Jólaóskalisti Viðskiptaráðs Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar 13. desember 2024 13:00 Viðskiptaráð hefur birt óskalistann sinn fyrir þessi jól um að afnema réttindi opinbers starfsfólks. Í mörg ár, og oft á ári, hafa þessi hagsmunasamtök atvinnurekenda á almennum vinnumarkaði fjallað með neikvæðum hætti um opinbera starfsmenn. Stundum er það nánast önnur hver frétt á heimasíðunni þeirra. Eru fyrirtæki og félög virkilega að halda uppi sameiginlegum samtökum, Viðskiptaráði, til að tala fyrir skerðingu réttinda fólks sem vinnur við að mennta, annast, hjúkra og gæta öryggis þeirra, barna þeirra, ættingja og starfsfólks? Aðild að Viðskiptaráði eiga m.a. Íslandsbanki (sem er að hluta í eigu ríksins), Landsbankinn (í eigu ríkisins), Menntasjóður námsmanna (ríkisstofnun), Orkuveitan (sem er í eigu sveitarfélaga), Advania, Bónus, CCP, Capacent, Deloitte, Epal, Góð samskipti, Hagkaup, Icelandair, Íslenskur toppfótbolti, Krónan, LMG Lögmenn, Olís, Mjólkursamsalan, Nói Siríus, Sjávarklasinn og Vinnvinn. Vilja þessir aðilar skerða réttindi starfsfólks hins opinbera? Þau réttindi opinberra starfsmanna sem Viðskiptaráð óskar sér heitast að verði afnumin eru sjálfsögð réttindi á borð við styttingu vinnuvikunnar, veikindarétt, starfsöryggi og orlofsrétt. Öll þessi atriði eru hluti af kjarasamningum fyrir starfsfólk sveitarfélaga, nær öll hluti af kjarasamningum fyrir starfsfólk ríkisins og afrakstur áralangrar baráttu launafólks á opinberum vinnumarkaði. Þessi réttindi er því ekki hægt að skerða nema að segja verkalýðshreyfingunni stríð á hendur. Stytting vinnuvikunnar Í áróðri Viðskiptaráðs eru dregnar ályktanir um launakjör út frá unnum stundum á viku á opinberum vinnumarkaði annars vegar og almennum hins vegar. Svo virðist sem gert sé ráð fyrir því að öll séu í fullri vinnu. Staðreyndin er hins vegar sú að færri unnar stundir launafólks á opinberum vinnumarkaði endurspegla að einhverju leyti styttri vinnuviku en ekki síður þá staðreynd að hærra hlutfall launafólks á opinberum vinnumarkaði er í hlutastörfum og á það einkum við um konur. Strákarnir hjá Viðskiptaráði eru því að gera því skóna að konur í hlutastörfum, t.d. við umönnun, séu með hærra tímakaup en t.d. starfsfólk Viðskiptaráðs. Samanburðurinn stenst augljóslega ekki skoðun. Langflestir hópar á vinnumarkaði sömdu um löngu tímabæra styttingu vinnuvikunnar árið 2020 en lengra var gengið á opinberum vinnumarkaði en þeim almenna. Vinnuvikan var stytt meira hjá vaktavinnufólki en dagvinnufólki vegna neikvæðra áhrifa vaktavinnu á heilsu og öryggi en þriðjungur starfsfólks hjá ríkinu er í vaktavinnu. Mörgum árum áður hafði vinnuvikan verið stytt hjá ýmsum vaktavinnuhópum á almennum vinnumarkaði, til dæmis í stóriðju. Vinnuvikan er líka mjög breytileg á almennum vinnumarkaði og er til dæmis 36,75 tímar hjá skrifstofu- og sölufólki, samkvæmt kjarasamningi VR og SA. Það er tímabært að stytta vinnuvikuna enn frekar á almennum vinnumarkaði til að tryggja samræmd réttindi og samkeppnishæfni. Orlof Árið 2020 sömdu opinberir starfsmenn um 30 daga orlof fyrir öll, en fyrir þann tíma var orlofið 24, 27 eða 30 dagar og lengdist eftir lífaldri fólks. Árið 2018 tóku gildi lög sem banna mismunun á vinnumarkaði vegna aldurs og því voru samtök launafólks og atvinnurekendur á opinberum vinnumarkaði sammála um að þessu þyrfti að breyta. Í nýgerðum kjarasamningum á almennum vinnumarkaði voru tekin skref í áttina að því að samræma orlofsrétt milli markaða. Veikindaréttur Vart þarf að fara mörgum orðum um það að fólk velur sér ekki að veikjast. Fjöldi rannsókna sýna að konur eru almennt lengur frá störfum vegna veikinda en karlar og er ástæðuna að rekja til vinnuumhverfisins en ekki kyns. Konur eru um 2/3 hluti af starfsfólki ríkis og sveitarfélaga og þar starfa fjölmennar kvennastéttir. Þá hefur slysatíðni verið há í opinberri þjónustu, einkum hjá lögreglu. Þær stéttir sem helst mælast með alvarleg kulnunareinkenni eru kvennastéttir sem starfa í heilbrigðisþjónustu, fræðslu- uppeldis, kennslu og tómstundastörfum og ræstingum.[1] Enn fremur sýnir nýleg könnun að heilsa kvenna er ólík eftir starfsgreinum, launum og stétt. Þannig er hærra hlutfall kvenna á lágum launum og í lægri stétt (út frá starfsgreinum) sem mælast með klínískt þunglyndi, kvíða og streitu.[2] Þá verður að hafa í huga að vinnuálag kvenna er tvöfalt, í launuðum störfum og ólaunuðum, þar sem þær bera enn meginábyrgð á fjölskyldu- og heimilisstörfum. Þær vinna þannig í heildina lengri vinnuviku en karlar þó Viðskiptaráði kunni að finnast að konur vinni of stutta vinnuviku í launavinnu. Við samanburð á veikindarétti milli almenna og opinbera markaðarins verður að taka tillit til þess að sjúkrasjóðir á almenna vinnumarkaðnum, sem atvinnurekendur fjármagna, veita meiri réttindi en á þeim opinbera. Í þessu eins og öðru þarf að skoða heildarmyndina. Aukið starfsöryggi Á Íslandi nýtur starfsfólk á almennum vinnumarkaði ekki þeirra sjálfsögðu réttinda að fá viðvörun áður en gripið er til þess að segja þeim upp störfum. Það þykja sjálfsögð réttindi í flestum þeim löndum sem við berum okkur helst saman við og á opinbera vinnumarkaðnum. Viðskiptaráð vísar einnig til úttektar Ríkisendurskoðunar frá 2011 um mannauðsmál ríkisins til rökstuðnings þess að auðvelda þurfi uppsagnir á opinberum vinnumarkaði. Þetta var þó nokkuð rætt fyrir 13 árum og bent á að rót þessa meinta vanda sé ekki regluverkið heldur skortur á þekkingu á mannauðsstjórnun hjá ríkinu, stuðningur við stjórnendur væri of lítill og að þroskastig mannauðsstjórnunar væri lægra á opinberum vinnumarkaði en þeim almenna. Fjármálaráðuneytið, sem fer fyrir starfsmannamálum ríkisins, ákvað að bregðast við þessum ábendingum fyrir mörgum árum með því að leggja aukna áherslu á mannauðsstjórnun. Jólaóskalisti BSRB Efst á óskalista okkar hjá BSRB er sannarlega að öll njóti sömu réttinda á vinnumarkaði – en það verður ekki gert öðruvísi en að samræma þau upp á við. Að lokum viljum við í BSRB hvetja þau fyrirtæki og félög sem mynda Viðskiptaráð til að hugleiða alvarlega hvort það sé íslensku atvinnulífi til hagsbóta að ráðið stundi stöðugar árásir á fjölmennar kvennastéttar á opinberum vinnumarkaði sem með störfum sínum skapa grundvallarskilyrði til verðmætasköpunar á Íslandi. Höfundur er formaður BSRB. [1] Nánari upplýsingar má finna hér: https://www.rannvinn.is/_files/ugd/61b738_42efc9dcc153415fa4726d21f521985e.pdf [2] Nánari upplýsingar má finna hér: https://www.rannvinn.is/_files/ugd/61b738_58246bd441c5463ab8fd52de91a48bce.pdf Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sonja Ýr Þorbergsdóttir Kjaramál Mest lesið Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun Allt að 29% starfsmannavelta – starfsumhverfi drauma þinna? Brynhildur Heiðar- og Ómarsdóttir Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Tíðaheilbrigði er lykilatriði í jafnrétti kynjanna Berit Mueller skrifar Skoðun Þjóðarmorð – frá orðfræðilegu sjónarmiði Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Þakkir til starfsfólk Janusar Sigrún Ósk Bergmann skrifar Skoðun Mun gervigreindin senda konur heim? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Frá, frá, frá. Fúsa liggur á Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Nokkur orð um stöðuna Dögg Þrastardóttir skrifar Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun #blessmeta – þriðja grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvernig tryggir þú stærstu fjárfestingu lífins? Berglind Halla Elíasdóttir skrifar Skoðun Ritunarramminn - verkfæri fyrir kennara! Katrín Ósk Þráinsdóttir skrifar Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar Skoðun Feluleikur Þorgerðar Katrínar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ráðalaus ráðherra Högni Elfar Gylfason skrifar Skoðun Spólum til baka Snævar Ingi Sveinsson skrifar Skoðun Sögulegur dómur Hæstaréttar – staðfestir sjálfstæði Alþingis Erna Bjarnadóttir skrifar Sjá meira
Viðskiptaráð hefur birt óskalistann sinn fyrir þessi jól um að afnema réttindi opinbers starfsfólks. Í mörg ár, og oft á ári, hafa þessi hagsmunasamtök atvinnurekenda á almennum vinnumarkaði fjallað með neikvæðum hætti um opinbera starfsmenn. Stundum er það nánast önnur hver frétt á heimasíðunni þeirra. Eru fyrirtæki og félög virkilega að halda uppi sameiginlegum samtökum, Viðskiptaráði, til að tala fyrir skerðingu réttinda fólks sem vinnur við að mennta, annast, hjúkra og gæta öryggis þeirra, barna þeirra, ættingja og starfsfólks? Aðild að Viðskiptaráði eiga m.a. Íslandsbanki (sem er að hluta í eigu ríksins), Landsbankinn (í eigu ríkisins), Menntasjóður námsmanna (ríkisstofnun), Orkuveitan (sem er í eigu sveitarfélaga), Advania, Bónus, CCP, Capacent, Deloitte, Epal, Góð samskipti, Hagkaup, Icelandair, Íslenskur toppfótbolti, Krónan, LMG Lögmenn, Olís, Mjólkursamsalan, Nói Siríus, Sjávarklasinn og Vinnvinn. Vilja þessir aðilar skerða réttindi starfsfólks hins opinbera? Þau réttindi opinberra starfsmanna sem Viðskiptaráð óskar sér heitast að verði afnumin eru sjálfsögð réttindi á borð við styttingu vinnuvikunnar, veikindarétt, starfsöryggi og orlofsrétt. Öll þessi atriði eru hluti af kjarasamningum fyrir starfsfólk sveitarfélaga, nær öll hluti af kjarasamningum fyrir starfsfólk ríkisins og afrakstur áralangrar baráttu launafólks á opinberum vinnumarkaði. Þessi réttindi er því ekki hægt að skerða nema að segja verkalýðshreyfingunni stríð á hendur. Stytting vinnuvikunnar Í áróðri Viðskiptaráðs eru dregnar ályktanir um launakjör út frá unnum stundum á viku á opinberum vinnumarkaði annars vegar og almennum hins vegar. Svo virðist sem gert sé ráð fyrir því að öll séu í fullri vinnu. Staðreyndin er hins vegar sú að færri unnar stundir launafólks á opinberum vinnumarkaði endurspegla að einhverju leyti styttri vinnuviku en ekki síður þá staðreynd að hærra hlutfall launafólks á opinberum vinnumarkaði er í hlutastörfum og á það einkum við um konur. Strákarnir hjá Viðskiptaráði eru því að gera því skóna að konur í hlutastörfum, t.d. við umönnun, séu með hærra tímakaup en t.d. starfsfólk Viðskiptaráðs. Samanburðurinn stenst augljóslega ekki skoðun. Langflestir hópar á vinnumarkaði sömdu um löngu tímabæra styttingu vinnuvikunnar árið 2020 en lengra var gengið á opinberum vinnumarkaði en þeim almenna. Vinnuvikan var stytt meira hjá vaktavinnufólki en dagvinnufólki vegna neikvæðra áhrifa vaktavinnu á heilsu og öryggi en þriðjungur starfsfólks hjá ríkinu er í vaktavinnu. Mörgum árum áður hafði vinnuvikan verið stytt hjá ýmsum vaktavinnuhópum á almennum vinnumarkaði, til dæmis í stóriðju. Vinnuvikan er líka mjög breytileg á almennum vinnumarkaði og er til dæmis 36,75 tímar hjá skrifstofu- og sölufólki, samkvæmt kjarasamningi VR og SA. Það er tímabært að stytta vinnuvikuna enn frekar á almennum vinnumarkaði til að tryggja samræmd réttindi og samkeppnishæfni. Orlof Árið 2020 sömdu opinberir starfsmenn um 30 daga orlof fyrir öll, en fyrir þann tíma var orlofið 24, 27 eða 30 dagar og lengdist eftir lífaldri fólks. Árið 2018 tóku gildi lög sem banna mismunun á vinnumarkaði vegna aldurs og því voru samtök launafólks og atvinnurekendur á opinberum vinnumarkaði sammála um að þessu þyrfti að breyta. Í nýgerðum kjarasamningum á almennum vinnumarkaði voru tekin skref í áttina að því að samræma orlofsrétt milli markaða. Veikindaréttur Vart þarf að fara mörgum orðum um það að fólk velur sér ekki að veikjast. Fjöldi rannsókna sýna að konur eru almennt lengur frá störfum vegna veikinda en karlar og er ástæðuna að rekja til vinnuumhverfisins en ekki kyns. Konur eru um 2/3 hluti af starfsfólki ríkis og sveitarfélaga og þar starfa fjölmennar kvennastéttir. Þá hefur slysatíðni verið há í opinberri þjónustu, einkum hjá lögreglu. Þær stéttir sem helst mælast með alvarleg kulnunareinkenni eru kvennastéttir sem starfa í heilbrigðisþjónustu, fræðslu- uppeldis, kennslu og tómstundastörfum og ræstingum.[1] Enn fremur sýnir nýleg könnun að heilsa kvenna er ólík eftir starfsgreinum, launum og stétt. Þannig er hærra hlutfall kvenna á lágum launum og í lægri stétt (út frá starfsgreinum) sem mælast með klínískt þunglyndi, kvíða og streitu.[2] Þá verður að hafa í huga að vinnuálag kvenna er tvöfalt, í launuðum störfum og ólaunuðum, þar sem þær bera enn meginábyrgð á fjölskyldu- og heimilisstörfum. Þær vinna þannig í heildina lengri vinnuviku en karlar þó Viðskiptaráði kunni að finnast að konur vinni of stutta vinnuviku í launavinnu. Við samanburð á veikindarétti milli almenna og opinbera markaðarins verður að taka tillit til þess að sjúkrasjóðir á almenna vinnumarkaðnum, sem atvinnurekendur fjármagna, veita meiri réttindi en á þeim opinbera. Í þessu eins og öðru þarf að skoða heildarmyndina. Aukið starfsöryggi Á Íslandi nýtur starfsfólk á almennum vinnumarkaði ekki þeirra sjálfsögðu réttinda að fá viðvörun áður en gripið er til þess að segja þeim upp störfum. Það þykja sjálfsögð réttindi í flestum þeim löndum sem við berum okkur helst saman við og á opinbera vinnumarkaðnum. Viðskiptaráð vísar einnig til úttektar Ríkisendurskoðunar frá 2011 um mannauðsmál ríkisins til rökstuðnings þess að auðvelda þurfi uppsagnir á opinberum vinnumarkaði. Þetta var þó nokkuð rætt fyrir 13 árum og bent á að rót þessa meinta vanda sé ekki regluverkið heldur skortur á þekkingu á mannauðsstjórnun hjá ríkinu, stuðningur við stjórnendur væri of lítill og að þroskastig mannauðsstjórnunar væri lægra á opinberum vinnumarkaði en þeim almenna. Fjármálaráðuneytið, sem fer fyrir starfsmannamálum ríkisins, ákvað að bregðast við þessum ábendingum fyrir mörgum árum með því að leggja aukna áherslu á mannauðsstjórnun. Jólaóskalisti BSRB Efst á óskalista okkar hjá BSRB er sannarlega að öll njóti sömu réttinda á vinnumarkaði – en það verður ekki gert öðruvísi en að samræma þau upp á við. Að lokum viljum við í BSRB hvetja þau fyrirtæki og félög sem mynda Viðskiptaráð til að hugleiða alvarlega hvort það sé íslensku atvinnulífi til hagsbóta að ráðið stundi stöðugar árásir á fjölmennar kvennastéttar á opinberum vinnumarkaði sem með störfum sínum skapa grundvallarskilyrði til verðmætasköpunar á Íslandi. Höfundur er formaður BSRB. [1] Nánari upplýsingar má finna hér: https://www.rannvinn.is/_files/ugd/61b738_42efc9dcc153415fa4726d21f521985e.pdf [2] Nánari upplýsingar má finna hér: https://www.rannvinn.is/_files/ugd/61b738_58246bd441c5463ab8fd52de91a48bce.pdf
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun
Allt að 29% starfsmannavelta – starfsumhverfi drauma þinna? Brynhildur Heiðar- og Ómarsdóttir Skoðun
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar
Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun
Allt að 29% starfsmannavelta – starfsumhverfi drauma þinna? Brynhildur Heiðar- og Ómarsdóttir Skoðun