Nicole var hér á fimm daga ferðalagi með vinkonum sínum, Calyn Pettit og Megan DeMarco, og slysið varð næst síðasta daginn þeirra. Hún var fyrst til að koma sér í sundbolinn í Reykjadal og fór af stað til að baða sig. „Ég hélt að yfirborðið væri hart en svo var ekki og ég sökk upp að hné. Það voru eins og milljón hnífar væru að stinga mig á sama tíma. Ég öskraði af lífs og sálarkröftum að ég væri að brenna. Vinkonur mínar voru fljótar að koma að og drógu mig uppúr. En þetta var lengi að líða.
Ég sat, horfði á fótinn og sá skinnið detta af honum. Sársaukinn var ótrúlegur. Liturinn á löppinni var mjög undarlegur og það leið fljótt yfir mig vegna sársaukans.“

„Það tók tvo og hálfan tíma frá því að ég brenndist og þangað til að ég var kominn á sjúkrahús í Reykjavík. Einn sem bar mig niður og aðstoðaði á slysstað, Lee Ricasa, er sjúkrafluttningamaður. Hann er frá Kaliforníu.
Ég man ekki mikið eftir ferðinni niður því það var alltaf að líða yfir mig en ég man að ég spurði hann einu sinni með tárvot augun hvort ég væri að deyja. Hann svaraði. Ekki á minni vakt. Þá leið mér betur.Nicole frétti síðar að á leiðinni niður hefði íslenskur strákur orðið á vegi þeirra en hann var að æfa sig við björgunarstörf og haft talstöð í sínum fórum. Hann kallaði eftir frekari aðstoð.

En ummönnunin sem ég fékk á Íslandi var stórkostleg. Það voru allir svo góðir og pössuðu að mér liði sem best. Þau spiluðu meira að segja skemmtileg lög þegar þau voru að kæla fótinn.“
Hún segir að Ísland sé vel auglýstur áfangastaður í Kanada og eftir að hafa skoðað myndir og annað hafi þær ákveðið að slá til. Hún segir að hún hafi ekki farið utanslóða, allavega ekki vísvitandi.
„Það var ekki mikið um skilti og fátt sem benti til að þarna væri eitthvað sjóðandi heitir hverir. Þetta var bara slys og ég held að ég hafi ekki farið eitthvað utan svæðis. Ef ég hef gert það þá vissi ég ekki því það var svo lítið um merkingar.“
Í samráði við lækna flaug hún aftur heim til Kanada daginn eftir og er í meðferð þar. „Ég ferðaðist með WOW sem gerðu allt fyrir mig. Þeir létu mig fá heila sætaröð þannig mér liði sem best, létu mig fá sérstakan hjólastól og pössuðu að ég væri með nóg vatn að drekka. Svo kallaði flugfreyjan upp hvort það væri hjúkrunarfræðingur eða læknir um borð og það kom ein hjúkka og sat fyrir aftan mig til að passa að allt gengi vel, þessa fimm og hálfan tíma sem tekur að fljúga heim.“

Þrátt fyrir slysið vill hún koma aftur. „Það eru nokkrir hlutir sem ég á eftir á Íslandi. Við fórum í jöklagöngu, skoðuðum suðurströndina, fórum gullna hringinn og fleira. Við ætluðum að skoða norðurljósin um nóttina sem slysið varð og fara í Bláa lónið en ég á það bara eftir. Það eru nokkrir hlutir sem ég á ólokið á Íslandi.
Ísland er eitt fallegasta land sem ég hef komið til og ég hef ferðast til yfir 70 landa. Það er á pari við Suður Afríku yfir fallegustu lönd sem ég hef komið til.“