Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar 12. ágúst 2025 18:02 Ég var staddur á Gleðigöngunni síðastliðinn laugardag líkt og ég hef verið vel flestar Gleðigöngur undanfarin ár. Gleðigangan stendur fyrir viðurkenningu, samstöðu og fordómaleysi og er hvatning til allra að fagna fjölbreytileikanum. Það hefur verið mér og öðrum sönn ánægja að sjá þessum viðburði vaxa ásmegin ár hvert og hefur dagurinn og gangan einkennst af gleði þar sem allir eru samþykktir og fordómar eiga þar engan stað. Í þetta sinn varð ég þó fyrir vonbrigðum og gekk af velli með óbragð í munni. Meðal hópanna sem gengu gönguna litríku og glæsilegu var að finna gríðarstóra dúkku af nautgrip sem á stóð “Miss Young Iceland”. Þetta var á vegum Kvenréttindafélags Íslands og var greinilega hugsað sem einhvers konar ádeila á keppnirnar Ungfrú Ísland og Miss Teen Iceland. Ljóst er að slíkar keppnir falla Kvenréttindafélaginu ekki í geð og ákváðu forsvarsfólk þess að nýta gleðigönguna til að gera lítið úr keppninni og stúlkunum sem taka þátt með því að líkja þessu við gripasýningu. Miss young Iceland. Þarna var verið að nota athyglina og fjölmennið sem Gleðigangan dregur til sín til að rægja, niðurlægja og veitast að fámennum hópi kvenna sem hefur fundið vettvang til að tjá sig, efla sig, efla sjálfstraust og sjálfsmynd og jafnvel fá tækifæri til að njóta sín í sviðsljósi. Þetta virðist vera gert eingöngu vegna þess að ákveðinn hópur telur þennan vettvang ekki vera sér þóknanlegan og finnur sér þörf á að fræða almúgann um hætturnar sem felast í slíkum hryllingi sem gengur út á að fagna og verðlauna fegurð, frambærileika, áræðni og jákvæðni hjá sterkum ungum og efnilegum konum. Fjölbreytileikinn er því miður ekki fjölbreyttari en það að það má ekki hrósa eða verðlauna fyrir glæsileika. Það má hrósa og verðlauna fyrir framúrskarandi árangur í íþróttum, skáldskap, söng og listum og er ég því fullkomlega sammála. En ef einhver leggur metnað, elju, æfingar og einbeittan vilja til að skara fram úr á sviði fegurðar, frambærileika og framkomu þá skal stöðva það á staðnum og gæta þess að engum skuli hrósað og enn fremur niðurlægja og gera lítið úr þeim sem taka þátt í slíku. Það er boðskapurinn sem gleðigangan í dag skilaði til mín og þeirra sem þetta atriði sáu og finn ég litla sem enga gleði í því. Ég tel algjörlega meiningarlaust að hefja rökræður við þá einstaklinga sem að þessum gjörningi stóðu þar sem boðskapur þeirra og skilaboð einkennast fyrst og fremst af forræðishyggju og hugsunarhætti sanntrúaðs ofsatrúarfólks. Slíka einstaklinga er erfitt að eiga við og tel ég ekki gott nálgast um of slík svarthol fáfræði, skilningsleysis og fordóma. Ég get hins vegar álasað Samtökunum ’78 og forsvarsfólki Gleðigöngunnar fyrir að leyfa og samþykkja þennan gjörning á þessum vettvangi. Ekki er hægt að skilja þennan gjörning á neinn hátt annan en til þess eins að gera lítið úr, hæða og niðurlægja hóp ungra kvenna sem deilir ekki lífsskoðunum þeirra sem að gjörningnum stóðu. Því er það mér með öllu óskiljanlegt hvers vegna þau fengu þennan vettvang á þessum degi gleði og fjölbreytileika til að dreifa sinni biturð og eitri. Þessi gjörningur er gleðigöngunni til skammar og gerir lítið úr þeirri baráttu, elju, hugrekki og krafti sem þurfti og þarf til að koma þessum viðburði á laggirnar og halda honum við. Forsvarsmenn gleðigöngunnar skulda forsvarsfólki Ungfrú Íslands og Miss Teen Iceland og sérstaklega stúlkunum sem taka þátt í þessum keppnum afdráttarlausa afsökunarbeiðni fyrir að hafa leyft þennan gjörning. Með þessum gjörningi var þessi dagur og þessi annars frábæri viðburður notaður til að ráðast að, niðurlægja og gera lítið úr þessum stúlkum fyrir það eitt að hafa ekki sömu lífsgildi og þröngur hópur einstaklinga. Það er Gleðigöngunni og boðskapnum sem hún stærir sig af til háborinnar skammar. Á sama tíma og ég skora á forsvarsfólk Gleðigöngunnar að standa við sín gildi skora ég á forsvarsfólk Kvennréttindafélags Íslands að kynna sér málin áður en haldið er í krossferð gegn ímynduðum óvin. Keppnirnar Ungfrú Ísland og Miss Teen Iceland ganga fyrst og fremst út á að valdefla ungar konur, efla sjálfmynd þeirra og sjálfstraust og kenna þeim að standa fyrir sínu á sviði og bera fram góðan boðskap og góð málefni. Árangur í slíkum keppnum byggir á metnaði, dugnaði, æfingum og persónulegum styrk líkt og í flestum keppnum og íþróttum sem fagna má. Ef það eitt að frambærileiki og glæsileiki á sviði gerir það að verkum að slíkar keppnir séu Kvennréttindafélaginu ekki þóknanlegar segir það mér eingöngu til um þá öfund og biturð sem þar liggur í brjósti. Fyrst og fremst tel ég þó að um einbeitta fáfræði og forræðishyggju sé að ræða og ber ég afskaplega litla virðingu fyrir því. Gjörningum sem þessum eru félagi sem kennir sig við kvenréttindi til mestu minkunnar. Félag sem byggir á áratuga baráttu, hugrekki og dug fyrir réttindum kvenna til að geta staðið á sínu og látið drauma sína og metnað rætast á ekki að veitast að konum fyrir að eiga aðra drauma en þá sem félaginu þóknast. Undirritaður er stoltur faðir margverðlaunaðrar fegurðardrottningar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gleðigangan Ungfrú Ísland Hinsegin Mest lesið Tala aldrei um annað en vextina Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Akranes hefur vaxið hratt – nú er tími til að hlúa að fólkinu Liv Åse Skarstad Skoðun Er íslenskan sjálfsagt mál? Logi Einarsson Skoðun Stefán Einar og helfarirnar Hjálmtýr Heiðdal Skoðun 96,7 prósent spila án vandkvæða Sigurður G. Guðjónsson Skoðun 109 milljarða kostnaður sem fyrirtækin greiða ekki Sigurpáll Ingibergsson Skoðun Þeytivinda í sundlaugina og börnin að heiman Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Hver ákveður hver tilheyrir – og hvenær? Jasmina Vajzović Skoðun Smiðurinn, spegillinn og brunarústirnar Davíð Bergmann Skoðun Manstu eftir Nagorno-Karabakh? Birgir Þórarinsson Skoðun Skoðun Skoðun Húsnæði fyrir fólk en ekki fjárfesta Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Manstu eftir Nagorno-Karabakh? Birgir Þórarinsson skrifar Skoðun 96,7 prósent spila án vandkvæða Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Smiðurinn, spegillinn og brunarústirnar Davíð Bergmann skrifar Skoðun 109 milljarða kostnaður sem fyrirtækin greiða ekki Sigurpáll Ingibergsson skrifar Skoðun Hver ákveður hver tilheyrir – og hvenær? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun Er íslenskan sjálfsagt mál? Logi Einarsson skrifar Skoðun Stafræn sjálfstæðisbarátta Íslands á 21. öldinni. Tungan, sagan og menningin undir Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Tala aldrei um annað en vextina Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akranes hefur vaxið hratt – nú er tími til að hlúa að fólkinu Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Þeytivinda í sundlaugina og börnin að heiman Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Enga skammsýni í skammdeginu Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Þegar barn verður fyrir kynferðisofbeldi Indíana Rós Ægisdóttir skrifar Skoðun Skattfrjáls ráðstöfun séreignarsparnaðar – fyrir alla! Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Stefán Einar og helfarirnar Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Bréf til varnar Hamlet eftir Kolfinnu Nikulásdóttur Björg Steinunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skaðabótalög – tímabærar breytingar Styrmir Gunnarsson,Sveinbjörn Claessen skrifar Skoðun Hvers vegna? Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Áhyggjur af breytingum á eftirliti með mannvirkjagerð og faggilding Ágúst Jónsson skrifar Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess skrifar Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason skrifar Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Gasa: Löng og torfarin leið til endurreisnar Philippe Lazzarini skrifar Sjá meira
Ég var staddur á Gleðigöngunni síðastliðinn laugardag líkt og ég hef verið vel flestar Gleðigöngur undanfarin ár. Gleðigangan stendur fyrir viðurkenningu, samstöðu og fordómaleysi og er hvatning til allra að fagna fjölbreytileikanum. Það hefur verið mér og öðrum sönn ánægja að sjá þessum viðburði vaxa ásmegin ár hvert og hefur dagurinn og gangan einkennst af gleði þar sem allir eru samþykktir og fordómar eiga þar engan stað. Í þetta sinn varð ég þó fyrir vonbrigðum og gekk af velli með óbragð í munni. Meðal hópanna sem gengu gönguna litríku og glæsilegu var að finna gríðarstóra dúkku af nautgrip sem á stóð “Miss Young Iceland”. Þetta var á vegum Kvenréttindafélags Íslands og var greinilega hugsað sem einhvers konar ádeila á keppnirnar Ungfrú Ísland og Miss Teen Iceland. Ljóst er að slíkar keppnir falla Kvenréttindafélaginu ekki í geð og ákváðu forsvarsfólk þess að nýta gleðigönguna til að gera lítið úr keppninni og stúlkunum sem taka þátt með því að líkja þessu við gripasýningu. Miss young Iceland. Þarna var verið að nota athyglina og fjölmennið sem Gleðigangan dregur til sín til að rægja, niðurlægja og veitast að fámennum hópi kvenna sem hefur fundið vettvang til að tjá sig, efla sig, efla sjálfstraust og sjálfsmynd og jafnvel fá tækifæri til að njóta sín í sviðsljósi. Þetta virðist vera gert eingöngu vegna þess að ákveðinn hópur telur þennan vettvang ekki vera sér þóknanlegan og finnur sér þörf á að fræða almúgann um hætturnar sem felast í slíkum hryllingi sem gengur út á að fagna og verðlauna fegurð, frambærileika, áræðni og jákvæðni hjá sterkum ungum og efnilegum konum. Fjölbreytileikinn er því miður ekki fjölbreyttari en það að það má ekki hrósa eða verðlauna fyrir glæsileika. Það má hrósa og verðlauna fyrir framúrskarandi árangur í íþróttum, skáldskap, söng og listum og er ég því fullkomlega sammála. En ef einhver leggur metnað, elju, æfingar og einbeittan vilja til að skara fram úr á sviði fegurðar, frambærileika og framkomu þá skal stöðva það á staðnum og gæta þess að engum skuli hrósað og enn fremur niðurlægja og gera lítið úr þeim sem taka þátt í slíku. Það er boðskapurinn sem gleðigangan í dag skilaði til mín og þeirra sem þetta atriði sáu og finn ég litla sem enga gleði í því. Ég tel algjörlega meiningarlaust að hefja rökræður við þá einstaklinga sem að þessum gjörningi stóðu þar sem boðskapur þeirra og skilaboð einkennast fyrst og fremst af forræðishyggju og hugsunarhætti sanntrúaðs ofsatrúarfólks. Slíka einstaklinga er erfitt að eiga við og tel ég ekki gott nálgast um of slík svarthol fáfræði, skilningsleysis og fordóma. Ég get hins vegar álasað Samtökunum ’78 og forsvarsfólki Gleðigöngunnar fyrir að leyfa og samþykkja þennan gjörning á þessum vettvangi. Ekki er hægt að skilja þennan gjörning á neinn hátt annan en til þess eins að gera lítið úr, hæða og niðurlægja hóp ungra kvenna sem deilir ekki lífsskoðunum þeirra sem að gjörningnum stóðu. Því er það mér með öllu óskiljanlegt hvers vegna þau fengu þennan vettvang á þessum degi gleði og fjölbreytileika til að dreifa sinni biturð og eitri. Þessi gjörningur er gleðigöngunni til skammar og gerir lítið úr þeirri baráttu, elju, hugrekki og krafti sem þurfti og þarf til að koma þessum viðburði á laggirnar og halda honum við. Forsvarsmenn gleðigöngunnar skulda forsvarsfólki Ungfrú Íslands og Miss Teen Iceland og sérstaklega stúlkunum sem taka þátt í þessum keppnum afdráttarlausa afsökunarbeiðni fyrir að hafa leyft þennan gjörning. Með þessum gjörningi var þessi dagur og þessi annars frábæri viðburður notaður til að ráðast að, niðurlægja og gera lítið úr þessum stúlkum fyrir það eitt að hafa ekki sömu lífsgildi og þröngur hópur einstaklinga. Það er Gleðigöngunni og boðskapnum sem hún stærir sig af til háborinnar skammar. Á sama tíma og ég skora á forsvarsfólk Gleðigöngunnar að standa við sín gildi skora ég á forsvarsfólk Kvennréttindafélags Íslands að kynna sér málin áður en haldið er í krossferð gegn ímynduðum óvin. Keppnirnar Ungfrú Ísland og Miss Teen Iceland ganga fyrst og fremst út á að valdefla ungar konur, efla sjálfmynd þeirra og sjálfstraust og kenna þeim að standa fyrir sínu á sviði og bera fram góðan boðskap og góð málefni. Árangur í slíkum keppnum byggir á metnaði, dugnaði, æfingum og persónulegum styrk líkt og í flestum keppnum og íþróttum sem fagna má. Ef það eitt að frambærileiki og glæsileiki á sviði gerir það að verkum að slíkar keppnir séu Kvennréttindafélaginu ekki þóknanlegar segir það mér eingöngu til um þá öfund og biturð sem þar liggur í brjósti. Fyrst og fremst tel ég þó að um einbeitta fáfræði og forræðishyggju sé að ræða og ber ég afskaplega litla virðingu fyrir því. Gjörningum sem þessum eru félagi sem kennir sig við kvenréttindi til mestu minkunnar. Félag sem byggir á áratuga baráttu, hugrekki og dug fyrir réttindum kvenna til að geta staðið á sínu og látið drauma sína og metnað rætast á ekki að veitast að konum fyrir að eiga aðra drauma en þá sem félaginu þóknast. Undirritaður er stoltur faðir margverðlaunaðrar fegurðardrottningar.
Skoðun Stafræn sjálfstæðisbarátta Íslands á 21. öldinni. Tungan, sagan og menningin undir Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar