Eftirmæli – orð til Vinstri grænna Kolbrá Höskuldsdóttir skrifar 11. desember 2023 09:00 Það eru 7000 börn látin í dag á Gaza án þess að við fordæmum voðaverkin né slítum stjórnmálasambandi við Ísræl og tveir palestínskir drengir þurfa að óttast það daglega að vera vísað héðan úr landi. --- Mig langar að segja að árið sé 2003. Það var hringt og ágætur maður sem ég var nýlega búin að kynnast, á línunni og vildi að ég tæki sæti hjá VG, en alþingiskosningar voru handan við hornið. Mér varð orðavant, enda þó að ég hafi haft allskonar skoðnir á pólitík í gegnum tíðina, hafði hvorki hvarflað að mér að ganga í flokk, hvað þá að trana mér fram á framboðslista. Varð smá upp með mér, en svo að alls sannleika sé gætt, þá kom þetta ekki til vegna minna kosta né skörungsskapar, því í raun og sann hafði systur mín, sem barist hafði hart fram í náttúruverndarmálum, verið boðið þetta sama sæti, en hafnað. En skítt með það, hver er svo sem að horfa í svoleiðis smámuni, að sjálfsögðu ætlaði ég að raða mér í fylkingu þessa afbragðs hugsjónarfólks, þar sem jafnrétti kynjanna, náttúruvernd, fordæming á hvers kyns hervaldi, spillingu og öðrum réttlætis- og baráttumálum yrði barist fyrir. Sætið var að vísu einhvers staðar fyrir aftan það tíunda, en hver var svo sem að telja. Flokkurinn mældist ekki stór, en þarna var alvöru fólk, með alvöru hugsjónir, hugsjónir um betri heim, réttlátari heim og var til í að leggja á sig mikla vinnu við að ná því markmiði. Einmitt sumt af því sama fólki og situr núna í ráðherrastólum og á alþingi. Nákvæmlega 20 árum síðar lít ég yfir sviðið og óendanleg depurð þyrmir yfir. Já og reiði. Vegna þess að hugsjón skiptir máli og atkvæði skiptir máli. Það að útmála sig flokk jafnréttis, mannúðar og fá fólk til þess að kjósa sig í þeirri trú og standa síðan hjá þegar einn sá skelfilegasti atburður sem er að gerast á þessari öld í beinni útsendingu, er fyrirlitlegt. Það er aumt. Það er lægst. Vera síðan rasandi bit á köttinn, þegar fyrrum félagar koma með réttmæta gagnrýni, hofmóðug yfir að fólki blöskri framgangan, tjaaa eða ættum við máski að segja frekar, framgönguleysið. Kannski eru það góðu sætin, launin, allar skemmtilegu fríu ferðirnar og stanslausar rándýrar ráðstefnunar, en hvers vegna þið áttið ykkur ekki á því þegar fólki sem eitt sinn trúði á og kaus ykkur, létu atkvæðin sín í ykkar hendur og treysti er misboðið, verð ég að segja að skilur mig eftir furðulostna. Það er meiriháttar sambandsrof sem orðið hefur. Fylgið tætist af og eitt sinn vinsælasti stjórnmálamaður sögunnar, hæddur og spottaður, virðist algerlega ofurseld sambandi sínu við formann Sjálfstæðisflokksins og stefnu hans. Umbunar jafnvel arfavond störf með betra og þægilegra embætti og gefur þ.a.l. fordæmi í fyrsta sinn í íslenskri stjórnsýslu fyrir slíku. Lætur síðan ekki ná í sig þegar „uppáhalds“ skandalíserar í erlendum fjölmiðlum þar sem árás er ekki árás, en ber sér síðan á brjóst engu að síður þegar að loksins þingsályktun um málið var lögð fram mánuði síðar, þegar þúsundir barna lágu í valnum. Hinsvegar ekki orð um að fordæma aðgerðir Ísrælsmanna, ekki orð um að slíta stjórnmálasambandi við þá. Bara ekki stafur. Ekki aukatekið orð um það þegar börn eru myrt í þúsundatali, heldur flogið frekar á enn eina ráðstefnuna, þvert yfir heiminn. Á ráðstefnu sem nánast er talið víst að skili litlu sem engu, en kostaði okkur skattgreiðendur eflaust töluverðan skildinginn. Lengi lifi umhverfisstefna flokksins og kolefnissporin! Nú þegar þetta er skrifað, eru 17 þúsund manns fallnir á Gaza, þar af 7000 börn. Sjöþúsund börn Vinstri Grænir og á meðan gerið þið ósköp fátt, nema móðgast yfir því að formaður ykkar og yfirmaður ríkisstjórnarinnar er gagnrýndur. Sú sama sem þið sögðuð sjálf í ykkar eigin slagorði „Það skiptir máli hver stjórnar!“. Er foringjadýrkunin og meðvirknin í VG orðin álíka lasin og á tímum DO hjá Sjálfstæðisflokknum? Um hvað talið þið þegar flokksráðsfundir eða landsfundir eru haldnir, allir bara hressir og til í þetta? Og til að bíta höfuðið af skömminni, á síðan að vísa palestínskum börnum hér úr landi. Börnum sem eru hér í vari og una sér vel þó þau viti fátt ef nokkuð um örlög fjölskyldu sinnar á Gaza og eru að sjálfsögðu yfirkomin af áhyggjum vegna þessa, en þurfa núna að óttast um sín eigin í ofanálag. Á hvaða plani er mennskan okkar komin þegar álíka gjörningur er hugleiddur og hvernig stendur á því að það þarf meira að segja að standa fyrir því að mótmæla slíkri óhæfu? Án efa getið þið vafalaust skýlt ykkur á bak við og sennilega gerið, ísdrottninguna frá Hveragerði og að hún stjórni þessum málaflokki, en ef það skiptir máli hver stjórnar, þá væri nú einmitt verkstjóra ríkisstjórnarinnar í lófa lagið, að sýna það í verki einmitt núna. Ef ekki, þá vona ég einfaldlega að öll fínheitin við að setjast á þing og viðurgjörningurinn sem því fylgdi, hafi verið þess virði. Það eru 7000 börn látin í dag á Gaza án þess að við fordæmum voðaverkin né slítum stjórnmálasambandi við Ísræl og tveir palestínskir drengir þurfa að óttast það daglega að vera vísað héðan úr landi. Það verða vond eftirmæli Vinstri Grænir. Höfundur er bókmennta- og þjóðfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vinstri græn Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Mengum meira Heiðar Guðjónsson Skoðun Hvað verður um Kára? Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Coda Terminal hefur ekki áhrif á neysluvatnsból höfuðborgarsvæðisins Sigrún Tómasdóttir Skoðun Af hverju leka gluggar fyrr en áður? Böðvar Bjarnason Skoðun Sigmundi Davíð svarað Björn Bjarnason Skoðun Jól alla daga Geir Gunnar Markússon Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir Skoðun Halldór 05.07.2024 Halldór Bestun Seðlabankastjóra Karl Guðlaugsson Skoðun Skoðun Skoðun Sigmundi Davíð svarað Björn Bjarnason skrifar Skoðun Coda Terminal hefur ekki áhrif á neysluvatnsból höfuðborgarsvæðisins Sigrún Tómasdóttir skrifar Skoðun Líf og dauði leikur á hnífsegg Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Mengum meira Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Hvað verður um Kára? Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Að eiga tertuna og borða hana líka – svar til formanns Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Hik er sama og tap Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Af hverju leka gluggar fyrr en áður? Böðvar Bjarnason skrifar Skoðun Hluta þjóðarinnar hent út í kuldann – hinn baðar sig í sólinni Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Að óttast blokkir Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Engin gúrka hjá Blaðamannafélaginu Sigríður Dögg Auðunsdóttir,Freyja Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Stórnotendur eru kjölfestan í íslenska raforkukerfinu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kaupin á eyrinni Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir skrifar Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hljóð úr horni Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun ESB fyrir almenning Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Strámaðurinn mikli Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Árið er 2024 Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Samkeppni í nýju ljósi Páll Hermannsson skrifar Skoðun Það er verið að grafa dýpri fátæktargjá Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun „Hæ ástin, þarf að millifæra, getur þú samþykkt beiðnina?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Algeng þvæla um Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Sjá meira
Það eru 7000 börn látin í dag á Gaza án þess að við fordæmum voðaverkin né slítum stjórnmálasambandi við Ísræl og tveir palestínskir drengir þurfa að óttast það daglega að vera vísað héðan úr landi. --- Mig langar að segja að árið sé 2003. Það var hringt og ágætur maður sem ég var nýlega búin að kynnast, á línunni og vildi að ég tæki sæti hjá VG, en alþingiskosningar voru handan við hornið. Mér varð orðavant, enda þó að ég hafi haft allskonar skoðnir á pólitík í gegnum tíðina, hafði hvorki hvarflað að mér að ganga í flokk, hvað þá að trana mér fram á framboðslista. Varð smá upp með mér, en svo að alls sannleika sé gætt, þá kom þetta ekki til vegna minna kosta né skörungsskapar, því í raun og sann hafði systur mín, sem barist hafði hart fram í náttúruverndarmálum, verið boðið þetta sama sæti, en hafnað. En skítt með það, hver er svo sem að horfa í svoleiðis smámuni, að sjálfsögðu ætlaði ég að raða mér í fylkingu þessa afbragðs hugsjónarfólks, þar sem jafnrétti kynjanna, náttúruvernd, fordæming á hvers kyns hervaldi, spillingu og öðrum réttlætis- og baráttumálum yrði barist fyrir. Sætið var að vísu einhvers staðar fyrir aftan það tíunda, en hver var svo sem að telja. Flokkurinn mældist ekki stór, en þarna var alvöru fólk, með alvöru hugsjónir, hugsjónir um betri heim, réttlátari heim og var til í að leggja á sig mikla vinnu við að ná því markmiði. Einmitt sumt af því sama fólki og situr núna í ráðherrastólum og á alþingi. Nákvæmlega 20 árum síðar lít ég yfir sviðið og óendanleg depurð þyrmir yfir. Já og reiði. Vegna þess að hugsjón skiptir máli og atkvæði skiptir máli. Það að útmála sig flokk jafnréttis, mannúðar og fá fólk til þess að kjósa sig í þeirri trú og standa síðan hjá þegar einn sá skelfilegasti atburður sem er að gerast á þessari öld í beinni útsendingu, er fyrirlitlegt. Það er aumt. Það er lægst. Vera síðan rasandi bit á köttinn, þegar fyrrum félagar koma með réttmæta gagnrýni, hofmóðug yfir að fólki blöskri framgangan, tjaaa eða ættum við máski að segja frekar, framgönguleysið. Kannski eru það góðu sætin, launin, allar skemmtilegu fríu ferðirnar og stanslausar rándýrar ráðstefnunar, en hvers vegna þið áttið ykkur ekki á því þegar fólki sem eitt sinn trúði á og kaus ykkur, létu atkvæðin sín í ykkar hendur og treysti er misboðið, verð ég að segja að skilur mig eftir furðulostna. Það er meiriháttar sambandsrof sem orðið hefur. Fylgið tætist af og eitt sinn vinsælasti stjórnmálamaður sögunnar, hæddur og spottaður, virðist algerlega ofurseld sambandi sínu við formann Sjálfstæðisflokksins og stefnu hans. Umbunar jafnvel arfavond störf með betra og þægilegra embætti og gefur þ.a.l. fordæmi í fyrsta sinn í íslenskri stjórnsýslu fyrir slíku. Lætur síðan ekki ná í sig þegar „uppáhalds“ skandalíserar í erlendum fjölmiðlum þar sem árás er ekki árás, en ber sér síðan á brjóst engu að síður þegar að loksins þingsályktun um málið var lögð fram mánuði síðar, þegar þúsundir barna lágu í valnum. Hinsvegar ekki orð um að fordæma aðgerðir Ísrælsmanna, ekki orð um að slíta stjórnmálasambandi við þá. Bara ekki stafur. Ekki aukatekið orð um það þegar börn eru myrt í þúsundatali, heldur flogið frekar á enn eina ráðstefnuna, þvert yfir heiminn. Á ráðstefnu sem nánast er talið víst að skili litlu sem engu, en kostaði okkur skattgreiðendur eflaust töluverðan skildinginn. Lengi lifi umhverfisstefna flokksins og kolefnissporin! Nú þegar þetta er skrifað, eru 17 þúsund manns fallnir á Gaza, þar af 7000 börn. Sjöþúsund börn Vinstri Grænir og á meðan gerið þið ósköp fátt, nema móðgast yfir því að formaður ykkar og yfirmaður ríkisstjórnarinnar er gagnrýndur. Sú sama sem þið sögðuð sjálf í ykkar eigin slagorði „Það skiptir máli hver stjórnar!“. Er foringjadýrkunin og meðvirknin í VG orðin álíka lasin og á tímum DO hjá Sjálfstæðisflokknum? Um hvað talið þið þegar flokksráðsfundir eða landsfundir eru haldnir, allir bara hressir og til í þetta? Og til að bíta höfuðið af skömminni, á síðan að vísa palestínskum börnum hér úr landi. Börnum sem eru hér í vari og una sér vel þó þau viti fátt ef nokkuð um örlög fjölskyldu sinnar á Gaza og eru að sjálfsögðu yfirkomin af áhyggjum vegna þessa, en þurfa núna að óttast um sín eigin í ofanálag. Á hvaða plani er mennskan okkar komin þegar álíka gjörningur er hugleiddur og hvernig stendur á því að það þarf meira að segja að standa fyrir því að mótmæla slíkri óhæfu? Án efa getið þið vafalaust skýlt ykkur á bak við og sennilega gerið, ísdrottninguna frá Hveragerði og að hún stjórni þessum málaflokki, en ef það skiptir máli hver stjórnar, þá væri nú einmitt verkstjóra ríkisstjórnarinnar í lófa lagið, að sýna það í verki einmitt núna. Ef ekki, þá vona ég einfaldlega að öll fínheitin við að setjast á þing og viðurgjörningurinn sem því fylgdi, hafi verið þess virði. Það eru 7000 börn látin í dag á Gaza án þess að við fordæmum voðaverkin né slítum stjórnmálasambandi við Ísræl og tveir palestínskir drengir þurfa að óttast það daglega að vera vísað héðan úr landi. Það verða vond eftirmæli Vinstri Grænir. Höfundur er bókmennta- og þjóðfræðingur.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Coda Terminal hefur ekki áhrif á neysluvatnsból höfuðborgarsvæðisins Sigrún Tómasdóttir skrifar
Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun