Hvað veist þú um þína hagsmuni? Einar G. Harðarson skrifar 3. maí 2022 11:00 Í tilefni af 1. maí. Efnahagsmál heimsins eru flestum almennum manni nokkuð hulin. Gæti verið að hluti þeirra séu hulin af ástæðu; þeirri ástæðu að ef fólkið vissi hvað er í raun að gerast myndu þau vilja skipta sér af þó ekki væri nema með því að kjósa öðruvísi. Hverjir eru svo í raun stjórnvöld?Hver er ástæðan á bak við stríð? Hvernig halda fyrirtæki frá almenningi raunverulegum sannleika á bak við viðskipti? Stríðið í Úkraínu er dæmi um upplýsingaflæði til almennings sem, varlega áætlað, er bjagað. Hvers vegna er Julian Assange í fangelsi fyrir að greina frá stríðsglæpum Bandaríkjamanna? Undanfarna tugi ára hafa Evrópa og Norður Ameríka verið ráðandi öfl í heiminum með US$ í farabroddi. Gjaldmiðillin USdollar heldur utan um 70% allra viðskipta í heiminum. Á sama tíma stækka þessi lönd yfirráðasvæði sín í austur með eflingu NATO. Ef NATO er varnarbandalag, af hverju að stækka svæðið? Er það ekki merki um að vilja stærra yfirráðasvæði, með öðrum orðum landvinninga? Kína, Rússland og Indland, ásamt restinni af austurlöndum, eru búin að þola yfirgang áðurnefndra ríkja í áratugi. Nú sjá ríki í austri að illa er að fara í efnahagsmálum. Til dæmis með prentun peninga í stórum stíl, með þeim afleiðingum að verðbólga er nú meiri en nokkru sinni fyrr í öllum löndum Norður Ameríku og Evrópu. Prentun á US$ frá árinu 1913 til 2007 numu 1 trilljón dala en frá 2007 til 2022 voru prentaðir um 10 trilljón dalir. Þessi prentun peninga er að þynna út gjaldeyri vesturvelda. Nú hafa seðlabankar landanna þriggja í austri gefið út eða eru að gefa út rafmyntir CBDC, Central Bank Digital Currency. Þessi mynt er nú notuð í milliríkjaviðskiptum þjóðanna í billjónum bandaríkjadala talið. Vægi US$ er hraðbyrgði að minnka. Lönd eru að breyta myntkörfu sinni þannig að US$ og Evra hafa minna vægi en áður og sérstaklega hefur kínverska Juanið aukist. Viðskiptaþvinganir á Rússland í formi peninga og peningaflutninga SWIFT hafa æ minna vægi því rafmynt er nú notuð.Vesturveldin með Bandaríki Norður Ameríku í fararbroddi skella við skollaeyrum og hafa misleitt umræðu um rafmyntir. Ástæðan er sú að rafmyntir eru ódýrari í rekstri, framleiðslu og léttari í viðskiptum á milli landa, fyrirtækja og einstaklinga. Andspyrnan er bankakerfið. Bankakerfið hagnast á hverju ári um stærri upphæðir en hægt er að nefna. „Allir“ þingmenn USA eru milljónamæringar og að auki bakkaðir upp af einhverjum banka. Að öðrum kosti komast þeir ekki á þing. Verum minnug þess að Mark Zuckerberg ætlaði að stofna rafmyntina Líbru í Bandaríkjunum 2018 en var niðurlægður af bandarískri þingnefnd sem sagði hann vera að eyðileggja bandaríska efnahagskerfið. Hann færði uppbyggingu sína á rafmyntinni til Sviss og er henni haldið leyndri. Það er ekkert óeðlilegt við það að bankar og efnafólk haldi upplýsingum af þessu tagi frá almenningi en Það er ótrúlegt að verkalýðsfélög séu ekki að skoða þessi mál af mikilli alvöru. Breyting á peningakerfinu geta verið meiri kjarabætur en margir síðustu kjarasamningar samanlagt. Vitað er að rafmynt verður og er mun ódýrari í rekstri en venjulegur gjaldmiðill og spáð er að á milli 80-90% banka muni hætta rekstri eftir að rafmynt kemur í almenna notkun. Og hún mun koma, af sömu ástæðu og vatn rennur til sjávar. Austurlönd eru að færa sig í þessa átt hraðar en fyrr, m.a. vegna þess að Rússar þurfa að leysa sín greiðsluvandamál. Hagsmunir venjulegs fólks eru í húfi. Rekstur þriggja banka skilar 100 milljörðum í hagnað á Íslandi á einu ári og þá á eftir að draga frá allan rekstrarkostnað, vexti, afskriftir ofl. Hverjir hagnast mest á óbreyttri efnahagstefnu? Jú, eigendur banka og efnahagskerfisins hvers sem það er í raun.Því lengur sem fjölmiðlar, bankar og yfirvöld halda upplýsingum frá almenningi þá fitna bankarnir eins og fjóspúkinn á bitanum. Þegar niðursveiflan kemur verður hún hraðari og sársaukameiri. Breytingarnar á núverandi fyrirkomulagi verða mestar og bestar fyrir almenning. Undir því fyrirkomulagi sem ríkir í dag, t.d. með prentun peninga, verða ríkir ríkari og fátækir fátækari. Höfundur er löggiltur fasteignasali. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Einar G. Harðarson Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson skrifar Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson skrifar Sjá meira
Í tilefni af 1. maí. Efnahagsmál heimsins eru flestum almennum manni nokkuð hulin. Gæti verið að hluti þeirra séu hulin af ástæðu; þeirri ástæðu að ef fólkið vissi hvað er í raun að gerast myndu þau vilja skipta sér af þó ekki væri nema með því að kjósa öðruvísi. Hverjir eru svo í raun stjórnvöld?Hver er ástæðan á bak við stríð? Hvernig halda fyrirtæki frá almenningi raunverulegum sannleika á bak við viðskipti? Stríðið í Úkraínu er dæmi um upplýsingaflæði til almennings sem, varlega áætlað, er bjagað. Hvers vegna er Julian Assange í fangelsi fyrir að greina frá stríðsglæpum Bandaríkjamanna? Undanfarna tugi ára hafa Evrópa og Norður Ameríka verið ráðandi öfl í heiminum með US$ í farabroddi. Gjaldmiðillin USdollar heldur utan um 70% allra viðskipta í heiminum. Á sama tíma stækka þessi lönd yfirráðasvæði sín í austur með eflingu NATO. Ef NATO er varnarbandalag, af hverju að stækka svæðið? Er það ekki merki um að vilja stærra yfirráðasvæði, með öðrum orðum landvinninga? Kína, Rússland og Indland, ásamt restinni af austurlöndum, eru búin að þola yfirgang áðurnefndra ríkja í áratugi. Nú sjá ríki í austri að illa er að fara í efnahagsmálum. Til dæmis með prentun peninga í stórum stíl, með þeim afleiðingum að verðbólga er nú meiri en nokkru sinni fyrr í öllum löndum Norður Ameríku og Evrópu. Prentun á US$ frá árinu 1913 til 2007 numu 1 trilljón dala en frá 2007 til 2022 voru prentaðir um 10 trilljón dalir. Þessi prentun peninga er að þynna út gjaldeyri vesturvelda. Nú hafa seðlabankar landanna þriggja í austri gefið út eða eru að gefa út rafmyntir CBDC, Central Bank Digital Currency. Þessi mynt er nú notuð í milliríkjaviðskiptum þjóðanna í billjónum bandaríkjadala talið. Vægi US$ er hraðbyrgði að minnka. Lönd eru að breyta myntkörfu sinni þannig að US$ og Evra hafa minna vægi en áður og sérstaklega hefur kínverska Juanið aukist. Viðskiptaþvinganir á Rússland í formi peninga og peningaflutninga SWIFT hafa æ minna vægi því rafmynt er nú notuð.Vesturveldin með Bandaríki Norður Ameríku í fararbroddi skella við skollaeyrum og hafa misleitt umræðu um rafmyntir. Ástæðan er sú að rafmyntir eru ódýrari í rekstri, framleiðslu og léttari í viðskiptum á milli landa, fyrirtækja og einstaklinga. Andspyrnan er bankakerfið. Bankakerfið hagnast á hverju ári um stærri upphæðir en hægt er að nefna. „Allir“ þingmenn USA eru milljónamæringar og að auki bakkaðir upp af einhverjum banka. Að öðrum kosti komast þeir ekki á þing. Verum minnug þess að Mark Zuckerberg ætlaði að stofna rafmyntina Líbru í Bandaríkjunum 2018 en var niðurlægður af bandarískri þingnefnd sem sagði hann vera að eyðileggja bandaríska efnahagskerfið. Hann færði uppbyggingu sína á rafmyntinni til Sviss og er henni haldið leyndri. Það er ekkert óeðlilegt við það að bankar og efnafólk haldi upplýsingum af þessu tagi frá almenningi en Það er ótrúlegt að verkalýðsfélög séu ekki að skoða þessi mál af mikilli alvöru. Breyting á peningakerfinu geta verið meiri kjarabætur en margir síðustu kjarasamningar samanlagt. Vitað er að rafmynt verður og er mun ódýrari í rekstri en venjulegur gjaldmiðill og spáð er að á milli 80-90% banka muni hætta rekstri eftir að rafmynt kemur í almenna notkun. Og hún mun koma, af sömu ástæðu og vatn rennur til sjávar. Austurlönd eru að færa sig í þessa átt hraðar en fyrr, m.a. vegna þess að Rússar þurfa að leysa sín greiðsluvandamál. Hagsmunir venjulegs fólks eru í húfi. Rekstur þriggja banka skilar 100 milljörðum í hagnað á Íslandi á einu ári og þá á eftir að draga frá allan rekstrarkostnað, vexti, afskriftir ofl. Hverjir hagnast mest á óbreyttri efnahagstefnu? Jú, eigendur banka og efnahagskerfisins hvers sem það er í raun.Því lengur sem fjölmiðlar, bankar og yfirvöld halda upplýsingum frá almenningi þá fitna bankarnir eins og fjóspúkinn á bitanum. Þegar niðursveiflan kemur verður hún hraðari og sársaukameiri. Breytingarnar á núverandi fyrirkomulagi verða mestar og bestar fyrir almenning. Undir því fyrirkomulagi sem ríkir í dag, t.d. með prentun peninga, verða ríkir ríkari og fátækir fátækari. Höfundur er löggiltur fasteignasali.
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar