Eftirmæli – orð til Vinstri grænna Kolbrá Höskuldsdóttir skrifar 11. desember 2023 09:00 Það eru 7000 börn látin í dag á Gaza án þess að við fordæmum voðaverkin né slítum stjórnmálasambandi við Ísræl og tveir palestínskir drengir þurfa að óttast það daglega að vera vísað héðan úr landi. --- Mig langar að segja að árið sé 2003. Það var hringt og ágætur maður sem ég var nýlega búin að kynnast, á línunni og vildi að ég tæki sæti hjá VG, en alþingiskosningar voru handan við hornið. Mér varð orðavant, enda þó að ég hafi haft allskonar skoðnir á pólitík í gegnum tíðina, hafði hvorki hvarflað að mér að ganga í flokk, hvað þá að trana mér fram á framboðslista. Varð smá upp með mér, en svo að alls sannleika sé gætt, þá kom þetta ekki til vegna minna kosta né skörungsskapar, því í raun og sann hafði systur mín, sem barist hafði hart fram í náttúruverndarmálum, verið boðið þetta sama sæti, en hafnað. En skítt með það, hver er svo sem að horfa í svoleiðis smámuni, að sjálfsögðu ætlaði ég að raða mér í fylkingu þessa afbragðs hugsjónarfólks, þar sem jafnrétti kynjanna, náttúruvernd, fordæming á hvers kyns hervaldi, spillingu og öðrum réttlætis- og baráttumálum yrði barist fyrir. Sætið var að vísu einhvers staðar fyrir aftan það tíunda, en hver var svo sem að telja. Flokkurinn mældist ekki stór, en þarna var alvöru fólk, með alvöru hugsjónir, hugsjónir um betri heim, réttlátari heim og var til í að leggja á sig mikla vinnu við að ná því markmiði. Einmitt sumt af því sama fólki og situr núna í ráðherrastólum og á alþingi. Nákvæmlega 20 árum síðar lít ég yfir sviðið og óendanleg depurð þyrmir yfir. Já og reiði. Vegna þess að hugsjón skiptir máli og atkvæði skiptir máli. Það að útmála sig flokk jafnréttis, mannúðar og fá fólk til þess að kjósa sig í þeirri trú og standa síðan hjá þegar einn sá skelfilegasti atburður sem er að gerast á þessari öld í beinni útsendingu, er fyrirlitlegt. Það er aumt. Það er lægst. Vera síðan rasandi bit á köttinn, þegar fyrrum félagar koma með réttmæta gagnrýni, hofmóðug yfir að fólki blöskri framgangan, tjaaa eða ættum við máski að segja frekar, framgönguleysið. Kannski eru það góðu sætin, launin, allar skemmtilegu fríu ferðirnar og stanslausar rándýrar ráðstefnunar, en hvers vegna þið áttið ykkur ekki á því þegar fólki sem eitt sinn trúði á og kaus ykkur, létu atkvæðin sín í ykkar hendur og treysti er misboðið, verð ég að segja að skilur mig eftir furðulostna. Það er meiriháttar sambandsrof sem orðið hefur. Fylgið tætist af og eitt sinn vinsælasti stjórnmálamaður sögunnar, hæddur og spottaður, virðist algerlega ofurseld sambandi sínu við formann Sjálfstæðisflokksins og stefnu hans. Umbunar jafnvel arfavond störf með betra og þægilegra embætti og gefur þ.a.l. fordæmi í fyrsta sinn í íslenskri stjórnsýslu fyrir slíku. Lætur síðan ekki ná í sig þegar „uppáhalds“ skandalíserar í erlendum fjölmiðlum þar sem árás er ekki árás, en ber sér síðan á brjóst engu að síður þegar að loksins þingsályktun um málið var lögð fram mánuði síðar, þegar þúsundir barna lágu í valnum. Hinsvegar ekki orð um að fordæma aðgerðir Ísrælsmanna, ekki orð um að slíta stjórnmálasambandi við þá. Bara ekki stafur. Ekki aukatekið orð um það þegar börn eru myrt í þúsundatali, heldur flogið frekar á enn eina ráðstefnuna, þvert yfir heiminn. Á ráðstefnu sem nánast er talið víst að skili litlu sem engu, en kostaði okkur skattgreiðendur eflaust töluverðan skildinginn. Lengi lifi umhverfisstefna flokksins og kolefnissporin! Nú þegar þetta er skrifað, eru 17 þúsund manns fallnir á Gaza, þar af 7000 börn. Sjöþúsund börn Vinstri Grænir og á meðan gerið þið ósköp fátt, nema móðgast yfir því að formaður ykkar og yfirmaður ríkisstjórnarinnar er gagnrýndur. Sú sama sem þið sögðuð sjálf í ykkar eigin slagorði „Það skiptir máli hver stjórnar!“. Er foringjadýrkunin og meðvirknin í VG orðin álíka lasin og á tímum DO hjá Sjálfstæðisflokknum? Um hvað talið þið þegar flokksráðsfundir eða landsfundir eru haldnir, allir bara hressir og til í þetta? Og til að bíta höfuðið af skömminni, á síðan að vísa palestínskum börnum hér úr landi. Börnum sem eru hér í vari og una sér vel þó þau viti fátt ef nokkuð um örlög fjölskyldu sinnar á Gaza og eru að sjálfsögðu yfirkomin af áhyggjum vegna þessa, en þurfa núna að óttast um sín eigin í ofanálag. Á hvaða plani er mennskan okkar komin þegar álíka gjörningur er hugleiddur og hvernig stendur á því að það þarf meira að segja að standa fyrir því að mótmæla slíkri óhæfu? Án efa getið þið vafalaust skýlt ykkur á bak við og sennilega gerið, ísdrottninguna frá Hveragerði og að hún stjórni þessum málaflokki, en ef það skiptir máli hver stjórnar, þá væri nú einmitt verkstjóra ríkisstjórnarinnar í lófa lagið, að sýna það í verki einmitt núna. Ef ekki, þá vona ég einfaldlega að öll fínheitin við að setjast á þing og viðurgjörningurinn sem því fylgdi, hafi verið þess virði. Það eru 7000 börn látin í dag á Gaza án þess að við fordæmum voðaverkin né slítum stjórnmálasambandi við Ísræl og tveir palestínskir drengir þurfa að óttast það daglega að vera vísað héðan úr landi. Það verða vond eftirmæli Vinstri Grænir. Höfundur er bókmennta- og þjóðfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vinstri græn Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Olafsdóttir Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmar Heiðdal Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó Skoðun Væri ekki hlaupið út aftur Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir Skoðun Hefur ítrekað hótað okkur áður Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Ég neita að trúa... Guðlaug Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Olafsdóttir skrifar Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmar Heiðdal skrifar Skoðun Væri ekki hlaupið út aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Gervigreind fyrir alla — en fyrir hvern í raun? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur ítrekað hótað okkur áður Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Erum við á leiðinni í hnífavesti? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar Skoðun Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson skrifar Skoðun Klár fyrir Verslunarmannahelgina? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta! Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári skrifar Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson skrifar Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir skrifar Skoðun Heimar sem þurfa nýja umræðu! Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir skrifar Sjá meira
Það eru 7000 börn látin í dag á Gaza án þess að við fordæmum voðaverkin né slítum stjórnmálasambandi við Ísræl og tveir palestínskir drengir þurfa að óttast það daglega að vera vísað héðan úr landi. --- Mig langar að segja að árið sé 2003. Það var hringt og ágætur maður sem ég var nýlega búin að kynnast, á línunni og vildi að ég tæki sæti hjá VG, en alþingiskosningar voru handan við hornið. Mér varð orðavant, enda þó að ég hafi haft allskonar skoðnir á pólitík í gegnum tíðina, hafði hvorki hvarflað að mér að ganga í flokk, hvað þá að trana mér fram á framboðslista. Varð smá upp með mér, en svo að alls sannleika sé gætt, þá kom þetta ekki til vegna minna kosta né skörungsskapar, því í raun og sann hafði systur mín, sem barist hafði hart fram í náttúruverndarmálum, verið boðið þetta sama sæti, en hafnað. En skítt með það, hver er svo sem að horfa í svoleiðis smámuni, að sjálfsögðu ætlaði ég að raða mér í fylkingu þessa afbragðs hugsjónarfólks, þar sem jafnrétti kynjanna, náttúruvernd, fordæming á hvers kyns hervaldi, spillingu og öðrum réttlætis- og baráttumálum yrði barist fyrir. Sætið var að vísu einhvers staðar fyrir aftan það tíunda, en hver var svo sem að telja. Flokkurinn mældist ekki stór, en þarna var alvöru fólk, með alvöru hugsjónir, hugsjónir um betri heim, réttlátari heim og var til í að leggja á sig mikla vinnu við að ná því markmiði. Einmitt sumt af því sama fólki og situr núna í ráðherrastólum og á alþingi. Nákvæmlega 20 árum síðar lít ég yfir sviðið og óendanleg depurð þyrmir yfir. Já og reiði. Vegna þess að hugsjón skiptir máli og atkvæði skiptir máli. Það að útmála sig flokk jafnréttis, mannúðar og fá fólk til þess að kjósa sig í þeirri trú og standa síðan hjá þegar einn sá skelfilegasti atburður sem er að gerast á þessari öld í beinni útsendingu, er fyrirlitlegt. Það er aumt. Það er lægst. Vera síðan rasandi bit á köttinn, þegar fyrrum félagar koma með réttmæta gagnrýni, hofmóðug yfir að fólki blöskri framgangan, tjaaa eða ættum við máski að segja frekar, framgönguleysið. Kannski eru það góðu sætin, launin, allar skemmtilegu fríu ferðirnar og stanslausar rándýrar ráðstefnunar, en hvers vegna þið áttið ykkur ekki á því þegar fólki sem eitt sinn trúði á og kaus ykkur, létu atkvæðin sín í ykkar hendur og treysti er misboðið, verð ég að segja að skilur mig eftir furðulostna. Það er meiriháttar sambandsrof sem orðið hefur. Fylgið tætist af og eitt sinn vinsælasti stjórnmálamaður sögunnar, hæddur og spottaður, virðist algerlega ofurseld sambandi sínu við formann Sjálfstæðisflokksins og stefnu hans. Umbunar jafnvel arfavond störf með betra og þægilegra embætti og gefur þ.a.l. fordæmi í fyrsta sinn í íslenskri stjórnsýslu fyrir slíku. Lætur síðan ekki ná í sig þegar „uppáhalds“ skandalíserar í erlendum fjölmiðlum þar sem árás er ekki árás, en ber sér síðan á brjóst engu að síður þegar að loksins þingsályktun um málið var lögð fram mánuði síðar, þegar þúsundir barna lágu í valnum. Hinsvegar ekki orð um að fordæma aðgerðir Ísrælsmanna, ekki orð um að slíta stjórnmálasambandi við þá. Bara ekki stafur. Ekki aukatekið orð um það þegar börn eru myrt í þúsundatali, heldur flogið frekar á enn eina ráðstefnuna, þvert yfir heiminn. Á ráðstefnu sem nánast er talið víst að skili litlu sem engu, en kostaði okkur skattgreiðendur eflaust töluverðan skildinginn. Lengi lifi umhverfisstefna flokksins og kolefnissporin! Nú þegar þetta er skrifað, eru 17 þúsund manns fallnir á Gaza, þar af 7000 börn. Sjöþúsund börn Vinstri Grænir og á meðan gerið þið ósköp fátt, nema móðgast yfir því að formaður ykkar og yfirmaður ríkisstjórnarinnar er gagnrýndur. Sú sama sem þið sögðuð sjálf í ykkar eigin slagorði „Það skiptir máli hver stjórnar!“. Er foringjadýrkunin og meðvirknin í VG orðin álíka lasin og á tímum DO hjá Sjálfstæðisflokknum? Um hvað talið þið þegar flokksráðsfundir eða landsfundir eru haldnir, allir bara hressir og til í þetta? Og til að bíta höfuðið af skömminni, á síðan að vísa palestínskum börnum hér úr landi. Börnum sem eru hér í vari og una sér vel þó þau viti fátt ef nokkuð um örlög fjölskyldu sinnar á Gaza og eru að sjálfsögðu yfirkomin af áhyggjum vegna þessa, en þurfa núna að óttast um sín eigin í ofanálag. Á hvaða plani er mennskan okkar komin þegar álíka gjörningur er hugleiddur og hvernig stendur á því að það þarf meira að segja að standa fyrir því að mótmæla slíkri óhæfu? Án efa getið þið vafalaust skýlt ykkur á bak við og sennilega gerið, ísdrottninguna frá Hveragerði og að hún stjórni þessum málaflokki, en ef það skiptir máli hver stjórnar, þá væri nú einmitt verkstjóra ríkisstjórnarinnar í lófa lagið, að sýna það í verki einmitt núna. Ef ekki, þá vona ég einfaldlega að öll fínheitin við að setjast á þing og viðurgjörningurinn sem því fylgdi, hafi verið þess virði. Það eru 7000 börn látin í dag á Gaza án þess að við fordæmum voðaverkin né slítum stjórnmálasambandi við Ísræl og tveir palestínskir drengir þurfa að óttast það daglega að vera vísað héðan úr landi. Það verða vond eftirmæli Vinstri Grænir. Höfundur er bókmennta- og þjóðfræðingur.
Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar
Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar
Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar