Margrét Löf dæmd í 16 ára fangelsi

Dómur þess efnis var kveðinn upp fyrir luktum dyrum í Héraðsdómi Reykjaness á milli klukkan 15:30. Þinghald í málinu fór fram fyrir luktum dyrum að beiðni verjanda Margrétar Höllu og réttargæslumanns móður hennar. Hin almenna regla í dómsmálum er sú að þau skulu háð í heyranda hljóði. Dómari í Súlunesmálinu virðist af tillitsemi við ákærðu og móður hennar hafa ákveðið að hafa þinghaldið lokað. 

Rétt tæplega fjórar vikur eru frá því að aðalmeðferð í málinu lauk en héraðsdómarar hafa fjórar vikur til þess að kveða upp dóma. 

Krafðist refsingar umfram sextán ára almennt hámark

Aðalmeðferðinni lauk með málflutningi Karls Inga Vilbergssonar saksóknara og Sigurðar G. Guðjónssonar, verjanda Margrétar Höllu.

Saksóknari gerir almennt kröfu um refsingu í málflutningi sínum. Samkvæmt heimildum Vísis vísaði saksóknari til 79. greinar almennra hegningarlaga sem heimila aukna refsingu við broti. Samkvæmt 34. grein laganna má hvorki dæma fólk í fangelsi í skemri tíma en 30 daga né lengri en 16 ár en einnig er möguleiki á ævilöngu fangelsi. Tvisvar hefur verið dæmt í ævilangt fangelsi á neðra dómstigi á Íslandi en þeim dómum var snúið við í Hæstarétti.

Í rökstuðningi sínum vísaði Karl Ingi meðal annars til þess að Margrét Halla hefði gerst sek um manndráp, tilraun til manndráps en líka til þess mikla ofbeldis gagnvart öldruðum foreldrum hennar í lengri tíma. Þá kemur almennt til refsiþyngingar í sakamálum þegar um náið samband er að ræða, sem á svo sannarlega við í þessu tilfelli.

Karl Ingi sagði í stuttu samtali við fjölmiðla fyrir utan dómsal að segja mætti að dómurinn hafi verið í samræmi við kröfur ákæruvaldsins.

Las upp yfirlýsingu

Heimildir Vísis herma sömuleiðis að Margrét Halla hafi engum spurningum svarað við aðalmeðferð málsins og þess í stað lesið upp yfirlýsingu. Móðir hennar hafi ekki heldur svarað spurningum sækjanda og verjanda.

Samkvæmt lögum um meðferð sakamála hefur sakborningur heimild til þess að neita að svara spurningum, hvort sem það eru spurningar sækjanda, verjanda, réttargæslumanns brotaþola eða dómara. Sömu heimild hefur vitni sem er nátengdur ættingi sakbornings. Því gátu bæði Margrét Halla og móðir hennar skorast undan að svara spurningum.