Ríkið tryggi réttindi ferðamanna Jón Steindór Valdimarsson skrifar 24. apríl 2020 11:00 Eitt af úrræðum ríkisstjórnarinnar sem kynnt var í vikunni til að koma til móts við erfiða stöðu ferðaþjónustunnar fjallar um pakkaferðir sem hefur verið aflýst. Samkvæmt gildandi lögum eiga neytendur skýlausan rétt til fullrar endurgreiðslu innan 14 daga frá aflýsingu ferðar. Þann 22. apríl mælti ferðamálaráðherra fyrir frumvarpi til laga sem afnemur þennan rétt en í hans stað koma ákvæði um að ferðaskrifstofum verði heimilt að endurgreiða ferðamanni pakkaferð sem er aflýst eða afpöntuð vegna óvenjulegra og óviðráðanlegra aðstæðna með inneignarnótu, sem skuli að lágmarki vera að sömu fjárhæð og þær greiðslur sem ferðamaður hefur innt af hendi fyrir pakkaferðina. Ferðamanni er heimilt að innleysa inneignarnótuna eftir 30. júní 2021 gegn peningagreiðslu hafi hún ekki verið nýtt til ferðalaga fyrir þann tíma. Ófær leið sem skilar ekki árangri Tilgangur frumvarpsins er að draga úr bráðum lausafjárvanda ferðaskrifstofa og bæta rekstrarskilyrði þeirra. Það er nauðsynlegt og vandinn sem skyldan til endurgreiðslu skapar er vissulega einn af þeim þáttum sem gerir ferðaskrifstofum mjög erfitt fyrir. Leið sem stjórnvöld velja til þess að bregðast við þessum hluta vandans er hins vegar ekki til þess fallin að koma að því gagni sem stefnt er að. Fyrir því eru nokkrar ástæður. Það er í meira lagi vafasamt að það muni standist fyrir dómstólum að svipta neytendur svo skýlausum rétti með afturvirkum lögum. Vafalaust er að Neytendasamtökin muni láta á málið reyna fyrir dómi. Með þessari leið er vanda ferðskrifstofanna varpað á herðar neytenda sem greitt hafa fyrir þjónustu sem verður ekki innt af hendi eins og um var samið. Inneignarnóta er ekki verðtryggð né ber vexti og er ekki unnt að leysa út í peningum (ef þeir verða þá til reiðu) fyrr en í fyrsta lagi að ári liðnu. Verðgildi nótunnar er því ekki tryggt með neinum hætti en minna má á að gengi íslensku krónunnar hefur fallið um 15-20% frá síðustu áramótum. Enginn veit hver staða krónunnar verður að ári. Margir þeirra sem greitt hafa fyrir sumarleyfisferð sem ekki verður farin hafa misst atvinnu sína og standa frammi fyrir tekjuskerðingu. Þessu fólki veitir ekki af því að fá peninga sína til baka. Stjórnvöld og ferðaþjónustan sjálf leggja mikla áherslu á að hvetja Íslendinga til þess að ferðast innanlands og styðja þannig við atvinnugrein í kröggum. Margir vilja verða við þessu og hugsa með sér að nú sé hægt að haga ferðum sínum líkt og í útlöndum væri. Nýta hótel og veitingastaði og afþreyingu líkt og gert er í sumarleyfisferðum í útlöndum. Sá hængur er hins vegar á að fæstar fjölskyldur treysta sér til að greiða fyrir tvær slíkar ferðir á ári sem verður staðan ef engin er endurgreiðslan. Niðurstaðan gæti orðið sú að hvatningin til innanlandsferða yrði mun árangursrýrari en ella. Allir vona að ferðaþjónustan taki við sér sem allra fyrst en vita að á því verður bið. Loksins þegar forsendur eru fyrir því að hjólin fari að snúast að nýju er það vægast sagt öfugsnúið ef stór hluti viðskiptavinanna framvísar inneignarnótum til kaupa á þjónustu. Það er lítið gagn af þeim í kassa ferðaþjónustunnar þar sem beinharðir peningar eru það sem þarf. Leið ríkisstjórnarinnar er ekki sú rétta og því þarf að finna aðra leið. Betri leið og vel fær Við umræður á Alþingi höfum við hjá Viðreisn bent á þá annmarka sem eru á þessum þætti nýjasta aðgerðapakka ríkisstjórnarinnar. Þar voru lauslega reifaðar hugmyndir að annarri leið sem hefur mun jákvæðari áhrif fyrir ferðaþjónustuna, ver réttindi neytenda og mun ekki íþyngja ríkissjóði um of. Viðreisn telur rétt að ríkið bjóði ferðaskrifstofum að yfirtaka eða eignast kröfur neytenda vegna pakkaferða. Ríkið endurgreiði ferðamönnum þær ferðir sem ekki voru farnar, líkt og þeir eiga rétt á samkvæmt lögum. Þar með er þeim peningum komið í umferð hjá réttum eigendum þeirra. Það mun m.a. ýta undir aukin umsvif í samfélaginu, ekki síst hjá innlendri ferðaþjónustu. Ríkið eignast endurkröfurétt á ferðaskrifstofur sem hafa tryggingarsjóði til að standa undir þessum kröfum. Ríkið mun hins vegar ekki innheimta kröfur sínar fyrr að einhverjum tíma liðnum. Með þessu hætti halda ferðaskrifstofurnar sínu fé um lengri tíma. Eðlilegt er að ríkið ákveði endurgreiðslur á löngum tíma á hagstæðum kjörum, sambærilegt því sem gildir um lánin sem ríkið veitir nú til stuðnings íslensku atvinnulífi. Í umræðum í Alþingi kom fram í máli ráðherra að inneignarnótur ættu að njóta tryggingarverndar og jafnframt að fyrir liggi að allar stærstu ferðaskrifstofurnar, sem eru með um 70% þeirra ferða sem falla undir frumvarpið, séu með fullnægjandi tryggingar til að standa undir kröfum skv. gildandi lögum og rúmlega það. Í ljósi þessa ætti áhætta ríkissjóðs af þessari leið að vera innan ásættanlegra marka og í það minnsta ekki meiri en hugmyndin var að leggja á herðar neytenda. Við hjá Viðreisn teljum að þessar hugmyndir leysi vandann með mun áhrifaríkari hætti en ríkisstjórnin hefur lagt til. Vonandi er ríkisstjórnin tilbúin til að hlusta og þróa þessa hugmynd frekar í samvinnu við Alþingi. Höfundur er þingmaður Viðreisnar og situr í efnahags- og viðskiptanefnd. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ferðamennska á Íslandi Efnahagsmál Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Jón Steindór Valdimarsson Mest lesið Leiðréttum launin Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Óskrifuðu Pálínuboðorðin Óskar Jónasson Skoðun Sjálfskipaðir sérfræðingar samgöngumála Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir Skoðun Byggjum raðhús í Hvalfjarðargöngum Matthías Arngrímsson Skoðun JL húsið og að éta það sem úti frýs… Sveinn Hjörtur Guðfinnsson Skoðun Sveitarfélögin okkar eiga alls ekki að skipta við Rapyd Hópur íbúa í sveitarfélögum sem stunda viðskipti við Rapyd Skoðun Á bak við tjöldin Arnar Þór Jónsson Skoðun Lagarammi um lögbrot Lára G. Sigurðardóttir Skoðun Þú ert númer 1155 í röðinni Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Fjölgun lóða, hér er leiðin! Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skoðun Skoðun Niðurskurður fjölbreytileikans í íslenskri kvikmyndagerð Dögg Mósesdóttir,Helga Rakel Rafnsdóttir skrifar Skoðun Þar sem hanar og hænur gala Yngvi Sighvatsson skrifar Skoðun Stafræn þjónustubylting Reykjavíkurborgar vekur heimsathygli Alexandra Briem skrifar Skoðun Hlutleysi í NATO – Íslenskar varnir Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Þú ert númer 1155 í röðinni Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Á bak við tjöldin Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Sveitarfélögin okkar eiga alls ekki að skipta við Rapyd Hópur íbúa í sveitarfélögum sem stunda viðskipti við Rapyd skrifar Skoðun Lagarammi um lögbrot Lára G. Sigurðardóttir skrifar Skoðun Burt með mismunun! Skúli Helgason skrifar Skoðun Aukið aðgengi að faglegri þjónustu – Styðjum Afstöðu! Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Óskrifuðu Pálínuboðorðin Óskar Jónasson skrifar Skoðun Sjálfskipaðir sérfræðingar samgöngumála Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Byggjum raðhús í Hvalfjarðargöngum Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Leiðréttum launin Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Er ekki bara best? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Fjölgun lóða, hér er leiðin! Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Það er enn tími… Svanhildur Bogadóttir skrifar Skoðun Fjárfesting í þágu barna Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Flugvöllur í Hvassahrauni eða Árborg? Bragi Bjarnason skrifar Skoðun JL Gettó Hildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Mun Alþingi fremja landráð? Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Hvað vitum við? Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Hvetjum samstarfsfólkið til að fara í skimun Ágúst Ingi Ágústsson skrifar Skoðun „Hvert stefnirðu?“ Arna Stefanía Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þetta er allt að koma... Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Mörkin lögmannsstofa: Áskorun til núverandi stjórnarmanna Björn Thorsteinsson skrifar Skoðun JL húsið og að éta það sem úti frýs… Sveinn Hjörtur Guðfinnsson skrifar Skoðun Palestína, háskólar og (af)nýlenduvædd rými Jovana Pavlović skrifar Skoðun Nágrannar óskast! Embla Vigfúsdóttir skrifar Skoðun Tími er ekki óþrjótandi auðlind Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Sjá meira
Eitt af úrræðum ríkisstjórnarinnar sem kynnt var í vikunni til að koma til móts við erfiða stöðu ferðaþjónustunnar fjallar um pakkaferðir sem hefur verið aflýst. Samkvæmt gildandi lögum eiga neytendur skýlausan rétt til fullrar endurgreiðslu innan 14 daga frá aflýsingu ferðar. Þann 22. apríl mælti ferðamálaráðherra fyrir frumvarpi til laga sem afnemur þennan rétt en í hans stað koma ákvæði um að ferðaskrifstofum verði heimilt að endurgreiða ferðamanni pakkaferð sem er aflýst eða afpöntuð vegna óvenjulegra og óviðráðanlegra aðstæðna með inneignarnótu, sem skuli að lágmarki vera að sömu fjárhæð og þær greiðslur sem ferðamaður hefur innt af hendi fyrir pakkaferðina. Ferðamanni er heimilt að innleysa inneignarnótuna eftir 30. júní 2021 gegn peningagreiðslu hafi hún ekki verið nýtt til ferðalaga fyrir þann tíma. Ófær leið sem skilar ekki árangri Tilgangur frumvarpsins er að draga úr bráðum lausafjárvanda ferðaskrifstofa og bæta rekstrarskilyrði þeirra. Það er nauðsynlegt og vandinn sem skyldan til endurgreiðslu skapar er vissulega einn af þeim þáttum sem gerir ferðaskrifstofum mjög erfitt fyrir. Leið sem stjórnvöld velja til þess að bregðast við þessum hluta vandans er hins vegar ekki til þess fallin að koma að því gagni sem stefnt er að. Fyrir því eru nokkrar ástæður. Það er í meira lagi vafasamt að það muni standist fyrir dómstólum að svipta neytendur svo skýlausum rétti með afturvirkum lögum. Vafalaust er að Neytendasamtökin muni láta á málið reyna fyrir dómi. Með þessari leið er vanda ferðskrifstofanna varpað á herðar neytenda sem greitt hafa fyrir þjónustu sem verður ekki innt af hendi eins og um var samið. Inneignarnóta er ekki verðtryggð né ber vexti og er ekki unnt að leysa út í peningum (ef þeir verða þá til reiðu) fyrr en í fyrsta lagi að ári liðnu. Verðgildi nótunnar er því ekki tryggt með neinum hætti en minna má á að gengi íslensku krónunnar hefur fallið um 15-20% frá síðustu áramótum. Enginn veit hver staða krónunnar verður að ári. Margir þeirra sem greitt hafa fyrir sumarleyfisferð sem ekki verður farin hafa misst atvinnu sína og standa frammi fyrir tekjuskerðingu. Þessu fólki veitir ekki af því að fá peninga sína til baka. Stjórnvöld og ferðaþjónustan sjálf leggja mikla áherslu á að hvetja Íslendinga til þess að ferðast innanlands og styðja þannig við atvinnugrein í kröggum. Margir vilja verða við þessu og hugsa með sér að nú sé hægt að haga ferðum sínum líkt og í útlöndum væri. Nýta hótel og veitingastaði og afþreyingu líkt og gert er í sumarleyfisferðum í útlöndum. Sá hængur er hins vegar á að fæstar fjölskyldur treysta sér til að greiða fyrir tvær slíkar ferðir á ári sem verður staðan ef engin er endurgreiðslan. Niðurstaðan gæti orðið sú að hvatningin til innanlandsferða yrði mun árangursrýrari en ella. Allir vona að ferðaþjónustan taki við sér sem allra fyrst en vita að á því verður bið. Loksins þegar forsendur eru fyrir því að hjólin fari að snúast að nýju er það vægast sagt öfugsnúið ef stór hluti viðskiptavinanna framvísar inneignarnótum til kaupa á þjónustu. Það er lítið gagn af þeim í kassa ferðaþjónustunnar þar sem beinharðir peningar eru það sem þarf. Leið ríkisstjórnarinnar er ekki sú rétta og því þarf að finna aðra leið. Betri leið og vel fær Við umræður á Alþingi höfum við hjá Viðreisn bent á þá annmarka sem eru á þessum þætti nýjasta aðgerðapakka ríkisstjórnarinnar. Þar voru lauslega reifaðar hugmyndir að annarri leið sem hefur mun jákvæðari áhrif fyrir ferðaþjónustuna, ver réttindi neytenda og mun ekki íþyngja ríkissjóði um of. Viðreisn telur rétt að ríkið bjóði ferðaskrifstofum að yfirtaka eða eignast kröfur neytenda vegna pakkaferða. Ríkið endurgreiði ferðamönnum þær ferðir sem ekki voru farnar, líkt og þeir eiga rétt á samkvæmt lögum. Þar með er þeim peningum komið í umferð hjá réttum eigendum þeirra. Það mun m.a. ýta undir aukin umsvif í samfélaginu, ekki síst hjá innlendri ferðaþjónustu. Ríkið eignast endurkröfurétt á ferðaskrifstofur sem hafa tryggingarsjóði til að standa undir þessum kröfum. Ríkið mun hins vegar ekki innheimta kröfur sínar fyrr að einhverjum tíma liðnum. Með þessu hætti halda ferðaskrifstofurnar sínu fé um lengri tíma. Eðlilegt er að ríkið ákveði endurgreiðslur á löngum tíma á hagstæðum kjörum, sambærilegt því sem gildir um lánin sem ríkið veitir nú til stuðnings íslensku atvinnulífi. Í umræðum í Alþingi kom fram í máli ráðherra að inneignarnótur ættu að njóta tryggingarverndar og jafnframt að fyrir liggi að allar stærstu ferðaskrifstofurnar, sem eru með um 70% þeirra ferða sem falla undir frumvarpið, séu með fullnægjandi tryggingar til að standa undir kröfum skv. gildandi lögum og rúmlega það. Í ljósi þessa ætti áhætta ríkissjóðs af þessari leið að vera innan ásættanlegra marka og í það minnsta ekki meiri en hugmyndin var að leggja á herðar neytenda. Við hjá Viðreisn teljum að þessar hugmyndir leysi vandann með mun áhrifaríkari hætti en ríkisstjórnin hefur lagt til. Vonandi er ríkisstjórnin tilbúin til að hlusta og þróa þessa hugmynd frekar í samvinnu við Alþingi. Höfundur er þingmaður Viðreisnar og situr í efnahags- og viðskiptanefnd.
Sveitarfélögin okkar eiga alls ekki að skipta við Rapyd Hópur íbúa í sveitarfélögum sem stunda viðskipti við Rapyd Skoðun
Skoðun Niðurskurður fjölbreytileikans í íslenskri kvikmyndagerð Dögg Mósesdóttir,Helga Rakel Rafnsdóttir skrifar
Skoðun Sveitarfélögin okkar eiga alls ekki að skipta við Rapyd Hópur íbúa í sveitarfélögum sem stunda viðskipti við Rapyd skrifar
Sveitarfélögin okkar eiga alls ekki að skipta við Rapyd Hópur íbúa í sveitarfélögum sem stunda viðskipti við Rapyd Skoðun