta kynslóð af ADSL, sem Síminn kýs að kalla ljósnet. Það sem skiptir þó megin máli fyrir neytendur er hvaða þjónusta þeim býðst. Staðreyndin er sú að framboð og gæði fjarskiptaþjónustu til heimila er nátengt getu fjarskiptatengingarinnar til gagnaflutninga. Viðfangsefnið felst í því að auka mögulegt gagnamagn (bandvídd) og hámarka gagnahraða sem allra mest. Sem betur fer átta margir sig á þessum tæknilegu atriðum, ekki bara tæknifólk. Samfélagsmiðlar og sjónvarpsefni er sífellt að verða kröfuharðara á afköst og hraða gagnaflutninga og því gerir almenningur sér grein fyrir. Enginn nennir að bíða eftir að mynd á Facebook sé að birtast á tölvuskjánum, myndband á YouTube byrji að spila eða bíómynd á leigunni hefjist. Á ljósleiðaraneti Gagnaveitunnar bjóða þjónustuaðilar nú Internet-þjónustu með bandvíddina 100 megabitar á sekúndu. Það þýðir að ljósleiðaraheimtaug heimilisins ræður við umrædda bandvídd hvort heldur það er við flutning gagna til þess eða frá því og já, hvort tveggja í einu. Þarna er ekki um að ræða tilgreinda bandvídd hjá sumum eða stundum, heldur hjá öllum alltaf, það geta viðskiptavinir Ljósleiðarans staðfest með því að mæla hraða tengingar sinnar á ljosleidarinn.is. Það hefur viðgengist ansi lengi og í raun allt frá upphafi þjónustu með ADSL-tækni að neytendum sé boðið upp á hina afkáralegu skilgreiningu á þjónustu: „Allt að" eitthvað. Þannig selur Síminn nú „allt að" 50 megabita Internet þjónustu um VDSL-kerfi (ljósnet) sitt en í raun sanni má ætla að fáir viðskiptavinir nái þeirri bandvídd, sumir þeirra bara stundum og þá bara til sín. Frá heimilinu er hún a.m.k. helmingi minni. Þetta geta viðskiptavinir Símans sjálfir sannfærst um með því að mæla hraða tengingar sinnar á siminn.is/adstod/netid/hradi. Flestir munu komast að því að „allt að" er að skila þeim „langt frá" því sem þeir telja sig vera að kaupa. Réttara væri að selja þjónustu með „að lágmarki" tiltekin gæði fremur en „allt að" tiltekin gæði. Hver kaupir „allt að" tveggja lítra kók og fær þá kannski afhenta hálfs lítra kók, kannski lítra og ef heppnin er með þá tveggja lítra flösku en það er bara í boði fyrir þá sem búa við hliðina á sjoppunni! Síminn hefur fullyrt að ljósnetið muni ná til 100 þúsund heimila og að þeir muni bjóða hverju heimili 100 megabita tengingu. Það þarf engan snilling til að sjá að hér hefur markaðsfólk Símans farið eitthvað fram úr sér og lofar því sem hreinlega er ekki hægt að standa við. Hafandi fengið á sig fjölda stjórnvaldssekta vegna ólögmætra markaðsaðgerða er ótrúlegt að sjá Símann áfram á braut blekkinga í sölu- og markaðsaðgerðum sínum. Auk villandi nafngiftar og upplýsinga um bandvídd er þar að auki látið í veðri vaka að þjónusta Símans sé ódýrari en samkeppnisaðila sem nemur aðgangsgjaldi Gagnveitunnar. Neytendur, látið ekki blekkjast af svona bulli. Með einföldum verðsamanburði af vefsíðum Símans og Vodafone sést að á algengri þjónustuleið er þjónusta Vodafone um Ljósleiðara Gagnaveitunnar ódýrari en þjónusta Símans um ljósnetið. Gagnaveita Reykjavíkur hefur nú lagt og tengt ljósleiðara til rúmlega 46 þúsund heimila, fyrst og fremst á höfuðborgarsvæðinu en einnig á Suður- og Vesturlandi. Ætla má að um 50 þúsund heimili eða 40% heimila landsins geti nýtt sér alvöru ljósleiðaratengingu frá Gagnaveitu Reykjavíkur eða öðrum gagnaveitum. Þá hefur fjöldi sveitarfélaga í hyggju að leysa fjarskiptamál íbúa sinna með sambærilegum hætti. Það verður því að teljast nokkuð merkilegt að á svæðum þar sem alvöru ljósleiðaralausn er þegar til staðar telji Síminn sér hag í því að leggja út í umtalsverðar fjárfestingar til að púkka upp á áframhaldandi notkun símalínunnar. Fjárfestingum þeirra er varla vel varið í uppfærslu á gamalli koparlínutækni þar sem ljósleiðari er þegar í boði alla leið inn fyrir húsvegg. Ætli hluthafar og kröfuhafar Símans viti af þessu? Hvaða fjárfestir myndi fjárfesta í malbikun á gamla sveitaveginum við hliðina á nýlagðri hraðbrautinni? Að sjálfsögðu býðst Símanum, eins og öllum þjónustuveitum, að veita þjónustu um ljósleiðaranet Gagnaveitunnar. Með því gæti Síminn, í samkeppni við aðra, veitt þá þjónustu sem löngun Símans stendur til, í stað „allt að" þjónustu. Viðskiptavinir sem kjósa að taka alvöru ljósleiðaratengingu í notkun, hverfa því í stórum stíl frá Símanum til annarra þjónustuaðila. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Skoðun Mest lesið Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson Skoðun Stærð er ekki mæld í sentimetrum Sigmar Guðmundsson Skoðun Áður en íslenskan leysist upp Gamithra Marga Skoðun Að eiga sæti við borðið Grímur Grímsson Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson Skoðun Hverjum þjónar nýsköpunin? Halldóra Mogensen Skoðun Skoðun Skoðun Að taka ekki mark á sjálfum sér Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri borg Alexandra Briem skrifar Skoðun Að eiga sæti við borðið Grímur Grímsson skrifar Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Framtíð safna í ferðaþjónustu Guðrún D. Whitehead skrifar Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Að skapa framtíð úr fortíð Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Tími til umbóta í byggingareftirliti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Stærð er ekki mæld í sentimetrum Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Áður en íslenskan leysist upp Gamithra Marga skrifar Skoðun Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Hverjum þjónar nýsköpunin? Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Heilbrigðisráðherra og stjórn VIRK hafa brugðist okkur Eden Frost Kjartansbur skrifar Skoðun Þegar ríkið fer á sjóinn Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Íbúðarhúsnæði sem heimili fólks Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar Skoðun Leiðrétting veiðigjalda og varðstaðan um sérhagsmuni Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Þjóðminjasafn án fornleifafræðinga Snædís Sunna Thorlacius,Ingibjörg Áskelsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir skrifar Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson skrifar Skoðun Raddir fanga Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Kann Jón Steindór ekki að reikna? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Sjaldan hafa valkostir neytenda verið jafn margir og nú þegar kemur að fjarskiptatengingum heimilanna. Af þeim er ljósleiðari, lagður alla leið inn á heimili notenda, líkt og Gagnaveita Reykjavíkur leggur, öflugasta og fullkomnasta lausnin enda eina sanna ljósleiðaralausnin. Um það deilir enginn og ekkert sem bendir til annars en svo verði lengi. Síminn hefur nýverið hafið kynningu á skammtímalausn sem felst í að blandað er saman ljósleiðurum sem liggja í götuskápa og áframhaldandi notkun á gömlu símalínunum. Þetta er svokölluð VDSL-tækni, næsta kynslóð af ADSL, sem Síminn kýs að kalla ljósnet. Það sem skiptir þó megin máli fyrir neytendur er hvaða þjónusta þeim býðst. Staðreyndin er sú að framboð og gæði fjarskiptaþjónustu til heimila er nátengt getu fjarskiptatengingarinnar til gagnaflutninga. Viðfangsefnið felst í því að auka mögulegt gagnamagn (bandvídd) og hámarka gagnahraða sem allra mest. Sem betur fer átta margir sig á þessum tæknilegu atriðum, ekki bara tæknifólk. Samfélagsmiðlar og sjónvarpsefni er sífellt að verða kröfuharðara á afköst og hraða gagnaflutninga og því gerir almenningur sér grein fyrir. Enginn nennir að bíða eftir að mynd á Facebook sé að birtast á tölvuskjánum, myndband á YouTube byrji að spila eða bíómynd á leigunni hefjist. Á ljósleiðaraneti Gagnaveitunnar bjóða þjónustuaðilar nú Internet-þjónustu með bandvíddina 100 megabitar á sekúndu. Það þýðir að ljósleiðaraheimtaug heimilisins ræður við umrædda bandvídd hvort heldur það er við flutning gagna til þess eða frá því og já, hvort tveggja í einu. Þarna er ekki um að ræða tilgreinda bandvídd hjá sumum eða stundum, heldur hjá öllum alltaf, það geta viðskiptavinir Ljósleiðarans staðfest með því að mæla hraða tengingar sinnar á ljosleidarinn.is. Það hefur viðgengist ansi lengi og í raun allt frá upphafi þjónustu með ADSL-tækni að neytendum sé boðið upp á hina afkáralegu skilgreiningu á þjónustu: „Allt að" eitthvað. Þannig selur Síminn nú „allt að" 50 megabita Internet þjónustu um VDSL-kerfi (ljósnet) sitt en í raun sanni má ætla að fáir viðskiptavinir nái þeirri bandvídd, sumir þeirra bara stundum og þá bara til sín. Frá heimilinu er hún a.m.k. helmingi minni. Þetta geta viðskiptavinir Símans sjálfir sannfærst um með því að mæla hraða tengingar sinnar á siminn.is/adstod/netid/hradi. Flestir munu komast að því að „allt að" er að skila þeim „langt frá" því sem þeir telja sig vera að kaupa. Réttara væri að selja þjónustu með „að lágmarki" tiltekin gæði fremur en „allt að" tiltekin gæði. Hver kaupir „allt að" tveggja lítra kók og fær þá kannski afhenta hálfs lítra kók, kannski lítra og ef heppnin er með þá tveggja lítra flösku en það er bara í boði fyrir þá sem búa við hliðina á sjoppunni! Síminn hefur fullyrt að ljósnetið muni ná til 100 þúsund heimila og að þeir muni bjóða hverju heimili 100 megabita tengingu. Það þarf engan snilling til að sjá að hér hefur markaðsfólk Símans farið eitthvað fram úr sér og lofar því sem hreinlega er ekki hægt að standa við. Hafandi fengið á sig fjölda stjórnvaldssekta vegna ólögmætra markaðsaðgerða er ótrúlegt að sjá Símann áfram á braut blekkinga í sölu- og markaðsaðgerðum sínum. Auk villandi nafngiftar og upplýsinga um bandvídd er þar að auki látið í veðri vaka að þjónusta Símans sé ódýrari en samkeppnisaðila sem nemur aðgangsgjaldi Gagnveitunnar. Neytendur, látið ekki blekkjast af svona bulli. Með einföldum verðsamanburði af vefsíðum Símans og Vodafone sést að á algengri þjónustuleið er þjónusta Vodafone um Ljósleiðara Gagnaveitunnar ódýrari en þjónusta Símans um ljósnetið. Gagnaveita Reykjavíkur hefur nú lagt og tengt ljósleiðara til rúmlega 46 þúsund heimila, fyrst og fremst á höfuðborgarsvæðinu en einnig á Suður- og Vesturlandi. Ætla má að um 50 þúsund heimili eða 40% heimila landsins geti nýtt sér alvöru ljósleiðaratengingu frá Gagnaveitu Reykjavíkur eða öðrum gagnaveitum. Þá hefur fjöldi sveitarfélaga í hyggju að leysa fjarskiptamál íbúa sinna með sambærilegum hætti. Það verður því að teljast nokkuð merkilegt að á svæðum þar sem alvöru ljósleiðaralausn er þegar til staðar telji Síminn sér hag í því að leggja út í umtalsverðar fjárfestingar til að púkka upp á áframhaldandi notkun símalínunnar. Fjárfestingum þeirra er varla vel varið í uppfærslu á gamalli koparlínutækni þar sem ljósleiðari er þegar í boði alla leið inn fyrir húsvegg. Ætli hluthafar og kröfuhafar Símans viti af þessu? Hvaða fjárfestir myndi fjárfesta í malbikun á gamla sveitaveginum við hliðina á nýlagðri hraðbrautinni? Að sjálfsögðu býðst Símanum, eins og öllum þjónustuveitum, að veita þjónustu um ljósleiðaranet Gagnaveitunnar. Með því gæti Síminn, í samkeppni við aðra, veitt þá þjónustu sem löngun Símans stendur til, í stað „allt að" þjónustu. Viðskiptavinir sem kjósa að taka alvöru ljósleiðaratengingu í notkun, hverfa því í stórum stíl frá Símanum til annarra þjónustuaðila.
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar
Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar
Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun