Kvennaskólinn lagður niður á 150 ára afmælisárinu? Flores Axel Böðvarsson Terry skrifar 19. maí 2023 09:01 Ásmundur Einar Daðason hefur unnið að góðum málum í síðustu og núverandi ríkisstjórn, komið vel fyrir og lagt mikla áherslu á mál barna. En varðandi komandi breytingar á framhaldsskólakerfinu hafa málin heldur betur farið illa af stað og snúist í höndum ráðuneytis hans, mörgum framhaldsskólum hefur verið komið í opna skjöldu. Mér brá mikið þegar ég las það fyrir skemmstu í fjölmiðlum að til stæði að framkvæma fýsileikakönnun á því að leggja niður Kvennaskólann í Reykjavík, mínum gamla góða skóla! Ég ber virkilega hlýjan hug til skólans og þess einvala liðs starfsmanna og kennara sem starfa þar, ég veit að gömlu skólasystkini mín gera það einnig. En miklar umræður hafa farið af stað milli fyrrum nemenda og virðist umræðurnar yfirleitt enda á þann veg, að það geti ekki verið, að af því verði að skólinn verði lagður niður. Talað er um sameiningu Kvennó og MS í húsnæði gamla Kennaraháskólans, en það getur ekki heitið öðru nafni en að báðir skólarnir verði lagðir niður og nýr skóli stofnaður. Kvennaskólinn á ríka sögu og er samofin kvennréttindabaráttu landsins. Í skólastarfinu er haldið í gamlar hefðir, peysufatadagurinn er löngu orðinn þekktur dagur, þegar nemendur klæða sig upp í þjóðbúninga, læra gamla dansa og söngva áður en þeir sveima svo um bæinn, Epladagurinn, Tjarnardagar og dimission ásamt nýrri hefðum og viðburðum í félagslífinu. Hefðir og stemming er nefnilega ekki svo auðsköpuð, tala nú ekki um þegar viðburðir og hefðir hafa haldist í yfir 100 ár. Þrátt fyrir langa, ríka og merka sögu Kvennaskólans þá er hann samtímis framsækinn og lifandi skóli. Skólinn var annar tveggja skóla sem tók þátt í þróunarverkefni um styttingu framhaldskólastigsinns í þrjú ár, sem framhaldsskólarnir starfa eftir í dag. Skólinn tók þátt í þróun og innleiðingu á nýju rafrænu umsjónarkerfi framhaldsskólanna (Inna). Skólinn er í senn prýddur stoltri sögu ásamt því að vera framsækinn. Skólinn einkennist af góðu andrúmslofti og töluðum við oft um að við værum eins og ein stór fjölskylda, samheldni nemendahópsins er mikil. Kennarar einsetja sér það að kynnast bekkjum og nemendum sínum og veran í skólanum er persónuleg. Mörg dæmi er þess að kennarar hafi sjálfir áður verið nemendur við skólann, jafnvel að börn þeirra hafa svo einnig gengið í skólann sem er vísir að góðri stemningu og viðhorfi í garð skólans. Hefur verið fjallað um andrúmsloftið góða víða t.d. í úttekt og skýrslu sem unnin var fyrir fyrri menntamálaráðherra (2019) þar segir: „Skólabragur í Kvennaskólanum einkennist af umhyggju, virðingu og metnaði. Nemendum líður almennt vel og vel er tekið á móti nýnemum. Mikil áhersla er á öflugt félagslíf nemenda. Skólastjórnendur veita góðan stuðning við félagslíf bæði nemenda og kennara. Stjórn nemendafélagsins leggur áherslu á lýðræðisleg vinnubrögð og vinna að því að uppræta og koma í veg fyrir óæskilega framkomu og venjur“. Höggmynd af Ingibjörgu H. Bjarnason trónir yfir gestum þegar þeir koma til Alþingis, í ár eru 100 ár frá því að Ingibjörg var kjörin til sætis á Alþingi fyrst íslenskra kvenna. Kvennaskólinn er og hefur lengi verið einn vinsælasti menntaskóli landsins og hefur ásókn í skólann verið að aukast enn frekar. Brotthvarf úr skólanum er og hefur verið innan við 1%, það er vel undir landsmeðaltalinu, en það er um 20% eftir 4 ár frá innritun. Skólinn stendur sig því virkilega vel þar en brottfall úr námi er vont fyrir nemendur og mjög kostnaðarsamt fyrir samfélagið. Dreifing nemenda eftir hverfum sem sækja skólann er mikil, nemendur sækja skólann úr öllum hverfum höfuðborgarsvæðisins og utan að landi. Skólinn er einn af fárra sem enn hafa bekkjarkerfi og er það stór þáttur sem skapar stemmingu. Skólinn hefur skilað frá sér þúsundum góðra nemenda sem sem lifa og starfa í öllum kimum samfélagsins. Gefið hefur verið í skyn að skólinn eigi við einhvern húsnæðisvanda að stríða en svo er ekki. Hefur kennarafélag skólans jafnframt gefið það út að skólinn sé vel rekinn og búi við góðan húsakost. Skólinn er staðsettur í þremur nálægum og fallegum byggingum við Tjörnina í hjarta Reykjavíkur. Kennt hefur verið í Aðalbyggingunni við Fríkirkjuveg frá 1909 til dagsins í dag án nokkurra vandkvæða og vona ég að svo verði áfram gert! Ljóst er að aðrir skólar standa í húsnæðisvandræðum, en fráleitt og sorglegt þætti mér að fórna Kvennaskólanum til að reyna að leysa skammtíma vanda annarra skóla. Svo ég vitni í ágætis grein Gylfa Magnússonar „Raunar væri það menningarsögulegt stórslys ef Kvennaskólinn yrði lagður niður til að búa til nýjan framhaldsskóla á öðrum stað í bænum“. Breytingar eru að verða á framhaldskólastiginu og er ég er ánægður að sjá eflingu iðn og verkgreina. En í allri umræðu sem hefur farið fram um breytingu framhaldskólastigsinns í þessari atrennu, þá hefur verið komið aftan að skólunum átta sem um ræðir og stjórnendum þeirra. Það hefur ekki gengið sem skyldi að koma af stað farsælli vegferð á breytingum framhaldskólastigsinns. Nauðsynlegt er að láta rykið falla til jarðar, ígrunda málin vel hvernig farið verði af stað í þá vegferð. Það þarf að gerast í samráði við framhaldsskólastigið og út frá uppbyggilegum forsendum. Þær stöllurnar Þóra Melsteð og Ingibjörg H. Bjarnason snéru sér ábyggilega við í gröfinni ef skólinn yrði lagður niður, og hvað þá á 150 ára afmælisárinu! Ég get trúað því að Ingibjörg gefi Ásmundi illt auga þessa dagana hvert sinn sem hann gengur hjá henni á leið í þingið, nema þá að hann sé farinn að ganga bakdyramegin inn í þinghúsið. Höfundur er starfandi arkitektanemi og fyrrverandi nemandi við Kvennaskólann í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Framhaldsskólar Skóla - og menntamál Reykjavík Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Skoðun Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Sjá meira
Ásmundur Einar Daðason hefur unnið að góðum málum í síðustu og núverandi ríkisstjórn, komið vel fyrir og lagt mikla áherslu á mál barna. En varðandi komandi breytingar á framhaldsskólakerfinu hafa málin heldur betur farið illa af stað og snúist í höndum ráðuneytis hans, mörgum framhaldsskólum hefur verið komið í opna skjöldu. Mér brá mikið þegar ég las það fyrir skemmstu í fjölmiðlum að til stæði að framkvæma fýsileikakönnun á því að leggja niður Kvennaskólann í Reykjavík, mínum gamla góða skóla! Ég ber virkilega hlýjan hug til skólans og þess einvala liðs starfsmanna og kennara sem starfa þar, ég veit að gömlu skólasystkini mín gera það einnig. En miklar umræður hafa farið af stað milli fyrrum nemenda og virðist umræðurnar yfirleitt enda á þann veg, að það geti ekki verið, að af því verði að skólinn verði lagður niður. Talað er um sameiningu Kvennó og MS í húsnæði gamla Kennaraháskólans, en það getur ekki heitið öðru nafni en að báðir skólarnir verði lagðir niður og nýr skóli stofnaður. Kvennaskólinn á ríka sögu og er samofin kvennréttindabaráttu landsins. Í skólastarfinu er haldið í gamlar hefðir, peysufatadagurinn er löngu orðinn þekktur dagur, þegar nemendur klæða sig upp í þjóðbúninga, læra gamla dansa og söngva áður en þeir sveima svo um bæinn, Epladagurinn, Tjarnardagar og dimission ásamt nýrri hefðum og viðburðum í félagslífinu. Hefðir og stemming er nefnilega ekki svo auðsköpuð, tala nú ekki um þegar viðburðir og hefðir hafa haldist í yfir 100 ár. Þrátt fyrir langa, ríka og merka sögu Kvennaskólans þá er hann samtímis framsækinn og lifandi skóli. Skólinn var annar tveggja skóla sem tók þátt í þróunarverkefni um styttingu framhaldskólastigsinns í þrjú ár, sem framhaldsskólarnir starfa eftir í dag. Skólinn tók þátt í þróun og innleiðingu á nýju rafrænu umsjónarkerfi framhaldsskólanna (Inna). Skólinn er í senn prýddur stoltri sögu ásamt því að vera framsækinn. Skólinn einkennist af góðu andrúmslofti og töluðum við oft um að við værum eins og ein stór fjölskylda, samheldni nemendahópsins er mikil. Kennarar einsetja sér það að kynnast bekkjum og nemendum sínum og veran í skólanum er persónuleg. Mörg dæmi er þess að kennarar hafi sjálfir áður verið nemendur við skólann, jafnvel að börn þeirra hafa svo einnig gengið í skólann sem er vísir að góðri stemningu og viðhorfi í garð skólans. Hefur verið fjallað um andrúmsloftið góða víða t.d. í úttekt og skýrslu sem unnin var fyrir fyrri menntamálaráðherra (2019) þar segir: „Skólabragur í Kvennaskólanum einkennist af umhyggju, virðingu og metnaði. Nemendum líður almennt vel og vel er tekið á móti nýnemum. Mikil áhersla er á öflugt félagslíf nemenda. Skólastjórnendur veita góðan stuðning við félagslíf bæði nemenda og kennara. Stjórn nemendafélagsins leggur áherslu á lýðræðisleg vinnubrögð og vinna að því að uppræta og koma í veg fyrir óæskilega framkomu og venjur“. Höggmynd af Ingibjörgu H. Bjarnason trónir yfir gestum þegar þeir koma til Alþingis, í ár eru 100 ár frá því að Ingibjörg var kjörin til sætis á Alþingi fyrst íslenskra kvenna. Kvennaskólinn er og hefur lengi verið einn vinsælasti menntaskóli landsins og hefur ásókn í skólann verið að aukast enn frekar. Brotthvarf úr skólanum er og hefur verið innan við 1%, það er vel undir landsmeðaltalinu, en það er um 20% eftir 4 ár frá innritun. Skólinn stendur sig því virkilega vel þar en brottfall úr námi er vont fyrir nemendur og mjög kostnaðarsamt fyrir samfélagið. Dreifing nemenda eftir hverfum sem sækja skólann er mikil, nemendur sækja skólann úr öllum hverfum höfuðborgarsvæðisins og utan að landi. Skólinn er einn af fárra sem enn hafa bekkjarkerfi og er það stór þáttur sem skapar stemmingu. Skólinn hefur skilað frá sér þúsundum góðra nemenda sem sem lifa og starfa í öllum kimum samfélagsins. Gefið hefur verið í skyn að skólinn eigi við einhvern húsnæðisvanda að stríða en svo er ekki. Hefur kennarafélag skólans jafnframt gefið það út að skólinn sé vel rekinn og búi við góðan húsakost. Skólinn er staðsettur í þremur nálægum og fallegum byggingum við Tjörnina í hjarta Reykjavíkur. Kennt hefur verið í Aðalbyggingunni við Fríkirkjuveg frá 1909 til dagsins í dag án nokkurra vandkvæða og vona ég að svo verði áfram gert! Ljóst er að aðrir skólar standa í húsnæðisvandræðum, en fráleitt og sorglegt þætti mér að fórna Kvennaskólanum til að reyna að leysa skammtíma vanda annarra skóla. Svo ég vitni í ágætis grein Gylfa Magnússonar „Raunar væri það menningarsögulegt stórslys ef Kvennaskólinn yrði lagður niður til að búa til nýjan framhaldsskóla á öðrum stað í bænum“. Breytingar eru að verða á framhaldskólastiginu og er ég er ánægður að sjá eflingu iðn og verkgreina. En í allri umræðu sem hefur farið fram um breytingu framhaldskólastigsinns í þessari atrennu, þá hefur verið komið aftan að skólunum átta sem um ræðir og stjórnendum þeirra. Það hefur ekki gengið sem skyldi að koma af stað farsælli vegferð á breytingum framhaldskólastigsinns. Nauðsynlegt er að láta rykið falla til jarðar, ígrunda málin vel hvernig farið verði af stað í þá vegferð. Það þarf að gerast í samráði við framhaldsskólastigið og út frá uppbyggilegum forsendum. Þær stöllurnar Þóra Melsteð og Ingibjörg H. Bjarnason snéru sér ábyggilega við í gröfinni ef skólinn yrði lagður niður, og hvað þá á 150 ára afmælisárinu! Ég get trúað því að Ingibjörg gefi Ásmundi illt auga þessa dagana hvert sinn sem hann gengur hjá henni á leið í þingið, nema þá að hann sé farinn að ganga bakdyramegin inn í þinghúsið. Höfundur er starfandi arkitektanemi og fyrrverandi nemandi við Kvennaskólann í Reykjavík.
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar