Grjótmulningsverksmiðja umfram blómleg tækifæri komandi kynslóða? Ása Berglind Hjálmarsdóttir, Berglind Friðriksdóttir, Böðvar Guðbjörn Jónsson, Guðmundur Oddgeirsson, Gunnsteinn R. Ómarsson, Hrafnhildur Hlín Hjartardóttir, Hrafnhildur Lilja Harðardóttir, Hrönn Guðmundsdóttir og Sigfús Benóný Harðarson skrifa 14. maí 2024 09:01 Sveitarfélagið Ölfus er ekki á flæðiskeri statt. Til marks um það er fyrirhuguð fjárfesting í uppbyggingu atvinnulífs í Ölfusi á milli tvö til þrjú hundruð milljarðar á næstu fimm til sjö árum. Störfin sem fylgja þessum fjárfestingum eru eðlilega gríðarlega mörg og sú staðreynd ásamt sterkri stöðu hafnarinnar sýnir að sveitarfélagið Ölfus stendur mjög vel og er ekki á flæðiskeri statt. Íbúar fá að kjósa Íbúar í Ölfusi fá tækifæri til að hafa áhrif á eina af fyrirhuguðum framkvæmdum með íbúakosningu sem fer fram samhliða forsetakosningunum. Um er að ræða tröllvaxna grjótmulningsverksmiðju þýska sementsrisans Heidelberg, sem ætlar að moka niður fjallinu Litla-Sandfelli í heild sinni sem og taka 75 milljónir rúmmetra af hafsbotni þar sem neikvæð áhrif kunna að vera á mikilvægt hrygningarsvæði við Selvogsbankann. Þetta á að að gera á næstu 30 árum. Jarðefnið verður mulið í gríðarstórri verksmiðju sem á að byggja í aðeins 2,5 km fjarlægð frá íbúabyggð Þorlákshafnar. Efnið á að flytja til Evrópu með skipum úr höfn sem fyrirtækið vill byggja á svæði sem þekkt er fyrir mikið brimrót og kröftugan öldugang og Vegagerðin segir vera mjög varasama. Há alda nái langt inn á víkina sem geri aðstæður mjög erfiðar, bæði hvað varðar siglingu skipa að og frá höfninni og viðleguskilyrði innan hafnar. Allt er þetta sagt vera í þágu loftslagsávinnings af hálfu fyrirtækisins, en Umhverfisstofnun og Landvernd hafa bæði bent á í umsögnum sínum við verkefnið að sá loftslagsávinningur stenst ekki skoðun. Sveitarfélagið þarf ekki á þessu að halda og skynsamlegt að fara ekki í ósjálfbæra auðlindanýtingu nema brýn nauðsyn krefji. Þetta er óafturkræft og þetta er líka tímabundin starfsemi til 30 ára, hvað gerist þegar fjallið er farið? Hvaða íslenska fjall erum við tilbúin til að flytja út næst? Gömul saga og ný Heidelberg vinnur samkvæmt gömlu handriti sem hefur verið margnotað þegar stórfyrirtæki ætla að koma sér fyrir í byggðarlögum á landsbyggðinni. Fyrirtækið hefur sett peninga í miklum mæli í ýmis félagasamtök síðustu misseri og gefið fögur fyrirheit um 60-80 störf þar sem meðaltekjur eru 1,4 milj. á mánuði. Það sem fyrirtækið gerir sér ef til vill ekki grein fyrir er að íbúar sjá í gegnum þetta. Við íbúar í Ölfusi getum sagt nei við tilboðum sem þessum, þar sem tækifærin í sveitarfélaginu eru óþrjótandi. Íbúum í Reykjanesbæ brá illilega í brún þegar kísilverið í Helguvík sem þeir samþykktu í íbúakosningu reis og fór að starfa. Við þekkjum öll þá sögu og hvernig íbúar á Reykjanesi hafa þurft að berjast fyrir því að láta endanlega loka henni. Sagan er bæði gömul og ný og á sér ýmsar birtingarmyndir í íslensku þjóðfélagi, m.a. í því máli sem fer hæst þessa dagana og snýr að sjókvíaeldi. Íbúar Ölfuss hafa valið Íbúar vilja að sjálfsögðu sjá bæinn vaxa og atvinnulífið blómstra. En þar skiptir öllu máli að horfa lengra inn í framtíðina en til næstu 10-20-30 ára. Íbúar vilja líka að börnin þeirra og komandi kynslóðir kjósi að búa áfram í þessu öfluga sveitarfélagi. Að þau geti byggt upp atvinnulífið út frá tækifærum sem þau sjá, sem eru ef til vill ekki fyrirsjáanleg hér og nú. Það liggur fyrir að eftirspurn eftir hreinni matvælaframleiðslu, ræktunarlandi og landi fyrir hreina orku mun aukast. Þá er einnig fyrirséð að víðáttan á Íslandi, loftslag, öryggi og einstök náttúra heldur áfram að laða til sín ferðamenn. Af hverju ættu íbúar í Ölfusi og bænum Þorlákshöfn að velja grjótmulningsverksmiðju sem siglir með fjöllin okkar til Evrópu þegar það gæti sótt fram á öllum áðurnefndum sviðum? Vegagerðin er afdráttarlaus í sinni umsögn um verkefnið þegar hún segir: „Ekki er unnt að hefja stórfellda efnisflutninga úr Litla-Sandfelli um núverandi veg til Þorlákshafnar“. Ættu íbúar í Ölfusi í alvöru að fórna umferðaröryggi sínu, barna sinna og annarra vegfarenda fyrir þessi ósjálfbæru sjónarmið sem grjótmulningsverksmiðjan byggir á? Neikvæð áhrif á ímynd og ásýnd Það er hætt við að verkefnið muni hafa gríðarlega neikvæð áhrif á ímynd og ásýnd Þorlákshafnar til framtíðar, á sama tíma og fjölmörg spennandi tækifæri sem snúa að uppbyggingu atvinnulífs í sveitarfélaginu liggja þegar fyrir og önnur eru innan seilingar. Tækifæri sem gætu frekar skotið rótum og blómgast ef skuggi risavaxinnar grjótmulningsverksmiðju bægir þeim ekki frá. Við eigum ekki þetta land, við höfum það aðeins að láni í stutta stund og höfum skyldu gagnvart þeim sem á eftir koma. Við viljum hvetja íbúa til að hugsa bæði lengra og stærra, því tækifærin í Ölfusi eru raunverulega óþrjótandi. Undirrituð standa fyrir tveimur íbúafundum í komandi viku þar sem ræða á um mölunarverksmiðju Heidelberg og mál sem snúa að því. Fundirnir verða á Hótel Eldhestum þriðjudagskvöldið 14. maí kl. 20 og í Grunnskólanum í Þorlákshöfn miðvikudagskvöldið 15. maí kl. 20. Á fundinum fara íbúar yfir sína sýn á verkefnið og gögn sem birst hafa opinberlega og auk íbúa koma hagsmunaaðilar og fræðafólk einnig á fundinn í Þorlákshöfn. Fundarstjóri á Eldhestum verður Bryndís Sigurðardóttir og í Þorlákshöfn Tómas Guðbjartsson. Ása Berglind Hjálmarsdóttir - H lista Berglind Friðriksdóttir - H lista Böðvar Guðbjörn Jónsson - H lista Guðmundur Oddgeirsson - H lista Gunnsteinn R. Ómarsson - B lista Hrafnhildur Hlín Hjartardóttir - B lista Hrafnhildur Lilja Harðardóttir - H lista Hrönn Guðmundsdóttir - B lista Sigfús Benóný Harðarson - H lista Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ölfus Stóriðja Skipulag Samgöngur Námuvinnsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir Mest lesið Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson Skoðun Í nafni frelsis og valdeflingar Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson Skoðun Stúlka frá Gaza sem að missti allt Asil Jihad Al-Masri Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson Skoðun Skoðun Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson skrifar Skoðun Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íbúðalán Landsbankans og fyrstu kaupendur Helgi Teitur Helgason skrifar Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal skrifar Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ógn og ofbeldi á vinnustöðum – hvað er til ráða Gísli Níls Einarsson skrifar Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson skrifar Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson skrifar Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson skrifar Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þjóð án máls – hver þegir, hver fær að tala? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks skrifar Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Samfélag sem stendur saman Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisþjóðin sem gleymdi dansinum Brogan Davison,Pétur Ármannsson skrifar Sjá meira
Sveitarfélagið Ölfus er ekki á flæðiskeri statt. Til marks um það er fyrirhuguð fjárfesting í uppbyggingu atvinnulífs í Ölfusi á milli tvö til þrjú hundruð milljarðar á næstu fimm til sjö árum. Störfin sem fylgja þessum fjárfestingum eru eðlilega gríðarlega mörg og sú staðreynd ásamt sterkri stöðu hafnarinnar sýnir að sveitarfélagið Ölfus stendur mjög vel og er ekki á flæðiskeri statt. Íbúar fá að kjósa Íbúar í Ölfusi fá tækifæri til að hafa áhrif á eina af fyrirhuguðum framkvæmdum með íbúakosningu sem fer fram samhliða forsetakosningunum. Um er að ræða tröllvaxna grjótmulningsverksmiðju þýska sementsrisans Heidelberg, sem ætlar að moka niður fjallinu Litla-Sandfelli í heild sinni sem og taka 75 milljónir rúmmetra af hafsbotni þar sem neikvæð áhrif kunna að vera á mikilvægt hrygningarsvæði við Selvogsbankann. Þetta á að að gera á næstu 30 árum. Jarðefnið verður mulið í gríðarstórri verksmiðju sem á að byggja í aðeins 2,5 km fjarlægð frá íbúabyggð Þorlákshafnar. Efnið á að flytja til Evrópu með skipum úr höfn sem fyrirtækið vill byggja á svæði sem þekkt er fyrir mikið brimrót og kröftugan öldugang og Vegagerðin segir vera mjög varasama. Há alda nái langt inn á víkina sem geri aðstæður mjög erfiðar, bæði hvað varðar siglingu skipa að og frá höfninni og viðleguskilyrði innan hafnar. Allt er þetta sagt vera í þágu loftslagsávinnings af hálfu fyrirtækisins, en Umhverfisstofnun og Landvernd hafa bæði bent á í umsögnum sínum við verkefnið að sá loftslagsávinningur stenst ekki skoðun. Sveitarfélagið þarf ekki á þessu að halda og skynsamlegt að fara ekki í ósjálfbæra auðlindanýtingu nema brýn nauðsyn krefji. Þetta er óafturkræft og þetta er líka tímabundin starfsemi til 30 ára, hvað gerist þegar fjallið er farið? Hvaða íslenska fjall erum við tilbúin til að flytja út næst? Gömul saga og ný Heidelberg vinnur samkvæmt gömlu handriti sem hefur verið margnotað þegar stórfyrirtæki ætla að koma sér fyrir í byggðarlögum á landsbyggðinni. Fyrirtækið hefur sett peninga í miklum mæli í ýmis félagasamtök síðustu misseri og gefið fögur fyrirheit um 60-80 störf þar sem meðaltekjur eru 1,4 milj. á mánuði. Það sem fyrirtækið gerir sér ef til vill ekki grein fyrir er að íbúar sjá í gegnum þetta. Við íbúar í Ölfusi getum sagt nei við tilboðum sem þessum, þar sem tækifærin í sveitarfélaginu eru óþrjótandi. Íbúum í Reykjanesbæ brá illilega í brún þegar kísilverið í Helguvík sem þeir samþykktu í íbúakosningu reis og fór að starfa. Við þekkjum öll þá sögu og hvernig íbúar á Reykjanesi hafa þurft að berjast fyrir því að láta endanlega loka henni. Sagan er bæði gömul og ný og á sér ýmsar birtingarmyndir í íslensku þjóðfélagi, m.a. í því máli sem fer hæst þessa dagana og snýr að sjókvíaeldi. Íbúar Ölfuss hafa valið Íbúar vilja að sjálfsögðu sjá bæinn vaxa og atvinnulífið blómstra. En þar skiptir öllu máli að horfa lengra inn í framtíðina en til næstu 10-20-30 ára. Íbúar vilja líka að börnin þeirra og komandi kynslóðir kjósi að búa áfram í þessu öfluga sveitarfélagi. Að þau geti byggt upp atvinnulífið út frá tækifærum sem þau sjá, sem eru ef til vill ekki fyrirsjáanleg hér og nú. Það liggur fyrir að eftirspurn eftir hreinni matvælaframleiðslu, ræktunarlandi og landi fyrir hreina orku mun aukast. Þá er einnig fyrirséð að víðáttan á Íslandi, loftslag, öryggi og einstök náttúra heldur áfram að laða til sín ferðamenn. Af hverju ættu íbúar í Ölfusi og bænum Þorlákshöfn að velja grjótmulningsverksmiðju sem siglir með fjöllin okkar til Evrópu þegar það gæti sótt fram á öllum áðurnefndum sviðum? Vegagerðin er afdráttarlaus í sinni umsögn um verkefnið þegar hún segir: „Ekki er unnt að hefja stórfellda efnisflutninga úr Litla-Sandfelli um núverandi veg til Þorlákshafnar“. Ættu íbúar í Ölfusi í alvöru að fórna umferðaröryggi sínu, barna sinna og annarra vegfarenda fyrir þessi ósjálfbæru sjónarmið sem grjótmulningsverksmiðjan byggir á? Neikvæð áhrif á ímynd og ásýnd Það er hætt við að verkefnið muni hafa gríðarlega neikvæð áhrif á ímynd og ásýnd Þorlákshafnar til framtíðar, á sama tíma og fjölmörg spennandi tækifæri sem snúa að uppbyggingu atvinnulífs í sveitarfélaginu liggja þegar fyrir og önnur eru innan seilingar. Tækifæri sem gætu frekar skotið rótum og blómgast ef skuggi risavaxinnar grjótmulningsverksmiðju bægir þeim ekki frá. Við eigum ekki þetta land, við höfum það aðeins að láni í stutta stund og höfum skyldu gagnvart þeim sem á eftir koma. Við viljum hvetja íbúa til að hugsa bæði lengra og stærra, því tækifærin í Ölfusi eru raunverulega óþrjótandi. Undirrituð standa fyrir tveimur íbúafundum í komandi viku þar sem ræða á um mölunarverksmiðju Heidelberg og mál sem snúa að því. Fundirnir verða á Hótel Eldhestum þriðjudagskvöldið 14. maí kl. 20 og í Grunnskólanum í Þorlákshöfn miðvikudagskvöldið 15. maí kl. 20. Á fundinum fara íbúar yfir sína sýn á verkefnið og gögn sem birst hafa opinberlega og auk íbúa koma hagsmunaaðilar og fræðafólk einnig á fundinn í Þorlákshöfn. Fundarstjóri á Eldhestum verður Bryndís Sigurðardóttir og í Þorlákshöfn Tómas Guðbjartsson. Ása Berglind Hjálmarsdóttir - H lista Berglind Friðriksdóttir - H lista Böðvar Guðbjörn Jónsson - H lista Guðmundur Oddgeirsson - H lista Gunnsteinn R. Ómarsson - B lista Hrafnhildur Hlín Hjartardóttir - B lista Hrafnhildur Lilja Harðardóttir - H lista Hrönn Guðmundsdóttir - B lista Sigfús Benóný Harðarson - H lista
Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar