Gamansamur Valtýr 27. október 2012 06:00 Valtýr Sigurðsson, fyrrverandi ríkissaksóknari, sendir mér orðsendingu í Fréttablaðinu 25. október. Við erum báðir orðnir lögformlegir ellibelgir. Hann hætti fyrir aldurs sakir sem ríkissaksóknari fyrir nokkrum misserum og ég hætti störfum sem hæstaréttardómari um síðustu mánaðamót. Það er því viss hætta á að elliglapa kunni að verða vart í skrifum okkar. Lesendur eru beðnir um að dæma okkur ekki hart fyrir slíkt. Ég áfellist Valtý ekki fyrir hans glöp en tel nauðsynlegt að hafa orð á þeim. Aðrir mega benda mér á mín. Hann segir mig hafa gefið þá skýringu á tíðni sératkvæða minna að ég hafi orðið fyrir mótbyr og andstöðu annarra dómara. Þetta er ekki rétt eins og fram kom í þættinum „Klinkinu" sem hann segist hafa horft á. Mótbyrinn sem ég nefndi hafði ekkert að gera með úrlausn einstakra dómsmála heldur umfjöllun um endurbætur á starfsháttum réttarins. Þá segir hann mig hafa sett fram þá skoðun að ekki eigi að taka tillit til óbeinna sönnunargagna nema í undantekningartilvikum. Valtýr telur að þessi meinta afstaða mín sé í andstöðu við 47. gr. laga um meðferð opinberra mála. Hér vísar höfundur til laga sem féllu úr gildi fyrir nokkrum árum þegar lög nr. 88/2008 um meðferð sakamála tóku við. Í núgildandi lögum er ákvæði um óbeina sönnunarfærslu að finna í 2. mgr. 109. gr. Ég vona að lesendur misvirði ekki við Valtý að hann vísi í gömlu lögin. Þau giltu um þetta mestan þann tíma sem hann var við störf. Staðhæfing hans um afstöðu mína í þessu efni er röng. Af skrifum mínum hefur hins vegar mátt ráða að ég telji óbeina sönnunarfærslu oftast veikari en beina. Kannski er hann á annarri skoðun? Gaman væri að fá að kynnast sjónarmiðum Valtýs um þetta. Hann nefnir líka í grein sinni þjóðarétt til sögunnar en á því réttarsviði er fjallað um lögskipti milli þjóðríkja. Hann gæti þá í leiðinni skýrt út fyrir lesendum þýðingu þjóðaréttarins fyrir álitaefnið. Svo segir hann mig hafa „samsamað mig algjörlega málatilbúnaði skjólstæðingsins hverju sinni" þegar ég var málflytjandi. Ekki veit ég hvaðan hann hefur þessa speki og heldur ekki hvaða þýðingu staðhæfingin hefur fyrir störf mín sem dómari. Kannski ruglast hann í þessu vegna þess að ég lét stundum í ljósi skoðun mína á dómum sem ég taldi ranga, þó að í hlut ættu skjólstæðingar mínir. Það ættu lögmenn að gera í ríkari mæli en nú tíðkast. Valtýr segist hafa gert kröfu um að ég viki sæti í tilteknu máli vegna skoðana minna um að sanna þurfi sök sakbornings. Þessi krafa var undarleg svo ekki sé meira sagt. Engum dómara við Hæstarétt datt í hug að taka bæri hana til greina. Mér er nær að halda að allir hafi talið manninn vera að grínast enda er hann þekktur fyrir gamanmál sín. Meginerindi Valtýs sýnist vera að birta órökstudda palladóma sína um mig. Með tungutaki dagsins má segja að hann fari í manninn en ekki boltann. Gaman að því. Hann virðist telja að ég hafi ekki verið vel samstarfshæfur vegna þess að ég sé einþykkur í skoðunum. Um þetta getur Valtýr ekki borið þar sem hann hefur aldrei starfað með mér. Ég held að skoðun hans sé röng. Ef til vill talar hann svona vegna þess að hann hefur skynjað að ég hef alltaf leitast við að byggja afstöðu mína til mála á málefnalegum röksemdum og ekki verið tilbúinn til að breyta henni nema sýnt hafi verið fram á að mér hafi missést og sterkari rök leiði til annarrar niðurstöðu. Ég samþykki ekki niðurstöðu í lögfræðilegu álitamáli fyrir sakir vinskapar. Ég hef raunar fært rök að því að dómurum við Hæstarétt sé skylt að beita þessum mælikvarða við störf sín. Sumir virðast telja að dómarar í fjölskipuðum dómi eigi fyrst og fremst að vera góðir hver við annan og láta vinskapinn sín í milli ráða niðurstöðum. Dómsniðurstöður eigi að byggjast á samningum milli þeirra. Slíkt fyrirkomulag hlyti þá að leiða til þess að milli dómara skapist innbyrðis samningsstaða. Hafi einn haft sitt fram í máli Péturs standi rök til þess að hann fallist á það sem annar segir í máli Páls. Að öðrum kosti náist ekki jafnvægi milli vina. Ég hef aldrei í samskiptum við aðra dómara tekið því illa þó að þeir hafi haft aðra afstöðu en ég til sakarefnis máls. Hafi svo staðið á hef ég einfaldlega skilað sératkvæði. Og ekki bara það. Ég hreinlega hvatti stundum samdómara mína til að skila sératkvæði ef þeir kváðust vera ósammála mér og svo stóð á að meirihluti var mér sammála. Taldi ég skyldu þeirra að standa svo að málum, þar sem þeir sætu ekki í fjölskipuðum dómstólnum til að gera annað en það sem sannfæring þeirra byði. Ég vil ekki fella neina palladóma um Valtý gamla nú að loknum starfsferli hans með sama hætti og hann fellir þá um mig. Lesendur mega samt ekki skilja það svo að ég telji feril hans flekklausan. Ég einfaldlega tel það ekki samrýmast almennum kurteisisreglum að birta opinberlega slíka órökstudda palladóma. Og láti einhver sér koma í hug að Valtýr hafi verið fenginn af fyrrverandi samstarfsmönnum mínum við Hæstarétt til að fella dóma sína get ég fullyrt að svo er ekki. Ummæli þeirra um mig við starfslok mín sýndu svo ekki varð um villst að þau höfðu kunnað vel að meta starf mitt í réttinum. Þetta þykist ég, þrátt fyrir aldurinn, enn þá muna þó að fullar fjórar vikur séu liðnar. Það lá við að ég færi hjá mér við hólið. Loks er freistandi í tilefni af grein Valtýs að spyrja hann eftirtalinna spurninga: 1. Telur hann að aðrar lagareglur gildi um sönnun sakar þar sem ákært er fyrir kynferðisbrot en gilda um önnur brot? 2. Ef hann telur sömu reglur gilda telur hann þá að greina megi mun á því sem talið hefur verið duga til sönnunarfærslu í málum vegna kynferðisbrota og í öðrum brotaflokkum? 3. Er hann tilbúinn til að fjalla efnislega um samanburð á kröfum til sönnunar í þeim dómsmálum sem ég tiltók í grein minni „Mál af þessu tagi", sem Valtýr nefnir til sögunnar? Ég segi við hann eins og gjarnan er sagt við nemendur á skriflegum prófum: Rökstyddu svarið. Þú mátt alveg, Valtýr minn, í leiðinni láta fylgja nokkur hrakyrði um mig svo þér líði betur á eftir. Það yrði bara gaman að því. Svo gætum við sameiginlega farið þess á leit við Walter Matthau og Jack Lemmon að leika okkur í kvikmynd – bara ef þeir væru ekki dauðir eins og við verðum bráðum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Steinar Gunnlaugsson Skoðanir Mest lesið Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun Gerum betur Hilmar Björnsson Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Sjá meira
Valtýr Sigurðsson, fyrrverandi ríkissaksóknari, sendir mér orðsendingu í Fréttablaðinu 25. október. Við erum báðir orðnir lögformlegir ellibelgir. Hann hætti fyrir aldurs sakir sem ríkissaksóknari fyrir nokkrum misserum og ég hætti störfum sem hæstaréttardómari um síðustu mánaðamót. Það er því viss hætta á að elliglapa kunni að verða vart í skrifum okkar. Lesendur eru beðnir um að dæma okkur ekki hart fyrir slíkt. Ég áfellist Valtý ekki fyrir hans glöp en tel nauðsynlegt að hafa orð á þeim. Aðrir mega benda mér á mín. Hann segir mig hafa gefið þá skýringu á tíðni sératkvæða minna að ég hafi orðið fyrir mótbyr og andstöðu annarra dómara. Þetta er ekki rétt eins og fram kom í þættinum „Klinkinu" sem hann segist hafa horft á. Mótbyrinn sem ég nefndi hafði ekkert að gera með úrlausn einstakra dómsmála heldur umfjöllun um endurbætur á starfsháttum réttarins. Þá segir hann mig hafa sett fram þá skoðun að ekki eigi að taka tillit til óbeinna sönnunargagna nema í undantekningartilvikum. Valtýr telur að þessi meinta afstaða mín sé í andstöðu við 47. gr. laga um meðferð opinberra mála. Hér vísar höfundur til laga sem féllu úr gildi fyrir nokkrum árum þegar lög nr. 88/2008 um meðferð sakamála tóku við. Í núgildandi lögum er ákvæði um óbeina sönnunarfærslu að finna í 2. mgr. 109. gr. Ég vona að lesendur misvirði ekki við Valtý að hann vísi í gömlu lögin. Þau giltu um þetta mestan þann tíma sem hann var við störf. Staðhæfing hans um afstöðu mína í þessu efni er röng. Af skrifum mínum hefur hins vegar mátt ráða að ég telji óbeina sönnunarfærslu oftast veikari en beina. Kannski er hann á annarri skoðun? Gaman væri að fá að kynnast sjónarmiðum Valtýs um þetta. Hann nefnir líka í grein sinni þjóðarétt til sögunnar en á því réttarsviði er fjallað um lögskipti milli þjóðríkja. Hann gæti þá í leiðinni skýrt út fyrir lesendum þýðingu þjóðaréttarins fyrir álitaefnið. Svo segir hann mig hafa „samsamað mig algjörlega málatilbúnaði skjólstæðingsins hverju sinni" þegar ég var málflytjandi. Ekki veit ég hvaðan hann hefur þessa speki og heldur ekki hvaða þýðingu staðhæfingin hefur fyrir störf mín sem dómari. Kannski ruglast hann í þessu vegna þess að ég lét stundum í ljósi skoðun mína á dómum sem ég taldi ranga, þó að í hlut ættu skjólstæðingar mínir. Það ættu lögmenn að gera í ríkari mæli en nú tíðkast. Valtýr segist hafa gert kröfu um að ég viki sæti í tilteknu máli vegna skoðana minna um að sanna þurfi sök sakbornings. Þessi krafa var undarleg svo ekki sé meira sagt. Engum dómara við Hæstarétt datt í hug að taka bæri hana til greina. Mér er nær að halda að allir hafi talið manninn vera að grínast enda er hann þekktur fyrir gamanmál sín. Meginerindi Valtýs sýnist vera að birta órökstudda palladóma sína um mig. Með tungutaki dagsins má segja að hann fari í manninn en ekki boltann. Gaman að því. Hann virðist telja að ég hafi ekki verið vel samstarfshæfur vegna þess að ég sé einþykkur í skoðunum. Um þetta getur Valtýr ekki borið þar sem hann hefur aldrei starfað með mér. Ég held að skoðun hans sé röng. Ef til vill talar hann svona vegna þess að hann hefur skynjað að ég hef alltaf leitast við að byggja afstöðu mína til mála á málefnalegum röksemdum og ekki verið tilbúinn til að breyta henni nema sýnt hafi verið fram á að mér hafi missést og sterkari rök leiði til annarrar niðurstöðu. Ég samþykki ekki niðurstöðu í lögfræðilegu álitamáli fyrir sakir vinskapar. Ég hef raunar fært rök að því að dómurum við Hæstarétt sé skylt að beita þessum mælikvarða við störf sín. Sumir virðast telja að dómarar í fjölskipuðum dómi eigi fyrst og fremst að vera góðir hver við annan og láta vinskapinn sín í milli ráða niðurstöðum. Dómsniðurstöður eigi að byggjast á samningum milli þeirra. Slíkt fyrirkomulag hlyti þá að leiða til þess að milli dómara skapist innbyrðis samningsstaða. Hafi einn haft sitt fram í máli Péturs standi rök til þess að hann fallist á það sem annar segir í máli Páls. Að öðrum kosti náist ekki jafnvægi milli vina. Ég hef aldrei í samskiptum við aðra dómara tekið því illa þó að þeir hafi haft aðra afstöðu en ég til sakarefnis máls. Hafi svo staðið á hef ég einfaldlega skilað sératkvæði. Og ekki bara það. Ég hreinlega hvatti stundum samdómara mína til að skila sératkvæði ef þeir kváðust vera ósammála mér og svo stóð á að meirihluti var mér sammála. Taldi ég skyldu þeirra að standa svo að málum, þar sem þeir sætu ekki í fjölskipuðum dómstólnum til að gera annað en það sem sannfæring þeirra byði. Ég vil ekki fella neina palladóma um Valtý gamla nú að loknum starfsferli hans með sama hætti og hann fellir þá um mig. Lesendur mega samt ekki skilja það svo að ég telji feril hans flekklausan. Ég einfaldlega tel það ekki samrýmast almennum kurteisisreglum að birta opinberlega slíka órökstudda palladóma. Og láti einhver sér koma í hug að Valtýr hafi verið fenginn af fyrrverandi samstarfsmönnum mínum við Hæstarétt til að fella dóma sína get ég fullyrt að svo er ekki. Ummæli þeirra um mig við starfslok mín sýndu svo ekki varð um villst að þau höfðu kunnað vel að meta starf mitt í réttinum. Þetta þykist ég, þrátt fyrir aldurinn, enn þá muna þó að fullar fjórar vikur séu liðnar. Það lá við að ég færi hjá mér við hólið. Loks er freistandi í tilefni af grein Valtýs að spyrja hann eftirtalinna spurninga: 1. Telur hann að aðrar lagareglur gildi um sönnun sakar þar sem ákært er fyrir kynferðisbrot en gilda um önnur brot? 2. Ef hann telur sömu reglur gilda telur hann þá að greina megi mun á því sem talið hefur verið duga til sönnunarfærslu í málum vegna kynferðisbrota og í öðrum brotaflokkum? 3. Er hann tilbúinn til að fjalla efnislega um samanburð á kröfum til sönnunar í þeim dómsmálum sem ég tiltók í grein minni „Mál af þessu tagi", sem Valtýr nefnir til sögunnar? Ég segi við hann eins og gjarnan er sagt við nemendur á skriflegum prófum: Rökstyddu svarið. Þú mátt alveg, Valtýr minn, í leiðinni láta fylgja nokkur hrakyrði um mig svo þér líði betur á eftir. Það yrði bara gaman að því. Svo gætum við sameiginlega farið þess á leit við Walter Matthau og Jack Lemmon að leika okkur í kvikmynd – bara ef þeir væru ekki dauðir eins og við verðum bráðum.
Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar
Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir Skoðun