Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson og Bergur Elías Ágústsson skrifa 10. október 2025 15:01 Eldsnemma á sólríkum morgni leggur skip að höfn á Húsavík. Þetta er ekki risaskip. Þetta skip er passlegt fyrir lítinn bæ eins og okkar. Um borð er 250 farþegar sem taka daginn snemma. Það er margt að sjá og skoða. Einhver rölta í Hvalasafnið, önnur í verslunina Ísfell. Sum byrja daginn í Sjóböðunum og einhver fara á RIB bát með Gentle Giants til að komast í návígi við hina stórkostlegu hvali Skjálfandaflóa. Flest koma þau við í handverkshúsinu Kaðlín áður en dagurinn er liðinn, því þau vilja koma heim með handverk sem hin mannlega hönd hefur ofið og segir í fínum þráðum sínum margra kynslóða sögu svæðisins. Hver gestur hefur í lok dags lagt um 28 þúsund krónur inn í hagkerfi Húsavíkur, samkvæmt efnahagsgreiningu Rannsóknamiðstöðvar ferðamála. Það munar um minna. Hringferðir skemmtiferðaskipa eru ein af burðarstoðum ferðaþjónustu um allt land. Þessar komur styrkja innviði sem nýtast svo öðru ferðafólki, en ekki síður því fólki sem byggir strandlengju Íslands. Skipakomur efla alla byggð. Gestir skipanna greiða sig inn í náttúruböð, fara í verslanir og handverksbrugghús. Þau nota apótek og pósthús. Þau fara í söfn. Gestirnir eru í sinni eigin landkönnun að leita að sögu til að segja sínu fólki þegar þau koma aftur heim, og sögurnar finna þau í þorpum og bæjum og í fólkinu sem tekur á móti þeim. Þessir gestir ætluðu aldrei að fljúga til Íslands. Þau höfðu ekki skoðað hótel og bílaleigubíl en svo ákveðið að fara í siglingu. Nei - þau höfðu fyrir löngu valið sitt skipafélag, og þau bókuðu Íslandsferðina líklega um borð í öðru skipi sama félags fyrir 2 árum síðan. Þetta er þeirra ferðamáti, þeirra lífsstíll. Svona virkar þessi hluti ferðaþjónustunnar. Gestir skipanna skilja mikið eftir sig í staðbundnum hagkerfum. Fyrir hafnarsjóði og sveitarfélög skipta tekjur af þessum skipum miklu máli. Þessir gestir setja lítið álag á viðkvæmt vegakerfi landsins, enda ferðast þau oftast saman í hóp á rútu í stað þeirra 20-30 bíla sem þyrfti til að keyra sama fjölda að Dettifossi, í Ásbyrgi, eða að Mývatni. Þetta er ákveðin tegund ferðaþjónustu sem er okkur mikilvæg og skilur mikið eftir. Undir lok síðasta árs setti þáverandi ríkisstjórn í gang stórfelldar skattkerfisbreytingar sem ógna þessari verðmætu stoð ferðaþjónustunnar. Ferðaþjónusta á að leggja vel til samfélagsins - um það er ekki deilt - en breytingar sem gerðar eru á skattkerfum þarf að útfærðar með fyrirsjáanleika og vega þarf alla þætti. Róttækar skattahækkanir án fyrirvara hafa áður haft alvarlegar afleiðingar í löndum sem við berum okkur saman við. Í Alaska var ráðist í stórfelldar hækkanir á gjöldum á skemmtiferðaskip. Niðurstaðan varð áfall: skipafélög fluttu skip sín annað og tekjur hrundu. Þetta sama ástand er nú að verða hér. Það tók 10 ár að vinna markaðinn til baka og tekjuaukinn sem átti að ná skilaði sér aldrei í kassann og sama verður upp á teningum á Íslandi. Markaðinn þurfti Alaska að vinna til baka með ærnum tilkostnaði og sú verður einnig raunin hér. Þetta er heimatilbúið vandamál ofan í önnur áföll sem nú dynja yfir ferðaþjónustuna. Á Húsavík og Raufarhöfn höfum við undanfarið unnið markvisst starf í að sækja viðskipti frá skipafélögum sem hafa raunhæfa umhverfisstefnu sem þau fylgja eftir. Við höfum horft til skipafélaga sem vilja skipta beint við staðbundna þjónustuaðila. Við erum að sækjast eftir viðskiptum við félög sem deila okkar sýn á samfélagið. Við hafnir okkar starfar fólk með mikla reynslu og þekkingu sem tekur á móti skipunum af fagmennsku og með bros á vör. Mikið er lagt í öryggismál, miðlun upplýsinga og vandaða upplifun gesta. Fyrirsjáanleiki í gjaldtöku og skattlagningu er lykilatriði þess að við byggjum þessa grein upp. Fyrri ríkisstjórn setti sitt skip á fulla ferð frá Íslandi, og með algjöru skilningsleysi á greininni kom sú stjórn okkur langt út á ballarhaf. Ef við viljum halda áfram að njóta þeirra verðmæta sem skemmtiferðaskip færa landsbyggðunum, verðum við að tryggja skynsamlega og sanngjarna skattheimtu. Við skorum á núverandi ríkisstjórn að koma þessum málum aftur í örugga höfn. Örlygur Hnefill Örlygsson, markaðsstjóri Hafna Norðurþings Bergur Elías Ágústsson, rekstrarstjóri Hafna Norðurþings Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Norðurþing Skemmtiferðaskip á Íslandi Hafnarmál Mest lesið Kemur maður í manns stað? Steinunn Þórðardóttir Skoðun Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun Hvað er að vera vók? Eva Hauksdóttir Skoðun Þolinmæði Hafnfirðinga er á þrotum! Kristín Thoroddsen Skoðun Hjólhýsabyggð á heima í borginni Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun Þeir vita sem nota Jón Pétur Zimsen Skoðun Hvar eru sérkennararnir í nýjum lögum um inngildandi menntun? Sædís Ósk Harðardóttir Skoðun Halldór 22.11.2025 Samúel Karl Ólason Halldór R-BUGL: Ábyrgðin er okkar allra Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Gleymdu ekki þínum minnsta bróður. Sigurður Fossdal Skoðun Skoðun Skoðun Kemur maður í manns stað? Steinunn Þórðardóttir skrifar Skoðun R-BUGL: Ábyrgðin er okkar allra Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Gleymdu ekki þínum minnsta bróður. Sigurður Fossdal skrifar Skoðun Íslensk tunga þarf meiri stuðning Ármann Jakobsson,Eva María Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sérkennararnir í nýjum lögum um inngildandi menntun? Sædís Ósk Harðardóttir skrifar Skoðun Hjálpum spilafíklum Þorleifur Hallbjörn Ingólfsson skrifar Skoðun Hvað er að vera vók? Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar Skoðun Hvað kennir hugrekki okkur? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Þeir vita sem nota Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hjólhýsabyggð á heima í borginni Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Mannréttindi eða plakat á vegg? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Friðartillögur“ Bandaríkjamanna eru svik við Úkraínu Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Styrkur Íslands liggur í grænni orku Sverrir Falur Björnsson skrifar Skoðun Eftir hverju er verið að bíða? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fjölmenningarborgin Reykjavík - með stóru Effi Sabine Leskopf skrifar Skoðun Á öllum tímum í sögunni hafa verið til Pönkarar Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Hlutverk hverfa í borgarstefnu Óskar Dýrmundur Ólafsson skrifar Skoðun Gæludýraákvæðin eru gallagripur Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Glæpamenn í glerhúsi Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Það kostar að menga, þú sparar á að menga minna Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Þolinmæði Hafnfirðinga er á þrotum! Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hægagangur í samskiptum við bæjaryfirvöld Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Dagur mannréttinda (sumra) barna Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Sterk ferðaþjónusta skapar sterkara samfélag Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvað finnst Grindvíkingum? Jóhanna Lilja Birgisdóttir,Guðrún Pétursdóttir,Ingibjörg Lilja Ómarsdóttir skrifar Skoðun Alvöru tækifæri í gervigreind Halldór Kári Sigurðarson skrifar Skoðun Erum við í ofbeldissambandi við ESB? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun „Við lofum að gera þetta ekki aftur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Það ber allt að sama brunni. – Mín kenning. Björn Ólafsson skrifar Sjá meira
Eldsnemma á sólríkum morgni leggur skip að höfn á Húsavík. Þetta er ekki risaskip. Þetta skip er passlegt fyrir lítinn bæ eins og okkar. Um borð er 250 farþegar sem taka daginn snemma. Það er margt að sjá og skoða. Einhver rölta í Hvalasafnið, önnur í verslunina Ísfell. Sum byrja daginn í Sjóböðunum og einhver fara á RIB bát með Gentle Giants til að komast í návígi við hina stórkostlegu hvali Skjálfandaflóa. Flest koma þau við í handverkshúsinu Kaðlín áður en dagurinn er liðinn, því þau vilja koma heim með handverk sem hin mannlega hönd hefur ofið og segir í fínum þráðum sínum margra kynslóða sögu svæðisins. Hver gestur hefur í lok dags lagt um 28 þúsund krónur inn í hagkerfi Húsavíkur, samkvæmt efnahagsgreiningu Rannsóknamiðstöðvar ferðamála. Það munar um minna. Hringferðir skemmtiferðaskipa eru ein af burðarstoðum ferðaþjónustu um allt land. Þessar komur styrkja innviði sem nýtast svo öðru ferðafólki, en ekki síður því fólki sem byggir strandlengju Íslands. Skipakomur efla alla byggð. Gestir skipanna greiða sig inn í náttúruböð, fara í verslanir og handverksbrugghús. Þau nota apótek og pósthús. Þau fara í söfn. Gestirnir eru í sinni eigin landkönnun að leita að sögu til að segja sínu fólki þegar þau koma aftur heim, og sögurnar finna þau í þorpum og bæjum og í fólkinu sem tekur á móti þeim. Þessir gestir ætluðu aldrei að fljúga til Íslands. Þau höfðu ekki skoðað hótel og bílaleigubíl en svo ákveðið að fara í siglingu. Nei - þau höfðu fyrir löngu valið sitt skipafélag, og þau bókuðu Íslandsferðina líklega um borð í öðru skipi sama félags fyrir 2 árum síðan. Þetta er þeirra ferðamáti, þeirra lífsstíll. Svona virkar þessi hluti ferðaþjónustunnar. Gestir skipanna skilja mikið eftir sig í staðbundnum hagkerfum. Fyrir hafnarsjóði og sveitarfélög skipta tekjur af þessum skipum miklu máli. Þessir gestir setja lítið álag á viðkvæmt vegakerfi landsins, enda ferðast þau oftast saman í hóp á rútu í stað þeirra 20-30 bíla sem þyrfti til að keyra sama fjölda að Dettifossi, í Ásbyrgi, eða að Mývatni. Þetta er ákveðin tegund ferðaþjónustu sem er okkur mikilvæg og skilur mikið eftir. Undir lok síðasta árs setti þáverandi ríkisstjórn í gang stórfelldar skattkerfisbreytingar sem ógna þessari verðmætu stoð ferðaþjónustunnar. Ferðaþjónusta á að leggja vel til samfélagsins - um það er ekki deilt - en breytingar sem gerðar eru á skattkerfum þarf að útfærðar með fyrirsjáanleika og vega þarf alla þætti. Róttækar skattahækkanir án fyrirvara hafa áður haft alvarlegar afleiðingar í löndum sem við berum okkur saman við. Í Alaska var ráðist í stórfelldar hækkanir á gjöldum á skemmtiferðaskip. Niðurstaðan varð áfall: skipafélög fluttu skip sín annað og tekjur hrundu. Þetta sama ástand er nú að verða hér. Það tók 10 ár að vinna markaðinn til baka og tekjuaukinn sem átti að ná skilaði sér aldrei í kassann og sama verður upp á teningum á Íslandi. Markaðinn þurfti Alaska að vinna til baka með ærnum tilkostnaði og sú verður einnig raunin hér. Þetta er heimatilbúið vandamál ofan í önnur áföll sem nú dynja yfir ferðaþjónustuna. Á Húsavík og Raufarhöfn höfum við undanfarið unnið markvisst starf í að sækja viðskipti frá skipafélögum sem hafa raunhæfa umhverfisstefnu sem þau fylgja eftir. Við höfum horft til skipafélaga sem vilja skipta beint við staðbundna þjónustuaðila. Við erum að sækjast eftir viðskiptum við félög sem deila okkar sýn á samfélagið. Við hafnir okkar starfar fólk með mikla reynslu og þekkingu sem tekur á móti skipunum af fagmennsku og með bros á vör. Mikið er lagt í öryggismál, miðlun upplýsinga og vandaða upplifun gesta. Fyrirsjáanleiki í gjaldtöku og skattlagningu er lykilatriði þess að við byggjum þessa grein upp. Fyrri ríkisstjórn setti sitt skip á fulla ferð frá Íslandi, og með algjöru skilningsleysi á greininni kom sú stjórn okkur langt út á ballarhaf. Ef við viljum halda áfram að njóta þeirra verðmæta sem skemmtiferðaskip færa landsbyggðunum, verðum við að tryggja skynsamlega og sanngjarna skattheimtu. Við skorum á núverandi ríkisstjórn að koma þessum málum aftur í örugga höfn. Örlygur Hnefill Örlygsson, markaðsstjóri Hafna Norðurþings Bergur Elías Ágústsson, rekstrarstjóri Hafna Norðurþings
Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun
Skoðun Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar
Skoðun Hvað finnst Grindvíkingum? Jóhanna Lilja Birgisdóttir,Guðrún Pétursdóttir,Ingibjörg Lilja Ómarsdóttir skrifar
Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun