Pappír og nördapeysur Ívar Halldórsson skrifar 14. mars 2017 07:29 Það munaði mjóu að við hefðum enn einu sinni sent einkahúmor út i eina stærstu söngvakeppni ársins. Daði er reyndar viðkunnanlegur og með góðan húmor – það má hann eiga. Ef hann átti hugmyndina að krútt-prjónapeysunum þá fær hann stig fyrir það líka. Umgjörðin um lagið hans var skemmtileg og léttleikinn sveif svo sannarlega yfir innlendu Júrósvisjón-vötnunum. Við fjölskyldan brostum út að eyrum yfir nörda-tilþrifunum. En það sem okkur finnst fyndið hér heima er ekki endilega ávísun á glimmerregn eftir harða og sveitta söngvakeppni í Kænugarði. En eftir að hafa klúðrað forkeppninni tvisvar sinnum er kominn tíma á taka þessa keppni af meiri alvöru en lagið hans Daða býður upp á. Það var áberandi fagmunur á flutningi laganna og greinilegt að Svala hefur sungið meira og komið oftar fram á sviði en hárprúði ljúflingurinn. Nú þurfum við að reyna að halda andliti í forkeppninni og taka þetta alla leið eins og Svala sagðist munu gera með lagið sitt. Við erum með nógu margt niður um okkur í innlendum málum að við förum ekki að klúðra utanríkismálum eins og Evrópusöngvakeppni í þriðja skiptið í röð! Við þurfum að setja "geimfeisið" á. Ég vona þó að við eigum eftir að sjá fleiri af húmorískum hugarfóstrum Daða hér heima. Þótt við sendum hann ekki út núna held ég að við séum alveg til í að gefa honum tækifæri aftur seinna - eftir betri undirbúning. Svala virðist taka keppninni alvarlega og maður er ánægður með hversu einlæg og auðmjúk hún er yfir því að fá að keppa fyrir okkar hönd. Fólk hefur auðvitað skiptar skoðanir á laginu „Paper“, en fólk getur ekki verið sammála um neitt nú til dags hvort sem er - það mun því líklega ekki koma að sök þegar baráttuhugurinn hjá Svölu mjólkar hvern einasta dropa úr lagasmíðinni á stóra sviðinu með skotheldum flutningi. Svala er umkringd góðum bakröddum sem reyndar sáust ekki á sviðinu hér heima þegar lagið var flutt. Við fengum þó að sjá þær með Svölu þegar öllum var boðið upp á sviðið í lokin til að fella gleðitár yfir glæsilegum sigrinum. Það skiptir miklu máli að hafa gott fólk í kringum sig þegar maður leggur á Júró-brattann og Íris Lind, Hrönn, Anna Sigríður, Fanney og Óskar úr Gospelkór Reykjavíkur eru frábærir einstaklingar og flottir söngvarar sem ég sjálfur hef fengið að vinna með svo mörgum sinnum, að ég verð að óska Svölu til hamingju með hrikalega flottan söng- og vinahóp. Ég hamaðist við að fylgjast með sænsku, norsku og íslensku forkeppnunum; öllum í einu, á laugardagskvöldinu – rauk á milli rása þar til næstum rauk úr fjarstýringunni. Ég náði of litlu af þeirri sænsku en náði að kynnast norsku lögunum og fylgjast með úrslitunum þar. Sigurlagið sigraði ekki, heldur lenti í öðru sæti. Ég segi „sigurlagið“ því að verksmiðjurokkararnir í hljómsveitinni „Ammunition“ voru með svo skotheldan flutning á rjúkandi rokklagi og skörtuðu þarna skemmtilegum skítugum verksmiðjugöllum og neistandi slípirokkum á sviðinu. Húmorinn vantaði ekki í gleðiríkt glamrokkið og virtist lagið vera með alla ásana. Þegar þessi hljómsveit flutti lagið leið manni eins og flutningur þess væri bara formsatriði. Lagið var einhvern veginn búið að vinna Eurovision keppnina alla fyrir fram og því fannst manni eitt augnablik hægt að spara öllum öðrum keppendum flugmiða og fyrirhöfn. Sigurinn reyndist þó ekki í höfn mér til nokkurra vonbrigða. Norsku úrslitin undirstrikuðu enn einu sinni að uppskriftin að hinu fullkomna Eurovision-lagi er enn á huldu og virðast hráefnin sem í henni eru ekki vera þau sömu á milli ára. Kannski er þó Svala með réttu uppskriftina fyrir sigur árið 2017 í laginu sínu. „Pappírinn" hennar Svölu er svo að segja óskrifað blað í dag en það skyldi þó aldrei vera að hún eigi með því eftir að brjóta blað í Íslandssögunni í maí. Ívar Halldórsson Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ívar Halldórsson Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Afkastadrifin menntun og verðgildi nemenda Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Ég er deildarstjóri í leikskóla Helga Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Draumastarfið Arnfríður Hermannsdóttir skrifar Skoðun Hjartsláttur sjávarbyggðanna Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Erum við tilbúin til að bæta menntakerfið okkar? Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir skrifar Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Hvar er mannúðin? Davíð Sól Pálsson skrifar Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Sjá meira
Það munaði mjóu að við hefðum enn einu sinni sent einkahúmor út i eina stærstu söngvakeppni ársins. Daði er reyndar viðkunnanlegur og með góðan húmor – það má hann eiga. Ef hann átti hugmyndina að krútt-prjónapeysunum þá fær hann stig fyrir það líka. Umgjörðin um lagið hans var skemmtileg og léttleikinn sveif svo sannarlega yfir innlendu Júrósvisjón-vötnunum. Við fjölskyldan brostum út að eyrum yfir nörda-tilþrifunum. En það sem okkur finnst fyndið hér heima er ekki endilega ávísun á glimmerregn eftir harða og sveitta söngvakeppni í Kænugarði. En eftir að hafa klúðrað forkeppninni tvisvar sinnum er kominn tíma á taka þessa keppni af meiri alvöru en lagið hans Daða býður upp á. Það var áberandi fagmunur á flutningi laganna og greinilegt að Svala hefur sungið meira og komið oftar fram á sviði en hárprúði ljúflingurinn. Nú þurfum við að reyna að halda andliti í forkeppninni og taka þetta alla leið eins og Svala sagðist munu gera með lagið sitt. Við erum með nógu margt niður um okkur í innlendum málum að við förum ekki að klúðra utanríkismálum eins og Evrópusöngvakeppni í þriðja skiptið í röð! Við þurfum að setja "geimfeisið" á. Ég vona þó að við eigum eftir að sjá fleiri af húmorískum hugarfóstrum Daða hér heima. Þótt við sendum hann ekki út núna held ég að við séum alveg til í að gefa honum tækifæri aftur seinna - eftir betri undirbúning. Svala virðist taka keppninni alvarlega og maður er ánægður með hversu einlæg og auðmjúk hún er yfir því að fá að keppa fyrir okkar hönd. Fólk hefur auðvitað skiptar skoðanir á laginu „Paper“, en fólk getur ekki verið sammála um neitt nú til dags hvort sem er - það mun því líklega ekki koma að sök þegar baráttuhugurinn hjá Svölu mjólkar hvern einasta dropa úr lagasmíðinni á stóra sviðinu með skotheldum flutningi. Svala er umkringd góðum bakröddum sem reyndar sáust ekki á sviðinu hér heima þegar lagið var flutt. Við fengum þó að sjá þær með Svölu þegar öllum var boðið upp á sviðið í lokin til að fella gleðitár yfir glæsilegum sigrinum. Það skiptir miklu máli að hafa gott fólk í kringum sig þegar maður leggur á Júró-brattann og Íris Lind, Hrönn, Anna Sigríður, Fanney og Óskar úr Gospelkór Reykjavíkur eru frábærir einstaklingar og flottir söngvarar sem ég sjálfur hef fengið að vinna með svo mörgum sinnum, að ég verð að óska Svölu til hamingju með hrikalega flottan söng- og vinahóp. Ég hamaðist við að fylgjast með sænsku, norsku og íslensku forkeppnunum; öllum í einu, á laugardagskvöldinu – rauk á milli rása þar til næstum rauk úr fjarstýringunni. Ég náði of litlu af þeirri sænsku en náði að kynnast norsku lögunum og fylgjast með úrslitunum þar. Sigurlagið sigraði ekki, heldur lenti í öðru sæti. Ég segi „sigurlagið“ því að verksmiðjurokkararnir í hljómsveitinni „Ammunition“ voru með svo skotheldan flutning á rjúkandi rokklagi og skörtuðu þarna skemmtilegum skítugum verksmiðjugöllum og neistandi slípirokkum á sviðinu. Húmorinn vantaði ekki í gleðiríkt glamrokkið og virtist lagið vera með alla ásana. Þegar þessi hljómsveit flutti lagið leið manni eins og flutningur þess væri bara formsatriði. Lagið var einhvern veginn búið að vinna Eurovision keppnina alla fyrir fram og því fannst manni eitt augnablik hægt að spara öllum öðrum keppendum flugmiða og fyrirhöfn. Sigurinn reyndist þó ekki í höfn mér til nokkurra vonbrigða. Norsku úrslitin undirstrikuðu enn einu sinni að uppskriftin að hinu fullkomna Eurovision-lagi er enn á huldu og virðast hráefnin sem í henni eru ekki vera þau sömu á milli ára. Kannski er þó Svala með réttu uppskriftina fyrir sigur árið 2017 í laginu sínu. „Pappírinn" hennar Svölu er svo að segja óskrifað blað í dag en það skyldi þó aldrei vera að hún eigi með því eftir að brjóta blað í Íslandssögunni í maí. Ívar Halldórsson
Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar
Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar
Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar