Réttast að afnema lögin 2. júlí 2004 00:01 Mín skoðun - Gunnar Smári Egilsson Forystumenn stjórnarflokkanna hljóta að velta því fyrir sér hvort ekki sé farsælast að leggja fram frumvarp um afnám fjölmiðlalaganna þegar Alþingi kemur saman á mánudaginn. Í greinargerð þess frumvarps gæti komið fram að setning laganna í vor hefði skapað svo mikla úlfúð í samfélaginu að eðlilegast væri að Alþingi efndi til víðtækara samráðs hagsmunaaðila um endurskoðun lagaumhverfis fjölmiðla.Fylgjendur laganna frá í vor hafa haldið því fram að meiri samstaða væri um efnisatriði þess en merkja mætti af umræðunni eða í afstöðu almennings samkvæmt skoðanakönnunum. Ef sú er raunin er augljóst að ríkisstjórnin hefur klúðrað ágætu máli með afleitum málatilbúnaði. Það væri því skárri kostur fyrir ráðherrana að bæta málatilbúnaðinn en fórna efnisatriðum frumvarpsins í þjóðaratkvæðagreiðslu, sem án efa mun ekki síður snúast um málatilbúnað ríkisstjórnarinnar en efni frumvarpsins.Ég er reyndar sannfærður um að þetta sé rangt mat hjá fylgjendum frumvarpsins. Ég held að andstaða fólks við frumvarpið sé vel upplýst afstaða. Hún byggir á augljósum tilgangi laganna; að koma höggi á útgáfufélag Fréttablaðsins og DV og Íslenska útvarpsfélagið. Það hefur komið fram að sjálfstæðismenn ákváðu það snemma á þessu ári að greiða Norðurljósum eins þungt högg og framast var unnt. Þeir óttuðust um fylgi flokksins í komandi kosningum ef þeim tækist ekki að ná flestum fjölmiðlum landsins undir sín áhrif. Af þessum sökum miðaðist málflutningur stjórnarliða lengst af við efnistök miðla Norðurljósa. Þeir bentu á efni sem þeir töldu að kæmi sér illa, sögðu að miðlarnir birtu aðeins efni sem runnið væri undan rifjum eigenda sinna og drógu þá ályktun að eigendurnir héldu úti þessum miðlum til að birta efni sem kæmi ráðherrunum illa. Síðan bættu þeir við yfirlýsingum um að þetta yrði að stöðva.Þótt fjölmiðlanefnd fulltrúa stjórnarflokkanna hafi dregið upp mynd af lagaumhverfi nágrannalandanna og fleytt á samþykktum Evrópuráðsins lagði hún ekki til að lagt yrði fram það frumvarp sem ríkisstjórnin á endanum kom sér saman um. Enn síður lagði nefndin til að dagblaðsútgáfa yrði gerð leyfisskyld, eins og Davíð Oddsson hafði sett inn í upphafleg frumvarpsdrög sín. Nefnd fulltrúa stjórnarflokkanna bauð upp á ýmsa kosti en virtist helst hallast að eflingu Ríkisútvarpsins. Ríkisstjórnin valdi hins vegar aðeins þau atriði úr tillögum nefndarmanna sem komu Norðurljósum illa. Tilgangur þessarar lagasetningar var þannig augljós.Stjórnarliðar sóttu þær upplýsingar í samantekt fjölmiðlanefndarinnar um íslenskan fjölmiðlamarkað sem gerði hlut Norðurljósa sem stærstan. Til dæmis lögðu þeir plötuútgáfu og -sölu Skífunnar við annan fjölmiðlarekstur og fengu út að velta Norðurljósa væri tvöföld á við veltu Ríkisútvarpsins og Árvakurs, útgáfufélags Morgunblaðsins. Samkvæmt þessum mælikvarða eru Norðurljós nú eftir sölu Skífunnar aðeins eitt af fjórum tiltölulega jafn stórum fyrirtækjum á íslenskum fjölmiðlamarkaði, þar sem einnig eru mörg smærri en ágætlega stöndug fyrirtæki. Hvað er þá sérstætt við stöðu þessa fyrirtækis sem kallar á sérstaka lagasetningu?Til að vinna fjölmiðlalögunum fylgi þurfa stjórnarliðar því að sannfæra almenning um að það sé hættulegt íslensku samfélagi ef flestir eða allir fjölmiðlar landsins eru ekki vilhallir núverandi ríkisstjórn -- og þá sérstaklega Sjálfstæðisflokknum. Þótt nokkir sjálfstæðismenn trúi þessu efast ég um að ráðherrarnir nái nokkru sinni að vinna þessari skoðun nægjanlegt fylgi. Af þeim sökum væri réttast af þeim að sætta sig við stöðuna og ógilda fjölmiðlalögin. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Smári Egilsson Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir Skoðun Ólögleg meðvirkni lækna Teitur Ari Theodórsson Skoðun Verklausi milljónakennarinn Þórunn Sveinbjarnardóttir Skoðun Afleiðingar verkfallsaðgerða á minnstu börnin - krafa um svör Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Húsnæðis- og skipulagsmál Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson skrifar Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Skattlögð þegar við þénum, eigum og eyðum Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson skrifar Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist skrifar Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Kyrrstöðuna verður að rjúfa! Lausn fyrir verðandi innviðaráðherra Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Íslenskan og menningararfurinn Sólveig Dagmar Þórisdóttir skrifar Skoðun Mannúðlegri úrræði Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Læknar á landsbyggðinni Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Íslensk verðtrygging á mannamáli! Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun Varðhundar kerfisins Lára Herborg Ólafsdóttir skrifar Skoðun Mótum stefnu um iðn- og tæknimenntun á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Kolkrabbinn og fjármálafjötrar Íslands Ágústa Árnadóttir skrifar Sjá meira
Mín skoðun - Gunnar Smári Egilsson Forystumenn stjórnarflokkanna hljóta að velta því fyrir sér hvort ekki sé farsælast að leggja fram frumvarp um afnám fjölmiðlalaganna þegar Alþingi kemur saman á mánudaginn. Í greinargerð þess frumvarps gæti komið fram að setning laganna í vor hefði skapað svo mikla úlfúð í samfélaginu að eðlilegast væri að Alþingi efndi til víðtækara samráðs hagsmunaaðila um endurskoðun lagaumhverfis fjölmiðla.Fylgjendur laganna frá í vor hafa haldið því fram að meiri samstaða væri um efnisatriði þess en merkja mætti af umræðunni eða í afstöðu almennings samkvæmt skoðanakönnunum. Ef sú er raunin er augljóst að ríkisstjórnin hefur klúðrað ágætu máli með afleitum málatilbúnaði. Það væri því skárri kostur fyrir ráðherrana að bæta málatilbúnaðinn en fórna efnisatriðum frumvarpsins í þjóðaratkvæðagreiðslu, sem án efa mun ekki síður snúast um málatilbúnað ríkisstjórnarinnar en efni frumvarpsins.Ég er reyndar sannfærður um að þetta sé rangt mat hjá fylgjendum frumvarpsins. Ég held að andstaða fólks við frumvarpið sé vel upplýst afstaða. Hún byggir á augljósum tilgangi laganna; að koma höggi á útgáfufélag Fréttablaðsins og DV og Íslenska útvarpsfélagið. Það hefur komið fram að sjálfstæðismenn ákváðu það snemma á þessu ári að greiða Norðurljósum eins þungt högg og framast var unnt. Þeir óttuðust um fylgi flokksins í komandi kosningum ef þeim tækist ekki að ná flestum fjölmiðlum landsins undir sín áhrif. Af þessum sökum miðaðist málflutningur stjórnarliða lengst af við efnistök miðla Norðurljósa. Þeir bentu á efni sem þeir töldu að kæmi sér illa, sögðu að miðlarnir birtu aðeins efni sem runnið væri undan rifjum eigenda sinna og drógu þá ályktun að eigendurnir héldu úti þessum miðlum til að birta efni sem kæmi ráðherrunum illa. Síðan bættu þeir við yfirlýsingum um að þetta yrði að stöðva.Þótt fjölmiðlanefnd fulltrúa stjórnarflokkanna hafi dregið upp mynd af lagaumhverfi nágrannalandanna og fleytt á samþykktum Evrópuráðsins lagði hún ekki til að lagt yrði fram það frumvarp sem ríkisstjórnin á endanum kom sér saman um. Enn síður lagði nefndin til að dagblaðsútgáfa yrði gerð leyfisskyld, eins og Davíð Oddsson hafði sett inn í upphafleg frumvarpsdrög sín. Nefnd fulltrúa stjórnarflokkanna bauð upp á ýmsa kosti en virtist helst hallast að eflingu Ríkisútvarpsins. Ríkisstjórnin valdi hins vegar aðeins þau atriði úr tillögum nefndarmanna sem komu Norðurljósum illa. Tilgangur þessarar lagasetningar var þannig augljós.Stjórnarliðar sóttu þær upplýsingar í samantekt fjölmiðlanefndarinnar um íslenskan fjölmiðlamarkað sem gerði hlut Norðurljósa sem stærstan. Til dæmis lögðu þeir plötuútgáfu og -sölu Skífunnar við annan fjölmiðlarekstur og fengu út að velta Norðurljósa væri tvöföld á við veltu Ríkisútvarpsins og Árvakurs, útgáfufélags Morgunblaðsins. Samkvæmt þessum mælikvarða eru Norðurljós nú eftir sölu Skífunnar aðeins eitt af fjórum tiltölulega jafn stórum fyrirtækjum á íslenskum fjölmiðlamarkaði, þar sem einnig eru mörg smærri en ágætlega stöndug fyrirtæki. Hvað er þá sérstætt við stöðu þessa fyrirtækis sem kallar á sérstaka lagasetningu?Til að vinna fjölmiðlalögunum fylgi þurfa stjórnarliðar því að sannfæra almenning um að það sé hættulegt íslensku samfélagi ef flestir eða allir fjölmiðlar landsins eru ekki vilhallir núverandi ríkisstjórn -- og þá sérstaklega Sjálfstæðisflokknum. Þótt nokkir sjálfstæðismenn trúi þessu efast ég um að ráðherrarnir nái nokkru sinni að vinna þessari skoðun nægjanlegt fylgi. Af þeim sökum væri réttast af þeim að sætta sig við stöðuna og ógilda fjölmiðlalögin.
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar