Austurland – þrælanýlenda Íslands Björn Ármann Ólafsson skrifar 22. september 2025 15:00 Um langa tíð hefur það verið þannig að Austurland hefur aflað mun meiri tekna í þjóðarbúið en útgjöld úr sameiginlegum sjóði landsins gera fyrir Austurland og núverandi innviðaráðherra ætlar ekki að draga úr því misrétti, heldur auka. Samkvæmt skýrslu sem Háskólinn á Akureyri birti 2013 þá aflaði Austurland þá 11% meira í ríkissjóð en öll eyðsla ríkisins í fjórðungnum. Við erum að tala um opinbera þjónustu, það er vegagerð, jarðgangnagerð, brúargerð og flugvallarframkvæmdir auk allra framlaga til heilbrigðisþjónustu og annarrar opinberrar þjónustu. Í þeim tekjum sem talað er um í skýrslunni er ekki allt talið upp, svo sem arður af Kárahnjúkavirkjun (hagkvæmustu virkjun Íslands), fiskveiðigjöldum, arður af fiskeldi og varaflugvallargjöldum svo dæmi séu nefnd. Í skýrslu Þórodds Bjarnasonar, prófessors og Jóns Þorvaldar Heiðarssonar, lektors (Efnisorð skýrslunnar eru: Ríkisútgjöld, ríkistekjur, starfsemi ríkisins) er eftirfarandi sagt: “Starfssemi ríkisins á Austurlandi er um 23% minni en mannfjöldi segir til um eða sem nemur rúmlega 159 þúsund krónur á hvern íbúa á ári.” Einnig segir síðar í sömu skýrslu : “Loks er beinn samanburður á tekjum og útgjöldum háður ákveðnum takmörkunum. Þannig eru umtalsverð margfeldisáhrif af útgjöldum ríkisins í Reykjavík. Þar má nefna margvíslega þjónustu einkaaðila við ríkisstofnanir, útgjöld ríkisstarfsmanna, samþjöppun íbúa og fyrirtækja í nálægð við stjórnsýsluna og mikilvæga þjónustu ríkisstofnana. Sjálfstætt Norðausturríki hefði þannig umtalsverðar beinar tekjur sem nú falla til á höfuðborgarsvæðinu. Á hinn bóginn væru útgjöld vegna þjónustu sem íbúar, fyrirtæki og stofnanir í Norðausturkjördæmi sækja nú til Reykjavíkur án sérstaks endurgjalds. Frekari rannsóknir gætu varpað ljósi á útkomu þess reiknisdæmis.” Þetta var fyrir 12 árum síðan og það hefur töluvert hallað á Austurland síðan. Hér á eftir verða nefndir þrír málaflokkar sem eru tákn um afleiðingar þessa. Samgöngulega er Austurland orðin eyja, einbreiðar brýr á hringveginum hvergi fleiri á landinu og brýr yfir stórfljót bera ekki þungaflutninga lengur (Jökulsá á Fjöllum, Jökulsá á Breiðamerkursandi, Jökulsá í Lóni, Lagarfljót við Egilsstaði auk annarra brúa yfir smærri ár). Auk þessa er þjóðvegurinn um fjórðunginn mjög víða ekki í sambandi við símakerfi landsins dauðir punktar sem rýra öryggi á þjóðveginum. Full hönnuð jarðgöng um Fjarðarheiði og full hannaður vegur um Öxi eru ekki sett í útboð þó fullt samkomulag hafi verið um framkvæmdina og rannsóknum og hönnun að fullu lokið, það er jafnvel reynt að telja okkur trú um að kostnaður við verkið sé svo mikill að hann sé þrisvar sinnum hærri en í Noregi, án þess að nefna ástæður sem hafa við vísindaleg rök að styðjast. Þrátt fyrir góðan flugvöll og frábært aðflug að honum hefur fjármagn sem sett hefur verið í samgönguáætlun til áframhaldandi uppbyggingar á Egilsstaðaflugvelli ekki verið notað til að byggja hann upp. En Isavía hefur aftur á móti sett bílastæðagjöld á malarstæðin við flugvöllinn á Egilsstöðum sem kostar þá sem þurfa að geyma bílinn þar allt að 3500 kr á sólarhring, þessir peningar virðast fara í eitthvað allt annað en uppbygginu við Egilsstaðaflugvöll. Loftbrúin var sett á en flugfélagið notaði tækifærið og hirti hana með hækkun flugfargjalda, sem þýðir að þeir sem ekki geta notað loftbrú greiða enn hærra gjald fyrir flugið en þeir gerðu áður. Skyldi Innviðarráðherra finnast þetta réttlátt? Heilbrigðismálin hafa verið á hraðri niðurleið. Lögð hafa verið niður sjúkrahús á Seyðisfirði og Egilsstöðum, sem þýðir að heilbrigðisþjónustan hefur versnað og verið sett út á ónýta þjóðvegi kjördæmisins að stórum hluta og einnig stólað á sjúkraflug sem engin trygging er fyrir vegna ástands Reykjavíkurflugvallar, en mest af sjúkraflugi frá Austurlandi fer til Reykjavíkur, ef á annað borð er hægt að koma sjúklingi á flugvöllinn á Egilsstöðum vegna ófærðar á þjóðvegum innan Austurlands. Aðgengi að Fjórðungssjúkrahúsinu á Neskaupstað ekki gott vegna ófærðar á Fagradal og Fjarðarheiði. Svo er vegurinn með ströndinni ófær vegna ofanflóðahættu og storma og Axarvegur ekki þjónustaður að vetri. Fjölmennasta byggðarlag Austurlands Egilsstaðir þar sem búa 3000 manns þarf að sækja sjúkrahús þjónustu 67km leið, sem mætti stytta með jarðgöngum til Eskifjarðar en það myndi stytta leiðina úr 67km niður í 49km, auk tryggari leiðar vegna veðráttu. Kostnaður við að komast þessar leiðir í heilbrigðisþjónustu hefur margfaldast vegna aukins ferða- og dvalarkostnaðar og lítið tillit tekið til þess af sjúkratryggingum. Raforkumál er stór hluti af því að reka stóriðju og sjávarútveg á Austurlandi. Við framleiðum rúmlega þriðjung allrar raforku Íslands á Austurlandi eða helming allrar raforku Íslands í Norðausturkjördæmi og Kárahnjúkavirkjun sem er hagkvæmasta virkjun Íslands er skilar stærstum hluta af hagnaði Landsvirkjunar. Nú hefur Fjármálaráðherra ákveðið að breyta reglum um Landsvirkjun þannig að hann geti handvalið menn í stjórn sér þóknanlega til að ná hagnaðinum til ríkisins. Lögð er áhersla á að flytja umframorku frá Austurlandi og byggð hefur verið upp til þess 220kv lína norður í land fremur en að byggja upp leiðir til að nýta orkuna á Austurlandi, að vísu er loksins að ljúka uppsetningu spenna sem eiga að tryggja loðnubræðslum á Neskaupstað, Eskifirði og Fáskrúðsfirði næga orku. Flutningslínur á Austurlandi eru nógu öflugar til að flytja orku á þessa staði. Auk þessa eru bræðslur á Vopnafirði og Þórshöfn sem þurfa einnig öflugar raflínur og vistvæna orku, þar þarf að byggja upp öflugt flutningskerfi. Svo má nefna að orka er dýrari á landsbyggðunum og auk þess dregnar línur utan um þéttbýli á landsbyggðinni og rafmagn selt ennþá dýrara til þeirra sem búa utan við þá línu, sem er undarlegt þar sem venja er t.d. í Svíþjóð að orka er ódýrari þar sem hún er framleidd og þá dýrari á svæðum sem fá orkuna flutta til sín langt að eins og t.d í Stokkhólmi. Þetta er kerfi sem ætti að eiga vel við á Íslandi til að efla byggðir út um land. Ég held að það sé mál að linni, kannski kominn tími til að lýsa yfir sjálfstæði Austurlands. Höfundur er 4. maður á lista Miðflokksins í Múlaþingi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Múlaþing Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Refsa fyrst, spyrja svo? Jakob Frímann Magnússon Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson Skoðun Skoðun Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Sjá meira
Um langa tíð hefur það verið þannig að Austurland hefur aflað mun meiri tekna í þjóðarbúið en útgjöld úr sameiginlegum sjóði landsins gera fyrir Austurland og núverandi innviðaráðherra ætlar ekki að draga úr því misrétti, heldur auka. Samkvæmt skýrslu sem Háskólinn á Akureyri birti 2013 þá aflaði Austurland þá 11% meira í ríkissjóð en öll eyðsla ríkisins í fjórðungnum. Við erum að tala um opinbera þjónustu, það er vegagerð, jarðgangnagerð, brúargerð og flugvallarframkvæmdir auk allra framlaga til heilbrigðisþjónustu og annarrar opinberrar þjónustu. Í þeim tekjum sem talað er um í skýrslunni er ekki allt talið upp, svo sem arður af Kárahnjúkavirkjun (hagkvæmustu virkjun Íslands), fiskveiðigjöldum, arður af fiskeldi og varaflugvallargjöldum svo dæmi séu nefnd. Í skýrslu Þórodds Bjarnasonar, prófessors og Jóns Þorvaldar Heiðarssonar, lektors (Efnisorð skýrslunnar eru: Ríkisútgjöld, ríkistekjur, starfsemi ríkisins) er eftirfarandi sagt: “Starfssemi ríkisins á Austurlandi er um 23% minni en mannfjöldi segir til um eða sem nemur rúmlega 159 þúsund krónur á hvern íbúa á ári.” Einnig segir síðar í sömu skýrslu : “Loks er beinn samanburður á tekjum og útgjöldum háður ákveðnum takmörkunum. Þannig eru umtalsverð margfeldisáhrif af útgjöldum ríkisins í Reykjavík. Þar má nefna margvíslega þjónustu einkaaðila við ríkisstofnanir, útgjöld ríkisstarfsmanna, samþjöppun íbúa og fyrirtækja í nálægð við stjórnsýsluna og mikilvæga þjónustu ríkisstofnana. Sjálfstætt Norðausturríki hefði þannig umtalsverðar beinar tekjur sem nú falla til á höfuðborgarsvæðinu. Á hinn bóginn væru útgjöld vegna þjónustu sem íbúar, fyrirtæki og stofnanir í Norðausturkjördæmi sækja nú til Reykjavíkur án sérstaks endurgjalds. Frekari rannsóknir gætu varpað ljósi á útkomu þess reiknisdæmis.” Þetta var fyrir 12 árum síðan og það hefur töluvert hallað á Austurland síðan. Hér á eftir verða nefndir þrír málaflokkar sem eru tákn um afleiðingar þessa. Samgöngulega er Austurland orðin eyja, einbreiðar brýr á hringveginum hvergi fleiri á landinu og brýr yfir stórfljót bera ekki þungaflutninga lengur (Jökulsá á Fjöllum, Jökulsá á Breiðamerkursandi, Jökulsá í Lóni, Lagarfljót við Egilsstaði auk annarra brúa yfir smærri ár). Auk þessa er þjóðvegurinn um fjórðunginn mjög víða ekki í sambandi við símakerfi landsins dauðir punktar sem rýra öryggi á þjóðveginum. Full hönnuð jarðgöng um Fjarðarheiði og full hannaður vegur um Öxi eru ekki sett í útboð þó fullt samkomulag hafi verið um framkvæmdina og rannsóknum og hönnun að fullu lokið, það er jafnvel reynt að telja okkur trú um að kostnaður við verkið sé svo mikill að hann sé þrisvar sinnum hærri en í Noregi, án þess að nefna ástæður sem hafa við vísindaleg rök að styðjast. Þrátt fyrir góðan flugvöll og frábært aðflug að honum hefur fjármagn sem sett hefur verið í samgönguáætlun til áframhaldandi uppbyggingar á Egilsstaðaflugvelli ekki verið notað til að byggja hann upp. En Isavía hefur aftur á móti sett bílastæðagjöld á malarstæðin við flugvöllinn á Egilsstöðum sem kostar þá sem þurfa að geyma bílinn þar allt að 3500 kr á sólarhring, þessir peningar virðast fara í eitthvað allt annað en uppbygginu við Egilsstaðaflugvöll. Loftbrúin var sett á en flugfélagið notaði tækifærið og hirti hana með hækkun flugfargjalda, sem þýðir að þeir sem ekki geta notað loftbrú greiða enn hærra gjald fyrir flugið en þeir gerðu áður. Skyldi Innviðarráðherra finnast þetta réttlátt? Heilbrigðismálin hafa verið á hraðri niðurleið. Lögð hafa verið niður sjúkrahús á Seyðisfirði og Egilsstöðum, sem þýðir að heilbrigðisþjónustan hefur versnað og verið sett út á ónýta þjóðvegi kjördæmisins að stórum hluta og einnig stólað á sjúkraflug sem engin trygging er fyrir vegna ástands Reykjavíkurflugvallar, en mest af sjúkraflugi frá Austurlandi fer til Reykjavíkur, ef á annað borð er hægt að koma sjúklingi á flugvöllinn á Egilsstöðum vegna ófærðar á þjóðvegum innan Austurlands. Aðgengi að Fjórðungssjúkrahúsinu á Neskaupstað ekki gott vegna ófærðar á Fagradal og Fjarðarheiði. Svo er vegurinn með ströndinni ófær vegna ofanflóðahættu og storma og Axarvegur ekki þjónustaður að vetri. Fjölmennasta byggðarlag Austurlands Egilsstaðir þar sem búa 3000 manns þarf að sækja sjúkrahús þjónustu 67km leið, sem mætti stytta með jarðgöngum til Eskifjarðar en það myndi stytta leiðina úr 67km niður í 49km, auk tryggari leiðar vegna veðráttu. Kostnaður við að komast þessar leiðir í heilbrigðisþjónustu hefur margfaldast vegna aukins ferða- og dvalarkostnaðar og lítið tillit tekið til þess af sjúkratryggingum. Raforkumál er stór hluti af því að reka stóriðju og sjávarútveg á Austurlandi. Við framleiðum rúmlega þriðjung allrar raforku Íslands á Austurlandi eða helming allrar raforku Íslands í Norðausturkjördæmi og Kárahnjúkavirkjun sem er hagkvæmasta virkjun Íslands er skilar stærstum hluta af hagnaði Landsvirkjunar. Nú hefur Fjármálaráðherra ákveðið að breyta reglum um Landsvirkjun þannig að hann geti handvalið menn í stjórn sér þóknanlega til að ná hagnaðinum til ríkisins. Lögð er áhersla á að flytja umframorku frá Austurlandi og byggð hefur verið upp til þess 220kv lína norður í land fremur en að byggja upp leiðir til að nýta orkuna á Austurlandi, að vísu er loksins að ljúka uppsetningu spenna sem eiga að tryggja loðnubræðslum á Neskaupstað, Eskifirði og Fáskrúðsfirði næga orku. Flutningslínur á Austurlandi eru nógu öflugar til að flytja orku á þessa staði. Auk þessa eru bræðslur á Vopnafirði og Þórshöfn sem þurfa einnig öflugar raflínur og vistvæna orku, þar þarf að byggja upp öflugt flutningskerfi. Svo má nefna að orka er dýrari á landsbyggðunum og auk þess dregnar línur utan um þéttbýli á landsbyggðinni og rafmagn selt ennþá dýrara til þeirra sem búa utan við þá línu, sem er undarlegt þar sem venja er t.d. í Svíþjóð að orka er ódýrari þar sem hún er framleidd og þá dýrari á svæðum sem fá orkuna flutta til sín langt að eins og t.d í Stokkhólmi. Þetta er kerfi sem ætti að eiga vel við á Íslandi til að efla byggðir út um land. Ég held að það sé mál að linni, kannski kominn tími til að lýsa yfir sjálfstæði Austurlands. Höfundur er 4. maður á lista Miðflokksins í Múlaþingi.
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar
Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun