Venesúelska samsærið Eva Hauksdóttir skrifar 17. nóvember 2023 09:31 Til er fólk sem trúir því að jörðin sé flöt. Það fólk er almennt álitið kjánar. Það er samt ekki órökrétt ályktun í huga þess sem kann lítið í eðlisfræði. Ef lögun jarðar það væri umdeild meðal vísindamanna væri ég mögulega opin fyrir flatjarðarkenningum. Sú hugmynd að ríkisstjórnir veraldar og vísindasamfélagið hafi sameinast um að ljúga upp heimsmynd sem á sér enga stoð, er að mínu viti töluvert ótrúlegri en það að jörðin sé flöt. Jafnvel þótt einhver trúverðugur hvati væri fyrir hendi er útilokað að hægt væri að leyna svo víðtæku samsæri. Kannski ætti það ekki að koma á óvart að illa upplýstir einstaklingar trúi á samsæri stjórnvalda en það er áhugavert að slíkar hugmyndir skuli þrífast á okkar dögum. Enn meiri furðu vekur að stjórnvöld skuli trúa á víðtækt samsæri almennra borgara. Ekkert að óttast Útlendingastofnun er merkilegt fyrirbæri. Að því leyti er hún ennþá áhugaverðari en flatjarðarsinnar að forsvarsmenn hennar trúa á samsæri. Þeir trúa því að milljónir manns hafi yfirgefið Venesúela og sótt um alþjóðlega vernd án þess að vera í neinni hættu. Útlendingastofnun trúir því að allt þetta fólk sé í rauninni bara að flýja verðbólguna. Þau hafi sameinast um að ljúga því að í Venesúela starfi glæpagengi í skjóli stjórnvalda. Þau hafi bundist samtökum um að ljúga því að það sé í besta falli tilgangslaust fyrir þolendur afbrota að leita til lögreglu og að það geti jafnvel sett kærendur í stórkostlega hættu. Í stöðluðu bréfi sem Útlendingastofnun sendir fólki frá Venesúela þegar því er synjað um alþjóðlega vernd, kemur m.a. fram að upp á síðkastið hafi verið dregið úr manndrápum og að 86% landsmanna segist ekki hafa orðið fyrir afbrotum á síðustu 12 mánuðum. Hin 14% þarf víst ekkert að ræða, hvað þá þessar milljónir sem hafa flúið land og eru því ekki til frásagnar. Útlendingastofnun telur það að lögreglan hafi ekki brugðist við kærum vegna vopnaðra rána, húsbrota, frelsissviptingu og fjárkúgun, ekki vera neina sönnun fyrir því að þessi brot verði ekki rannsökuð með tíð og tíma enda munu víst vera einhver dæmi um það í Venesúela að lögreglan taki kærur alvarlega. Farsæl útlendingastefna Fyrr í vikunni stuðluðu íslensk stjórnvöld að farsælli heimför brottrekinna samsærismanna til Venesúela. Þegar allt kemur til alls hefur dregið úr kerfisbundnum mannréttindabrotum og þar með engin ástæða fyrir þetta fólk að þvælast úr landi. Íslenska ríkið kostaði flugið og gaf samsærisfólkinu meira að segja pening svo þau þyrftu ekki að fara beint á götuna. Þetta farsæla fólk mun hafa yfirgefið landið "sjálfviljugt". Það merkir í raun að þau biðu ekki eftir því að vera flutt burt með valdi, heldur sýndu samstarfsvilja í von um að eiga afturkvæmt inn á Schengen svæðið. Við komuna til Venesúela beið þeirra meðferð sem þarf ekki að koma neinum á óvart, nema auðvitað stjórnvöldum sem trúa á venesúelska samsærið. Samkvæmt frásögn fólks sem hlaut þessa farsælu heimför í boði Íslenska ríkisins, en hefur tekist að koma boðum til aðstandenda sinna, gerðist eftirfarandi: Þegar þau lentu á flugvellinum í Caracas voru þau svipt frelsi sínu og rekin upp í rútur. Þeim var ekki sagt hvað væri að gerast og aðstandendur sem voru mættir í flugstöðina fengu heldur engar upplýsingar. Þau voru flutt í miðstöð þar sem þau undirgengust læknisskoðun án þess að hafa neitt um það að segja. Allt fé sem þau höfðu handbært var gert upptækt. Vegabréfin voru tekin af þeim. Það voru teknar af þeim lögreglumyndir og persónuupplýsingar skráðar, þetta á líka við um börnin sem voru með í för. Þeim var gert að undirrita yfirlýsingar þar sem þau játa það á sig að vera "óvinir ríkisins". Ég veit ekki hvort það er túlkað sem landráð eða eitthvað vægara. Einu upplýsingarnar sem þau hafa fengið eru þær að þeim verði sleppt fljótlega, þegar yfirvöld hafi aflað nægra upplýsinga. Afleiðingarnar af þessari farsældarstefnu Íslenska ríkisins er sú að fólkið er nú án vegabréfa og kemst ekki burt nema mögulega með smyglurum. Þar sem þau hafa játað á sig einhverskonar andstöðu eða svik við föðurlandið er hægt að kippa þeim úr umferð hvenær sem er. Líklegt er að einhverjir úr þessum 180 manna hóps lendi í fangelsi fyrir það eitt að hafa sótt um alþjóðlega vernd. Ég spái því að Útlendingastofnun taki þá afstöðu að þessar frásagnir séu ómarktækar og bara enn einn þátturinn í venesúelska samsærinu. Næstu umsækjendur sem fá tilkynningu um brottvísun fá væntanlega þær skýringar að engar sannanir séu fyrir því að fleiri en 180 manns hafi hlotið „farsæla heimför“. Höfundur er lögmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Eva Hauksdóttir Hælisleitendur Venesúela Mest lesið Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Verklausi milljónakennarinn Þórunn Sveinbjarnardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvar er mannúðin? Davíð Sól Pálsson skrifar Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Húsnæðis- og skipulagsmál Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson skrifar Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Skattlögð þegar við þénum, eigum og eyðum Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson skrifar Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist skrifar Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Kyrrstöðuna verður að rjúfa! Lausn fyrir verðandi innviðaráðherra Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Íslenskan og menningararfurinn Sólveig Dagmar Þórisdóttir skrifar Skoðun Mannúðlegri úrræði Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Læknar á landsbyggðinni Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Íslensk verðtrygging á mannamáli! Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Sjá meira
Til er fólk sem trúir því að jörðin sé flöt. Það fólk er almennt álitið kjánar. Það er samt ekki órökrétt ályktun í huga þess sem kann lítið í eðlisfræði. Ef lögun jarðar það væri umdeild meðal vísindamanna væri ég mögulega opin fyrir flatjarðarkenningum. Sú hugmynd að ríkisstjórnir veraldar og vísindasamfélagið hafi sameinast um að ljúga upp heimsmynd sem á sér enga stoð, er að mínu viti töluvert ótrúlegri en það að jörðin sé flöt. Jafnvel þótt einhver trúverðugur hvati væri fyrir hendi er útilokað að hægt væri að leyna svo víðtæku samsæri. Kannski ætti það ekki að koma á óvart að illa upplýstir einstaklingar trúi á samsæri stjórnvalda en það er áhugavert að slíkar hugmyndir skuli þrífast á okkar dögum. Enn meiri furðu vekur að stjórnvöld skuli trúa á víðtækt samsæri almennra borgara. Ekkert að óttast Útlendingastofnun er merkilegt fyrirbæri. Að því leyti er hún ennþá áhugaverðari en flatjarðarsinnar að forsvarsmenn hennar trúa á samsæri. Þeir trúa því að milljónir manns hafi yfirgefið Venesúela og sótt um alþjóðlega vernd án þess að vera í neinni hættu. Útlendingastofnun trúir því að allt þetta fólk sé í rauninni bara að flýja verðbólguna. Þau hafi sameinast um að ljúga því að í Venesúela starfi glæpagengi í skjóli stjórnvalda. Þau hafi bundist samtökum um að ljúga því að það sé í besta falli tilgangslaust fyrir þolendur afbrota að leita til lögreglu og að það geti jafnvel sett kærendur í stórkostlega hættu. Í stöðluðu bréfi sem Útlendingastofnun sendir fólki frá Venesúela þegar því er synjað um alþjóðlega vernd, kemur m.a. fram að upp á síðkastið hafi verið dregið úr manndrápum og að 86% landsmanna segist ekki hafa orðið fyrir afbrotum á síðustu 12 mánuðum. Hin 14% þarf víst ekkert að ræða, hvað þá þessar milljónir sem hafa flúið land og eru því ekki til frásagnar. Útlendingastofnun telur það að lögreglan hafi ekki brugðist við kærum vegna vopnaðra rána, húsbrota, frelsissviptingu og fjárkúgun, ekki vera neina sönnun fyrir því að þessi brot verði ekki rannsökuð með tíð og tíma enda munu víst vera einhver dæmi um það í Venesúela að lögreglan taki kærur alvarlega. Farsæl útlendingastefna Fyrr í vikunni stuðluðu íslensk stjórnvöld að farsælli heimför brottrekinna samsærismanna til Venesúela. Þegar allt kemur til alls hefur dregið úr kerfisbundnum mannréttindabrotum og þar með engin ástæða fyrir þetta fólk að þvælast úr landi. Íslenska ríkið kostaði flugið og gaf samsærisfólkinu meira að segja pening svo þau þyrftu ekki að fara beint á götuna. Þetta farsæla fólk mun hafa yfirgefið landið "sjálfviljugt". Það merkir í raun að þau biðu ekki eftir því að vera flutt burt með valdi, heldur sýndu samstarfsvilja í von um að eiga afturkvæmt inn á Schengen svæðið. Við komuna til Venesúela beið þeirra meðferð sem þarf ekki að koma neinum á óvart, nema auðvitað stjórnvöldum sem trúa á venesúelska samsærið. Samkvæmt frásögn fólks sem hlaut þessa farsælu heimför í boði Íslenska ríkisins, en hefur tekist að koma boðum til aðstandenda sinna, gerðist eftirfarandi: Þegar þau lentu á flugvellinum í Caracas voru þau svipt frelsi sínu og rekin upp í rútur. Þeim var ekki sagt hvað væri að gerast og aðstandendur sem voru mættir í flugstöðina fengu heldur engar upplýsingar. Þau voru flutt í miðstöð þar sem þau undirgengust læknisskoðun án þess að hafa neitt um það að segja. Allt fé sem þau höfðu handbært var gert upptækt. Vegabréfin voru tekin af þeim. Það voru teknar af þeim lögreglumyndir og persónuupplýsingar skráðar, þetta á líka við um börnin sem voru með í för. Þeim var gert að undirrita yfirlýsingar þar sem þau játa það á sig að vera "óvinir ríkisins". Ég veit ekki hvort það er túlkað sem landráð eða eitthvað vægara. Einu upplýsingarnar sem þau hafa fengið eru þær að þeim verði sleppt fljótlega, þegar yfirvöld hafi aflað nægra upplýsinga. Afleiðingarnar af þessari farsældarstefnu Íslenska ríkisins er sú að fólkið er nú án vegabréfa og kemst ekki burt nema mögulega með smyglurum. Þar sem þau hafa játað á sig einhverskonar andstöðu eða svik við föðurlandið er hægt að kippa þeim úr umferð hvenær sem er. Líklegt er að einhverjir úr þessum 180 manna hóps lendi í fangelsi fyrir það eitt að hafa sótt um alþjóðlega vernd. Ég spái því að Útlendingastofnun taki þá afstöðu að þessar frásagnir séu ómarktækar og bara enn einn þátturinn í venesúelska samsærinu. Næstu umsækjendur sem fá tilkynningu um brottvísun fá væntanlega þær skýringar að engar sannanir séu fyrir því að fleiri en 180 manns hafi hlotið „farsæla heimför“. Höfundur er lögmaður.
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar