Um stöðvun viðskipta Baldur Thorlacius skrifar 4. desember 2012 06:00 Á síðustu vikum hefur Kauphöllin í tvígang gripið til þess ráðs að stöðva viðskipti með skuldabréf Íbúðalánasjóðs. Í seinna skiptið var það gert í kjölfar viðtals við þingmann í erlendum fjölmiðli, þar sem fram kom að ríkið þyrfti að endursemja um skilmála skuldabréfanna. Ummælin voru birt á sama tíma og ríkisstjórnin fundaði um fjárhagsstöðu og málefni Íbúðalánasjóðs. Fjárhagsstaðan var öllum ljós fyrir fundinn, en markaðsaðilar biðu með mikilli eftirvæntingu eftir fregnum af því hvort ríkisstjórnin hygðist grípa til aðgerða til þess að draga úr skuldbindingu ríkisins vegna Íbúðalánasjóðs. Þegar ummæli þingmannsins, sem jafnframt er formaður nefndar sem fer með ákveðin málefni Íbúðalánasjóðs, birtust á miðjum ríkisstjórnarfundi gat enginn gefið sér að þau byggðu einungis á hugmyndum og vangaveltum þingmannsins. Tímasetning ummælanna gat einmitt gefið til kynna að þau byggðu á stefnu ríkisstjórnarinnar, sem hefði jafnvel getað þýtt að í þeim fælust innherjaupplýsingar. Af þeirri ástæðu voru ummælin óheppileg, óháð því hvort umræddur þingmaður hafi búið yfir innherjaupplýsingum eða ekki. Óvissa ríkti um að jafnræði fjárfesta um aðgang að innherjaupplýsingum væri tryggt og því var ekki annað hægt en að stöðva viðskipti þar til tilkynnt hafði verið um niðurstöður fundarins með fullnægjandi hætti.Ákveðinn misskilningur Þar sem ákveðinn misskilningur virðist hafa ríkt meðal almennings um forsendur stöðvunarinnar verður hér farið stuttlega yfir það verklag og þær reglur sem kauphallir byggja slíkar ákvarðanir að jafnaði á. Stöðvun viðskipta er ekki framkvæmd sem einhvers konar refsing við því að verðmótandi upplýsingum hafi verið komið á framfæri og markmiðið með slíkri aðgerð er aldrei að koma í veg fyrir umræðu. Þvert á móti er hún framkvæmd til þess að allir geti fengið aðgang að slíkum upplýsingum og viðskipti átt sér stað á jafnræðisgrundvelli. Með verðmótandi upplýsingum er í stuttu máli átt við upplýsingar sem gætu skipt fjárfesta máli við mat þeirra á virði viðkomandi verðbréfa. Upplýst umræða um verðbréf á markaði er nauðsynleg, hvort sem hún er jákvæð eða neikvæð, svo lengi sem tryggt er að upplýsingarnar sem hún byggir á hafi verið birtar á jafnræðisgrundvelli. Á jafnræðisgrundvelli þýðir að slíkar upplýsingar eiga að birtast öllum almenningi samtímis, í gegnum þar til gert fréttakerfi sem samþykkt hefur verið af Fjármálaeftirlitinu og dreifir upplýsingunum til alþjóðlegra fréttaveita og allra helstu fjölmiðla samtímis. Hafi verðmótandi upplýsingar ekki verið gerðar opinberar með viðeigandi hætti, jafnvel þó þær hafi verið birtar í fjölmiðlum eða ræddar á opinberum vettvangi, geta þær talist innherjaupplýsingar. Aðilar sem ætla mætti að gætu búið yfir innherjaupplýsingum, þ. á m. opinberir embættismenn, ættu því að taka mið af aðstæðum þegar þeir fjalla um málefni sem tengjast skráðum verðbréfum.Standa vörð um leikreglur Á grundvelli þess gagnsæis sem regluverkinu er ætlað að tryggja geta fjárfestar ákveðið að kaupa eða selja verðbréf, vitandi að jafnræði um aðgang að verðmótandi upplýsingum á að vera tryggt og að brot gegn þeirri jafnræðisreglu gætu varðað við lög og jafnvel fangelsisdóm. Markmiðið með regluverkinu er fyrst og fremst að tryggja að allir sitji við sama borð og þar með vernda hag þeirra sem koma með beinum eða óbeinum hætti að markaðnum. Í þessu felst rík fjárfestavernd sem getur aukið eftirspurn eftir skráðum verðbréfum og fyrir vikið geta útgefendur slíkra verðbréfa fjármagnað sig með hagstæðari hætti en ella, þ. á m. íslenska ríkið. Af þessum ástæðum kappkosta kauphallir og aðrir eftirlitsaðilar með verðbréfamörkuðum að gera allt sem í valdi þeirra stendur til þess að standa vörð um leikreglur markaðsins. Eitt af þeim úrræðum sem fjármálaeftirlit og kauphallir geta gripið til í því samhengi er að stöðva viðskipti. Forsenda fyrir stöðvun viðskipta getur t.a.m. verið til staðar ef verðmyndun er af einhverri ástæðu óviss eða ef grunur er um að aðilar á markaði búi ekki við jafnan aðgang að innherjaupplýsingum. Grunur um ójafnræði getur skapað óróa sem dregur úr trausti og trúverðugleika markaðsins, jafnvel óháð því hvort raunverulegt ójafnræði hafi verið til staðar. Viðskipti geta þá verið stöðvuð þar til útgefandi hefur birt fréttatilkynningu sem fullnægir gagnsæiskröfum markaðsins, eða óvissu hefur verið aflétt með öðrum hætti. Stöðvun viðskipta er þó einungis framkvæmd í undantekningartilfellum. Um leið og traust á markaðnum dvínar getur kostnaður við fjármögnun hækkað. Til að setja þetta í samhengi má benda á að frá árinu 2009 hafa ríkið og Íbúðalánasjóður samtals gefið út skuldabréf og víxla fyrir rúmlega 1.400 milljarða kr. (heimild: Seðlabanki Íslands). Vaxtakjör þurfa ekki að breytast mikið til þess að viðbótarkostnaður af slíkri upphæð hlaupi á mörgum milljörðum og því hljóta allir að geta verið sammála um að trúverðugleiki markaðsins er ekki einkamál „markaðsmanna“. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Baldur Thorlacius Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Skoðun Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Sjá meira
Á síðustu vikum hefur Kauphöllin í tvígang gripið til þess ráðs að stöðva viðskipti með skuldabréf Íbúðalánasjóðs. Í seinna skiptið var það gert í kjölfar viðtals við þingmann í erlendum fjölmiðli, þar sem fram kom að ríkið þyrfti að endursemja um skilmála skuldabréfanna. Ummælin voru birt á sama tíma og ríkisstjórnin fundaði um fjárhagsstöðu og málefni Íbúðalánasjóðs. Fjárhagsstaðan var öllum ljós fyrir fundinn, en markaðsaðilar biðu með mikilli eftirvæntingu eftir fregnum af því hvort ríkisstjórnin hygðist grípa til aðgerða til þess að draga úr skuldbindingu ríkisins vegna Íbúðalánasjóðs. Þegar ummæli þingmannsins, sem jafnframt er formaður nefndar sem fer með ákveðin málefni Íbúðalánasjóðs, birtust á miðjum ríkisstjórnarfundi gat enginn gefið sér að þau byggðu einungis á hugmyndum og vangaveltum þingmannsins. Tímasetning ummælanna gat einmitt gefið til kynna að þau byggðu á stefnu ríkisstjórnarinnar, sem hefði jafnvel getað þýtt að í þeim fælust innherjaupplýsingar. Af þeirri ástæðu voru ummælin óheppileg, óháð því hvort umræddur þingmaður hafi búið yfir innherjaupplýsingum eða ekki. Óvissa ríkti um að jafnræði fjárfesta um aðgang að innherjaupplýsingum væri tryggt og því var ekki annað hægt en að stöðva viðskipti þar til tilkynnt hafði verið um niðurstöður fundarins með fullnægjandi hætti.Ákveðinn misskilningur Þar sem ákveðinn misskilningur virðist hafa ríkt meðal almennings um forsendur stöðvunarinnar verður hér farið stuttlega yfir það verklag og þær reglur sem kauphallir byggja slíkar ákvarðanir að jafnaði á. Stöðvun viðskipta er ekki framkvæmd sem einhvers konar refsing við því að verðmótandi upplýsingum hafi verið komið á framfæri og markmiðið með slíkri aðgerð er aldrei að koma í veg fyrir umræðu. Þvert á móti er hún framkvæmd til þess að allir geti fengið aðgang að slíkum upplýsingum og viðskipti átt sér stað á jafnræðisgrundvelli. Með verðmótandi upplýsingum er í stuttu máli átt við upplýsingar sem gætu skipt fjárfesta máli við mat þeirra á virði viðkomandi verðbréfa. Upplýst umræða um verðbréf á markaði er nauðsynleg, hvort sem hún er jákvæð eða neikvæð, svo lengi sem tryggt er að upplýsingarnar sem hún byggir á hafi verið birtar á jafnræðisgrundvelli. Á jafnræðisgrundvelli þýðir að slíkar upplýsingar eiga að birtast öllum almenningi samtímis, í gegnum þar til gert fréttakerfi sem samþykkt hefur verið af Fjármálaeftirlitinu og dreifir upplýsingunum til alþjóðlegra fréttaveita og allra helstu fjölmiðla samtímis. Hafi verðmótandi upplýsingar ekki verið gerðar opinberar með viðeigandi hætti, jafnvel þó þær hafi verið birtar í fjölmiðlum eða ræddar á opinberum vettvangi, geta þær talist innherjaupplýsingar. Aðilar sem ætla mætti að gætu búið yfir innherjaupplýsingum, þ. á m. opinberir embættismenn, ættu því að taka mið af aðstæðum þegar þeir fjalla um málefni sem tengjast skráðum verðbréfum.Standa vörð um leikreglur Á grundvelli þess gagnsæis sem regluverkinu er ætlað að tryggja geta fjárfestar ákveðið að kaupa eða selja verðbréf, vitandi að jafnræði um aðgang að verðmótandi upplýsingum á að vera tryggt og að brot gegn þeirri jafnræðisreglu gætu varðað við lög og jafnvel fangelsisdóm. Markmiðið með regluverkinu er fyrst og fremst að tryggja að allir sitji við sama borð og þar með vernda hag þeirra sem koma með beinum eða óbeinum hætti að markaðnum. Í þessu felst rík fjárfestavernd sem getur aukið eftirspurn eftir skráðum verðbréfum og fyrir vikið geta útgefendur slíkra verðbréfa fjármagnað sig með hagstæðari hætti en ella, þ. á m. íslenska ríkið. Af þessum ástæðum kappkosta kauphallir og aðrir eftirlitsaðilar með verðbréfamörkuðum að gera allt sem í valdi þeirra stendur til þess að standa vörð um leikreglur markaðsins. Eitt af þeim úrræðum sem fjármálaeftirlit og kauphallir geta gripið til í því samhengi er að stöðva viðskipti. Forsenda fyrir stöðvun viðskipta getur t.a.m. verið til staðar ef verðmyndun er af einhverri ástæðu óviss eða ef grunur er um að aðilar á markaði búi ekki við jafnan aðgang að innherjaupplýsingum. Grunur um ójafnræði getur skapað óróa sem dregur úr trausti og trúverðugleika markaðsins, jafnvel óháð því hvort raunverulegt ójafnræði hafi verið til staðar. Viðskipti geta þá verið stöðvuð þar til útgefandi hefur birt fréttatilkynningu sem fullnægir gagnsæiskröfum markaðsins, eða óvissu hefur verið aflétt með öðrum hætti. Stöðvun viðskipta er þó einungis framkvæmd í undantekningartilfellum. Um leið og traust á markaðnum dvínar getur kostnaður við fjármögnun hækkað. Til að setja þetta í samhengi má benda á að frá árinu 2009 hafa ríkið og Íbúðalánasjóður samtals gefið út skuldabréf og víxla fyrir rúmlega 1.400 milljarða kr. (heimild: Seðlabanki Íslands). Vaxtakjör þurfa ekki að breytast mikið til þess að viðbótarkostnaður af slíkri upphæð hlaupi á mörgum milljörðum og því hljóta allir að geta verið sammála um að trúverðugleiki markaðsins er ekki einkamál „markaðsmanna“.
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar