Sameining Kvennó og MS: Til varnar því sem vel er gert Ásdís Ingólfsdóttir skrifar 21. maí 2023 14:00 Ég hef hugsað mér að láta af störfum sem framhaldsskólakennari vorið 2024 eftir 24 ára starf við Kvennaskólann í Reykjavík. Þá eru jafnframt liðin 50 ár frá því ég útskrifaðist úr skólanum með landspróf upp á vasann. Síðar sama ár verður skólinn 150 ára þannig að ég hef fylgt skólanum í þriðjung af þeim tíma sem hann hefur starfað. Kennsluferill minn spannar enn fleiri ár því að ég starfaði við Menntaskólann við Sund á árunum 1982 – 1996, í fjórtán ár. Síðasta árið sem konrektor. Það var mér því bæði faglegt og persónulegt áfall þegar mennta- og barnamálaráðuneyti boðaði til fundar á annasömum vordögum með þau skilaboð að nú skuli skoðað hvort ekki sé fýsilegt að sameina þessa tvo skóla. Notað var orðið fýsilegt sem merkir jú æskilegt, álitlegt. Eins og einungis væri jákvæðrar niðurstöðu að vænta. Kvennaskólinn hefur svo sannarlega tekið stórstígum breytingum á þessum árum sem ég hef verið viðriðinn hann, frá því að vera grunnskóli fyrir stúlkur, yfir í að vera framhaldsskóli fyrir bæði kyn. Um tíma var áfangakerfi og síðar bekkjakerfi og loks varð skólinn þriggja ára framhaldsskóli. Allir kennsluhættir hafa fylgt nýjum straumum og kennarar skólans verið í fararbroddi nýjunga. Nemendur sem sækja skólann velja hann ekki einungis vegna staðsetningar og námsbrauta heldur líka vegna gilda hans sem lúta að jafnrétti og mannréttindum. Árlega þarf að vísa á þriðja hundrað nemendum frá skólanum vegna mikillar aðsóknar. Það er því hægðarleikur að eiga samtal við skólasamfélag Kvennaskólans um breytingar, þar er vant fólk á ferð. En samtalið á ekki að hefja með tilskipunum að ofan um fýsileikakönnun á mesta annatíma ársins og ætla í verkið allt of stuttan tíma. Ég sæi fólkið í ráðuneyti mennta- og barnamála taka slíkar rispur. Þessi tímasetning er eins og boðað hefði verið búnaðarþing í miðjum sauðburði, svo ég vitni í orð eins samkennara. Menntaskólinn við Sund hóf starfsemi sína sem Menntaskólinn við Tjörnina í Miðbæjarskólanum sem nú er eitt þriggja húsa sem hýsir Kvennó. Síðar flutti skólinn inn í Voga og fékk nýtt nafn. Nýverið hefur verið ráðist í miklar breytingar á MS. Ekki einast hefur verið rifið og byggt nýtt húsnæði fyrir skólann heldur hefur allt námsskipulag verið tekið til endurskoðunar af starfsfólki og stjórnendum og því breytt á mjög framsækinn hátt í þriggja anna kerfi þar sem námstilhögun og námsmat er einstakt í íslenskum framhaldsskóla. Skólinn er nú orðinn rótgróinn í hverfinu og vinsældir hans hafa aukist jafn og þétt. Fjöldi nemenda er rúmlega 700. Kvennó er með um 620 nemendur og velja margir skólann vegna stærðarinnar, sem þykir nægileg til að geta boðið upp á fjölbreytt námsval, en um leið er skólinn það lítill að hægt er að huga að þörfum hvers og eins nemanda. Skóli sem yrði til úr þessum tveimur með rúmlega 1300 nemendur byggi ekki yfir þeim eiginleikum. Af framansögðu verður ekki séð að þörf sé á að endurskoða og stokka algjörlega upp starf þessara framhaldsskóla. Að taka skóla sem eru að skila góðu starfi og nemendum sem standa vel að vígi út í lífið, og sameina þá er ekki leið til að efla starfsnám, þvílík fásinna sem felst í þeirri hugmynd. Má ekki halda til haga því sem vel er gert og á sama tíma hlúa og styðja við þá skóla sem vilji er til að efla, þ.e. verk- og starfsnámsskóla? En það er markmið og helsti hvatinn í þessu máli eins og segir í frétt mennta- og barnamálaráðuneytis um verkefni stýrihóps sem skipaður var og kynntur á vef ráðuneytis 24. apríl sl.: Verkefni hópsins er að móta aðgerðir til að ná markmiðum menntastefnu stjórnvalda til 2030 og stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar um eflingu verk- og starfsnáms. Bygging nýs tækniskóla hefur verið boðuð og er það vel. Verra er að þar eru sameiningarhugmyndir líka á kreiki og enn einn gróinn skóli í þeim pakka, Menntaskólinn á Akureyri, ein af elstu og helstu menntastofnunum landsins, og Verkmenntaskólinn á Akureyri, stöndugur skóli með meira en tíu verknámsbrautir og öflugt fjarnám. Ef skólarnir á Akureyri sameinast verður úr 1600 nemenda skóli í skólabænum Akureyri, myndi það vera til bóta fyrir skólastarfið? Það er alveg einsýnt að húsnæði Kvennó og MS hentar ekki verkmenntaskóla né annarri starfsemi en bóknámsskólum nema með töluvert miklum breytingum. Því má ætla að annað hvort fái einhver annar skóli húsnæðið til afnota eða að ráðist verður í kostnaðarsamar breytingar á húsnæðinu. Og ekkert gefur til kynna að það sé fýsilegur kostur að sameina þessa skóla og setja í húsnæði menntavísindasviðs HÍ við Stakkahlíð, sem þarfnast viðgerða og breytinga svo það henti framhaldsskólakennslu. Hvaða hagræðingu er verið að reyna að ná með sameiningunni? Svarið við fýsileikakönnuninni er einfaldlega nei. Það er hvorki fýsilegt, æskilegt né álitlegt að sameina þessa skóla. Það er óþarfi að eyða tíma og fé í að skoða það nánar. Betra væri að nýta tímann til að skoða með hvaða hætti er hægt að styrkja verk- og starfsnám í landinu. Hvernig væri að huga að því að efla til dæmis Borgarholtsskóla? Þar mætti jafnvel byggja við. Eða FB? Væri hægt styrkja VMA enn frekar með öðrum hætti? Nýi tækniskólinn, er ekki möguleiki að byrja fyrr en síðar að byggja? Ég er verulega hugsi þar sem ég sit yfir SVÓT-könnun sem framkvæma á vegna aðfarar ráðuneytisins og ég fékk í hendur fyrir viku og á að skila eftir helgi svo hægt sé að vinna úr til að taka ákvörðun um að sameina skólana mína tvo. Ég hugsa til þess hvernig ræðan mín verður við útskrift 2024 þegar ég kveð skólann minn eftir 24 ára kennsluferil á 50 ára útskriftarafmælinu, mun ég þurfa að flytja útfararræðu í stað þess að fagna? Höfundur er framhaldsskólakennari og kennir efnafræði, nýsköpun og frumkvöðlafræði við Kvennaskólann í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Framhaldsskólar Skóla - og menntamál Reykjavík Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Skoðun Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Sjá meira
Ég hef hugsað mér að láta af störfum sem framhaldsskólakennari vorið 2024 eftir 24 ára starf við Kvennaskólann í Reykjavík. Þá eru jafnframt liðin 50 ár frá því ég útskrifaðist úr skólanum með landspróf upp á vasann. Síðar sama ár verður skólinn 150 ára þannig að ég hef fylgt skólanum í þriðjung af þeim tíma sem hann hefur starfað. Kennsluferill minn spannar enn fleiri ár því að ég starfaði við Menntaskólann við Sund á árunum 1982 – 1996, í fjórtán ár. Síðasta árið sem konrektor. Það var mér því bæði faglegt og persónulegt áfall þegar mennta- og barnamálaráðuneyti boðaði til fundar á annasömum vordögum með þau skilaboð að nú skuli skoðað hvort ekki sé fýsilegt að sameina þessa tvo skóla. Notað var orðið fýsilegt sem merkir jú æskilegt, álitlegt. Eins og einungis væri jákvæðrar niðurstöðu að vænta. Kvennaskólinn hefur svo sannarlega tekið stórstígum breytingum á þessum árum sem ég hef verið viðriðinn hann, frá því að vera grunnskóli fyrir stúlkur, yfir í að vera framhaldsskóli fyrir bæði kyn. Um tíma var áfangakerfi og síðar bekkjakerfi og loks varð skólinn þriggja ára framhaldsskóli. Allir kennsluhættir hafa fylgt nýjum straumum og kennarar skólans verið í fararbroddi nýjunga. Nemendur sem sækja skólann velja hann ekki einungis vegna staðsetningar og námsbrauta heldur líka vegna gilda hans sem lúta að jafnrétti og mannréttindum. Árlega þarf að vísa á þriðja hundrað nemendum frá skólanum vegna mikillar aðsóknar. Það er því hægðarleikur að eiga samtal við skólasamfélag Kvennaskólans um breytingar, þar er vant fólk á ferð. En samtalið á ekki að hefja með tilskipunum að ofan um fýsileikakönnun á mesta annatíma ársins og ætla í verkið allt of stuttan tíma. Ég sæi fólkið í ráðuneyti mennta- og barnamála taka slíkar rispur. Þessi tímasetning er eins og boðað hefði verið búnaðarþing í miðjum sauðburði, svo ég vitni í orð eins samkennara. Menntaskólinn við Sund hóf starfsemi sína sem Menntaskólinn við Tjörnina í Miðbæjarskólanum sem nú er eitt þriggja húsa sem hýsir Kvennó. Síðar flutti skólinn inn í Voga og fékk nýtt nafn. Nýverið hefur verið ráðist í miklar breytingar á MS. Ekki einast hefur verið rifið og byggt nýtt húsnæði fyrir skólann heldur hefur allt námsskipulag verið tekið til endurskoðunar af starfsfólki og stjórnendum og því breytt á mjög framsækinn hátt í þriggja anna kerfi þar sem námstilhögun og námsmat er einstakt í íslenskum framhaldsskóla. Skólinn er nú orðinn rótgróinn í hverfinu og vinsældir hans hafa aukist jafn og þétt. Fjöldi nemenda er rúmlega 700. Kvennó er með um 620 nemendur og velja margir skólann vegna stærðarinnar, sem þykir nægileg til að geta boðið upp á fjölbreytt námsval, en um leið er skólinn það lítill að hægt er að huga að þörfum hvers og eins nemanda. Skóli sem yrði til úr þessum tveimur með rúmlega 1300 nemendur byggi ekki yfir þeim eiginleikum. Af framansögðu verður ekki séð að þörf sé á að endurskoða og stokka algjörlega upp starf þessara framhaldsskóla. Að taka skóla sem eru að skila góðu starfi og nemendum sem standa vel að vígi út í lífið, og sameina þá er ekki leið til að efla starfsnám, þvílík fásinna sem felst í þeirri hugmynd. Má ekki halda til haga því sem vel er gert og á sama tíma hlúa og styðja við þá skóla sem vilji er til að efla, þ.e. verk- og starfsnámsskóla? En það er markmið og helsti hvatinn í þessu máli eins og segir í frétt mennta- og barnamálaráðuneytis um verkefni stýrihóps sem skipaður var og kynntur á vef ráðuneytis 24. apríl sl.: Verkefni hópsins er að móta aðgerðir til að ná markmiðum menntastefnu stjórnvalda til 2030 og stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar um eflingu verk- og starfsnáms. Bygging nýs tækniskóla hefur verið boðuð og er það vel. Verra er að þar eru sameiningarhugmyndir líka á kreiki og enn einn gróinn skóli í þeim pakka, Menntaskólinn á Akureyri, ein af elstu og helstu menntastofnunum landsins, og Verkmenntaskólinn á Akureyri, stöndugur skóli með meira en tíu verknámsbrautir og öflugt fjarnám. Ef skólarnir á Akureyri sameinast verður úr 1600 nemenda skóli í skólabænum Akureyri, myndi það vera til bóta fyrir skólastarfið? Það er alveg einsýnt að húsnæði Kvennó og MS hentar ekki verkmenntaskóla né annarri starfsemi en bóknámsskólum nema með töluvert miklum breytingum. Því má ætla að annað hvort fái einhver annar skóli húsnæðið til afnota eða að ráðist verður í kostnaðarsamar breytingar á húsnæðinu. Og ekkert gefur til kynna að það sé fýsilegur kostur að sameina þessa skóla og setja í húsnæði menntavísindasviðs HÍ við Stakkahlíð, sem þarfnast viðgerða og breytinga svo það henti framhaldsskólakennslu. Hvaða hagræðingu er verið að reyna að ná með sameiningunni? Svarið við fýsileikakönnuninni er einfaldlega nei. Það er hvorki fýsilegt, æskilegt né álitlegt að sameina þessa skóla. Það er óþarfi að eyða tíma og fé í að skoða það nánar. Betra væri að nýta tímann til að skoða með hvaða hætti er hægt að styrkja verk- og starfsnám í landinu. Hvernig væri að huga að því að efla til dæmis Borgarholtsskóla? Þar mætti jafnvel byggja við. Eða FB? Væri hægt styrkja VMA enn frekar með öðrum hætti? Nýi tækniskólinn, er ekki möguleiki að byrja fyrr en síðar að byggja? Ég er verulega hugsi þar sem ég sit yfir SVÓT-könnun sem framkvæma á vegna aðfarar ráðuneytisins og ég fékk í hendur fyrir viku og á að skila eftir helgi svo hægt sé að vinna úr til að taka ákvörðun um að sameina skólana mína tvo. Ég hugsa til þess hvernig ræðan mín verður við útskrift 2024 þegar ég kveð skólann minn eftir 24 ára kennsluferil á 50 ára útskriftarafmælinu, mun ég þurfa að flytja útfararræðu í stað þess að fagna? Höfundur er framhaldsskólakennari og kennir efnafræði, nýsköpun og frumkvöðlafræði við Kvennaskólann í Reykjavík.
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar