Hvernig má bjóða þér að ferðast? Hildur Björnsdóttir skrifar 21. febrúar 2023 12:01 Fyrir fáeinum árum áætluðu Samtök iðnaðarins að borgarbúar sólunduðu níu milljónum klukkustundum í umferðartafir árlega. Umferðartafir á annatíma höfðu þá aukist um nærri 50% á örfáum árum. Þetta sýndu niðurstöður umferðarlíkans VSÓ og mælingar Vegagerðarinnar. Þessar tafir samsvara um 40 klukkustundum – eða heilli vinnuviku - á hvern höfuðborgarbúa árlega. Það eru váleg tíðindi. Samtök iðnaðarins töldu jafnframt mikla hagkvæmni geta falist í minni umferðartöfum. Ná mætti fram 80 milljarða króna ábata fyrir fólk og fyrirtæki á einungis fáum árum, ef umferðartafir myndu minnka um 15%. Þá eru ótalin þau auknu lífsgæði sem felast í greiðum samgöngum. Valfrelsi og sveigjanleiki Langflestir íbúar höfuðborgarsvæðisins telja það lífsgæðamál að bæta samgöngur. Það var því fagnaðarefni þegar samgöngusáttmáli höfuðborgarsvæðisins var undirritaður árið 2019 en hann tryggði stóraukin framlög til nauðsynlegra samgönguframkvæmda á svæðinu. Tæp 90% af framkvæmdakostnaði yrði greiddur af ríkinu en sveitarfélög á höfuðborgarsvæðinu myndu greiða það sem eftir stæði í réttu hlutfalli við íbúafjölda. Sáttmálinn átti að tryggja breiða fjárfestingu í fjölbreyttum samgöngum. Stærstum hluta fjármagnsins skyldi varið til stofnvegaframkvæmda, því næst skyldi fjárfest í öflugum almenningssamgöngum og loks bættum innviðum fyrir gangandi og hjólandi. Unnið yrði út frá því markmiði að fjölga notendum almenningssamgangna, en þó gengið út frá þeirri forsendu að áfram færu flestir leiðar sinnar á bíl. Frá undirritun sáttmálans hafa fulltrúar Sjálfstæðisflokks undirstrikað mikilvægi þess að gætt verði að tímaáætlun framkvæmda og ráðdeild hvað varðar framkvæmdakostnað. Með sáttmálanum þyrfti að tryggja frelsi og val um fjölbreyttar samgöngur - einn fararmáti skyldi ekki útiloka annan - framtíðin ætti að fela í sér valfrelsi og sveigjanleika. Áætlanir samgöngusáttmála verði endurmetnar Tæpum fjórum árum eftir undirritun sáttmálans ríkir hins vegar enn mikil óvissa um fjármögnun hans. Jafnframt kom nýverið í ljós að framkvæmdir við Arnarnesveg og Sæbrautarstokk voru stórlega vanáætlaðar, langt umfram verðbætur. Að auki hefur ekki verið lokið við neina þeirra flýtiframkvæmda sem tilgreindar voru sem forgangsverkefni í sáttmálanum. Það skiptir okkur sjálfstæðismenn máli að áætlanir fyrir svo veigamikil verkefni séu vandaðar og byggðar á skýrum forsendum. Af þessu tilefni munum við leggja til við borgarstjórn í dag, að áætlanir samgöngusáttmálans verði endurmetnar, með það fyrir augum að tryggja farsæla framvindu og framkvæmd nauðsynlegra samgöngubóta í Reykjavík. Við þurfum að setja aukinn kraft í samgönguframkvæmdir á svæðinu, en tryggja fyrirfram að áætlanir séu vandaðar, raunhæfar og standist skoðun. Einungis þannig náum við árangri. Sundabraut og hjólreiðar Þó samgöngusáttmáli höfuðborgarsvæðisins hafi sannarlega verið stórt framfaraskref í samgöngumálum svæðisins, þá verður hann seint talinn tæmandi. Samhliða innleiðingu sáttmálans þarf að vinna að uppbyggingu Sundabrautar án tafar, enda þjóðhagslega arðbær samgönguframkvæmd og mikilvæg tenging fyrir fjölmörg hverfi Reykjavíkur. Jafnframt mætti setja stóraukinn kraft í innleiðingu Hjólreiðaáætlunar Reykjavíkur enda hjólreiðar vaxandi samgöngumáti í borginni. Þá mætti bæta samgöngur með auknu samtali við atvinnulíf og menntastofnanir um breytilegt upphaf vinnudags og kennsludags, eða möguleikum til aukinnar fjarvinnu og fjarkennslu sem góð reynsla hefur fengist af á tímum heimsfaraldurs. Jafnframt mætti ná auknu jafnvægi á umferðarstrauma með fjölgun vinnustaða í austurborginni. Tækifærin til lausna samgönguvandans eru bæði fjölbreytt eru fjölmörg. Fjölbreyttar þarfir og frjálsir valkostir Sjálfstæðisflokkurinn vill skapa borg sem virkar fyrir fólk og fyrirtæki. Höfuðborg, þar sem fólk getur leitað hamingjunnar á eigin forsendum. Borg sem byggir á frjálsum valkostum – og býður lífsgæðin sem felast í greiðum samgöngum. Borg þar sem níu milljón klukkustundum er ekki sólundað í umferðartafir - heldur varið í verðmætasköpun og gæðastundir. Samgönguvanda höfuðborgarsvæðisins þarf að leysa með hliðsjón af fjölbreyttum þörfum samtímans en jafnframt væntingum og fyrirheitum framtíðarinnar. Ráðast þarf í nauðsynlegar samgöngubætur á svæðinu – með hliðjsón af fjölbreyttum þörfum og frjálsum valkostum. Úrbæturnar þurfa að byggja á raunhæfum og ábyrgum áætlununum - og þær þarf að framkvæma af skynsemi og festu. Það er til mikils að vinna fyrir okkur öll. Höfundur er oddviti Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Björnsdóttir Sjálfstæðisflokkurinn Samgöngur Borgarstjórn Reykjavík Sundabraut Borgarlína Mest lesið Bréf til varnar Hamlet eftir Kolfinnu Nikulásdóttur Björg Steinunn Gunnarsdóttir Skoðun Stefán Einar og helfarirnar Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Skattfrjáls ráðstöfun séreignarsparnaðar – fyrir alla! Anna María Jónsdóttir Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson Skoðun Þegar barn verður fyrir kynferðisofbeldi Indíana Rós Ægisdóttir Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson Skoðun Skaðabótalög – tímabærar breytingar Styrmir Gunnarsson,Sveinbjörn Claessen Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson Skoðun Hvers vegna? Ingólfur Sverrisson Skoðun Skoðun Skoðun Enga skammsýni í skammdeginu Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Þegar barn verður fyrir kynferðisofbeldi Indíana Rós Ægisdóttir skrifar Skoðun Skattfrjáls ráðstöfun séreignarsparnaðar – fyrir alla! Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Stefán Einar og helfarirnar Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Bréf til varnar Hamlet eftir Kolfinnu Nikulásdóttur Björg Steinunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skaðabótalög – tímabærar breytingar Styrmir Gunnarsson,Sveinbjörn Claessen skrifar Skoðun Hvers vegna? Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Áhyggjur af breytingum á eftirliti með mannvirkjagerð og faggilding Ágúst Jónsson skrifar Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess skrifar Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason skrifar Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Gasa: Löng og torfarin leið til endurreisnar Philippe Lazzarini skrifar Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson skrifar Skoðun Annar í feðradegi…og ég leyfi mér að dreyma Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Orkuskiptin heima og að heiman Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson skrifar Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þak yfir höfuðið er mannréttindi ekki forréttindi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson skrifar Sjá meira
Fyrir fáeinum árum áætluðu Samtök iðnaðarins að borgarbúar sólunduðu níu milljónum klukkustundum í umferðartafir árlega. Umferðartafir á annatíma höfðu þá aukist um nærri 50% á örfáum árum. Þetta sýndu niðurstöður umferðarlíkans VSÓ og mælingar Vegagerðarinnar. Þessar tafir samsvara um 40 klukkustundum – eða heilli vinnuviku - á hvern höfuðborgarbúa árlega. Það eru váleg tíðindi. Samtök iðnaðarins töldu jafnframt mikla hagkvæmni geta falist í minni umferðartöfum. Ná mætti fram 80 milljarða króna ábata fyrir fólk og fyrirtæki á einungis fáum árum, ef umferðartafir myndu minnka um 15%. Þá eru ótalin þau auknu lífsgæði sem felast í greiðum samgöngum. Valfrelsi og sveigjanleiki Langflestir íbúar höfuðborgarsvæðisins telja það lífsgæðamál að bæta samgöngur. Það var því fagnaðarefni þegar samgöngusáttmáli höfuðborgarsvæðisins var undirritaður árið 2019 en hann tryggði stóraukin framlög til nauðsynlegra samgönguframkvæmda á svæðinu. Tæp 90% af framkvæmdakostnaði yrði greiddur af ríkinu en sveitarfélög á höfuðborgarsvæðinu myndu greiða það sem eftir stæði í réttu hlutfalli við íbúafjölda. Sáttmálinn átti að tryggja breiða fjárfestingu í fjölbreyttum samgöngum. Stærstum hluta fjármagnsins skyldi varið til stofnvegaframkvæmda, því næst skyldi fjárfest í öflugum almenningssamgöngum og loks bættum innviðum fyrir gangandi og hjólandi. Unnið yrði út frá því markmiði að fjölga notendum almenningssamgangna, en þó gengið út frá þeirri forsendu að áfram færu flestir leiðar sinnar á bíl. Frá undirritun sáttmálans hafa fulltrúar Sjálfstæðisflokks undirstrikað mikilvægi þess að gætt verði að tímaáætlun framkvæmda og ráðdeild hvað varðar framkvæmdakostnað. Með sáttmálanum þyrfti að tryggja frelsi og val um fjölbreyttar samgöngur - einn fararmáti skyldi ekki útiloka annan - framtíðin ætti að fela í sér valfrelsi og sveigjanleika. Áætlanir samgöngusáttmála verði endurmetnar Tæpum fjórum árum eftir undirritun sáttmálans ríkir hins vegar enn mikil óvissa um fjármögnun hans. Jafnframt kom nýverið í ljós að framkvæmdir við Arnarnesveg og Sæbrautarstokk voru stórlega vanáætlaðar, langt umfram verðbætur. Að auki hefur ekki verið lokið við neina þeirra flýtiframkvæmda sem tilgreindar voru sem forgangsverkefni í sáttmálanum. Það skiptir okkur sjálfstæðismenn máli að áætlanir fyrir svo veigamikil verkefni séu vandaðar og byggðar á skýrum forsendum. Af þessu tilefni munum við leggja til við borgarstjórn í dag, að áætlanir samgöngusáttmálans verði endurmetnar, með það fyrir augum að tryggja farsæla framvindu og framkvæmd nauðsynlegra samgöngubóta í Reykjavík. Við þurfum að setja aukinn kraft í samgönguframkvæmdir á svæðinu, en tryggja fyrirfram að áætlanir séu vandaðar, raunhæfar og standist skoðun. Einungis þannig náum við árangri. Sundabraut og hjólreiðar Þó samgöngusáttmáli höfuðborgarsvæðisins hafi sannarlega verið stórt framfaraskref í samgöngumálum svæðisins, þá verður hann seint talinn tæmandi. Samhliða innleiðingu sáttmálans þarf að vinna að uppbyggingu Sundabrautar án tafar, enda þjóðhagslega arðbær samgönguframkvæmd og mikilvæg tenging fyrir fjölmörg hverfi Reykjavíkur. Jafnframt mætti setja stóraukinn kraft í innleiðingu Hjólreiðaáætlunar Reykjavíkur enda hjólreiðar vaxandi samgöngumáti í borginni. Þá mætti bæta samgöngur með auknu samtali við atvinnulíf og menntastofnanir um breytilegt upphaf vinnudags og kennsludags, eða möguleikum til aukinnar fjarvinnu og fjarkennslu sem góð reynsla hefur fengist af á tímum heimsfaraldurs. Jafnframt mætti ná auknu jafnvægi á umferðarstrauma með fjölgun vinnustaða í austurborginni. Tækifærin til lausna samgönguvandans eru bæði fjölbreytt eru fjölmörg. Fjölbreyttar þarfir og frjálsir valkostir Sjálfstæðisflokkurinn vill skapa borg sem virkar fyrir fólk og fyrirtæki. Höfuðborg, þar sem fólk getur leitað hamingjunnar á eigin forsendum. Borg sem byggir á frjálsum valkostum – og býður lífsgæðin sem felast í greiðum samgöngum. Borg þar sem níu milljón klukkustundum er ekki sólundað í umferðartafir - heldur varið í verðmætasköpun og gæðastundir. Samgönguvanda höfuðborgarsvæðisins þarf að leysa með hliðsjón af fjölbreyttum þörfum samtímans en jafnframt væntingum og fyrirheitum framtíðarinnar. Ráðast þarf í nauðsynlegar samgöngubætur á svæðinu – með hliðjsón af fjölbreyttum þörfum og frjálsum valkostum. Úrbæturnar þurfa að byggja á raunhæfum og ábyrgum áætlununum - og þær þarf að framkvæma af skynsemi og festu. Það er til mikils að vinna fyrir okkur öll. Höfundur er oddviti Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík.
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar