Einföld lausn á umferðarvandanum Pawel Bartoszek skrifar 19. febrúar 2018 05:54 Helstu andstæðingar borgarlínunnar og almenningssamgangna almennt hafa fært sannfærandi rök gegn nýjum sérakreinum. Þau eru þau að, sé miðað við að vagn aki á sérakrein á 7 mínútna fresti þá standi akreinin auð restina af tímanum. Þetta er auðvitað sóun því á meðan gæti vegbúturinn verið að nýtast undir venjulega, heiðarlega umferð venjulegs, heiðarlegs fólks. „Sóun þarf að uppræta!“ segja hinir hagsýnu. En það þarf reyndar ekki að bíða eftir að ný sóun verði til áður en við getum hafist handa við að uppræta þá sem fyrir er! Þegar er ótrúlega mikið um sóun í samgöngukerfinu sem einfalt væri að losna við með tiltölulega ódýrum aðgerðum.Fyrsta skref: Strætóreinar Byrjum á þeim sérakreinum Strætós sem þegar eru til staðar. Á höfuðborgarsvæð- inu er nefnilega búið að leggja marga, marga metra af strætóakreinum sem nýtast einungis fyrir tóma strætisvagna en gætu nýst almenningi. Ætli þetta séu ekki fimm kílómetrar allt í allt! Það væri sjálfsagt og auðvelt að hleypa fólksbílunum á strætóreinarnar. Við gætum til dæmis sagt að allir bílar með yfir ákveðnum fjölda manns gætu notað þær. Spurningin er bara: Hvaða fjölda á að miða við? Líklegast er best að notast við töluna einn þar sem langflestir ferðast einir í bíl. Ef við myndum krefjast þess að menn þyrftu að vera tveir eða fleiri, þá myndi akreinin nýtast illa og það væri sóun. Einnig: ef við myndum segja að strætóakreinin væri fyrir þá sem væru tveir eða fleiri saman í bíl þá værum við að þvinga fólk til að ferðast saman í bíl og ekki viljum við þvinga fólk.Næsta skref: Stígarnir Reykjavík býr núorðið við sæmilegt net göngu- og hjólastíga. Því miður þá nýtist það aðallega á morgnana þegar fólk er að hjóla í vinnuna og seinni partinn þegar það hjólar heim og svo um helgar. Nýtingin er minni utan þess tíma. Kjörið væri að opna þessa stíga fyrir almenningsumferð, þ.e.a.s. umferð einkabíla. Ein hugmynd er þar borðleggjandi. Allir sem keyrt hafa til Reykjavíkur frá Hafnarfirði hafa væntanlega komið auga á skrýtið grænt mannvirki sem liggur yfir Kringlumýrarbrautinni við botn Fossvogarins. Þetta er svokölluð „göngubrú“. Hún er ætluð fólki sem labbar og hjólar en oft er enginn að nota hana. Hví ekki að minnka þessa sóun og opna brúna fyrir umferð léttari fólksbíla á morgnana? Þannig gætu nemendur HR tekið brúna og keyrt svo eftir hjóla- og göngustígnum sem lagður hefur verið Fossvogsmegin Öskjuhlíðar fyrir milljónir króna en stendur oft auður. Þeir gætu keyrt alla leið að skólanum og jafnvel lagt á sjálfri Ylströndinni, sem oftast er tóm..Tillaga að auknu umferðarflæðiLokaskref: Flugvöllurinn En af hverju að stoppa við HR? Af hverju ekki að halda áfram? Stóra tækifærið við lausn umferðarvandans felst nefnilega ekki í því að bæta við örlitlum akreinastúfum á löngu sprungnum stofnbrautum. Í raun blasir lausnin við. Í hjarta Reykjavíkur er risastórt umferðarmannvirki sem er í raunverulegri notkun svona fjóra tíma á dag en stendur autt restina af tímanum. Já, við erum að tala um flugvöllinn. Miklabrautin og Kringlumýrarbrautin eru báðar sprungnar. Norður-suður flugbrautina í Vatnsmýrinni mætti nota til að létta af álaginu. Hún dugar því miður ekki alla leið en það er leysanlegt með litlum tilkostnaði. Það þyrfti bara smá vegbút inn á flugbrautina frá Nauthólsvík annars vegar og Miklubraut hins vegar. Raunar þyrfti ekki einu sinni að fara út á flugbrautina. Samhliða flugbrautinni liggur nefnilega þjónustubraut og bílarnir gætu nýtt hana. Vissulega gætu flugvélar verið að lenda á austur-vestur flugbraut, en það mætti leysa það vandamál með einföldum umferðarljósum og hliðum við þverunina. Þetta hefur þegar verið gert á Gíbraltar, með góðum árangri. Auðvitað gæti einhver leiðindapúki bent á að þessi lausn væri ekki sérstaklega raunhæf. Þótt farþega- eða sjúkraflugvélar noti völlinn ekki hverja mínútu þurfi brautirnar samt að vera til taks öllum stundum, annars geti orðið tafir, til dæmis vegna bílslyss, og slíkt gæti dregið mjög úr notagildi flugvallarins. Þetta eru reyndar ágætisrök að mörgu leyti. Spurning hvort þau eigi ekki líka við þegar kemur að öðrum umferðarmannvirkjum. Eins og til dæmis forgangsakreinum fyrir strætó Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pawel Bartoszek Mest lesið Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun „Hæ ástin, þarf að millifæra, getur þú samþykkt beiðnina?“ Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir Skoðun Algeng þvæla um Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson Skoðun ESB fyrir almenning Oddný G. Harðardóttir Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius Skoðun Skoðun Skoðun Stórnotendur eru kjölfestan í íslenska raforkukerfinu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kaupin á eyrinni Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir skrifar Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hljóð úr horni Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun ESB fyrir almenning Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Strámaðurinn mikli Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Árið er 2024 Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Samkeppni í nýju ljósi Páll Hermannsson skrifar Skoðun Það er verið að grafa dýpri fátæktargjá Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun „Hæ ástin, þarf að millifæra, getur þú samþykkt beiðnina?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Algeng þvæla um Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Hamingjan grundvallast á gæðum hugsananna Árni Már Jensson skrifar Skoðun Hátt reitt til höggs Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Brennt barn forðast eldinn Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Varnir gegn gagnagíslatökum Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir skrifar Skoðun Uppbygging almannahagsmuna á Íslandi Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Málað sig út í horn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Full orkuskipti ríkisflota og samgönguþjónustu fyrir 2030 Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Einelti er veruleikabrenglun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun „Lýtalaus íslenska“ er ekki til Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hvatning til mótshaldara Landsmóts hestamanna Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Áróður Kremls gegn Úkraínu og NATO Guðni Freyr Öfjörð skrifar Sjá meira
Helstu andstæðingar borgarlínunnar og almenningssamgangna almennt hafa fært sannfærandi rök gegn nýjum sérakreinum. Þau eru þau að, sé miðað við að vagn aki á sérakrein á 7 mínútna fresti þá standi akreinin auð restina af tímanum. Þetta er auðvitað sóun því á meðan gæti vegbúturinn verið að nýtast undir venjulega, heiðarlega umferð venjulegs, heiðarlegs fólks. „Sóun þarf að uppræta!“ segja hinir hagsýnu. En það þarf reyndar ekki að bíða eftir að ný sóun verði til áður en við getum hafist handa við að uppræta þá sem fyrir er! Þegar er ótrúlega mikið um sóun í samgöngukerfinu sem einfalt væri að losna við með tiltölulega ódýrum aðgerðum.Fyrsta skref: Strætóreinar Byrjum á þeim sérakreinum Strætós sem þegar eru til staðar. Á höfuðborgarsvæð- inu er nefnilega búið að leggja marga, marga metra af strætóakreinum sem nýtast einungis fyrir tóma strætisvagna en gætu nýst almenningi. Ætli þetta séu ekki fimm kílómetrar allt í allt! Það væri sjálfsagt og auðvelt að hleypa fólksbílunum á strætóreinarnar. Við gætum til dæmis sagt að allir bílar með yfir ákveðnum fjölda manns gætu notað þær. Spurningin er bara: Hvaða fjölda á að miða við? Líklegast er best að notast við töluna einn þar sem langflestir ferðast einir í bíl. Ef við myndum krefjast þess að menn þyrftu að vera tveir eða fleiri, þá myndi akreinin nýtast illa og það væri sóun. Einnig: ef við myndum segja að strætóakreinin væri fyrir þá sem væru tveir eða fleiri saman í bíl þá værum við að þvinga fólk til að ferðast saman í bíl og ekki viljum við þvinga fólk.Næsta skref: Stígarnir Reykjavík býr núorðið við sæmilegt net göngu- og hjólastíga. Því miður þá nýtist það aðallega á morgnana þegar fólk er að hjóla í vinnuna og seinni partinn þegar það hjólar heim og svo um helgar. Nýtingin er minni utan þess tíma. Kjörið væri að opna þessa stíga fyrir almenningsumferð, þ.e.a.s. umferð einkabíla. Ein hugmynd er þar borðleggjandi. Allir sem keyrt hafa til Reykjavíkur frá Hafnarfirði hafa væntanlega komið auga á skrýtið grænt mannvirki sem liggur yfir Kringlumýrarbrautinni við botn Fossvogarins. Þetta er svokölluð „göngubrú“. Hún er ætluð fólki sem labbar og hjólar en oft er enginn að nota hana. Hví ekki að minnka þessa sóun og opna brúna fyrir umferð léttari fólksbíla á morgnana? Þannig gætu nemendur HR tekið brúna og keyrt svo eftir hjóla- og göngustígnum sem lagður hefur verið Fossvogsmegin Öskjuhlíðar fyrir milljónir króna en stendur oft auður. Þeir gætu keyrt alla leið að skólanum og jafnvel lagt á sjálfri Ylströndinni, sem oftast er tóm..Tillaga að auknu umferðarflæðiLokaskref: Flugvöllurinn En af hverju að stoppa við HR? Af hverju ekki að halda áfram? Stóra tækifærið við lausn umferðarvandans felst nefnilega ekki í því að bæta við örlitlum akreinastúfum á löngu sprungnum stofnbrautum. Í raun blasir lausnin við. Í hjarta Reykjavíkur er risastórt umferðarmannvirki sem er í raunverulegri notkun svona fjóra tíma á dag en stendur autt restina af tímanum. Já, við erum að tala um flugvöllinn. Miklabrautin og Kringlumýrarbrautin eru báðar sprungnar. Norður-suður flugbrautina í Vatnsmýrinni mætti nota til að létta af álaginu. Hún dugar því miður ekki alla leið en það er leysanlegt með litlum tilkostnaði. Það þyrfti bara smá vegbút inn á flugbrautina frá Nauthólsvík annars vegar og Miklubraut hins vegar. Raunar þyrfti ekki einu sinni að fara út á flugbrautina. Samhliða flugbrautinni liggur nefnilega þjónustubraut og bílarnir gætu nýtt hana. Vissulega gætu flugvélar verið að lenda á austur-vestur flugbraut, en það mætti leysa það vandamál með einföldum umferðarljósum og hliðum við þverunina. Þetta hefur þegar verið gert á Gíbraltar, með góðum árangri. Auðvitað gæti einhver leiðindapúki bent á að þessi lausn væri ekki sérstaklega raunhæf. Þótt farþega- eða sjúkraflugvélar noti völlinn ekki hverja mínútu þurfi brautirnar samt að vera til taks öllum stundum, annars geti orðið tafir, til dæmis vegna bílslyss, og slíkt gæti dregið mjög úr notagildi flugvallarins. Þetta eru reyndar ágætisrök að mörgu leyti. Spurning hvort þau eigi ekki líka við þegar kemur að öðrum umferðarmannvirkjum. Eins og til dæmis forgangsakreinum fyrir strætó
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun