Hver læknar sárin? Selma Hafsteinsdóttir skrifar 20. október 2023 14:57 Líffræðileg börn sem alast upp með ástríkum foreldrum frá fæðingu v.s. Ættleidd börn sem eru ættleidd til ástríkra foreldra v.s. Ættleidd börn sem eru ættleidd til ástríkra foreldra -Aldur: 0ára (ættleidd börn 2 ára og eldra) -Foreldrar fá skimun fyrir fæðingarþunglyndi og ungbarnaeftirlit (foreldrar ættleiddra barna fá enga skimun og það er ekkert ungbarnaeftirlit, en það er mikil þörf fyrir að grípa þessar fjölskyldur þar sem ættleiðingarþunglyndi er 40% algengara en fæðingarþunglyndi) -Svefnlausar nætur vegna tanntöku, veikindaeða þroskastigs barnsins. Foreldrar geta huggað og hugsað um barnið á nóttunni. (ættleidd börn fengu ekki huggun á næturna þegar þau bjuggu á barnaheimilum, enginn huggaði þau við tanntöku eða við veikindi og óróleika. Svefnlausar nætur eftir heimkomu eru yfirletitt vegna þess að barnið er hrætt, óöruggt, þekkir ekki það að hafa fólk til staðar fyrir sig, night terror, martraðir, kvíði) -Foreldrar og barnið eru að kynnast eðlilega (Foreldrar og ættleidd börn kynnast á meðan barnið er stálpað, talar ekki sama tungumál og barnið er í áfalli) -Barn upplifir nánd og öryggi (ætleitt barn hefur ekki upplifað nánd og öryggi, foreldrarnir byrja strax að kenna þeim nánd og öryggi og vinna í að kenna þeim að tengjast) -Barnið vex og dafnar í faðmi fjölskyldunnar (Ættleitt börn eru minni og léttari vegna næringarskorts og vanrækslu og hafa ekki fengið að tengjast fullorðnum á eðlilegan hátt) -Barnið lærir tungumálið sitt (ættleitt barn þarf að læra nýtt tungumál og foreldrarnir skilja ekki “gamla” tungumálið) -Barnið fær eðlilegar taugatengingar í heilanum (ættleitt barn er alls ekki með eðlilegar taugatengingar í heila vegna vanrækslu. Þau eru í streitu ástandi, föst í fight-flight-fawn mode og það eru eyður í heilanum þeirra. Það þarf að byggja upp þessar tengingar sem tekur mikla vinnu og langan tíma og m.a. hjálpa þeim að vinda af streitu ástandinu) -Barnið er orðið 2 ára, er í leikskóla og gengur vel. (Ættleidda barnið er 2 ára og er loksins ættleitt til frábærra foreldra. Með því er barnið rifið úr því öryggi sem það þekkir og sett í ókunnugar aðstæður þar sem foreldrarnir tala ekki einu sinni sama tungumál og skilja ekki barnið. Allt er nýtt fyrir því, lyktin, umhverfið, fólkið, fötin, maturinn, heimilið, meir að segja tannburstinn. Barnið þekkir bara stífan ramma barnaheimilisins. Sum börn hafa t.d. aldrei verið nálægt karlmanni.) -Barnið er 3 ára og er í leikskóla barnið er forvitið og kannar heiminn. (Foreldrar ættleiddra barna setja barnið sitt í leikskóla, það er umhverfi alveg eins og barnaheimili. Það er trigger fyrir börnin okkar. Foreldrar byrja strax að berjast fyrir þjónustu, stuðningi og skilningi fyrir barnið sitt. Engin sérstakur stuðningur er í boði fyrir ættleidd börn þegar þau byrja í leikskóla og oft eru þau í engum sérstökum forgangi. Talað er um að þau þurfi greiningu til að fá stuðninginn. Að fá greiningu tekur tíma en við viljum að börnin okkar séu gripin strax til að byggja þau upp eftir vanrækslu og áföll í æsku. Börnin fá ekki íslenskukennslu en eru samt tvítyngd þegar þau koma til landsins. Ættleiddu börnin eru ekki forvitin að kanna heiminn, þau eru oft að leika sér “einhverfulega” einhæfa leiki, fela sig bak við bók, gera alltaf það sama til að finna öryggið. Þau eru í streituástandi að reyna að lifa leikskóladaginn af.) -Barnið er í leikskóla og vinur barnsins kveður og fer í annan leikskóla. Barnið getur verið leitt að missa vin sinn en er fljótt að jafna sig á því. (Ættleidda barnið getur upplifað mikinn ótta þar sem það bjó á barnaheimili og þá kom stundum fólk í “heimsókn” og tóku barn með sér og það kom aldrei aftur á barnaheimilið. Þegar barn eða starfsmaður hættir á deild sem ættleidda barnið er á, þá þarf að undirbúa það vel og styðja vel við ættleidda barnið.) -Barnið er komið í grunnskóla, spennandi tímar. (Ættleidda barnið er komið í grunnskóla og þá þurfa foreldrar að byrja upp á nýtt til þess að fá skilning, stuðning og þá þjónustu sem barnið þarf til að finna til öryggis og vegna vel í skólanum. Aftur er barnið á nýrri stofnun sem er grunnskóli, það er líka eins og barnaheimili bara með eldri börnum. Barnið er kannski komið með greiningu en einkenni tengslaröskunar svipa mjög til ADHD og einhverfu og það er töluvert algengt að börnin okkar séu ranglega greind með ADHD og einhverfu en kannski er það tengslaröskunin sem um að ræðir. Barnið kann ekki almennilega félagsfærni enda er barnið “forritað” þannig að það er bara að reyna að lifa af. Þess vegna eru börnin flest með hegðunarvanda og flest eiga erfitt með félagsfærni. Ef barnið er í streituástandi sem það nú oftast er þar sem líkami þess er “forritaður” þannig eftir áföllin í æsku, þá á það erfiðara með að tengjast rökhugsuninni og læra. Allt aðgengi að framheilanum (þar sem rökhugsunin á sér stað) er erfiðara þegar barnið er st0ðugt í ótta. Ættleiddu börnin þurfa fyrst og fremst að upplifa öryggi og fá ró í taugakerfið til þess að geta lært. Skólinn verður að grípa þau strax og gefa þeim þetta öryggi og stuðning.) Reynslusaga móður sem á tvö börn í grunnskóla. Annað barnið fékk hjálp og stuðning strax í grunnskóla en eldra barnið ekki og munurinn á velferð þeirra er svakalegur. Ég á tvö börn sem bæði voru á barnaheimili fyrstu ár lífsins. Annað er orðið stálpaður unglingur í dag, hitt er á miðdeild í grunnskóla. Bæði börnin eru með mjög svipuð einkenni, en það yngra hefur beitt ofbeldi í skóla (og heima líka) meðan það eldra hefur aldrei beitt ofbeldi í skóla (bara heima). Heilaþroski þeirra beggja er aðeins eftir á því enginn hélt á þeim eða elskaði þau fyrstu ár þeirra á barnaheiminu og þá mynduðust ekki þessar nauðsynlegu tengingar í heila þeirra. Þau lærðu hins vegar að bjarga sér með sjarma og hnyttnum tilsvörum, sem ruglar umönnunaraðila verulega mikið og allt lítur svo vel út á við. Stóri munurinn á þeim tveim er það að yngra barnið fékkr aðstoð strax í skóla (þar sem barnið var að meiða kennara og þá var gripið inn í um leið). Auðvitað spilar inn í að þekking á áföllum og afleiðingum þeirra fer hratt vaxandi, en aðallega sýnist mér munurinn felast í hvar barnið sýnir ofbeldishegðun. Eldra barnið fékk ekki þessa aðstoð í skólanum þar sem barnið sýndi ekki ofbeldishegðun í skólanum, var sjarmerandi og alltaf í “lifa af” ástandinu með sjarma sínum. Í lok tíunda bekkjar fékk ég loksins í gegn endurmat á greiningu og þá kom í ljós að barnið er á mörkum þess að vera með greindarskerðingu. Það er hins vegar, eins og svo mörg börn af barnaheimilum, svo gríðarlega street wise, klárt í að spjara sig í samskiptum við fullorðna. En það að vera á mörkum greindarskerðingar sýnir að það hefði aldrei getað lokið grunnskóla án aðstoðar heils teymis sem hélt utan um það. Rannsóknir sýna að vitsmunagreind tengsla raskaðra barna er oft lægri en jafnaldra þeirra, því heilinn þeirra þarf lengri tíma til að þroskast. Taugatengingar í heilanum sem áttu að myndast í frumbernsku eru einfaldlega ekki til staðar vegna þess að hlýjuna og ástina skorti. Þannig getur 12 ára barn verið með þroska 8 ára barns þar sem verið er að bera ættleidda barnið saman við jafnaldra sína í árum talið. Ef barnið síðan elst upp við skilning og hlýju í umhverfi þess, þá getur barnið náð jafnöldrum sínum á nokkrum árum þegar heilinn hefur fengið tíma til að þroskast í miklu öryggi og góðum tengslum. En til þess að þetta gerist, þurfa ALLIR sem að uppeldi barnsins koma að taka saman höndum og hjálpa barninu að finna til öryggis. Það er ekki hægt að skamma barn út úr ótta og börn sem hafa verið vanrækt finna oft til svo mikils djúpstæðs ótta, alltaf. Yngra barnið mitt er að fá gríðarlega mikla aðstoð og tekur núna stór stökk fram á við. Það mætir skilningi á uppruna sínum og áherslan er lögð á að það finni fyrir öryggi í umhverfi sínu. Sú umönnun og sá skilningur er heldur betur að skila sér. En hvað eldra barnið varðar, snýst málið núna hreinlega um að halda lífinu í því. Við reynum með öllum ráðum að halda því eins langt frá eiturlyfjum, og leiðum til að fjármagna þá neyslu, og mögulegt er sem er ekkert einfalt þegar barnið sjálft hefur ekki vitsmunaþroska til að skilja hættuna sem það er í. Út á við sýnir barnið húmor, hnyttin tilsvör og kurteisi, þannig við mætum í sífellu skilningsleysi frá kerfinu og umhverfinu. Þá verður baráttan svo mikið erfiðari. En þetta er barátta sem snýst um líf barnsins míns. Bókstaflega. Höfundur er móðir ættleidds barns, í stjórn Íslenskrar ættleiðingar, og heldur úti hlaðvarpinu Allt um ættleiðingar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ástin og lífið Börn og uppeldi Mest lesið Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey Skoðun Snorri Másson er ekki vandinn – hann er viðvörun Helen Ólafsdóttir Skoðun Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun Áskorun til borgarstjóra og bæjarstjóra Kópavogs Sigurður Gylfi Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar Sjá meira
Líffræðileg börn sem alast upp með ástríkum foreldrum frá fæðingu v.s. Ættleidd börn sem eru ættleidd til ástríkra foreldra v.s. Ættleidd börn sem eru ættleidd til ástríkra foreldra -Aldur: 0ára (ættleidd börn 2 ára og eldra) -Foreldrar fá skimun fyrir fæðingarþunglyndi og ungbarnaeftirlit (foreldrar ættleiddra barna fá enga skimun og það er ekkert ungbarnaeftirlit, en það er mikil þörf fyrir að grípa þessar fjölskyldur þar sem ættleiðingarþunglyndi er 40% algengara en fæðingarþunglyndi) -Svefnlausar nætur vegna tanntöku, veikindaeða þroskastigs barnsins. Foreldrar geta huggað og hugsað um barnið á nóttunni. (ættleidd börn fengu ekki huggun á næturna þegar þau bjuggu á barnaheimilum, enginn huggaði þau við tanntöku eða við veikindi og óróleika. Svefnlausar nætur eftir heimkomu eru yfirletitt vegna þess að barnið er hrætt, óöruggt, þekkir ekki það að hafa fólk til staðar fyrir sig, night terror, martraðir, kvíði) -Foreldrar og barnið eru að kynnast eðlilega (Foreldrar og ættleidd börn kynnast á meðan barnið er stálpað, talar ekki sama tungumál og barnið er í áfalli) -Barn upplifir nánd og öryggi (ætleitt barn hefur ekki upplifað nánd og öryggi, foreldrarnir byrja strax að kenna þeim nánd og öryggi og vinna í að kenna þeim að tengjast) -Barnið vex og dafnar í faðmi fjölskyldunnar (Ættleitt börn eru minni og léttari vegna næringarskorts og vanrækslu og hafa ekki fengið að tengjast fullorðnum á eðlilegan hátt) -Barnið lærir tungumálið sitt (ættleitt barn þarf að læra nýtt tungumál og foreldrarnir skilja ekki “gamla” tungumálið) -Barnið fær eðlilegar taugatengingar í heilanum (ættleitt barn er alls ekki með eðlilegar taugatengingar í heila vegna vanrækslu. Þau eru í streitu ástandi, föst í fight-flight-fawn mode og það eru eyður í heilanum þeirra. Það þarf að byggja upp þessar tengingar sem tekur mikla vinnu og langan tíma og m.a. hjálpa þeim að vinda af streitu ástandinu) -Barnið er orðið 2 ára, er í leikskóla og gengur vel. (Ættleidda barnið er 2 ára og er loksins ættleitt til frábærra foreldra. Með því er barnið rifið úr því öryggi sem það þekkir og sett í ókunnugar aðstæður þar sem foreldrarnir tala ekki einu sinni sama tungumál og skilja ekki barnið. Allt er nýtt fyrir því, lyktin, umhverfið, fólkið, fötin, maturinn, heimilið, meir að segja tannburstinn. Barnið þekkir bara stífan ramma barnaheimilisins. Sum börn hafa t.d. aldrei verið nálægt karlmanni.) -Barnið er 3 ára og er í leikskóla barnið er forvitið og kannar heiminn. (Foreldrar ættleiddra barna setja barnið sitt í leikskóla, það er umhverfi alveg eins og barnaheimili. Það er trigger fyrir börnin okkar. Foreldrar byrja strax að berjast fyrir þjónustu, stuðningi og skilningi fyrir barnið sitt. Engin sérstakur stuðningur er í boði fyrir ættleidd börn þegar þau byrja í leikskóla og oft eru þau í engum sérstökum forgangi. Talað er um að þau þurfi greiningu til að fá stuðninginn. Að fá greiningu tekur tíma en við viljum að börnin okkar séu gripin strax til að byggja þau upp eftir vanrækslu og áföll í æsku. Börnin fá ekki íslenskukennslu en eru samt tvítyngd þegar þau koma til landsins. Ættleiddu börnin eru ekki forvitin að kanna heiminn, þau eru oft að leika sér “einhverfulega” einhæfa leiki, fela sig bak við bók, gera alltaf það sama til að finna öryggið. Þau eru í streituástandi að reyna að lifa leikskóladaginn af.) -Barnið er í leikskóla og vinur barnsins kveður og fer í annan leikskóla. Barnið getur verið leitt að missa vin sinn en er fljótt að jafna sig á því. (Ættleidda barnið getur upplifað mikinn ótta þar sem það bjó á barnaheimili og þá kom stundum fólk í “heimsókn” og tóku barn með sér og það kom aldrei aftur á barnaheimilið. Þegar barn eða starfsmaður hættir á deild sem ættleidda barnið er á, þá þarf að undirbúa það vel og styðja vel við ættleidda barnið.) -Barnið er komið í grunnskóla, spennandi tímar. (Ættleidda barnið er komið í grunnskóla og þá þurfa foreldrar að byrja upp á nýtt til þess að fá skilning, stuðning og þá þjónustu sem barnið þarf til að finna til öryggis og vegna vel í skólanum. Aftur er barnið á nýrri stofnun sem er grunnskóli, það er líka eins og barnaheimili bara með eldri börnum. Barnið er kannski komið með greiningu en einkenni tengslaröskunar svipa mjög til ADHD og einhverfu og það er töluvert algengt að börnin okkar séu ranglega greind með ADHD og einhverfu en kannski er það tengslaröskunin sem um að ræðir. Barnið kann ekki almennilega félagsfærni enda er barnið “forritað” þannig að það er bara að reyna að lifa af. Þess vegna eru börnin flest með hegðunarvanda og flest eiga erfitt með félagsfærni. Ef barnið er í streituástandi sem það nú oftast er þar sem líkami þess er “forritaður” þannig eftir áföllin í æsku, þá á það erfiðara með að tengjast rökhugsuninni og læra. Allt aðgengi að framheilanum (þar sem rökhugsunin á sér stað) er erfiðara þegar barnið er st0ðugt í ótta. Ættleiddu börnin þurfa fyrst og fremst að upplifa öryggi og fá ró í taugakerfið til þess að geta lært. Skólinn verður að grípa þau strax og gefa þeim þetta öryggi og stuðning.) Reynslusaga móður sem á tvö börn í grunnskóla. Annað barnið fékk hjálp og stuðning strax í grunnskóla en eldra barnið ekki og munurinn á velferð þeirra er svakalegur. Ég á tvö börn sem bæði voru á barnaheimili fyrstu ár lífsins. Annað er orðið stálpaður unglingur í dag, hitt er á miðdeild í grunnskóla. Bæði börnin eru með mjög svipuð einkenni, en það yngra hefur beitt ofbeldi í skóla (og heima líka) meðan það eldra hefur aldrei beitt ofbeldi í skóla (bara heima). Heilaþroski þeirra beggja er aðeins eftir á því enginn hélt á þeim eða elskaði þau fyrstu ár þeirra á barnaheiminu og þá mynduðust ekki þessar nauðsynlegu tengingar í heila þeirra. Þau lærðu hins vegar að bjarga sér með sjarma og hnyttnum tilsvörum, sem ruglar umönnunaraðila verulega mikið og allt lítur svo vel út á við. Stóri munurinn á þeim tveim er það að yngra barnið fékkr aðstoð strax í skóla (þar sem barnið var að meiða kennara og þá var gripið inn í um leið). Auðvitað spilar inn í að þekking á áföllum og afleiðingum þeirra fer hratt vaxandi, en aðallega sýnist mér munurinn felast í hvar barnið sýnir ofbeldishegðun. Eldra barnið fékk ekki þessa aðstoð í skólanum þar sem barnið sýndi ekki ofbeldishegðun í skólanum, var sjarmerandi og alltaf í “lifa af” ástandinu með sjarma sínum. Í lok tíunda bekkjar fékk ég loksins í gegn endurmat á greiningu og þá kom í ljós að barnið er á mörkum þess að vera með greindarskerðingu. Það er hins vegar, eins og svo mörg börn af barnaheimilum, svo gríðarlega street wise, klárt í að spjara sig í samskiptum við fullorðna. En það að vera á mörkum greindarskerðingar sýnir að það hefði aldrei getað lokið grunnskóla án aðstoðar heils teymis sem hélt utan um það. Rannsóknir sýna að vitsmunagreind tengsla raskaðra barna er oft lægri en jafnaldra þeirra, því heilinn þeirra þarf lengri tíma til að þroskast. Taugatengingar í heilanum sem áttu að myndast í frumbernsku eru einfaldlega ekki til staðar vegna þess að hlýjuna og ástina skorti. Þannig getur 12 ára barn verið með þroska 8 ára barns þar sem verið er að bera ættleidda barnið saman við jafnaldra sína í árum talið. Ef barnið síðan elst upp við skilning og hlýju í umhverfi þess, þá getur barnið náð jafnöldrum sínum á nokkrum árum þegar heilinn hefur fengið tíma til að þroskast í miklu öryggi og góðum tengslum. En til þess að þetta gerist, þurfa ALLIR sem að uppeldi barnsins koma að taka saman höndum og hjálpa barninu að finna til öryggis. Það er ekki hægt að skamma barn út úr ótta og börn sem hafa verið vanrækt finna oft til svo mikils djúpstæðs ótta, alltaf. Yngra barnið mitt er að fá gríðarlega mikla aðstoð og tekur núna stór stökk fram á við. Það mætir skilningi á uppruna sínum og áherslan er lögð á að það finni fyrir öryggi í umhverfi sínu. Sú umönnun og sá skilningur er heldur betur að skila sér. En hvað eldra barnið varðar, snýst málið núna hreinlega um að halda lífinu í því. Við reynum með öllum ráðum að halda því eins langt frá eiturlyfjum, og leiðum til að fjármagna þá neyslu, og mögulegt er sem er ekkert einfalt þegar barnið sjálft hefur ekki vitsmunaþroska til að skilja hættuna sem það er í. Út á við sýnir barnið húmor, hnyttin tilsvör og kurteisi, þannig við mætum í sífellu skilningsleysi frá kerfinu og umhverfinu. Þá verður baráttan svo mikið erfiðari. En þetta er barátta sem snýst um líf barnsins míns. Bókstaflega. Höfundur er móðir ættleidds barns, í stjórn Íslenskrar ættleiðingar, og heldur úti hlaðvarpinu Allt um ættleiðingar.
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar
Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun