Vegamál á tímum skattahækkana og vantrausts Benedikt S. Benediktsson skrifar 29. apríl 2025 09:33 Um nokkurt skeið hefur andvarp stjórnmálamanna ómað. Þeir segjast hafa áttað sig á að skatttekjur af ökutækjum og eldsneyti dugi ekki til að fylla upp í holurnar í vegunum. Landsmenn hafa keypt sparneytna bíla og borga minni skatta per haus eða bíl. Þannig hefur kerfið verið upp byggt en sanngirni kerfisins segja stjórnmálamennirnir farna út um gluggann. Uppreistar tekjur Það er hin yfirlýsta forsenda stjórnmálanna að skatttekjur af ökutækjum og eldsneyti eigi að hækka og jafnframt að aukast á sama hraða og nemur vexti landsframleiðslu. Ítrekað hefur komið fram af hálfu stjórnvalda að kerfisbreytingum skattlagningar ökutækja og eldsneytis sé ætlað að tryggja að tekjurnar nemi 1,7% af vergri landsframleiðslu. Til að því marki verði náð þurfa tekjurnar að vaxa 13% umfram vöxt landsframleiðslu á næstu árum. Auðsætt er að í þessu felast áform um skattahækkanir. Vegamál eru mikilvæg Það er alveg ljóst að vegamálum hefur ekki verið sinnt af fyrirhyggju. Af fréttum að dæma blasir sú staða við að uppbygging og viðhald vega hefur ekki haldið í við þróun atvinnulífs og þarfir íbúa. Ástandið veldur óhagræði og í sumum tilvikum tjóni sem einstaklingar, fyrirtæki og tryggingafélög bera. Á þetta hefur ítrekað verið bent. Góð vegamannvirki eru ekki aðeins gagnleg m.t.t. þátttöku í samfélaginu og sem trygging fyrir aðgengi að þjónustu heldur eru þau ein helsta forsendna verðmætasköpunar. Við búum ekki öll og störfum við inn- og útflutningshafnir. Vegamál eru því í senn samfélagsmál, efnahagsmál og í raun mikilvægur þáttur grunnþjónustu. Tilvist vegamannvirkja skapar atvinnulífinu tækifæri til tekjuöflunar og góð vegamannvirki stuðla að hagkvæmri nýtingu framleiðsluþátta. Ef þið trúið mér ekki spyrjið bara Vestfirðinga. Skatttekjur umfram útgjöld Á myndinni hér að neðan má sjá samhengi skatttöku af eigendum ökutækja og útgjalda til vegamála frá árinu 2017. Veruleikinn og tölurnar gefa til kynna að stjórnmálamenn hafi staðið frammi fyrir tveimur álitaefnum sem fyrir liggur að þeir hafa ekki ráðið almennilega við, annars vegar forgangsröðun ríkisfjármuna í þágu vegamála og hins vegar að tryggja stöðugleika m.t.t. tekjuöflunar. Ábata einstakra framkvæmda er unnt að draga fram en slíku mati hafa stjórnmálin ekki alltaf fylgt. Fyrir vikið blasir skyndilega við alvarleg innviðskuld og, í huga stjórnmálanna, brött tekjuþörf. Það er ekki ósanngjörn krafa að nægilegu fjármagni sé á hverjum tíma veitt í vegamál. Stjórnvöld þurfa að gæta að sér og huga að áhrifum framkvæmdaþunga á verðlagsþróun en það ætti að vera sjálfsagður hluti fyrirhyggju. Hvert er planið? Ríkisstjórnin hefur kynnt þingmál þar sem lagt er upp með að auka beinar og óbeinar álögur á fyrirtæki og einstaklinga í þágu vega-, umhverfis- og sjávarútvegsmála. Í flestum tilvikum er vísað til orða stefnuyfirlýsingar ríkisstjórnarinnar þar sem því er m.a. lofað að kyrrstaða verði rofin og unnið verði að aukinni verðmætasköpun í atvinnulífi. Þessu ætlar ríkisstjórnin sér m.a. að ná með því að auka fjárfestingu í samgöngum og hefja kraftmiklar framkvæmdir um land allt. Beinum orðum segir „Ríkisstjórnin mun rjúfa kyrrstöðu í jarðgangagerð og vinna á viðhaldsskuld í vegakerfinu.“ Fjármála- og efnahagsráðherra hefur einnig auðnast að koma lykilsetningu fyrir í greinargerð þingsályktunartillögu til fjármálaáætlunar 2025–2029 þar sem kemur fram að innviðaskuld sé farin að hamla verðmætasköpun. Tekjur af veiðigjaldshækkun eiga m.a. að fara í vegagerð um allt land segir á heimasíðu ráðuneytis ráðherrans. Stjórnmálamenn virðast hafi áttað sig á því að samgöngur og vöruflutningar eru mikilvægur hluti virðiskeðju verðmætasköpunar. Getur verið að þeir hafi öðlast skilning á því vörubílstjórar séu ekki að gera það að leik sínum að flytja þungan farm heldur séu þeir í raun virkir þátttakendur í verðmætasköpuninni? Getur verið að þeir hafi áttað sig á því samhengi hlutanna að án samgangna, þ. á m. hagkvæmra vöruflutninga, værum við öll fátækari? Á myndinni hér að neðan ber að líta samanburð framlaga til vegamála samkvæmt þingsályktunartillögu um fjármálaáætlun 2025–2029 og þeirra áforma um skattahækkanir sem hafa verið kynntar undir heitunum kílómetragjald, veiðigjald og viðskiptakerfi ESB með losunarheimildir. Vissulega er þetta aukning framlaga og það er jákvætt. En í hvað á hluti tekjuaukans að fara? Einfaldanir Fyrir stjórnmálin er það ekki sérstaklega góður sölupunktur að flagga skattlagningarviðmiði sem nemur 1,7% af vergri landsframleiðslu. Fæstir skilja merkinguna, niðurstöðuna og hvað þá forsendurnar. Til að mynda er það aldrei rætt að nafnverð landsframleiðslu getur hækkað sökum verðbólgu en árið 2023 óx landsframleiðsla um tæplega 12% að nafnverði en aðeins 5,6% að raunvirði. Á sama tíma hækkuðu skatttekjur af ökutækjum og eldsneyti á um nær 18% milli ára á nafnverði. Af þessum sökum hafa stjórnmálin gripið til einfaldana sem margar fela það í sér að bent er á sökudólga. Fyrri ríkisstjórnir hafa staðið sig illa, rafbílaeigendur og eigendur sparneytinna bíla hafa greitt of lítið, sá sem eitt sinn greiddi lága skatta af kórollunni sinni greiði hlutfallslega háa skatta í dag, vörubílstjórar eru á of þungum bílum og jafnvel að sjávarútvegurinn hafi ekki skilað sínu og þannig tekið þátt í að búa til innviðaskuld. Úr verða markmið á borð við það að fólk og fyrirtæki skuli nú byrja að greiða í samræmi við notkun og þá sérstaklega fyrirtækin. Svo er lofað að taka hart á slíkum hópum með því að gera breytingar á skattkerfum og herða eftirlit. Er til of mikils ætlast að stjórnmálamenn verði hreinskilnir og segi það berum orðum að þeir hyggjast hækka skatta umfram framlög til vegamála? Aðspurð segja stjórnmálin þetta ekki skattahækkanir heldur leiðréttingar, ekki fela í sér landsbyggðarskatta heldur greiðslur inn á innviðaskuldir, ekki grundvallast á óforsjálni stjórnmála heldur viðbrögð við hegðun vörubílstjóra. Undir slíkum skilaboðum getur verið ágætt að líta til orða heimspekingsins Caleb Johnson, í minni eigin þýðingu: Almennt hefur tungutak stjórnmálanna þann tilgang að hafa áhrif á tilfinningu manna fyrir aðstæðum og atburðum þannig að gagnist hagsmunum stjórnmálamanna og flokkum þeirra óháð því hvort hagsmunirnir samræmist hagsmunum tilheyrenda. Tungutakinu er ekki ætlað að stuðla að því að mál verði tekin til íhugunar og skoðunar heldur að leysa stjórnmálin undan slíkum verkefnum. Í verstu tilvikunum er lítill eða engin áhugi á því að samræmi ríki milli orða og veruleika. Merking orða hefur þá vikið fyrir tilætluðum áhrifum; sannleikurinn orðið metnaði undirsettur. Skattar eru skattar þó einhverjir haldi öðru fram. Skattar sem rata út í verðlag og leggjast þannig óbeina byrði á þegnana, m.a. úti á landi, eru líka skattar. Og þegar skattar hækka þá hækka þeir. Alþingi ákveður einhliða að þeir skuli á lagðir og greiðsluskylda skatta er ekki háð einhverskonar samkomulagi eða veittri þjónustu. Það er ekki til neitt sem heitir leiðréttingarregla í skattarétti. Þú tryggir ekki eftir á Þegar stjórnmálin halda því á lofti að skattar skuli nú byrja að renna til vegamála skapast væntingar. Vandi stjórnmálanna kristallast hins vegar í vantrausti sem ríkir gagnvart því loforði sem hefur reglulega verið gefið og er nú endurgefið í tengslum við ýmsar skattahækkanir, þ.e. að tekjur af skattlagningu ökutækja og eldsneytis verði nýttar við uppbyggingu og viðhald samgöngumannvirkja. Eigi einhver sátt að ríkja verður hreinlega til þess að koma að veitt verði trygging fyrir því að tekjurnar renni sannarlega til þess verkefnis að tryggja íbúum landsins betri samgöngur og atvinnurekendum betra færi á að sinna verðmætasköpun. Höfundur: Benedikt S. Benediktsson, framkvæmdastjóri SVÞ – Samtaka verslunar og þjónustu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Benedikt S. Benediktsson Vegagerð Samgöngur Mest lesið Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun Styrkjum stöðu leigjenda Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Skoðun Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Græðgin í forgrunni Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Greiningar eða lausnir – hvort vegur þyngra? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sterk staða Hafnarfjarðar Orri Björnsson skrifar Skoðun Bless bless jafnlaunavottun Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar Skoðun Miðstýrt skólakerfi eða fjölbreytni með samræmdu gæðamati? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Veðmál barna – hættulegur leikur sem hægt er að stöðva Jóhann Steinar Ingimundarson skrifar Skoðun Allt leikur í umburðarlyndi – eða hvað? Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Lyfjafræðingar - traustur stuðningur í flóknum heimi Sigurbjörg Sæunn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Ísland og móðurplanta með erindi Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háttvirta nýja þingkonan, María Rut Kristinsdóttir Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Alþjóðadagur krabbameinsrannsókna – eitthvað sem mig varðar? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Sjá meira
Um nokkurt skeið hefur andvarp stjórnmálamanna ómað. Þeir segjast hafa áttað sig á að skatttekjur af ökutækjum og eldsneyti dugi ekki til að fylla upp í holurnar í vegunum. Landsmenn hafa keypt sparneytna bíla og borga minni skatta per haus eða bíl. Þannig hefur kerfið verið upp byggt en sanngirni kerfisins segja stjórnmálamennirnir farna út um gluggann. Uppreistar tekjur Það er hin yfirlýsta forsenda stjórnmálanna að skatttekjur af ökutækjum og eldsneyti eigi að hækka og jafnframt að aukast á sama hraða og nemur vexti landsframleiðslu. Ítrekað hefur komið fram af hálfu stjórnvalda að kerfisbreytingum skattlagningar ökutækja og eldsneytis sé ætlað að tryggja að tekjurnar nemi 1,7% af vergri landsframleiðslu. Til að því marki verði náð þurfa tekjurnar að vaxa 13% umfram vöxt landsframleiðslu á næstu árum. Auðsætt er að í þessu felast áform um skattahækkanir. Vegamál eru mikilvæg Það er alveg ljóst að vegamálum hefur ekki verið sinnt af fyrirhyggju. Af fréttum að dæma blasir sú staða við að uppbygging og viðhald vega hefur ekki haldið í við þróun atvinnulífs og þarfir íbúa. Ástandið veldur óhagræði og í sumum tilvikum tjóni sem einstaklingar, fyrirtæki og tryggingafélög bera. Á þetta hefur ítrekað verið bent. Góð vegamannvirki eru ekki aðeins gagnleg m.t.t. þátttöku í samfélaginu og sem trygging fyrir aðgengi að þjónustu heldur eru þau ein helsta forsendna verðmætasköpunar. Við búum ekki öll og störfum við inn- og útflutningshafnir. Vegamál eru því í senn samfélagsmál, efnahagsmál og í raun mikilvægur þáttur grunnþjónustu. Tilvist vegamannvirkja skapar atvinnulífinu tækifæri til tekjuöflunar og góð vegamannvirki stuðla að hagkvæmri nýtingu framleiðsluþátta. Ef þið trúið mér ekki spyrjið bara Vestfirðinga. Skatttekjur umfram útgjöld Á myndinni hér að neðan má sjá samhengi skatttöku af eigendum ökutækja og útgjalda til vegamála frá árinu 2017. Veruleikinn og tölurnar gefa til kynna að stjórnmálamenn hafi staðið frammi fyrir tveimur álitaefnum sem fyrir liggur að þeir hafa ekki ráðið almennilega við, annars vegar forgangsröðun ríkisfjármuna í þágu vegamála og hins vegar að tryggja stöðugleika m.t.t. tekjuöflunar. Ábata einstakra framkvæmda er unnt að draga fram en slíku mati hafa stjórnmálin ekki alltaf fylgt. Fyrir vikið blasir skyndilega við alvarleg innviðskuld og, í huga stjórnmálanna, brött tekjuþörf. Það er ekki ósanngjörn krafa að nægilegu fjármagni sé á hverjum tíma veitt í vegamál. Stjórnvöld þurfa að gæta að sér og huga að áhrifum framkvæmdaþunga á verðlagsþróun en það ætti að vera sjálfsagður hluti fyrirhyggju. Hvert er planið? Ríkisstjórnin hefur kynnt þingmál þar sem lagt er upp með að auka beinar og óbeinar álögur á fyrirtæki og einstaklinga í þágu vega-, umhverfis- og sjávarútvegsmála. Í flestum tilvikum er vísað til orða stefnuyfirlýsingar ríkisstjórnarinnar þar sem því er m.a. lofað að kyrrstaða verði rofin og unnið verði að aukinni verðmætasköpun í atvinnulífi. Þessu ætlar ríkisstjórnin sér m.a. að ná með því að auka fjárfestingu í samgöngum og hefja kraftmiklar framkvæmdir um land allt. Beinum orðum segir „Ríkisstjórnin mun rjúfa kyrrstöðu í jarðgangagerð og vinna á viðhaldsskuld í vegakerfinu.“ Fjármála- og efnahagsráðherra hefur einnig auðnast að koma lykilsetningu fyrir í greinargerð þingsályktunartillögu til fjármálaáætlunar 2025–2029 þar sem kemur fram að innviðaskuld sé farin að hamla verðmætasköpun. Tekjur af veiðigjaldshækkun eiga m.a. að fara í vegagerð um allt land segir á heimasíðu ráðuneytis ráðherrans. Stjórnmálamenn virðast hafi áttað sig á því að samgöngur og vöruflutningar eru mikilvægur hluti virðiskeðju verðmætasköpunar. Getur verið að þeir hafi öðlast skilning á því vörubílstjórar séu ekki að gera það að leik sínum að flytja þungan farm heldur séu þeir í raun virkir þátttakendur í verðmætasköpuninni? Getur verið að þeir hafi áttað sig á því samhengi hlutanna að án samgangna, þ. á m. hagkvæmra vöruflutninga, værum við öll fátækari? Á myndinni hér að neðan ber að líta samanburð framlaga til vegamála samkvæmt þingsályktunartillögu um fjármálaáætlun 2025–2029 og þeirra áforma um skattahækkanir sem hafa verið kynntar undir heitunum kílómetragjald, veiðigjald og viðskiptakerfi ESB með losunarheimildir. Vissulega er þetta aukning framlaga og það er jákvætt. En í hvað á hluti tekjuaukans að fara? Einfaldanir Fyrir stjórnmálin er það ekki sérstaklega góður sölupunktur að flagga skattlagningarviðmiði sem nemur 1,7% af vergri landsframleiðslu. Fæstir skilja merkinguna, niðurstöðuna og hvað þá forsendurnar. Til að mynda er það aldrei rætt að nafnverð landsframleiðslu getur hækkað sökum verðbólgu en árið 2023 óx landsframleiðsla um tæplega 12% að nafnverði en aðeins 5,6% að raunvirði. Á sama tíma hækkuðu skatttekjur af ökutækjum og eldsneyti á um nær 18% milli ára á nafnverði. Af þessum sökum hafa stjórnmálin gripið til einfaldana sem margar fela það í sér að bent er á sökudólga. Fyrri ríkisstjórnir hafa staðið sig illa, rafbílaeigendur og eigendur sparneytinna bíla hafa greitt of lítið, sá sem eitt sinn greiddi lága skatta af kórollunni sinni greiði hlutfallslega háa skatta í dag, vörubílstjórar eru á of þungum bílum og jafnvel að sjávarútvegurinn hafi ekki skilað sínu og þannig tekið þátt í að búa til innviðaskuld. Úr verða markmið á borð við það að fólk og fyrirtæki skuli nú byrja að greiða í samræmi við notkun og þá sérstaklega fyrirtækin. Svo er lofað að taka hart á slíkum hópum með því að gera breytingar á skattkerfum og herða eftirlit. Er til of mikils ætlast að stjórnmálamenn verði hreinskilnir og segi það berum orðum að þeir hyggjast hækka skatta umfram framlög til vegamála? Aðspurð segja stjórnmálin þetta ekki skattahækkanir heldur leiðréttingar, ekki fela í sér landsbyggðarskatta heldur greiðslur inn á innviðaskuldir, ekki grundvallast á óforsjálni stjórnmála heldur viðbrögð við hegðun vörubílstjóra. Undir slíkum skilaboðum getur verið ágætt að líta til orða heimspekingsins Caleb Johnson, í minni eigin þýðingu: Almennt hefur tungutak stjórnmálanna þann tilgang að hafa áhrif á tilfinningu manna fyrir aðstæðum og atburðum þannig að gagnist hagsmunum stjórnmálamanna og flokkum þeirra óháð því hvort hagsmunirnir samræmist hagsmunum tilheyrenda. Tungutakinu er ekki ætlað að stuðla að því að mál verði tekin til íhugunar og skoðunar heldur að leysa stjórnmálin undan slíkum verkefnum. Í verstu tilvikunum er lítill eða engin áhugi á því að samræmi ríki milli orða og veruleika. Merking orða hefur þá vikið fyrir tilætluðum áhrifum; sannleikurinn orðið metnaði undirsettur. Skattar eru skattar þó einhverjir haldi öðru fram. Skattar sem rata út í verðlag og leggjast þannig óbeina byrði á þegnana, m.a. úti á landi, eru líka skattar. Og þegar skattar hækka þá hækka þeir. Alþingi ákveður einhliða að þeir skuli á lagðir og greiðsluskylda skatta er ekki háð einhverskonar samkomulagi eða veittri þjónustu. Það er ekki til neitt sem heitir leiðréttingarregla í skattarétti. Þú tryggir ekki eftir á Þegar stjórnmálin halda því á lofti að skattar skuli nú byrja að renna til vegamála skapast væntingar. Vandi stjórnmálanna kristallast hins vegar í vantrausti sem ríkir gagnvart því loforði sem hefur reglulega verið gefið og er nú endurgefið í tengslum við ýmsar skattahækkanir, þ.e. að tekjur af skattlagningu ökutækja og eldsneytis verði nýttar við uppbyggingu og viðhald samgöngumannvirkja. Eigi einhver sátt að ríkja verður hreinlega til þess að koma að veitt verði trygging fyrir því að tekjurnar renni sannarlega til þess verkefnis að tryggja íbúum landsins betri samgöngur og atvinnurekendum betra færi á að sinna verðmætasköpun. Höfundur: Benedikt S. Benediktsson, framkvæmdastjóri SVÞ – Samtaka verslunar og þjónustu.
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar
Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun