Sigurður taldi réttan framgang þess að efni greinargerðar hans um málið kæmi fyrir sjónir almennings væri með tilstuðlan þingsins. En nú virðist honum sem tekist hafi að drepa málið í dróma innan kerfisins. Og vill leita annarra leiða.
„Þetta mál er búið að þvælast um í fjögur ár, eða frá 2018, fara í gegnum allt þetta kerfi meira og minna og engin niðurstaða,“ segir Sigurður í samtali við Vísi.
„Skyldi engan undra að þolinmæðin væri farin að þrjóta.“
Búið að þvæla málinu fram og til baka
Sigurður, sem hafði starfað sem ríkisendurskoðandi á árum áður, var sérstaklega settur ríkisendurskoðandi til að fara í saumana á starfsemi Lindarhvols vegna vanhæfis þáverandi ríkisendurskoðanda 19. september 2016. Hann hafði rannsakað málið í tvö ár þegar nýr ríkisendurskoðandi, Skúli Eggert Þórðarson tók málið úr höndum hans. Skúli skilaði löngu síðar skýrslu en niðurstaða hans var sú að starfsemin hafi verið með ágætum.
Sigurður hafði hins vegar skilað greinargerð til forseta Alþingis, Steingríms J. Sigfússonar, þar sem hann gerir grein fyrir því hvað rannsókn hans hafði leitt í ljós. Sigurður hefur sagt að greinargerð hans sé ekki í nokkru samræmi við skýrslu Skúla en þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir innan þings sem utan að draga greinargerð Sigurðar fram í dagsljósið hefur það ekki tekist.
Þar hefur Birgir Ármannsson, forseti Alþingis, reynst sá steinn sem steytir á. Fjármálaráðuneytið, stjórn Lindarhvols og núverandi ríkisendurskoðandi hafa sett sig á móti því að greinargerð Sigurðar verði birt þrátt fyrir að lögfræðiálit liggi fyrir þinginu þar segja að ekki geti verið um neitt leynigagn að ræða.
Ætlar að losa sig frá málinu
Málið virðist þannig strandað en Sigurður telur það varla ásættanlegt. Hann hefur lýst því að hann telji greinargerð sína opinbert gagn og því að hann eigi erfitt með að una ávirðingum sem hann telur sig hafa mátt sæta frá ríkisendurskoðanda; að um sé að ræða vinnugagn og jafnvel ómarktækt; að það sem slíkt gæti skapað ríkinu skaðabótaskyldu.
Sigurður kom fyrir stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd að morgni miðvikudags. Allir viðstaddir eru bundnir þagnarskyldu um það sem sagt er á lokuðum nefndarfundum Alþingis. En samkvæmt heimildum Vísis var sitthvað í máli Sigurðarsem kom nefndarmönnum á óvart.
Vísir heyrði í Sigurði og spurði hvort tíðinda væri að vænta, hvort hann hygðist leita annarra leiða með að gera efni greinargerðar sinnar heyrinkunnugt? Annarra þá en að fara með það í gegnum þingið?
„Ég ætla að losa mig frá málinu með einhverjum hætti. Hvernig sem ég geri það, það verð ég að fá að eiga með mér hvernig gerist,“ segir Sigurður.
Furðar sig á afstöðu sitjandi ríkisendurskoðanda
Sigurður hefur metið það svo fram til þessa að það sé ekki í hans verkahring að létta af þeirri leynd sem sumir telji að hvíla eigi yfir skjalinu – leynd sem Sigurður er ekki sammála um að eigi að ríkja. Og sé í raun orðin að sjálfstæðum vanda.
„Þess vegna hef ég viljað að kerfið, aðilar þar innan sem hafa þessar skyldur, að fjalla um svona mál, hver svo sem niðurstaðan verður í þeim efnum, þeir sem hafa komið að þessu máli í gegnum tíðina, eigi þá að upplýsa málið. En svo er komið að það er búið að fara í gegnum þann „prósess“. Þá hlýtur spurningin að vera til staðar,“ sagði Sigurður um það hvort hann ætli þá að leita annarra leiða varðandi birtingu.
Sigurður segir jafnframt það dapurlegt að kerfið skuli ekki geta tekið á svona máli burtséð frá því hver niðurstaðan verður. Hann spyr hvort Íslendingar vilji una því að ákvörðun eins aðila, og er þá að meina Birgi Ármannsson, gildi að þetta skuli leynt fara? Og að enginn á vettvangi þingsins hafi afl til að geta breytt því hljóti að vekja upp spurningar um lýðræðið.
Núverandi ríkisendurskoðandi, Guðmundur Björgvin Helgason, hefur lýst því með afgerandi hætti í samtali við Vísi að hann telji ekki að greinargerðin eigi að fást birt. Hún sé vinnuplagg og eigi ekkert erindi út fyrir veggi stofnunarinnar. Hvernig horfir það við Sigurði?
„Jájá. Mér finnst mér aðkoma hans að þessu máli vera stórt spurningarmerki yfir höfuð. Svo getum við velt fyrir okkur skoðunum hans á málinu.“
Leyndarhjúpurinn að gefa sig og þó fyrr hefði verið
Sigurður telur með nokkrum ólíkindum hvernig tekist hefur að rugla menn í ríminu með þetta mál allt.
„Og það hver staða ríkisendurskoðanda er í svona máli. Ef menn hafa haldið að þetta væri einhver verktakavinna af minni hálfu þá er það mikill misskilningur. Ég er settur ríkisendurskoðandi í þessu máli með öllum þeim skyldum og ábyrgð sem ríkisendurskoðandi hefur. Og mér ber að fylgja mínu verki með tilliti til þeirra laga sem fjalla um Ríkisendurskoðun. Ég er embættismaður Alþingis í þessu máli. Menn reyna að rugla með hvers konar gögn eru og hver staða ríkisendurskoðanda er í svona máli og framkvæmd. Ég er skipaður með bréfi forseta alþingis. Og hvar er formið hjá alþingi? Þannig að þetta hefur marga marga anga,“ segir Sigurður.
Spurður hvort það fari þá að draga til tíðinda í málinu, hvort leyndarhjúpurinn um Lindarhvol fari að gefa sig segir hann:
„Ég held að það hljóti að vera. Og þó fyrr hefði verið.“
