Flökkuhugsun 23. október 2012 06:00 Ég þakka grein Valgarðs Guðjónssonar í helgarblaði Fréttablaðsins. Þar viðurkennir hann að það sem hann í Silfri Egils kallaði „flökkusögu" um að Mannréttindadómstóll Evrópu álíti það ekki brot á mannréttindum að eitt trúfélag hafi sérstöðu gagnvart ríkisvaldinu umfram önnur, er ekki flökkusaga heldur staðreynd. Hann virðist hafa vitað betur eða kynnt sér málið síðan, þar sem hann vísar í aðra dóma en ég þessu til staðfestingar. Hann segir strangar reglur gilda um fyrirkomulagið og líkur vera á að staða þjóðkirkjunnar sé brot á Mannréttindasáttmála Evrópu. Það er einfalt fyrir hann að láta á það reyna svo hann losni við allt sem heitir „það eru líkur á" eða „ég held". En svo hrekkur hann í áróðursgírinn og segir: „Dómurinn sem Sigurður vísar til (Kokkinakis gegn grískum stjórnvöldum) er svo hreint afbragð. Þetta er mál Grikkja sem var ítrekað dæmdur í fangelsi og til hárra sekta á fyrri hluta síðustu aldar fyrir að skipta um trú! Það eru umburðarlyndir „ferðafélagar" sem kirkjan velur sér. Enn betra, niðurstaða réttarins í máli Kokkinakis – fyrir utan skaðabætur sem gríska ríkið þurfti að greiða honum: „Holds by six votes to three that there has been a breach of Article 9 (art.9)."" Bíðum við. Var ég að mæla því bót að brotið hefði verið á manninum? Nei, ég var aðeins að vísa til að í röksemdafærslu dómsins hefði komið fram að það bryti ekki gegn mannréttindum að eitt trúfélag hefði sérstöðu gagnvart ríkisvaldinu umfram önnur. Hvað ertu að fara Valgarður, með því að spyrða þetta saman með þessum hætti? Ertu að gefa í skyn að ég og aðrir kirkjunnar menn séum hlynntir mannréttindabrotum? Eru þetta rök í umræðum um samband ríkis og kirkju? Væru það gild rök gegn viðhorfum þínum ef ég spyrti þig við guðleysingja eins og Jósef Stalín og ofsóknir hans gegn kirkju og kristni, þar sem þið eigið guðleysið sameiginlegt? Þetta er ómerkilegur málflutningur og kemur umræðu um samband ríkis og kirkju ekkert við. Oj bara. Valgarður gefur lítið fyrir sameiginlegan skilning ríkisvalds og kirkju á samningi þessara aðila frá 1997 og telur mig engar upplýsingar gefa um hvað ég hafi fyrir mér í því að það sé skilningur ríkisvaldsins að greiðslur til kirkjunnar séu afgjald af jörðum sem ríkisvaldið tók yfir. Lestu samninginn maður! Þótt hann sé þér þyrnir í augum breytir það ekki eðli samningsins og skilningi málsaðila á honum. Síðan verður Valgarði hált á svellinu þegar hann vísar í frétt í Fréttablaðinu um tekjur presta af hlunnindum kirkjujarða sem þeir sitja. Hann segir: „Og til að kóróna vitleysuna þá halda prestar áfram að hirða hlunnindi af jörðunum." Þarna hefur Þórðargleði Valgarðs villt um fyrir honum, – eða er þetta kannski áróðursbrella? Ef hann hefði lesið fréttina fordómalaust hefði hann séð að hér er um að ræða jarðir sem enn eru í eigu kirkjunnar og féllu ekki undir samninginn 1997. Og svona til að forðast að málinu verði drepið á dreif og mér gerð upp sú skoðun að ég sé hlynntur þessu fyrirkomulagi þá er ég það ekki. Og enn ber Valgarður höfðinu við steininn varðandi sóknargjöldin sem félagsgjöld og vísar til innheimtufyrirkomulags þessara gjalda og þess að fólk utan trúfélaga greiði sama gjald. Varðandi þá staðhæfingu að sóknargjöld séu félagsgjöld vil ég vísa til skýrslu nefndar innanríkisráðherra dags. 16. nóv. 2011. Í þessari skýrslu er rakinn aðdragandinn að núverandi innheimtufyrirkomulagi sem komið var á með lögum nr. 91/1987 og leysti af hólmi eldri lög, þar sem sóknarnefndir ákváðu sóknargjöldin og ríkið tók að sér innheimtu þeirra gegn 1% þóknun sem rann í ríkissjóð. Breytingin til núverandi fyrirkomulags var gerð til að einfalda ríkinu innheimtuna, en breytti í engu eðli sóknargjaldanna sem félagsgjalda. Að ríkið skuli innheimta sömu upphæðir af þeim sem standa utan trúfélaga er trúfélögunum óviðkomandi og við ríkið eitt að sakast um það. Það er að sjálfsögðu hægt að hafa margar skoðanir á þessu fyrirkomulagi, en það breytir ekki því sem er kjarni málsins: Sóknargjöldin eru skilgreind sem félagsgjöld. Ástæða er til að árétta að ríkið innheimtir umrædd gjöld fyrir öll skráð trúfélög í landinu. Og kannski vænkast hagur Strympu. Nú liggur fyrir Alþingi frumvarp sem gerir ráð fyrir að lífsskoðanafélög eins og t.d. Siðmennt geti fengið skráningu á sama hátt og trúfélög og fái þá sín „sóknargjöld". Það er hið besta mál. Kannski kemur þá annað hljóð í strokkinn. Valgarður telur í lok greinar sinnar að ég færi engin rök fyrir því að kirkjan sé ekki ríkisrekin. Lestu lögin um þjóðkirkjuna og lestu ríkisreikninginn. Reikninga yfir rekstur kirkjunnar er hvergi þar að finna. Rekstur kirkjunnar er á ábyrgð kirkjuþings. Rekstur safnaðanna er á ábyrgð sóknarnefnda. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun „Hæ ástin, þarf að millifæra, getur þú samþykkt beiðnina?“ Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Kaupin á eyrinni Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun ESB fyrir almenning Oddný G. Harðardóttir Skoðun Strámaðurinn mikli Kristján Hreinsson Skoðun Skoðun Skoðun Kaupin á eyrinni Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir skrifar Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hljóð úr horni Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun ESB fyrir almenning Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Strámaðurinn mikli Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Árið er 2024 Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Samkeppni í nýju ljósi Páll Hermannsson skrifar Skoðun Það er verið að grafa dýpri fátæktargjá Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun „Hæ ástin, þarf að millifæra, getur þú samþykkt beiðnina?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Algeng þvæla um Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Hamingjan grundvallast á gæðum hugsananna Árni Már Jensson skrifar Skoðun Hátt reitt til höggs Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Brennt barn forðast eldinn Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Varnir gegn gagnagíslatökum Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir skrifar Skoðun Uppbygging almannahagsmuna á Íslandi Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Málað sig út í horn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Full orkuskipti ríkisflota og samgönguþjónustu fyrir 2030 Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Einelti er veruleikabrenglun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun „Lýtalaus íslenska“ er ekki til Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hvatning til mótshaldara Landsmóts hestamanna Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Áróður Kremls gegn Úkraínu og NATO Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Að gefnu tilefni Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Það er ákvörðun að beita mannvonsku Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Löng barátta XD fyrir jafnrétti og frelsi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Árið er 1990 Rebekka Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Létt Borgarlína og bráðavandi umferðar Elías B. Elíasson,Þórarinn Hjaltason skrifar Sjá meira
Ég þakka grein Valgarðs Guðjónssonar í helgarblaði Fréttablaðsins. Þar viðurkennir hann að það sem hann í Silfri Egils kallaði „flökkusögu" um að Mannréttindadómstóll Evrópu álíti það ekki brot á mannréttindum að eitt trúfélag hafi sérstöðu gagnvart ríkisvaldinu umfram önnur, er ekki flökkusaga heldur staðreynd. Hann virðist hafa vitað betur eða kynnt sér málið síðan, þar sem hann vísar í aðra dóma en ég þessu til staðfestingar. Hann segir strangar reglur gilda um fyrirkomulagið og líkur vera á að staða þjóðkirkjunnar sé brot á Mannréttindasáttmála Evrópu. Það er einfalt fyrir hann að láta á það reyna svo hann losni við allt sem heitir „það eru líkur á" eða „ég held". En svo hrekkur hann í áróðursgírinn og segir: „Dómurinn sem Sigurður vísar til (Kokkinakis gegn grískum stjórnvöldum) er svo hreint afbragð. Þetta er mál Grikkja sem var ítrekað dæmdur í fangelsi og til hárra sekta á fyrri hluta síðustu aldar fyrir að skipta um trú! Það eru umburðarlyndir „ferðafélagar" sem kirkjan velur sér. Enn betra, niðurstaða réttarins í máli Kokkinakis – fyrir utan skaðabætur sem gríska ríkið þurfti að greiða honum: „Holds by six votes to three that there has been a breach of Article 9 (art.9)."" Bíðum við. Var ég að mæla því bót að brotið hefði verið á manninum? Nei, ég var aðeins að vísa til að í röksemdafærslu dómsins hefði komið fram að það bryti ekki gegn mannréttindum að eitt trúfélag hefði sérstöðu gagnvart ríkisvaldinu umfram önnur. Hvað ertu að fara Valgarður, með því að spyrða þetta saman með þessum hætti? Ertu að gefa í skyn að ég og aðrir kirkjunnar menn séum hlynntir mannréttindabrotum? Eru þetta rök í umræðum um samband ríkis og kirkju? Væru það gild rök gegn viðhorfum þínum ef ég spyrti þig við guðleysingja eins og Jósef Stalín og ofsóknir hans gegn kirkju og kristni, þar sem þið eigið guðleysið sameiginlegt? Þetta er ómerkilegur málflutningur og kemur umræðu um samband ríkis og kirkju ekkert við. Oj bara. Valgarður gefur lítið fyrir sameiginlegan skilning ríkisvalds og kirkju á samningi þessara aðila frá 1997 og telur mig engar upplýsingar gefa um hvað ég hafi fyrir mér í því að það sé skilningur ríkisvaldsins að greiðslur til kirkjunnar séu afgjald af jörðum sem ríkisvaldið tók yfir. Lestu samninginn maður! Þótt hann sé þér þyrnir í augum breytir það ekki eðli samningsins og skilningi málsaðila á honum. Síðan verður Valgarði hált á svellinu þegar hann vísar í frétt í Fréttablaðinu um tekjur presta af hlunnindum kirkjujarða sem þeir sitja. Hann segir: „Og til að kóróna vitleysuna þá halda prestar áfram að hirða hlunnindi af jörðunum." Þarna hefur Þórðargleði Valgarðs villt um fyrir honum, – eða er þetta kannski áróðursbrella? Ef hann hefði lesið fréttina fordómalaust hefði hann séð að hér er um að ræða jarðir sem enn eru í eigu kirkjunnar og féllu ekki undir samninginn 1997. Og svona til að forðast að málinu verði drepið á dreif og mér gerð upp sú skoðun að ég sé hlynntur þessu fyrirkomulagi þá er ég það ekki. Og enn ber Valgarður höfðinu við steininn varðandi sóknargjöldin sem félagsgjöld og vísar til innheimtufyrirkomulags þessara gjalda og þess að fólk utan trúfélaga greiði sama gjald. Varðandi þá staðhæfingu að sóknargjöld séu félagsgjöld vil ég vísa til skýrslu nefndar innanríkisráðherra dags. 16. nóv. 2011. Í þessari skýrslu er rakinn aðdragandinn að núverandi innheimtufyrirkomulagi sem komið var á með lögum nr. 91/1987 og leysti af hólmi eldri lög, þar sem sóknarnefndir ákváðu sóknargjöldin og ríkið tók að sér innheimtu þeirra gegn 1% þóknun sem rann í ríkissjóð. Breytingin til núverandi fyrirkomulags var gerð til að einfalda ríkinu innheimtuna, en breytti í engu eðli sóknargjaldanna sem félagsgjalda. Að ríkið skuli innheimta sömu upphæðir af þeim sem standa utan trúfélaga er trúfélögunum óviðkomandi og við ríkið eitt að sakast um það. Það er að sjálfsögðu hægt að hafa margar skoðanir á þessu fyrirkomulagi, en það breytir ekki því sem er kjarni málsins: Sóknargjöldin eru skilgreind sem félagsgjöld. Ástæða er til að árétta að ríkið innheimtir umrædd gjöld fyrir öll skráð trúfélög í landinu. Og kannski vænkast hagur Strympu. Nú liggur fyrir Alþingi frumvarp sem gerir ráð fyrir að lífsskoðanafélög eins og t.d. Siðmennt geti fengið skráningu á sama hátt og trúfélög og fái þá sín „sóknargjöld". Það er hið besta mál. Kannski kemur þá annað hljóð í strokkinn. Valgarður telur í lok greinar sinnar að ég færi engin rök fyrir því að kirkjan sé ekki ríkisrekin. Lestu lögin um þjóðkirkjuna og lestu ríkisreikninginn. Reikninga yfir rekstur kirkjunnar er hvergi þar að finna. Rekstur kirkjunnar er á ábyrgð kirkjuþings. Rekstur safnaðanna er á ábyrgð sóknarnefnda.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun