Hvað getur maður svo sem sagt um framgöngu Ísraels í Palestínu undanfarna mánuði? Þeir hafa þverbrotið allar reglur sem alþjóðasamfélagið hefur þó komið sér saman um þegar stríðsrekstur er annars vegar. Það hafa þeir gert í skjóli Bandaríkjanna, Bretlands og Þýskalands sem hafa öll átt sinn þátt í að koma á þessum reglum.
Hvers vegna leyfist Ísrael að drepa yfir 10 þúsund börn á nokkrum mánuðum, þúsundir kvenna, særa yfir 60 þúsund, eyðileggja 60% alls húsnæðis Palestínumanna á Gaza, skrúfa fyrir vatn, rafmagn, eldsneyti og nánast alla afgreiðslu hjálpargagna inn í þetta opna fangelsi sem Gaza hefur verið áratugum saman. Ég er að reyna að skilja þetta. Þeir hafa stundað þjóðernishreinsanir, hóprefsingar, glæpi gegn mannkyni og þjóðarmorð fyrir allra augum, allt á þessum sama tíma, rúmum þremur mánuðum.
Framganga Ísraels er svo yfirgengileg að annað eins hefur ekki sést í hernaði undangenginna áratuga. Annað eins hefur kannski ekki gerst síðan í síðari heimsstyrjöld, í holocaustinu þegar það rann upp fyrir veröldinni að nazistar höfðu myrt milljónir gyðinga í útrýmingarbúðum sínum sem þeir höfðu kallað vinnubúðir.
Samviskubit hinna vestrænu þjóða, með Þýskaland í fararbroddi, hefur valdið því að æ síðan hefur verið haldið verndarhendi yfir Ísrael. Það var sett niður í Palestínu, e-s konar samviska heimsins, með vísan í tvö þúsund ára sögu og gamlan heilaspuna um gjöf guðs á landi til þessarar þjóðar sem átti svo sem eins og að vera hans/hennar útvalin þjóð. Hjá Sameinuðu þjóðunum vissu menn ofur vel að í því landi Palestínu bjó fólk og hafði gert það árhundruðum saman. Jú, það átti að fá 48% landsins! Þetta gátu arabar ekki sætt sig við. En það mátti ekki trufla helgisögnina eða skyggja á góðverk hinna vestrænu þjóða.
Víst var holocaustið hræðilegt, óskiljanleg grimmd þar sem morð voru framin á verksmiðjukenndan hátt með gasi og líkin brennd í ofnum er spúðu svörtum reyk sem lagðist eins og mara yfir nágrennið. En það voru ekki Vesturlönd sem frömdu þau voðaverk og ekki Þjóðverjar dagsins í dag. Gyðingahatur var hins vegar útbreitt á þessum árum og víst hefðu vestrænar þjóðir mátt vera duglegri að taka á móti gyðingum og flóttamönnum yfirleitt. En tíðarandinn var á móti þessu fólki sem skýrir kannski að e-u leyti samviskubit þjóða nútímans: Við hefðum átt að standa okkur betur, þar á meðal Íslendingar!
Forsetar Bandaríkjanna eins og Clinton og Obama reyndu að fá Ísrael og Palestínu til að samþykkja tveggja ríkja lausn. Palestína fengi sitt ríki sem þeim hafði verið lofað í upphafi eða hluta af því. Í öllum tilfellum voru það öfgaöfl frá báðum hliðum sem komu í veg fyrir þetta. Gekk það svo langt að Rabín, forsætisráðherra Ísraels var myrtur af öfgasinnuðum gyðingi eftir að hann skrifaði undir Oslóarsamningana sem byggðu á tveggja ríkja lausn.
Netanjahú er öfgamaður sem hefur alltaf verið á móti þessari lausn sem jafnvel Biden er búinn að átta sig á að er eina lausnin á þessu vandamáli. Auðvitað verða Palestínumenn að fá að stofna sitt ríki. Að halda að hægt sé að kúga þá til hlýðni með hervaldi, drápum og endalausum mannréttindabrotum er mikil fásinna. Sagan hefur sýnt okkur að slíkt kallar aðeins fram meira ofbeldi. Frelsisneistinn verður ekki slökktur í brjósti hinna kúguðu. Eina leiðin til friðar er að gefa þeim frelsi. Þetta ættum við að vita eftir bitra reynslu aldanna.
Þess vegna er nú svo komið að Bandaríkin verða að setja Bíbí úrslitakosti. Annaðhvort samþykkir hann og hans hægrisinnaða stjórn tveggja ríkja lausnina og gerir ráðstafanir til að vinda ofan af landráni síðustu áratuga eða USA hættir ofurstuðningi sínum við Ísrael en hann er litlir 3.8 milljarðar dollara á ári! Bíbí Netanjahú vill bara halda áfram að drepa Palestínumenn með bandarískum vopnum og vera þannig áfram við völd. Allur hans vitræni máttur fer nú í það að reyna að sannfæra veröldina um að Ísrael sé bara að verja hendur sínar. En sá málflutningur hefur holan hljóm. Eða hvernig getur sú gereyðing sem stunduð hefur verið á Gaza flokkast undir sjálfsvörn? Og Bíbí veit að um leið og stríðinu lýkur hættir hann að vera forsætisráðherra vegna þess að ísraelska þjóðin hefur misst allt traust til þessa manns. Og stór hluti heimsbyggðarinnar er þar á sama máli.
Höfundur er tónlistarmaður.
