Raunveruleikinn hvarf Kristján Friðbertsson skrifar 25. febrúar 2024 13:31 Færni gervigreindar til sjálfvirkrar sköpunar á texta, hljóði og mynd (s.k. sköpunargreind, e. generative artificial intelligence) hefur fengið þó nokkra athygli undanfarið. Í slíkri sjálfvirkri sköpun lærir gervigreindin undirliggjandi uppbyggingu og notar lærdóminn til að skapa eitthvað nýtt, en svipað. Alls ekki ólíkt því ef ég myndi ætla að læra að mála með olíu í stíl kúbisma. Þá kynni ég mér hvernig maður málar með olíulitum ásamt því hvað einkennir kúbisma. Skoða verk kúbista og reyni í fyrstu að mála eftirmyndir til að átta mig á tækninni. Ef ég mála eftirlíkingu af frægu verki og set nafn fræga málarans á strigann, þá er það fölsun. Ef ég set mitt nafn, þá er það stuldur. Nema ef ég breyti einhverju, jafnvel smávægilegu, þá getur það talist afleidd (e. derivative) list. Að sama skapi getur verið hægt að nota gervigreind í tilgangi fölsunar eða stuldar, en gervigreindin sjálf er þó í versta falli að skapa afleidda list. Vélræn textasköpun og málskilningur hafa ekki orðið útundan í þessari þróun. Fyrirtæki geta loksins farið að nota spjallmenni sem verða meira en bara gagnslaus, pirrandi tól. Framfarir í radd- og myndgreiningum og hljóð- og myndvinnslu í bland við sjálfvirka sköpun opna á alls kyns tækifæri, sum jákvæðari en önnur. Vinnumarkaðurinn Svokallaðar djúpfalsanir (e. „deepfakes“) hafa verið til staðar í u.þ.b. áratug, en undanfarið hefur afurðin orðið sífellt meira sannfærandi. Sé nægilegt mynd- og hljóðefni til staðar af viðkomandi, er hægt að þjálfa gervigreindina svo hún skapi efni sem erfitt er fyrir almenning að sjá að sé óekta. Nýlegt dæmi sáum við auðvitað í áramótaskaupinu. Auk misnotkunaráhættu, getur þetta vegið að starfsöryggi ýmissa stétta. Raddleikarar sem starfa í tengslum við auglýsingar, tölvuleiki og teiknimyndir verða skyndilega ekki jafn nauðsynlegir fyrst tölvan getur leyst þá af með samskonar rödd. Svipað með leikara í sjónvarpi og kvikmyndum. Þegar viljandi er apað eftir þeirra rödd eða útliti í blekkingar tilgangi er það þó auðvitað fljótt að rata í hendur lögfræðinga. Við getum líka lítið í átt til tónlistarframleiðenda, hverra hlutverk er að gefa tónlistinni kunnuglegan, vinsælan hljóm. Gervigreindarkerfi byggð á tauganetum sem læra hratt á gríðarlega stór hljóðsöfn geta tekið ansi stóran hluta af slíkri vinnu til sín. Handritshöfundar í Bandaríkjunum höfðu takmörkun á notkun gervigreindar við textasmíð meðal krafna í nýlegri kjarabaráttu. Að sumu leyti framsýnt, skynsamlegt og skiljanlegt. Kaupir tíma og mildar höggið. Nær samt því miður ekki að vera framtíðarlausn. Geti gervigreind raunverulega sparað miklar fjárhæðir og samt skilað jafn góðum afurðum, myndast auðvitað ákveðið samkeppnisforskot fyrir þá aðila sem eru ekki bundnir slíkum samningum. Aðila sem geta þá framleitt myndir og þætti fyrir lægri kostnað, eða nýtt peningana betur í annað. Sjálfsagt styttist í þann raunveruleika. Einhverjir verða afkastameiri með tækniframförum, en aðrir þurfa með tímanum að þróa sína hæfni yfir á nýtt svið. Sögufalsanir Leikarinn Stephen Fry er meðal þeirra sem hafa rekist á sannfærandi myndband af sjálfum sér á netinu, flytjandi ræðu sem hann hefur aldrei flutt, á stað sem hann hefur aldrei komið. Heldur fleiri kannast kannski við umfjöllun um falsaðar nektarmyndir og kynlífsmyndbönd, sem m.a. söngkonan Taylor Swift og fleiri hafa orðið fyrir nýlega. Allt getur þetta verið notað til þess að koma höggi á viðkomandi aðila, skapa tekjumyndandi efni í samkeppni við hið raunverulega efni, eða jafnvel til hótana og fjárkúgana. Fölsun getur komið hvaðan sem er og stundum er jafnvel ómögulegt að um hina raunverulegu persónu sé að ræða. En hvað ef hún er skipulögð með mikilli fyrirhöfn til að hámarka neikvæðar afleiðingar? Myndir þú trúa því að bara í akkurat þessu eina tilfelli sem þér mislíkar væri um að ræða fölsun? Þó svo það líti út og hljómi nákvæmlega eins og allt sem maður hefur áður séð frá viðkomandi. Nema kannski fyrir utan örfáar óvanalegar setningar. Akkurat bara eina atvikið sem kæmi sér mjög illa fyrir viðkomandi, ef rétt reynist og er því kallað fölsun... Martröð millistjórnenda? Aukið aðgengi að öflugri tækni er gríðarlega mikilvægt og á jákvæðu hliðinni vonum við að það leysi úr læðingi mikla vannýtta orku meðal fólks. Einnig má vona að sérfræðingar losni við einföldustu verkin og verði afkastameiri. Starfsfólk í mannaflsfrekum störfum hefur lengi horft upp á vaxandi sjálfvirkni fækka störfum í boði. Færra starfsfólk þarf líka minna utanumhald. Ýmislegt sem krafist hefur sérfræði þekkingar hefur einnig byrjað að fara sama veg. Flóknari og sérhæfðari verk þurfa þó enn að vera unnin (og yfirfarin) af sérfræðingum, en viðbúið er að einhvers staðar þurfi færri hendur í heildina. Grafískum störfum í tölvuleikjaiðnaðinum í Kína hefur t.d. nú þegar fækkað um 70% þökk sé gervigreind. Vont fyrir starfsfólkið, gott fyrir heildina? Nágrannaríkið Japan horfir líka jákvæðum augum til gervigreindar. Þjóðin sem lengi hefur verið í fararbroddi í ýmiss konar tækniþróun, þ.m.t. vélmennum, nýtir sér tæknina í baráttu við fólksfækkun. Gervigreind og vélmenni með ýmiss konar mannleg viðmót leysa í vaxandi mæli starfsfólkið af. Gildir þar einu hvort um ræðir hefðbundin flutnings- og verksmiðjustörf, verslun og þjónustu eða jafnvel hrísgrjónaræktun. Gottvont? Hér blandast augljóslega ýmislegt saman. Lausnir við skorti á vinnuafli kallast á við kjarabaráttu og starfsöryggi. Nytsamlegar tækniframfarir misnotaðar í blekkingarleik, fölsunum, fjársvikum og öðrum sakamálum. Mikið af þessu er þó auðvitað gömul saga og ný. Tæknin getur hjálpað okkur að vinna gegn ýmsum vandamálum, en auðvitað getur hún einnig búið önnur til. Á stærsta kosningaári í langan tíma, víða um heim, er nánast útilokað að það verði ekki amk einhver dæmi um pólitíska misnotkun á þessum tólum. Reyndar þurfum við ekki einu sinni að bíða, því dæmin eru þegar farin að detta inn t.d. frá Slóvakíu, Bretlandi, Bandaríkjunum og víðar. Eru kosninganiðurstöður gildar ef þær eru augljós afleiðing blekkingarleiks, svo lengi sem ekki var átt við sjálfa atkvæðaseðlana? Er þetta jafnvel bara eðlileg framlenging af hinum margfrægu „kosningaloforðum“ og efndum þeirra? Meðfylgjandi myndir voru skapaðar af sköpunargreindarvélinni DallE-3. Höfundur er tölvunarfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gervigreind Tækni Japan Kína Bandaríkin Tengdar fréttir Innræti og manndómur íslenzkra ráðherra og alþingismanna Á síðustu dögum og vikum hafa komið upp tvö mál, þar sem reynt hefur sérstaklega á innræti og manndóm, innri mann, ráðamanna hér. Einkar athyglisvert hefur verið, að fylgjast með því, hvern mann ráðamenn hafa í reynd að geyma, á bak við sitt breiða bros, fallegu orðræðu og ótæpilegu loforð, til Péturs og Páls. Hér urðu menn að koma til dyranna, eins og þeir eru í raun klæddir. 12. júní 2023 13:01 Kosningaórói Njáls Trausta Ekki hafa margir Alþingismenn orðið á vegi íbúa Austurlands undanfarið og ef ekki hefðu komið til hörmungarnar á Seyðisfirði hefði enn minna sést til þeirra á svæðinu en ella. 27. maí 2021 20:18 Mest lesið Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Sveinn Ólafsson Skoðun 50 þúsund nýir íbúar – Hvernig tryggjum við samheldni? Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Að setjast í fyrsta sinn á skólabekk Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Framtíð nemenda í fyrsta sæti í Kópavogi Ásdís Kristjánsdóttir Skoðun Átta atriði sem sýna fram á vanda hávaxtastefnunnar Halla Gunnarsdóttir Skoðun Íslenzkir sambandsríkissinnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson Skoðun Garðurinn okkar fyllist af illgresi Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Átta atriði sem sýna fram á vanda hávaxtastefnunnar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun 50 þúsund nýir íbúar – Hvernig tryggjum við samheldni? Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í fyrsta sæti í Kópavogi Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Að setjast í fyrsta sinn á skólabekk Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Íslenzkir sambandsríkissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Garðurinn okkar fyllist af illgresi Davíð Bergmann skrifar Skoðun Nýtt landsframlag – og hvað svo? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Fágætir dýrgripir í Vestmannaeyjum Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Er einnig von á góðakstri Strætó í ár? Stefán Hrafn Jónsson skrifar Skoðun Ferðumst saman í Reykjavík Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Þúsundir barna bætast við umferðina Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þau sem hlaupa í átt að hættunni þegar aðrir flýja Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Öndum rólega Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Réttur barna versus veruleiki Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson skrifar Skoðun Við lifum ekki á tíma fasisma Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar Skoðun Ætlar ríkið að stuðla að aukinni tóbaksneyslu á Íslandi? Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Bílastæðavandi í Reykjavík – tími til aðgerða Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Þakkir til Sivjar Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Fráleit túlkun á fornum texta breytir ekki staðreyndum Ómar Torfason skrifar Skoðun Betri strætó strax í dag Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Viltu skilja bílinn eftir heima? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hvaða framtíð bíður barna okkar árið 2050? Hafdís Hanna Ægisdóttir skrifar Skoðun Metabolic Psychiatry: Ný nálgun í geðlækningum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Sjá meira
Færni gervigreindar til sjálfvirkrar sköpunar á texta, hljóði og mynd (s.k. sköpunargreind, e. generative artificial intelligence) hefur fengið þó nokkra athygli undanfarið. Í slíkri sjálfvirkri sköpun lærir gervigreindin undirliggjandi uppbyggingu og notar lærdóminn til að skapa eitthvað nýtt, en svipað. Alls ekki ólíkt því ef ég myndi ætla að læra að mála með olíu í stíl kúbisma. Þá kynni ég mér hvernig maður málar með olíulitum ásamt því hvað einkennir kúbisma. Skoða verk kúbista og reyni í fyrstu að mála eftirmyndir til að átta mig á tækninni. Ef ég mála eftirlíkingu af frægu verki og set nafn fræga málarans á strigann, þá er það fölsun. Ef ég set mitt nafn, þá er það stuldur. Nema ef ég breyti einhverju, jafnvel smávægilegu, þá getur það talist afleidd (e. derivative) list. Að sama skapi getur verið hægt að nota gervigreind í tilgangi fölsunar eða stuldar, en gervigreindin sjálf er þó í versta falli að skapa afleidda list. Vélræn textasköpun og málskilningur hafa ekki orðið útundan í þessari þróun. Fyrirtæki geta loksins farið að nota spjallmenni sem verða meira en bara gagnslaus, pirrandi tól. Framfarir í radd- og myndgreiningum og hljóð- og myndvinnslu í bland við sjálfvirka sköpun opna á alls kyns tækifæri, sum jákvæðari en önnur. Vinnumarkaðurinn Svokallaðar djúpfalsanir (e. „deepfakes“) hafa verið til staðar í u.þ.b. áratug, en undanfarið hefur afurðin orðið sífellt meira sannfærandi. Sé nægilegt mynd- og hljóðefni til staðar af viðkomandi, er hægt að þjálfa gervigreindina svo hún skapi efni sem erfitt er fyrir almenning að sjá að sé óekta. Nýlegt dæmi sáum við auðvitað í áramótaskaupinu. Auk misnotkunaráhættu, getur þetta vegið að starfsöryggi ýmissa stétta. Raddleikarar sem starfa í tengslum við auglýsingar, tölvuleiki og teiknimyndir verða skyndilega ekki jafn nauðsynlegir fyrst tölvan getur leyst þá af með samskonar rödd. Svipað með leikara í sjónvarpi og kvikmyndum. Þegar viljandi er apað eftir þeirra rödd eða útliti í blekkingar tilgangi er það þó auðvitað fljótt að rata í hendur lögfræðinga. Við getum líka lítið í átt til tónlistarframleiðenda, hverra hlutverk er að gefa tónlistinni kunnuglegan, vinsælan hljóm. Gervigreindarkerfi byggð á tauganetum sem læra hratt á gríðarlega stór hljóðsöfn geta tekið ansi stóran hluta af slíkri vinnu til sín. Handritshöfundar í Bandaríkjunum höfðu takmörkun á notkun gervigreindar við textasmíð meðal krafna í nýlegri kjarabaráttu. Að sumu leyti framsýnt, skynsamlegt og skiljanlegt. Kaupir tíma og mildar höggið. Nær samt því miður ekki að vera framtíðarlausn. Geti gervigreind raunverulega sparað miklar fjárhæðir og samt skilað jafn góðum afurðum, myndast auðvitað ákveðið samkeppnisforskot fyrir þá aðila sem eru ekki bundnir slíkum samningum. Aðila sem geta þá framleitt myndir og þætti fyrir lægri kostnað, eða nýtt peningana betur í annað. Sjálfsagt styttist í þann raunveruleika. Einhverjir verða afkastameiri með tækniframförum, en aðrir þurfa með tímanum að þróa sína hæfni yfir á nýtt svið. Sögufalsanir Leikarinn Stephen Fry er meðal þeirra sem hafa rekist á sannfærandi myndband af sjálfum sér á netinu, flytjandi ræðu sem hann hefur aldrei flutt, á stað sem hann hefur aldrei komið. Heldur fleiri kannast kannski við umfjöllun um falsaðar nektarmyndir og kynlífsmyndbönd, sem m.a. söngkonan Taylor Swift og fleiri hafa orðið fyrir nýlega. Allt getur þetta verið notað til þess að koma höggi á viðkomandi aðila, skapa tekjumyndandi efni í samkeppni við hið raunverulega efni, eða jafnvel til hótana og fjárkúgana. Fölsun getur komið hvaðan sem er og stundum er jafnvel ómögulegt að um hina raunverulegu persónu sé að ræða. En hvað ef hún er skipulögð með mikilli fyrirhöfn til að hámarka neikvæðar afleiðingar? Myndir þú trúa því að bara í akkurat þessu eina tilfelli sem þér mislíkar væri um að ræða fölsun? Þó svo það líti út og hljómi nákvæmlega eins og allt sem maður hefur áður séð frá viðkomandi. Nema kannski fyrir utan örfáar óvanalegar setningar. Akkurat bara eina atvikið sem kæmi sér mjög illa fyrir viðkomandi, ef rétt reynist og er því kallað fölsun... Martröð millistjórnenda? Aukið aðgengi að öflugri tækni er gríðarlega mikilvægt og á jákvæðu hliðinni vonum við að það leysi úr læðingi mikla vannýtta orku meðal fólks. Einnig má vona að sérfræðingar losni við einföldustu verkin og verði afkastameiri. Starfsfólk í mannaflsfrekum störfum hefur lengi horft upp á vaxandi sjálfvirkni fækka störfum í boði. Færra starfsfólk þarf líka minna utanumhald. Ýmislegt sem krafist hefur sérfræði þekkingar hefur einnig byrjað að fara sama veg. Flóknari og sérhæfðari verk þurfa þó enn að vera unnin (og yfirfarin) af sérfræðingum, en viðbúið er að einhvers staðar þurfi færri hendur í heildina. Grafískum störfum í tölvuleikjaiðnaðinum í Kína hefur t.d. nú þegar fækkað um 70% þökk sé gervigreind. Vont fyrir starfsfólkið, gott fyrir heildina? Nágrannaríkið Japan horfir líka jákvæðum augum til gervigreindar. Þjóðin sem lengi hefur verið í fararbroddi í ýmiss konar tækniþróun, þ.m.t. vélmennum, nýtir sér tæknina í baráttu við fólksfækkun. Gervigreind og vélmenni með ýmiss konar mannleg viðmót leysa í vaxandi mæli starfsfólkið af. Gildir þar einu hvort um ræðir hefðbundin flutnings- og verksmiðjustörf, verslun og þjónustu eða jafnvel hrísgrjónaræktun. Gottvont? Hér blandast augljóslega ýmislegt saman. Lausnir við skorti á vinnuafli kallast á við kjarabaráttu og starfsöryggi. Nytsamlegar tækniframfarir misnotaðar í blekkingarleik, fölsunum, fjársvikum og öðrum sakamálum. Mikið af þessu er þó auðvitað gömul saga og ný. Tæknin getur hjálpað okkur að vinna gegn ýmsum vandamálum, en auðvitað getur hún einnig búið önnur til. Á stærsta kosningaári í langan tíma, víða um heim, er nánast útilokað að það verði ekki amk einhver dæmi um pólitíska misnotkun á þessum tólum. Reyndar þurfum við ekki einu sinni að bíða, því dæmin eru þegar farin að detta inn t.d. frá Slóvakíu, Bretlandi, Bandaríkjunum og víðar. Eru kosninganiðurstöður gildar ef þær eru augljós afleiðing blekkingarleiks, svo lengi sem ekki var átt við sjálfa atkvæðaseðlana? Er þetta jafnvel bara eðlileg framlenging af hinum margfrægu „kosningaloforðum“ og efndum þeirra? Meðfylgjandi myndir voru skapaðar af sköpunargreindarvélinni DallE-3. Höfundur er tölvunarfræðingur.
Innræti og manndómur íslenzkra ráðherra og alþingismanna Á síðustu dögum og vikum hafa komið upp tvö mál, þar sem reynt hefur sérstaklega á innræti og manndóm, innri mann, ráðamanna hér. Einkar athyglisvert hefur verið, að fylgjast með því, hvern mann ráðamenn hafa í reynd að geyma, á bak við sitt breiða bros, fallegu orðræðu og ótæpilegu loforð, til Péturs og Páls. Hér urðu menn að koma til dyranna, eins og þeir eru í raun klæddir. 12. júní 2023 13:01
Kosningaórói Njáls Trausta Ekki hafa margir Alþingismenn orðið á vegi íbúa Austurlands undanfarið og ef ekki hefðu komið til hörmungarnar á Seyðisfirði hefði enn minna sést til þeirra á svæðinu en ella. 27. maí 2021 20:18
Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson Skoðun
Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar
Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar
Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson Skoðun