Stjórnviskulegur búhnykkur – virkjum tengslanetið
Árið 1920 var kosningaréttur færður til jafns við rétt karla. Í dag má finna fjölda hornsteina jafnréttis í samfélagi okkar sem karlar og konur eiga heiðurinn af og hafa fært okkur meðal fremstu þjóða heims á sviði jafnréttis. Enn eru þó tölur úr atvinnulífinu þannig að kalla má þær búhnykk, til umhugsunar fyrir stjórnvöld sem veita umgjörð í gegnum velferðarkerfi og atvinnulíf og stjórnendaval fyrirtækja, þar sem hlutföll kynja endurspegla ekki samfélagið, menntunarstig og fjölbreytt vinnuafl.
Velti ég því stundum fyrir mér ef við konur í atvinnulífinu myndum virkja okkur til jafns við karla á þessu sviði, þá færði það okkur nær jafnari hlutföllum í leiðtoga- og stjórnunarstöðum. Orð Vigdísar Finnbogadóttur, fyrrverandi forseta Íslands, eiga hér vel við um að „það kemur að því að konur bjarga heiminum – með hjálp karla.“
Þakklæti til kvenna er mér ofarlega í huga þessi misserin. Hef reynt á eigin skinni hvað tengslanet er dýrmætt meðal annars í kjölfar skipbrots í einkalífi á haustmánuðum, tengslanet í nærumhverfinu bar mig þegar ég gat ekki gengið; mæður, dætur, tengdadóttir, vinkonur og nágrannakonur. Á vetrarmánuðum tók við falleg fjallshlíðin í nýju krefjandi umhverfi þar sem samtímis breytingum í einkalífi voru áskoranir tengdar atvinnuöryggi og innkomu. Með því að taka ákvörðun um að vera berskjölduð og deila áskorunum mínum með samferðakonum í atvinnulífinu fann ég hvernig stuðningur þeirra gaf mér innblástur og hugrekki til að láta til mín taka þrátt fyrir mótbyr. Á því ferðalagi stóðu konur með þor og gildismat til jafns við Bríeti Bjarnhéðinsdóttur með mér í gegnum hvassan vindinn og skýldu mér.
Ég kalla eftir þori okkar allra til að standa upp fyrir samferðakonur okkar, bera á borð visku þeirra og framkvæmdagleði. Látum sögur kvenna sem hafa rutt leiðina veita okkur hvatningu til að breyta samfélaginu þannig að börn okkar lifi við breyttan veruleika í sinni framtíð.
Höfundur er stjórnarkona í FKA og ráðgjafi í stafrænni miðlun og markaðsmálum
Skoðun
Þegar réttarkerfið bregst – hvað kostar það börnin?
Anna María Ingveldur Larsen skrifar
97 ár í sjálfboðaliðastarfi
Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar
Borgið til baka!
Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar
Dropinn holar steinhjörtun. Um sterkar konur og mannabrag
Viðar Hreinsson skrifar
Spörum með betri opinberum innkaupum
Guðmundur R. Sigtryggsson skrifar
Hvers vegna Evrópusinni?
Einar Helgason skrifar
Það gera allir mistök
Árný Björg Blandon skrifar
Loftslagsaðgerðir sem skaða náttúruna
Vala Árnadóttir skrifar
Geta íþróttir bjargað mannslífum?
Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar
Fylkjum liði með kennurum og börnunum okkar
Þóra Andrésdóttir skrifar
Vaknaðu menningarþjóð!
Ása Baldursdóttir skrifar
Fjarðabyggð gegn kjarasamningum
Halla Gunnarsdóttir,Hjördís Þóra Sigurþórsdóttir skrifar
Af styrkjum
Sigmar Guðmundsson skrifar
Sterkara samfélag: Framfarir í velferðarþjónustu Hveragerðis
Sandra Sigurðardóttir skrifar
Mikilvægi þess að eiga hetjur
Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar
Að stefna í hæstu hæðir
Einar Baldvin Árnason skrifar
Kæru félagar í Sjálfstæðisflokki
Snorri Ásmundsson skrifar
Eldingar á Íslandi
Gunnar Sigvaldason skrifar
Sterki maðurinn
Bjarni Karlsson skrifar
Blóðmjólkum ekki náttúru Íslands
Bjarni Bjarnason skrifar
Spörum með einfaldara eftirliti
Friðrik Ingi Friðriksson skrifar
Carbfix greypir vandann í stein - málið verður skoðað, vegið og metið á opin og heiðarlegan máta
Elliði Vignisson skrifar
Hvar liggur ábyrgðin?
Sigurður Freyr Sigurðarson skrifar
Kærleikurinn stuðar
Árni Þór Þórsson skrifar
Svefn - ein dýrmætasta gjöfin sem þú getur gefið barninu þínu
Stefán Þorri Helgason skrifar
Af skráningum stjórmálaflokka og styrkjum til þeirra
Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Þögnin er ærandi
Vigdís Gunnarsdóttir skrifar
Kennarar verða að slá af launkröfum svo hægt sé að semja við þá!
Ragnheiður Stephensen skrifar
„Leyfðu þeim“ aðferðin
Ingrid Kuhlman skrifar
Af hverju þegir Versló?
Pétur Orri Pétursson skrifar