Bogfrymlavá Guðmundur Andri Thorsson skrifar 18. ágúst 2014 07:00 Mér finnst það vel til fundið hjá forsætisráðherra að vekja athygli á því að við eigum að hugsa vel um að sem við látum ofan í okkur. Ekki fer á milli mála að hann hugsar miklu meira um slíka hluti en ég, sem aldrei hef svo mikið sem leitt hugann að bogfrymlavánni. Nú hefur ráðherrann opnað augu okkar fyrir þeirri hættu sem okkur kann að stafa af bogfrymlinum – þessum sníkli sem einkum er sagður lifa í köttum, en mun líka að finna í einhverju kjöti sem við leggjum okkur til munns.Kattaklikkun Bogfrymillinn ískyggilegi, sem ég get því miður ekki með nokkru móti munað hvað heitir á alþjóðatungum, starfar eftir dularfullum leiðum og hafa ekki öll kurl komið til grafar um þá starfsemi, þó að sumir vísindamenn geri sem minnst úr þessari vá. Raunar er þetta ekki veira, eins og forsætisráðherra varð á að segja, heldur sníkill, en það er auðvitað ekki aðalatriðið að þekkja muninn á slíku, og kannski bara fyrir lengra komna háskólaborgara að henda reiður á þess háttar skilsmun, en hitt hefur ráðherrann þó orðið áskynja um í rannsóknum sínum: Þetta sníkjudýr gerir fólk einkennilegt. Athyglisverðasta niðurstaða Sigmundar Davíðs af rannsóknum hans er þó tvímælalaust sú að sníkillinn geri heilu þjóðirnar skrýtnar – einkum þó í suðrinu – nema hvað – en Íslendingar, Norðmenn og Englendingar hafi hins vegar sloppið. Á Sigmundi er með öðrum orðum að skilja að þessar þrjár þjóðir séu ekki skrýtnar. Hann undanskildi þær sérstaklega og má þá af því ráða að aðrar Evrópuþjóðir séu meira og minna skrýtnar. Sníkillinn er þó einkum tengdur umsvifamiklu kattahaldi og sagður leiða jafnvel til hegðunar sem á ensku hefur verið kennd við „crazy cat-lady syndrome“ eða „hina klikkuðu kattakerlingu“. Sjálfur bý ég við fjóra ketti, sem vera má að kunni að skýra ýmislegt í fari mínu, en takist mér að stilla mig um að borða úr kattadallinum vona ég að mér takist að minnsta kosti að halda yfirvofandi kattaklikkun í skefjum. Raunar fer ýmsum sögum af kvikindinu. Sumir segja að það auki körlum kynþokka og karlmennsku því testosteron-framleiðsla þeirra aukist en sá böggull fylgir þó skammrifi að þeir verða verri bílstjórar fyrir vikið að því er rannsóknir hafa sýnt, enda margsannað að karlar eru því verri bílstjórar sem karlmennska þeirra er meiri. Þegar farið er um göturnar í Reykjavík og fylgst með íslenskum karlbílstjórum hvarflar raunar að manni að slík testosteron-framleiðsla sé að verki, þó að kynþokkinn blasi kannski ekki við. Aðrir vísindamenn bera brigður á þetta. Og hefur svo hver nokkuð að iðja. Þú veist ekkert hvaðan það kemur En sem sé: Gott hjá Sigmundi Davíð að nefna þetta með bogfrymilinn og skrýtnu þjóðirnar í útlöndum. Og gott hjá honum að fá okkur til að velta vöngum yfir bogfrymlavánni í föstudagskaffinu á vinnustöðum landsins á meðan við bítum varfærnislega í hádegisnestið og vonum að skinkan sé nú áreiðanlega íslensk – og helst norðlensk – helst úr Grímsey – upprunnin sem allra lengst frá hinu skrýtna suðri – á meðan sjálfur innanríkisráðherrann í ríkisstjórn hans er óstarfhæfur að kalla vegna þess óskiljanlega uppátækis „einhvers“ að leka til fjölmiðla upplýsingum um erlendan smælingja sem átti hvort sem var að reka úr landi, til að hafa áhrif á almenningsálit sem eflaust var þó hvort sem var meira og minna andvígt manninum fyrir. Forsætisráðherrann sá okkur þar með fyrir öðrum umræðuefnum en hremmingum innanríkisráðherrans, hvað þá að við veltum því fyrir okkur hvað hann sjálfur kynni að hafa um þetta ástand á stjórnarheimilinu að segja. Og hann kom líka þeirri hugmynd að hjá okkur að hreinleiki matvöru sé kominn undir framleiðslulandi fremur en til dæmis framleiðsluaðferðum. Það er að vísu umdeilanlegt. Þannig eru átakanleg dæmi til um svo illskæðar matareitranir hér á landi að fólk hefur beinlínis dáið og svo er það hitt, að ráðamenn hér virðast standa í þeirri meiningu að nóg sé að merkja matvöru sem íslenska til að hún öðlist hinn eftirsóknaverða hreinleika, svona eins og þegar prestar blessa mat áður en hans er neytt. En þú veist ekkert hvaðan það kemur: Við borðum spænska matvöru, finnska, hollenska og guð má vita frá hvaða skrýtnum þjóðum. Við stöndum hins vegar í þeirri trú að hún sé íslensk og þar með alhrein. Trú getur verið falleg og jafnvel nauðsynleg sé þess gætt að hún fari fram á hinu andlega plani, en hætt er við að það dugi ekki að merkja vöruna sem íslenska til þess að hún öðlist fyrir það hina íslensku eiginleika. Hvaða eiginleikar skyldu það annars vera? Er reginmunur á íslensku nautahakki og öðru? Er íslenskt svínakjöt „hreinna“ en evrópskt? Hvers vegna heyrir maður auglýst nautahakk sem sé hundrað prósent og ekki með neinum aukaefnum? Er það vegna þess að slíkt heyri til undantekninga? En það er gott að forsætisráðherra landsins sé umhugað um það sem við látum ofan í okkur. En hann dregur ekki réttar ályktanir af umþenkingum sínum. Lærdómurinn er ekki sá að loka landinu og láta innlendum framleiðendum eftir að framleiða ofan í okkur matvöruna með sérstöku leyfi til innflutnings þegar það hentar þeim með tilheyrandi óljósum upprunafregnum, fyrir utan allt innflutta fóðrið sem þeir nota. Lærdómurinn er þvert á móti að opna markaðinn, auka upplýsingarnar, gefa frjálsan innflutning á matvöru, svo að við getum borið okkur eftir þeirri sem framleidd er eftir hreinleikans kúnstarinnar reglum. Því að ekki má það gerast að Íslendingar verði skrýtin þjóð … Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðmundur Andri Thorsson Mest lesið Halldór 5.10.2024 Jón Þór Stefánsson Halldór Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson Skoðun Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir Skoðun Háskóli Íslands er ekki að sinna skyldum sínum Silja Höllu Egilsdóttir Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson Skoðun Foreldrar eru sérfræðingar í sínum börnum Valdimar Víðisson Skoðun Skoðun Skoðun Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar Skoðun Framtíðarkvíði er ekki gott veganesti Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Orkan á Vestfjörðum Þorsteinn Másson skrifar Skoðun Smábátar eru þjóðhagslega hagkvæmari en togarar Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Foreldrar eru sérfræðingar í sínum börnum Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Vísindin vakna til nýsköpunar! Einar Mäntylä skrifar Skoðun Risastórt lýðheilsumál sem Alþingi hunsar Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Þess vegna býð ég mig fram Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson skrifar Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Framboð er eina leiðin Eiríkur St. Eiríksson skrifar Skoðun Háskóli Íslands er ekki að sinna skyldum sínum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Verðmætasköpun og kennarar Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Nýjar lausnir gegn ofbeldi Drífa Snædal skrifar Skoðun Lögin um það sem er bannað Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir skrifar Skoðun Dauðarefsing Pírata Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Af hverju erum við að þessu? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Upplýsingaóreiða í boði orkugeirans og Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Úrskurðargrautur lögmanna Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Er vitlaust gefið í stjórnmálum? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Hinn langi USArmur Ísraels Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Kveðja frá Heimssýn til landsfundar VG 2024 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Þjóðaróperan á Alþingi í nær 70 ár Finnur Bjarnason,Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um Ölfusárbrú og veggjöld Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Af fordómum gervigreindar, Gísla Marteini og því sem þú getur gert til að hafa áhrif! Lilja Dögg Jónsdóttir,Hafsteinn Einarsson skrifar Skoðun Ég var með alþingismanni í meðferð Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Sjá meira
Mér finnst það vel til fundið hjá forsætisráðherra að vekja athygli á því að við eigum að hugsa vel um að sem við látum ofan í okkur. Ekki fer á milli mála að hann hugsar miklu meira um slíka hluti en ég, sem aldrei hef svo mikið sem leitt hugann að bogfrymlavánni. Nú hefur ráðherrann opnað augu okkar fyrir þeirri hættu sem okkur kann að stafa af bogfrymlinum – þessum sníkli sem einkum er sagður lifa í köttum, en mun líka að finna í einhverju kjöti sem við leggjum okkur til munns.Kattaklikkun Bogfrymillinn ískyggilegi, sem ég get því miður ekki með nokkru móti munað hvað heitir á alþjóðatungum, starfar eftir dularfullum leiðum og hafa ekki öll kurl komið til grafar um þá starfsemi, þó að sumir vísindamenn geri sem minnst úr þessari vá. Raunar er þetta ekki veira, eins og forsætisráðherra varð á að segja, heldur sníkill, en það er auðvitað ekki aðalatriðið að þekkja muninn á slíku, og kannski bara fyrir lengra komna háskólaborgara að henda reiður á þess háttar skilsmun, en hitt hefur ráðherrann þó orðið áskynja um í rannsóknum sínum: Þetta sníkjudýr gerir fólk einkennilegt. Athyglisverðasta niðurstaða Sigmundar Davíðs af rannsóknum hans er þó tvímælalaust sú að sníkillinn geri heilu þjóðirnar skrýtnar – einkum þó í suðrinu – nema hvað – en Íslendingar, Norðmenn og Englendingar hafi hins vegar sloppið. Á Sigmundi er með öðrum orðum að skilja að þessar þrjár þjóðir séu ekki skrýtnar. Hann undanskildi þær sérstaklega og má þá af því ráða að aðrar Evrópuþjóðir séu meira og minna skrýtnar. Sníkillinn er þó einkum tengdur umsvifamiklu kattahaldi og sagður leiða jafnvel til hegðunar sem á ensku hefur verið kennd við „crazy cat-lady syndrome“ eða „hina klikkuðu kattakerlingu“. Sjálfur bý ég við fjóra ketti, sem vera má að kunni að skýra ýmislegt í fari mínu, en takist mér að stilla mig um að borða úr kattadallinum vona ég að mér takist að minnsta kosti að halda yfirvofandi kattaklikkun í skefjum. Raunar fer ýmsum sögum af kvikindinu. Sumir segja að það auki körlum kynþokka og karlmennsku því testosteron-framleiðsla þeirra aukist en sá böggull fylgir þó skammrifi að þeir verða verri bílstjórar fyrir vikið að því er rannsóknir hafa sýnt, enda margsannað að karlar eru því verri bílstjórar sem karlmennska þeirra er meiri. Þegar farið er um göturnar í Reykjavík og fylgst með íslenskum karlbílstjórum hvarflar raunar að manni að slík testosteron-framleiðsla sé að verki, þó að kynþokkinn blasi kannski ekki við. Aðrir vísindamenn bera brigður á þetta. Og hefur svo hver nokkuð að iðja. Þú veist ekkert hvaðan það kemur En sem sé: Gott hjá Sigmundi Davíð að nefna þetta með bogfrymilinn og skrýtnu þjóðirnar í útlöndum. Og gott hjá honum að fá okkur til að velta vöngum yfir bogfrymlavánni í föstudagskaffinu á vinnustöðum landsins á meðan við bítum varfærnislega í hádegisnestið og vonum að skinkan sé nú áreiðanlega íslensk – og helst norðlensk – helst úr Grímsey – upprunnin sem allra lengst frá hinu skrýtna suðri – á meðan sjálfur innanríkisráðherrann í ríkisstjórn hans er óstarfhæfur að kalla vegna þess óskiljanlega uppátækis „einhvers“ að leka til fjölmiðla upplýsingum um erlendan smælingja sem átti hvort sem var að reka úr landi, til að hafa áhrif á almenningsálit sem eflaust var þó hvort sem var meira og minna andvígt manninum fyrir. Forsætisráðherrann sá okkur þar með fyrir öðrum umræðuefnum en hremmingum innanríkisráðherrans, hvað þá að við veltum því fyrir okkur hvað hann sjálfur kynni að hafa um þetta ástand á stjórnarheimilinu að segja. Og hann kom líka þeirri hugmynd að hjá okkur að hreinleiki matvöru sé kominn undir framleiðslulandi fremur en til dæmis framleiðsluaðferðum. Það er að vísu umdeilanlegt. Þannig eru átakanleg dæmi til um svo illskæðar matareitranir hér á landi að fólk hefur beinlínis dáið og svo er það hitt, að ráðamenn hér virðast standa í þeirri meiningu að nóg sé að merkja matvöru sem íslenska til að hún öðlist hinn eftirsóknaverða hreinleika, svona eins og þegar prestar blessa mat áður en hans er neytt. En þú veist ekkert hvaðan það kemur: Við borðum spænska matvöru, finnska, hollenska og guð má vita frá hvaða skrýtnum þjóðum. Við stöndum hins vegar í þeirri trú að hún sé íslensk og þar með alhrein. Trú getur verið falleg og jafnvel nauðsynleg sé þess gætt að hún fari fram á hinu andlega plani, en hætt er við að það dugi ekki að merkja vöruna sem íslenska til þess að hún öðlist fyrir það hina íslensku eiginleika. Hvaða eiginleikar skyldu það annars vera? Er reginmunur á íslensku nautahakki og öðru? Er íslenskt svínakjöt „hreinna“ en evrópskt? Hvers vegna heyrir maður auglýst nautahakk sem sé hundrað prósent og ekki með neinum aukaefnum? Er það vegna þess að slíkt heyri til undantekninga? En það er gott að forsætisráðherra landsins sé umhugað um það sem við látum ofan í okkur. En hann dregur ekki réttar ályktanir af umþenkingum sínum. Lærdómurinn er ekki sá að loka landinu og láta innlendum framleiðendum eftir að framleiða ofan í okkur matvöruna með sérstöku leyfi til innflutnings þegar það hentar þeim með tilheyrandi óljósum upprunafregnum, fyrir utan allt innflutta fóðrið sem þeir nota. Lærdómurinn er þvert á móti að opna markaðinn, auka upplýsingarnar, gefa frjálsan innflutning á matvöru, svo að við getum borið okkur eftir þeirri sem framleidd er eftir hreinleikans kúnstarinnar reglum. Því að ekki má það gerast að Íslendingar verði skrýtin þjóð …
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar
Skoðun Af fordómum gervigreindar, Gísla Marteini og því sem þú getur gert til að hafa áhrif! Lilja Dögg Jónsdóttir,Hafsteinn Einarsson skrifar
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun