Segðu satt Ólafur Ragnar Ásdís Ólafsdóttir skrifar 23. júní 2012 06:00 Ólafur Ragnar Grímsson á við erfiðan andstæðing að etja í kosningabaráttunni. Sjálfan sig. Þegar hann tilkynnti um framboð sitt þann 4. mars lét hann eftirfarandi orð falla: „Og eftir þónokkra umhugsun þá var það niðurstaða mín að verða við þessum óskum en þó með þeim fyrirvara eins og ég nefni í yfirlýsingunni að þegar vonandi allt verður orðið stöðugra og kyrrð hefur færst yfir, bæði varðandi stjórnskipun og stöðu mála í landinu, þá hafi menn á því skilning að ég muni þá ekki sitja út allt næsta kjörtímabil og forsetakosningar fari þá fram fyrr en ella." Í frétt Höskuldar Kára Schram á Stöð tvö um kvöldið var sagt að Ólafur Ragnar ætlaði að hætta á „miðju kjörtímabili". Ummæli Ólafs hér að framan voru svo spiluð í frétt Björns Malmquist í Ríkissjónvarpinu hálftíma eftir að fréttin birtist á Stöð tvö. Aðrir miðlar fylgdu í kjölfarið og ljóst af umræðum næstu daga, hvort sem var í netheimum eða útvarpsþáttum, að menn túlkuðu orð forsetans þannig að hann ætlaði hugsanlega að hætta áður en kjörtímabilið væri úti. Staðreyndirnar liggja blákaldar fyrir. Það var Ólafur Ragnar sjálfur sem setti þennan fyrirvara við framboð sitt, bæði í viðtölum, og eins í skriflegri yfirlýsingu sem birtist víða, meðal annars á mbl.is. Nokkrum vikum síðar var komið annað hljóð í strokkinn. Þá brást Ólafur Ragnar við eigin orðum á afar sérkennilegan hátt. Í viðtali við Sigurjón Egilsson í þættinum Sprengisandi á Bylgjunni þann 13. maí þóttist Ólafur ekkert kannast við þau. Hann þvertók fyrir að hafa nefnt þann möguleika að hann myndi ekki sitja út kjörtímabilið ef hann næði kjöri. Það væri ekki nema ef íslenska þjóðin vildi velja sér nýjan forseta, þegar hér hefði náðst stöðugleiki, að hann myndi sýna þeirri ósk skilning og stíga til hliðar. Ólafur lét sér ekki nægja að snúa út úr eigin yfirlýsingu í umræddu viðtali. Hann réðst gegn maka Þóru Arnórsdóttur, Svavari Halldórssyni fréttamanni, með dylgjum um að Svavar hefði búið til þá sögu að Ólafur ætlaði sér ekki endilega að klára kjörtímabilið. Það átti hann að hafa gert í frétt þann 20. mars, hálfum mánuði eftir yfirlýsingu Ólafs, sem fjölmiðlar landsins greindu frá. Allir virtust þeir skilja Ólaf á sama hátt og Stöð 2 og RÚV, þ.e. að hann myndi ekki endilega sitja til loka kjörtímabilsins næði hann kjöri. Þóra Arnórsdóttir er sá mótframbjóðandi sitjandi forseta sem notið hefur mests fylgis og þ.a.l. sá frambjóðandi sem hann hefur talað mest gegn í kosningabaráttunni. Í þessu tilviki er þó ekki um eðlilega gagnrýni á mótframbjóðanda að ræða heldur alvarlegar ásakanir sem ekki eru á rökum reistar. Ólafur sagði Svavar hafa misnotað fréttastofuna og Ríkisútvarpið. Þessu mótmæltu bæði fréttastjóri og útvarpsstjóri þegar þeir voru spurðir út í ummæli Ólafs Ragnars og sögðu þau fráleit. Áróðurinn, eins og Ólafur Ragnar kaus að kalla fréttaflutninginn, fólst nefnilega eingöngu í því að spila aftur hans eigin orð. Hvergi var minnst á tvö ár í frétt RÚV eins og Ólafur Ragnar fullyrti á Sprengisandi. Þetta hlýtur að teljast hámark ósvífninnar: Ekki aðeins að afneita eigin orðum, heldur að saka Svavar Halldórsson um að hafa búið þau til og misnotað með því fréttastofu RÚV í þágu konu sinnar. Sem sagt alger viðsnúningur staðreynda. Hver sem er getur kynnt sér málið þar sem bæði fréttin og Sprengisandsviðtalið eru aðgengileg á internetinu. Sömuleiðis ættu allir að kynna sér viðbrögð Ólafs Ragnars þegar hann var inntur eftir útskýringum á þessari þversögn í málflutningi sínum og þar mæli ég sérstaklega með viðtali Stígs Helgasonar sem birt var í Fréttablaðinu 27. maí. Íslenska þjóðin er enn að gera upp hrunið 2008. Kjörnir fulltrúar okkar brugðust. Blind trú, óheilindi og blekkingar drógu okkur ofan í fen sem við erum enn að basla við að komast upp úr. Komandi forsetakosningar geta orðið vendipunktur í því nauðsynlega uppgjöri. Forsetinn er starfsmaður þjóðarinnar og kosningabaráttan er atvinnuviðtalið. Ég geri þá kröfu að það fólk sem við kjósum til trúnaðarstarfa fyrir okkur hafi hreinan skjöld, sé heiðarlegt og réttsýnt. Lágmarkskrafa er að það segi satt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2012 Skoðun Mest lesið Ráðherrann Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Það er allt í lagi að vera þú sjálfur - Opið bréf til Snorra Mássonar Kári Stefánsson Skoðun Hugsjónir ójafnaðarmanns - svar við bréfi Kára Snorri Másson Skoðun Viðreisn er Samfylkingin Júlíus Viggó Ólafsson Skoðun „Ég hefði nú ekkert á móti því að taka aðeins í tæjuna“ Eva Pandora Baldursdóttir Skoðun Samfylkingin hafnar einkavæðingu í skólakerfinu Arnór Heiðar Benónýsson,Anna María Jónsdóttir Skoðun Heimskasta þjóð í heimi? Sverrir Björnsson Skoðun Mun forseti Íslands fremja landráð? Ástþór Magnússon Skoðun Er skynsemi Sigmundar Davíðs o.fl. skynsamleg? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Sjálfskaparvíti Samfylkingar og Viðreisnar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tími fyrir breytingar – Nú er tækifærið Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Ölvunarakstur á Arnarnesbrú Anna Linda Bjarnadóttir skrifar Skoðun Flokknum er sama um þig Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan í Reykjavík er efnahagslegt vandamál Guðlaugur Þór Þórðarson skrifar Skoðun Virði en ekki byrði Hulda Bjarnadóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkurinn – svarið fyrir fjölskyldur og ungt fólk Guðbjörg Oddný Jónasdóttir skrifar Skoðun Vanrækt barn er besti ráðherrann Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Fjárfestum í vellíðan – því hver króna skilar sér margfalt til baka Theodór Ingi Ólafsson skrifar Skoðun Úr öskunni í eldinn á laugardaginn? Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Skuggaspil valdsins Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Viltu að barnabörnin þín verði fátækir leiguliðar? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Nýtt upphaf – í þjónustu við þjóðina Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á hvert annað og breytum þessu Aðalsteinn Leifsson skrifar Skoðun Kæru landsmenn – þetta er ekki lengur boðlegt Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun XL niðurskurður – hugsum stórt! Arnar Þór Jónsson,Kári Allansson skrifar Skoðun Blórabögglar og gylliboð frá vinstri Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Hvað kjósa foreldrar ósýnilegra barna? Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Heimskasta þjóð í heimi? Sverrir Björnsson skrifar Skoðun Jöfnum leikinn á laugardaginn Björgvin G. Sigurðsson skrifar Skoðun ADHD, fjórir stafir og hvað svo? Jóna Kristín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skattagleði á kostnað ferðaþjónustunnar Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Börnin heim Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Mun forseti Íslands fremja landráð? Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Ég býð mig fram fyrir framtíðarkynslóðir Finnur Ricart Andrason skrifar Skoðun Rödd mannréttinda, jöfnuðar og jafnréttis þarf að hljóma á Alþingi Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gera þarf skurk í búsetumálum eldri borgara Ólafur Ísleifsson skrifar Skoðun „Ég hefði nú ekkert á móti því að taka aðeins í tæjuna“ Eva Pandora Baldursdóttir skrifar Skoðun Vilt þú breytingu á stjórn landsins? Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Hugsjónir ójafnaðarmanns - svar við bréfi Kára Snorri Másson skrifar Skoðun Af hverju er nauðsyn að fá Sósíalista inn á þing og í næstu ríkisstjórn? Ólafur H. Ólafsson skrifar Sjá meira
Ólafur Ragnar Grímsson á við erfiðan andstæðing að etja í kosningabaráttunni. Sjálfan sig. Þegar hann tilkynnti um framboð sitt þann 4. mars lét hann eftirfarandi orð falla: „Og eftir þónokkra umhugsun þá var það niðurstaða mín að verða við þessum óskum en þó með þeim fyrirvara eins og ég nefni í yfirlýsingunni að þegar vonandi allt verður orðið stöðugra og kyrrð hefur færst yfir, bæði varðandi stjórnskipun og stöðu mála í landinu, þá hafi menn á því skilning að ég muni þá ekki sitja út allt næsta kjörtímabil og forsetakosningar fari þá fram fyrr en ella." Í frétt Höskuldar Kára Schram á Stöð tvö um kvöldið var sagt að Ólafur Ragnar ætlaði að hætta á „miðju kjörtímabili". Ummæli Ólafs hér að framan voru svo spiluð í frétt Björns Malmquist í Ríkissjónvarpinu hálftíma eftir að fréttin birtist á Stöð tvö. Aðrir miðlar fylgdu í kjölfarið og ljóst af umræðum næstu daga, hvort sem var í netheimum eða útvarpsþáttum, að menn túlkuðu orð forsetans þannig að hann ætlaði hugsanlega að hætta áður en kjörtímabilið væri úti. Staðreyndirnar liggja blákaldar fyrir. Það var Ólafur Ragnar sjálfur sem setti þennan fyrirvara við framboð sitt, bæði í viðtölum, og eins í skriflegri yfirlýsingu sem birtist víða, meðal annars á mbl.is. Nokkrum vikum síðar var komið annað hljóð í strokkinn. Þá brást Ólafur Ragnar við eigin orðum á afar sérkennilegan hátt. Í viðtali við Sigurjón Egilsson í þættinum Sprengisandi á Bylgjunni þann 13. maí þóttist Ólafur ekkert kannast við þau. Hann þvertók fyrir að hafa nefnt þann möguleika að hann myndi ekki sitja út kjörtímabilið ef hann næði kjöri. Það væri ekki nema ef íslenska þjóðin vildi velja sér nýjan forseta, þegar hér hefði náðst stöðugleiki, að hann myndi sýna þeirri ósk skilning og stíga til hliðar. Ólafur lét sér ekki nægja að snúa út úr eigin yfirlýsingu í umræddu viðtali. Hann réðst gegn maka Þóru Arnórsdóttur, Svavari Halldórssyni fréttamanni, með dylgjum um að Svavar hefði búið til þá sögu að Ólafur ætlaði sér ekki endilega að klára kjörtímabilið. Það átti hann að hafa gert í frétt þann 20. mars, hálfum mánuði eftir yfirlýsingu Ólafs, sem fjölmiðlar landsins greindu frá. Allir virtust þeir skilja Ólaf á sama hátt og Stöð 2 og RÚV, þ.e. að hann myndi ekki endilega sitja til loka kjörtímabilsins næði hann kjöri. Þóra Arnórsdóttir er sá mótframbjóðandi sitjandi forseta sem notið hefur mests fylgis og þ.a.l. sá frambjóðandi sem hann hefur talað mest gegn í kosningabaráttunni. Í þessu tilviki er þó ekki um eðlilega gagnrýni á mótframbjóðanda að ræða heldur alvarlegar ásakanir sem ekki eru á rökum reistar. Ólafur sagði Svavar hafa misnotað fréttastofuna og Ríkisútvarpið. Þessu mótmæltu bæði fréttastjóri og útvarpsstjóri þegar þeir voru spurðir út í ummæli Ólafs Ragnars og sögðu þau fráleit. Áróðurinn, eins og Ólafur Ragnar kaus að kalla fréttaflutninginn, fólst nefnilega eingöngu í því að spila aftur hans eigin orð. Hvergi var minnst á tvö ár í frétt RÚV eins og Ólafur Ragnar fullyrti á Sprengisandi. Þetta hlýtur að teljast hámark ósvífninnar: Ekki aðeins að afneita eigin orðum, heldur að saka Svavar Halldórsson um að hafa búið þau til og misnotað með því fréttastofu RÚV í þágu konu sinnar. Sem sagt alger viðsnúningur staðreynda. Hver sem er getur kynnt sér málið þar sem bæði fréttin og Sprengisandsviðtalið eru aðgengileg á internetinu. Sömuleiðis ættu allir að kynna sér viðbrögð Ólafs Ragnars þegar hann var inntur eftir útskýringum á þessari þversögn í málflutningi sínum og þar mæli ég sérstaklega með viðtali Stígs Helgasonar sem birt var í Fréttablaðinu 27. maí. Íslenska þjóðin er enn að gera upp hrunið 2008. Kjörnir fulltrúar okkar brugðust. Blind trú, óheilindi og blekkingar drógu okkur ofan í fen sem við erum enn að basla við að komast upp úr. Komandi forsetakosningar geta orðið vendipunktur í því nauðsynlega uppgjöri. Forsetinn er starfsmaður þjóðarinnar og kosningabaráttan er atvinnuviðtalið. Ég geri þá kröfu að það fólk sem við kjósum til trúnaðarstarfa fyrir okkur hafi hreinan skjöld, sé heiðarlegt og réttsýnt. Lágmarkskrafa er að það segi satt.
Samfylkingin hafnar einkavæðingu í skólakerfinu Arnór Heiðar Benónýsson,Anna María Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Sjálfstæðisflokkurinn – svarið fyrir fjölskyldur og ungt fólk Guðbjörg Oddný Jónasdóttir skrifar
Skoðun Fjárfestum í vellíðan – því hver króna skilar sér margfalt til baka Theodór Ingi Ólafsson skrifar
Skoðun Rödd mannréttinda, jöfnuðar og jafnréttis þarf að hljóma á Alþingi Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Af hverju er nauðsyn að fá Sósíalista inn á þing og í næstu ríkisstjórn? Ólafur H. Ólafsson skrifar
Samfylkingin hafnar einkavæðingu í skólakerfinu Arnór Heiðar Benónýsson,Anna María Jónsdóttir Skoðun