500 fermetra hárkolla í Hafnarhúsinu

Unnið er að því að koma upp ríflega einu tonni af hári í rými Listasafns Reykjavíkur. Listamaðurinn líkir verkinu við fimm hundruð fermetra hárgreiðslu.

„Þetta er absúrd efniviður og ég tek hann úr sínu hlutverki og gef honum nýtt hlutverk hérna sem myndlist," segir Hrafnhildur Arnardóttir, eða Shoplifter. „Þetta er náttúrulega 500 fermetra hárgreiðsla sem er kannski ekki mjög algengt fyrirbæri."

Innsetningin var á Feneyjartvíæringnum í fyrra. Þrátt fyrir að verkið sé hugarsmíði Hrafnhildar hafa um eitt hundrað manns komið að uppsetningu þess á liðnu ári. Fyrst í Feneyjum og nú í Hafnarhúsinu. 

Hrafnhildur líkir verkinu við stórt landslagsmálverk. Það nefnist Chromo Sapiens og naut mikilla vinsælda í Feneyjum í fyrra. Verkið hefur tekið breytingum á milli sýninga og er nú í þremur rýmum í stað þess að vera í einu. Sýningin verður opnuð annað kvöld og stendur yfir í átta vikur.

Í verkinu eru um 1,3 tonn af gervihári sem þarf að greiða til að ná fram fjaðurkenndri áferð.

„Það er náttúrulega líka mjög umdeilt [gervihárið], af því að þetta er frá Kína og þetta er fjöldaframleitt og við erum að kæfa okkur í öllu þessu fjöldaframleidda. Á sama tíma á myndlist að reyna lifa allt af og á að endast og verða gömul. Ég hugsa að verkin mín séu allavega að fara endast mjög vel," segir Hrafnhildur sem endurnýtir hárið á milli verka.

Hljómsveitin HAM samdi tónlist sem ómar inni í verkinu. „Með því að hafa hljóð finnst mér ég fá andardrátt inn í þessa ófreskju hérna," segir Hrafnhildur, sem líkir upplifuninni við að fara neðanjarðar. „Mér finnst hljóðheimurinn styrkja verkið og hafa áhrif á fleiri skynfæri," segir hún.

Hún segist lengi hafa spilað tónlist HAM í stúdíóinu. „Það er þessi hráleiki í tónlistinni og það má eiginlega bara líkja þessu við líkamsnudd; hljóðbylgjurnar skella á þér. Mig langaði að ná því fram í verkinu."

„Það voru ákveðin krosstengsl. Hún leitaði eftir innblæstri í okkur og við í hana. Þetta einhvern veginn small bara eins og flís við rass," segir S. Björn Blöndal, liðsmaður HAM. 

„Svo má segja að hún hafi komið inn með litina inn á meðan við höfum verið í svartnættinu. og myrkri. Þannig þetta stækkaði pallettuna hjá okkur líka," bætir Óttarr Proppé, annar liðsmaður HAM, við.

Óttarr segist fyllast friðsælli tilfinningu í rýminu. „Maður laðast fram og til baka í verkinu. Ekki bara eftir litum og áferð en ekki síður eftir hljóðinu. Maður fer að hlaupa eftir einhverju banki og er svolítið eins og gullfiskur í búri."

Gengið er í gegnum þrjá sali í mismunandi litatónum.

„Þú gleymir bara svolítið stað og stund og samhengi hlutanna; stærðartakmörkum þínum. Þú getur upplifað þig eins og lítið dýr í smásjá," segir Hrafnhildur.