Sköpum vel launuð og umhverfisvæn gjaldeyrisskapandi störf Vilhjálmur Birgisson skrifar 24. september 2021 12:46 Nú þegar einungis einn sólarhringur er þar til kjörstaðir opna þá veltur maður því eðlilega fyrir sér hvað maður á að kjósa og hvað það sé sem skiptir mestu máli fyrir heimilin, launafólk og sveitarfélagið sem maður býr í. Að sjálfsögðu skiptir heilsa fólks ætíð mestu um það verður ekki deilt og því skiptir gríðarlega miklu máli að vera með öfluga og trausta heilbrigðisþjónustu ekki bara á höfuðborgarsvæðinu heldur einnig vítt og breitt um landsbyggðina. Það er sjálfsögð mannréttindi að hafa aðgengi að læknisþjónustu í sinni heimabyggð. Það sem ég tel að skipti einnig gríðarlega miklu máli er atvinnuöryggi og fólk hafi atvinnu þar sem laun séu með þeim hætti að þau dugi til að framfleyta sér og sinni fjölskyldu og það geti haldið mannlegri reisn. Það er lýðheilsumál að fólk hafi atvinnu sem tryggir þeim lífsviðurværi sem dugar til að endar nái saman. Mér finnst þessi kosningabarátta snúast alltof mikið um annað en það sem skiptir máli. Mitt mat er að þessar kosningar eigi að snúast um að tryggja hér öflug vel launuð gjaldeyrisskapandi störf. En með auknum gjaldeyristekjum stækkar þjóðarkakan sem gerir það að verkum að við verðum í betur stakk búin að standa undir því að efla heilbrigðiskerfið, rétta hag öryrkja og aldraða, bæta vegasamgöngur, efla löggæsluna og framvegis. Munum að reka ríkissjóð er ekkert öðruvísi en að reka heimilisbókhaldið og við sem skattgreiðendur eigum að láta okkar það miklu meira varða hvernig stjórnmálamenn og sveitarstjórnamenn eyða okkar skattfé. Hugsið ykkur að hjón sem eru með samsvarar meðallaunum á Íslandi greiða saman á 5 milljón í skatta á ári og því skiptir máli að almenningur sýni stjórnmálamönnum aðhald í að forgangsraða skattfé almennings af skynsemi og tryggja um leið að gera samfélagið enn betra, öllum til hagsbóta ekki bara sumum. Atvinnuöryggi er lýðheilsumál Við Akurnesingar þekkjum vel að missa öflug fyrirtæki úr okkar samfélagi en árið 2011 hætti Sementsverksmiðjan en þar störfuðu þegar mest var upp undir 200 manns. Árið 2017 lagðist sjávarútvegur á Akranesi af en hjá HB Granda störfuðu upp undir 400 manns þegar mest var. Allt þetta er farið sem hefur eðli málsins samkvæmt haft gríðarleg áhrif á lífsafkomu þeirra sem byggðu afkomu sína á þessum atvinnutækifærum. Við höfum ennþá fyrirtækin á Grundartanga sem eru lífæð okkar Akurnesinga og nærsveitunga, fyrirtæki sem skila milljarða tugi eftir í okkar nærsamfélagi. Á þeirri forsendu mun ég persónulega aldrei getað stutt stjórnmálaflokka sem af vanþekkingu tala niður þessa mikilvægu starfsemi, starfsemi sem er ekki bara mikilvæg okkar samfélagi heldur þjóðhagslega mikilvægt. Það má stundum skilja á málflutningi nokkra stjórnmálaflokka að þeir myndu helst vilja loka þessari starfsemi. Vanþekking gagnvart orkusæknum iðnaði ríður ekki við einteyming, en þessi vanþekking endurspeglast t.d. í ummælum um að stóriðjan sé ekki að borga „neitt“ fyrir raforkuna, menga svo rosalega og skila engu til samfélagsins. Staðreyndin er hins vegar sú að á síðustu 7 árum hefur t.d. Norðurál greitt fyrir raforkuna samanlagt um 100 milljarða til Landsvirkjunar, Orkuveitu Reykjavíkur og HS orku en þessi orkufyrirtæki eru í eigu almennings. 60 milljarða hefur NA greitt í laun, tekjuskatt fyrir 14 milljarða, fyrirtækjaskatt fyrir 9 milljarða hafnar-og fasteignagjöld fyrir 3 milljarða og svona mæti lengi telja. Bara Norðurál og Elkem á Grundartanga greiða um 20 milljarða fyrir raforkuna á ári. Þessu til viðbótar liggur fyrir að okkar stærsta framlag til umhverfismála er að nota vistvæna græna orku, en álverið á Norðuráli skilur eftir sig eitt af minnstu kolefnissporum álvera í heiminum. Álver í Kína menga tífalt meira en álver á Íslandi en yfir 50% af áli er framleitt í Kína. Við höfum síðan gríðarleg tækifæri til að vera frumkvöðlar í orkuskiptum í heiminum með því að framleiða hér vetni en til þess að framleiða umhverfisvænan orkugjafa eins og vetni þá þarf að nýta möguleika okkar til að framleiða hér rafmagn og það getum við með því að ráðast í að virkja þá kosti sem liggja fyrir samkvæmt rammaáætlun og reisa hér vindmyllugarða. Það liggur t.d. fyrir hugmyndir um að reisa vetnisverksmiðju á Grundartanga sem myndi framleiða vetni sem myndi spara losun á co2 sem nemur allri losun Íslands, en til að þetta verkefni getur orðið að veruleika þarf að skapa vistvæna græna orku. Hvaða umhverfissinni getur verið á móti slíkri vetnisverksmiðju sem sparar sem nemur allri losun Íslands? Ég mun ekki styðja stjórnmálaflokka sem átta sig ekki á því að við þurfum að elfa og skapa vel launuð gjaldeyrisskapandi störf sem skila tugum milljörðum í þjóðarbúið. Með slíkri gjaldeyrisskapandi atvinnuuppbyggingu er síðan hægt að styðja við að byggja enn frekar upp okkar velferðarkerfi og tryggja að þeir sem höllustum fæti standa í íslensku samfélagi geti haft næga framfærslu handa sér og sínum og haldið mannlegri reisn. Til að auðvelda okkar að tryggja það, þá er lykilinn að stækka þjóðarkökuna með vel launuðum og umhverfisvænum gjaldeyrisskapandi atvinnutækifærum. Höfundur er formaður Verkalýðsfélags Akraness. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vilhjálmur Birgisson Skoðun: Kosningar 2021 Vinnumarkaður Mest lesið Halldór 22.12.2024 Halldór Baldursson Halldór Kæri Grímur Grímsson – sakamaður gengur laus? Árni Guðmundsson Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson Skoðun Tímamót Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Hvað eru jólin fyrir þér? Hugrún Sigurjónsdóttir Skoðun Þegar Samtök verslunar og þjónustu vita betur Erna Bjarnadóttir Skoðun Þarf alltaf að vera svín? Harpa Kristbergsdóttir Skoðun Menntun fyrir Hans Vögg Þuríður Magnúsína Björnsdóttir Skoðun Er aukin fræðsla um kólesteról og mettaða fitu virkilega upplýsingaóreiða? Sigurður Örn Ragnarsson Skoðun Að sinna orkuþörf almennings Kristín Linda Árnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvað eru jólin fyrir þér? Hugrún Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Landið helga? Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Að sinna orkuþörf almennings Kristín Linda Árnadóttir skrifar Skoðun Tímamót Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Menntun fyrir Hans Vögg Þuríður Magnúsína Björnsdóttir skrifar Skoðun Þegar Samtök verslunar og þjónustu vita betur Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Dans verkalýðsleiðtoga í kringum gullkálfinn Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Jól í sól versus jóla í dimmu Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi samgöngusáttmála fyrir Vestfirði Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Unnar Hermannsson,Halldór Halldórsson skrifar Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Kæri Grímur Grímsson – sakamaður gengur laus? Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Er janúar leiðinlegasti mánuður ársins? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Svar við hótunum Eflingar Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Er aukin fræðsla um kólesteról og mettaða fitu virkilega upplýsingaóreiða? Sigurður Örn Ragnarsson skrifar Skoðun Manni verður kalt ef maður pissar í skóinn sinn Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Skautun eða tvíhyggja? Þóra Pétursdóttir skrifar Skoðun Egóið er í hégómanum Skúli S. Ólafsson skrifar Skoðun Dæmalaus málflutningur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grýtt eða greið leið? Þröstur Sæmundsson skrifar Skoðun Tímalína hörmulegra limlestinga og kvalafulls dauðastríðs háþróaðrar lífveru Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hugleiðing um listamannalaun III Þórhallur Guðmundsson skrifar Skoðun Dæmalaust mál Sigursteinn Másson skrifar Skoðun „Stórfelldir og siðlausir fjármagnsflutningar“ - Áskorun á Ole Anton Bieltvedt Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsið, ábyrgð og Snorri Másson Bjarndís Helga Tómasdóttir ,Kári Garðarsson skrifar Skoðun Þegar Trölli stal atkvæðum Eyjólfur Ingvi Bjarnason skrifar Skoðun Forréttindablinda strákanna í Viðskiptaráði Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Tækifæri gervigreindar í menntun Páll Ásgeir Torfason skrifar Skoðun Sjálfstæð hugsun á tímum gervigreindar Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Framtíð menntunar er í einkarekstri Unnar Þór Sæmundsson skrifar Skoðun Er lítil samkeppni á fjármálamarkaði? Gústaf Steingrímsson skrifar Sjá meira
Nú þegar einungis einn sólarhringur er þar til kjörstaðir opna þá veltur maður því eðlilega fyrir sér hvað maður á að kjósa og hvað það sé sem skiptir mestu máli fyrir heimilin, launafólk og sveitarfélagið sem maður býr í. Að sjálfsögðu skiptir heilsa fólks ætíð mestu um það verður ekki deilt og því skiptir gríðarlega miklu máli að vera með öfluga og trausta heilbrigðisþjónustu ekki bara á höfuðborgarsvæðinu heldur einnig vítt og breitt um landsbyggðina. Það er sjálfsögð mannréttindi að hafa aðgengi að læknisþjónustu í sinni heimabyggð. Það sem ég tel að skipti einnig gríðarlega miklu máli er atvinnuöryggi og fólk hafi atvinnu þar sem laun séu með þeim hætti að þau dugi til að framfleyta sér og sinni fjölskyldu og það geti haldið mannlegri reisn. Það er lýðheilsumál að fólk hafi atvinnu sem tryggir þeim lífsviðurværi sem dugar til að endar nái saman. Mér finnst þessi kosningabarátta snúast alltof mikið um annað en það sem skiptir máli. Mitt mat er að þessar kosningar eigi að snúast um að tryggja hér öflug vel launuð gjaldeyrisskapandi störf. En með auknum gjaldeyristekjum stækkar þjóðarkakan sem gerir það að verkum að við verðum í betur stakk búin að standa undir því að efla heilbrigðiskerfið, rétta hag öryrkja og aldraða, bæta vegasamgöngur, efla löggæsluna og framvegis. Munum að reka ríkissjóð er ekkert öðruvísi en að reka heimilisbókhaldið og við sem skattgreiðendur eigum að láta okkar það miklu meira varða hvernig stjórnmálamenn og sveitarstjórnamenn eyða okkar skattfé. Hugsið ykkur að hjón sem eru með samsvarar meðallaunum á Íslandi greiða saman á 5 milljón í skatta á ári og því skiptir máli að almenningur sýni stjórnmálamönnum aðhald í að forgangsraða skattfé almennings af skynsemi og tryggja um leið að gera samfélagið enn betra, öllum til hagsbóta ekki bara sumum. Atvinnuöryggi er lýðheilsumál Við Akurnesingar þekkjum vel að missa öflug fyrirtæki úr okkar samfélagi en árið 2011 hætti Sementsverksmiðjan en þar störfuðu þegar mest var upp undir 200 manns. Árið 2017 lagðist sjávarútvegur á Akranesi af en hjá HB Granda störfuðu upp undir 400 manns þegar mest var. Allt þetta er farið sem hefur eðli málsins samkvæmt haft gríðarleg áhrif á lífsafkomu þeirra sem byggðu afkomu sína á þessum atvinnutækifærum. Við höfum ennþá fyrirtækin á Grundartanga sem eru lífæð okkar Akurnesinga og nærsveitunga, fyrirtæki sem skila milljarða tugi eftir í okkar nærsamfélagi. Á þeirri forsendu mun ég persónulega aldrei getað stutt stjórnmálaflokka sem af vanþekkingu tala niður þessa mikilvægu starfsemi, starfsemi sem er ekki bara mikilvæg okkar samfélagi heldur þjóðhagslega mikilvægt. Það má stundum skilja á málflutningi nokkra stjórnmálaflokka að þeir myndu helst vilja loka þessari starfsemi. Vanþekking gagnvart orkusæknum iðnaði ríður ekki við einteyming, en þessi vanþekking endurspeglast t.d. í ummælum um að stóriðjan sé ekki að borga „neitt“ fyrir raforkuna, menga svo rosalega og skila engu til samfélagsins. Staðreyndin er hins vegar sú að á síðustu 7 árum hefur t.d. Norðurál greitt fyrir raforkuna samanlagt um 100 milljarða til Landsvirkjunar, Orkuveitu Reykjavíkur og HS orku en þessi orkufyrirtæki eru í eigu almennings. 60 milljarða hefur NA greitt í laun, tekjuskatt fyrir 14 milljarða, fyrirtækjaskatt fyrir 9 milljarða hafnar-og fasteignagjöld fyrir 3 milljarða og svona mæti lengi telja. Bara Norðurál og Elkem á Grundartanga greiða um 20 milljarða fyrir raforkuna á ári. Þessu til viðbótar liggur fyrir að okkar stærsta framlag til umhverfismála er að nota vistvæna græna orku, en álverið á Norðuráli skilur eftir sig eitt af minnstu kolefnissporum álvera í heiminum. Álver í Kína menga tífalt meira en álver á Íslandi en yfir 50% af áli er framleitt í Kína. Við höfum síðan gríðarleg tækifæri til að vera frumkvöðlar í orkuskiptum í heiminum með því að framleiða hér vetni en til þess að framleiða umhverfisvænan orkugjafa eins og vetni þá þarf að nýta möguleika okkar til að framleiða hér rafmagn og það getum við með því að ráðast í að virkja þá kosti sem liggja fyrir samkvæmt rammaáætlun og reisa hér vindmyllugarða. Það liggur t.d. fyrir hugmyndir um að reisa vetnisverksmiðju á Grundartanga sem myndi framleiða vetni sem myndi spara losun á co2 sem nemur allri losun Íslands, en til að þetta verkefni getur orðið að veruleika þarf að skapa vistvæna græna orku. Hvaða umhverfissinni getur verið á móti slíkri vetnisverksmiðju sem sparar sem nemur allri losun Íslands? Ég mun ekki styðja stjórnmálaflokka sem átta sig ekki á því að við þurfum að elfa og skapa vel launuð gjaldeyrisskapandi störf sem skila tugum milljörðum í þjóðarbúið. Með slíkri gjaldeyrisskapandi atvinnuuppbyggingu er síðan hægt að styðja við að byggja enn frekar upp okkar velferðarkerfi og tryggja að þeir sem höllustum fæti standa í íslensku samfélagi geti haft næga framfærslu handa sér og sínum og haldið mannlegri reisn. Til að auðvelda okkar að tryggja það, þá er lykilinn að stækka þjóðarkökuna með vel launuðum og umhverfisvænum gjaldeyrisskapandi atvinnutækifærum. Höfundur er formaður Verkalýðsfélags Akraness.
Er aukin fræðsla um kólesteról og mettaða fitu virkilega upplýsingaóreiða? Sigurður Örn Ragnarsson Skoðun
Skoðun Mikilvægi samgöngusáttmála fyrir Vestfirði Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Unnar Hermannsson,Halldór Halldórsson skrifar
Skoðun Er aukin fræðsla um kólesteról og mettaða fitu virkilega upplýsingaóreiða? Sigurður Örn Ragnarsson skrifar
Skoðun Tímalína hörmulegra limlestinga og kvalafulls dauðastríðs háþróaðrar lífveru Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun „Stórfelldir og siðlausir fjármagnsflutningar“ - Áskorun á Ole Anton Bieltvedt Hjalti Þórisson skrifar
Skoðun Tjáningarfrelsið, ábyrgð og Snorri Másson Bjarndís Helga Tómasdóttir ,Kári Garðarsson skrifar
Er aukin fræðsla um kólesteról og mettaða fitu virkilega upplýsingaóreiða? Sigurður Örn Ragnarsson Skoðun