Lokasenna að Landsbankamáli 19. desember 2012 06:00 Þegar þar var komið sögu, að klíkumenn Framsóknar bjuggust um rammlega í Landsbankanum vegna fyrirhugaðrar einkavæðingar hans, þótti þeim fýsilegt að Halldór Guðbjarnason yrði einn bankastjóri við einkavæðinguna. Þessu var honum lofað, en seinna svikið. Honum var bætt tjónið með því að gera hann að framkvæmdastjóra Visa-Ísland. Þar tókst honum svo vel upp að fyrirtækið var sektað um kr. 385 milljónir. Fyrir þá upphæð hefði mátt kaupa veiðileyfi í Hrútafjarðará í 400 – fjögur hundruð – ár, á verðlagi sem gilti þegar þau kaup fóru fram af hálfu bankans. Síðan var aðförin í bankanum skipulögð. Halldór Guðbjarnason hætti að veiða í Hrútafjarðará, en hóf að safna upplýsingum frá Innra eftirliti um risnu, utanferðir, veiðiskap, hætti að skrifa sjálfur upp á reikninga o.fl. Sá sem útvegaði honum upplýsingarnar heitir Haukur Þór Haraldsson og hefir orðið kunnur af peningamálum og hirðusemi í bankanum, þótt síðar yrði. Gróinn siður En Davíð Oddsson gaf ríkisendurskoðanda, Sigurði Þórðarsyni (Renda), fyrirmælin. Renda var fullkunnugt um, til fjölda ára, að rekstri Landsbankans hafði ekki verið breytt neitt, a.m.k. ekki síðustu tuttugu árin, enda hafði hann skrifað upp á reikninga bankans athugasemdalaust árum saman. En hann gerði sér hins vegar grein fyrir hvað biði hans ef hann gegndi ekki æðsta stjórnanda til sjós og lands, enda maðurinn pólitískt að stöðu sinni kominn. En þegar herförin var komin á fullt skrið og Haukur hinn hirðusami búinn að nesta Halldór bankastjóra setti bankastjórinn sig niður hjá Renda og hóf að lesa upp fyrir honum fræðin sem Innra eftirlit Hauks hafði tekið saman. Þau fræði voru ekki öll vandlega unnin, en flutt samt. Hefði þó bankastjórinn átt að gæta sín betur. Svo dæmi sé tekið: Það var gróinn siður í Landsbanka, að bankaráðið hélt hóf mikið við hvern hundraðasta fund ráðsins, sem haldinn var. Þar kom á þessum tíma að sá sextánhundraðasti var haldinn. Var þá boðið til mikils hófs á Hótel Sögu undir stjórn formanns bankaráðs, Eyjólfs K. Sigurjónssonar. Í lok hófs kvittaði Sverrir Hermannsson fyrir af hálfu bankans. Þeim reikningi, sem nam 330 þús. kr., mötuðu þeir kumpánar, Halldór og Haukur hirðusami, Renda á sem einkarisnu Sverris! Þannig voru vinnubrögðin. Má m.a. geta þess að laxveiðikaupum í Hrútafjarðará var slitið í febrúarlok 1997, þegar Árni Tómasson vakti athygli á að þau kaup gætu valdið tortryggni. Til þeirra kaupa var upphaflega stofnað af yfirvöldum í bankanum og alltaf afgreidd af Renda athugasemdalaust. Á fullum dagpeningum Þegar Jón Steinar Gunnlaugsson hafði yfirfarið málsgögn að beiðni bankaráðs gagnrýndi hann nokkur atriði, en engin af þeim voru ný af nálinni heldur tíðkuð í bankanum áratugum saman. T.d. upplýsti þáverandi formaður bankaráðs, Pétur Sigurðsson, að fyrirrennari Sverris í bankastjórastól hefði síðasta ár sitt varið meiru en hálfu þess í utanlandsdvöl – á fullum dagpeningum. Björgvin Vilmundarson var gagnkunnugur öllum starfsháttum bankastjórnar áratugi aftur í tímann og var eftir þeim farið í hvívetna af nýjum mönnum í embættunum. Enda lagði Jón Steinar ekki til neinar refsingar, þótt gagnrýninn væri á einstaka atriði. Bankastjórarnir héldu öllum sínum hlunnindum, fullum uppsagnarákvæðum og eftirlaunum. Það eina sem Framsóknarklíkan hafði upp úr krafsinu var VÍS-bréfin, sem seld voru þeim á 6,8 milljarða króna, en þeir komu svo í verð tæpum þremur árum síðar fyrir 31,5 milljarða króna. En Landsbankann fengu þeir ekki, enda sviku þeir Halldór Guðbjarnason um bankastjórastöðuna, og settu handbendi Finns Ingólfssonar í embættið. Bæði voru skæðin góð á Framsóknarvísu. Vonandi verða stjórnarhættir Davíðs Oddssonar og Halldórs Ásgrímssonar uppi meðan land byggist. Ella biði þjóðarinnar líklega annað stórslys. Eftir dúk og disk kom svo formaður Sjálfstæðisflokksins, Davíð Oddsson, á fund ritstjóra Morgunblaðsins, Matthíasar Johannessen og Styrmis Gunnarssonar og lýsti yfir: „Landsbankamálið var allt tómt fát og fum. Sverrir hafði ekkert gert af sér." Taki þeir til sín sem eiga. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Mengum meira Heiðar Guðjónsson Skoðun Sigmundi Davíð svarað Björn Bjarnason Skoðun Halldór 05.07.2024 Halldór Coda Terminal hefur ekki áhrif á neysluvatnsból höfuðborgarsvæðisins Sigrún Tómasdóttir Skoðun Hvað verður um Kára? Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Líf og dauði leikur á hnífsegg Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Af hverju leka gluggar fyrr en áður? Böðvar Bjarnason Skoðun Að óttast blokkir Ásta Logadóttir Skoðun Þegar fórnarlamb verður böðull Sigurður Skúlason Skoðun Skoðun Skoðun Sigmundi Davíð svarað Björn Bjarnason skrifar Skoðun Coda Terminal hefur ekki áhrif á neysluvatnsból höfuðborgarsvæðisins Sigrún Tómasdóttir skrifar Skoðun Líf og dauði leikur á hnífsegg Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Mengum meira Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Hvað verður um Kára? Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Að eiga tertuna og borða hana líka – svar til formanns Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Hik er sama og tap Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Af hverju leka gluggar fyrr en áður? Böðvar Bjarnason skrifar Skoðun Hluta þjóðarinnar hent út í kuldann – hinn baðar sig í sólinni Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Að óttast blokkir Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Engin gúrka hjá Blaðamannafélaginu Sigríður Dögg Auðunsdóttir,Freyja Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Stórnotendur eru kjölfestan í íslenska raforkukerfinu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kaupin á eyrinni Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir skrifar Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hljóð úr horni Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun ESB fyrir almenning Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Strámaðurinn mikli Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Árið er 2024 Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Samkeppni í nýju ljósi Páll Hermannsson skrifar Skoðun Það er verið að grafa dýpri fátæktargjá Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun „Hæ ástin, þarf að millifæra, getur þú samþykkt beiðnina?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Algeng þvæla um Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Sjá meira
Þegar þar var komið sögu, að klíkumenn Framsóknar bjuggust um rammlega í Landsbankanum vegna fyrirhugaðrar einkavæðingar hans, þótti þeim fýsilegt að Halldór Guðbjarnason yrði einn bankastjóri við einkavæðinguna. Þessu var honum lofað, en seinna svikið. Honum var bætt tjónið með því að gera hann að framkvæmdastjóra Visa-Ísland. Þar tókst honum svo vel upp að fyrirtækið var sektað um kr. 385 milljónir. Fyrir þá upphæð hefði mátt kaupa veiðileyfi í Hrútafjarðará í 400 – fjögur hundruð – ár, á verðlagi sem gilti þegar þau kaup fóru fram af hálfu bankans. Síðan var aðförin í bankanum skipulögð. Halldór Guðbjarnason hætti að veiða í Hrútafjarðará, en hóf að safna upplýsingum frá Innra eftirliti um risnu, utanferðir, veiðiskap, hætti að skrifa sjálfur upp á reikninga o.fl. Sá sem útvegaði honum upplýsingarnar heitir Haukur Þór Haraldsson og hefir orðið kunnur af peningamálum og hirðusemi í bankanum, þótt síðar yrði. Gróinn siður En Davíð Oddsson gaf ríkisendurskoðanda, Sigurði Þórðarsyni (Renda), fyrirmælin. Renda var fullkunnugt um, til fjölda ára, að rekstri Landsbankans hafði ekki verið breytt neitt, a.m.k. ekki síðustu tuttugu árin, enda hafði hann skrifað upp á reikninga bankans athugasemdalaust árum saman. En hann gerði sér hins vegar grein fyrir hvað biði hans ef hann gegndi ekki æðsta stjórnanda til sjós og lands, enda maðurinn pólitískt að stöðu sinni kominn. En þegar herförin var komin á fullt skrið og Haukur hinn hirðusami búinn að nesta Halldór bankastjóra setti bankastjórinn sig niður hjá Renda og hóf að lesa upp fyrir honum fræðin sem Innra eftirlit Hauks hafði tekið saman. Þau fræði voru ekki öll vandlega unnin, en flutt samt. Hefði þó bankastjórinn átt að gæta sín betur. Svo dæmi sé tekið: Það var gróinn siður í Landsbanka, að bankaráðið hélt hóf mikið við hvern hundraðasta fund ráðsins, sem haldinn var. Þar kom á þessum tíma að sá sextánhundraðasti var haldinn. Var þá boðið til mikils hófs á Hótel Sögu undir stjórn formanns bankaráðs, Eyjólfs K. Sigurjónssonar. Í lok hófs kvittaði Sverrir Hermannsson fyrir af hálfu bankans. Þeim reikningi, sem nam 330 þús. kr., mötuðu þeir kumpánar, Halldór og Haukur hirðusami, Renda á sem einkarisnu Sverris! Þannig voru vinnubrögðin. Má m.a. geta þess að laxveiðikaupum í Hrútafjarðará var slitið í febrúarlok 1997, þegar Árni Tómasson vakti athygli á að þau kaup gætu valdið tortryggni. Til þeirra kaupa var upphaflega stofnað af yfirvöldum í bankanum og alltaf afgreidd af Renda athugasemdalaust. Á fullum dagpeningum Þegar Jón Steinar Gunnlaugsson hafði yfirfarið málsgögn að beiðni bankaráðs gagnrýndi hann nokkur atriði, en engin af þeim voru ný af nálinni heldur tíðkuð í bankanum áratugum saman. T.d. upplýsti þáverandi formaður bankaráðs, Pétur Sigurðsson, að fyrirrennari Sverris í bankastjórastól hefði síðasta ár sitt varið meiru en hálfu þess í utanlandsdvöl – á fullum dagpeningum. Björgvin Vilmundarson var gagnkunnugur öllum starfsháttum bankastjórnar áratugi aftur í tímann og var eftir þeim farið í hvívetna af nýjum mönnum í embættunum. Enda lagði Jón Steinar ekki til neinar refsingar, þótt gagnrýninn væri á einstaka atriði. Bankastjórarnir héldu öllum sínum hlunnindum, fullum uppsagnarákvæðum og eftirlaunum. Það eina sem Framsóknarklíkan hafði upp úr krafsinu var VÍS-bréfin, sem seld voru þeim á 6,8 milljarða króna, en þeir komu svo í verð tæpum þremur árum síðar fyrir 31,5 milljarða króna. En Landsbankann fengu þeir ekki, enda sviku þeir Halldór Guðbjarnason um bankastjórastöðuna, og settu handbendi Finns Ingólfssonar í embættið. Bæði voru skæðin góð á Framsóknarvísu. Vonandi verða stjórnarhættir Davíðs Oddssonar og Halldórs Ásgrímssonar uppi meðan land byggist. Ella biði þjóðarinnar líklega annað stórslys. Eftir dúk og disk kom svo formaður Sjálfstæðisflokksins, Davíð Oddsson, á fund ritstjóra Morgunblaðsins, Matthíasar Johannessen og Styrmis Gunnarssonar og lýsti yfir: „Landsbankamálið var allt tómt fát og fum. Sverrir hafði ekkert gert af sér." Taki þeir til sín sem eiga.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Coda Terminal hefur ekki áhrif á neysluvatnsból höfuðborgarsvæðisins Sigrún Tómasdóttir skrifar
Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun