Á Hannesar- eða Halldórsvaktinni 29. október 2004 00:01 Heill og sæll, Egill. Ég var dálítið undrandi á grein þinni á Vísi núna í vikunni. Mér finnst þú til dæmis gera meira úr þeim sem þú segir að séu á “hannesarvaktinni” en rétt er. Sjálfur hef ég aldrei sagt orð um eða við HHG fyrr en ég fékk það leiða verkefni að skrifa ritdóm um Halldór. Þegar það rann upp fyrir mér ljós hvað maðurinn hafði gert í þessu verki sínu stóð ég frammi fyrir samviskuspurningu; átti ég að segja frá verkinu eins og það er, eða átti ég að humma það einhvern veginn fram af mér? Ég veit ekki hvort þér finnst heiðarlegra, en það var ekki auðveld ákvörðun. Niðurstöðu mína geturðu lesið á vef RÚV. Ég átti ekki von á þeim hamagangi sem í kjölfarið fylgdi og kærði mig ekkert um hann; þú getur spurt kollega þína á sjónvarpi, útvarpi og blöðum hvort ég hafi ekki beðist undan viðtölum, en það var stíft leitað eftir þeim. Ég skrifaði síðan eina grein í Moggann eftir að HHG birti hrein ósannindi í greinargerð sinni og henni til staðfestingar birti ég tvo dálka úr Innansveitarkroniku og bók HHG í Lesbókinni. Ég lenti síðan í smávegis orðaskaki við Gísla Gunnarsson á Kistunni og HHG blandaði sér í það og reyndi aftur að skrökva upp einhverri samsæriskenningu. Eftir það hef ég ekkert sagt um þetta mál fyrr en á mánudag sl. Ég býst við að þú hafir ekki skrifað mikið minna um þetta en ég. Við getum líka skoðað hina alræmdu Helgu Kress. Mér vitanlega skrifaði hún eina grein í Lesbók Moggans og síðan hefur birst ein grein í tímaritinu Sögu. Vissulega vann hún upp samanburðarskýrslu um vinnubrögð Hannesar, en hún hefur ekki verið birt opinberlega þótt fjölsk. HKL hafi sent hana fjölmiðlum. Skoðum síðan manninn á halldórsvaktinni. Hann birti eins og ég sagði frá grein árið 1986 um haugalygar nóbelshöfundarins. Síðan fátt uns hann vaknar eins og af blundi við útkomu Höfundar Íslands; því það var grein HHG (Mbl. 16. des. 2001) en ekki póstmódernu andvarpararnir í Víðsjá sem settu allan þann gauragang af stað. Það er svona grein sem þykist vera um eitt, bók Hallgríms Helgasonar, en er aðeins um annað, vonda kommann HKL. Önnur grein, Kiljan á öld öfganna (Mbl. 20.1. 2002) fylgdi í kjölfarið og HHG flutti síðan fyrirlesturinn Myrkur heimsins á Laxnessþingi (21. apr. 2002) með mynd af fjöldagröf eins og frægt varð; það hefur reyndar ekki enn sannast á HKL að hann hafi tekið þátt í fjöldamorðunum í Katyn-skógi, jafnvel þótt hann hafi verið kommi. Hann ákvað síðan tveim dögum síðar, “þegar Halldór Kiljan Laxness hefði orðið aldar gamall” (Halldór bls. 619), að skrifa ævisögu Laxness og við þekkjum eftirleikinn auðvitað; bréfamálið alræmda, en tíminn var samt of knappur fyrir 600 síður og hann greip til ráða sem eru bæði ólögleg og siðlaus. Þetta er aðalatriðið í gagnrýni minni og hefur alltaf verið. Mér þætti einmitt gott að vita skoðun þína á því hvort þú teljir það í lagi að taka lögverndaðar eignir annarra manna og gera að sínum; hvort þú teljir það í lagi að hin lögverndaði sæmdarréttur höfundarréttarhafa, sem bannar breytingar á texta þeirra, sé hreinlega brotinn með slíkum hætti sem augljóst er í bókinni Halldór? HHG hefur oft talið sig vera fórnarlamb ritskoðara (þetta mátti sjá á vefsíðu hans áður sem hann hefur nú ritskoðað sjálfur) og verður samt að segjast að hann er sá maður ritskoðaður sem mér hefur sýnst birta meira en nokkur annar. Lítum á nokkur dæmi. Eftir gagnrýnina sem fram kom á Halldór birti hann svokallaða greinargerð sína á blaðamannafundi (8.1. 2004). Þessi greinargerð var birt í heild í opnu í Mogganum daginn eftir og á vef hans. Það voru snögg viðbrögð miðað við þau sem Mogginn sýndi þegar gagnrýnin kom fram frá mér og Páli Baldvini á Stöð 2 fyrir jól (22.12. 2003), en þá þagði blaðið þunnu hljóði uns greinin hennar Helgu Kress birtist (27. 12. 2003). Blaðið hafði að vísu birt heilt Reykjavíkurbréf sunnudaginn áður en við birtum gagnrýnina (sem var án nokkurs samráðs þótt HHG haldi öðru fram) þar sem sagt var efnislega að ekki mætti dæma bók HHG út frá pólitískum forsendum. Vísast hefur ritstjórn blaðsins trúað þá að það væri bara pólitísk gagnrýni í vændum og ekki vitað að um hreint afbrot var að ræða. Ég geri ráð fyrir að hún hafi þá vitað af væntanlegri grein Helgu Kress. Hannes fékk á sig vissulega haug af andróðri upp úr þessu, kannski uppsafnaðan og stundum ósanngjarnan, en hann lét aldrei á sér standa að toppa það með dylgjum og ósannindum. Síðan át fjöldi manna upp eftir honum greinargerðina í mörgum miðlum og voru frjálshyggjudrengir, lagaprófessor, aðstoðarmenn, þingmaður og ráðherra þar á meðal. Hannesarvaktin var vel virk á þeim tíma, en það var önnur vakt en þú hefur verið að tala um. Og reyndar er það HHG sjálfur sem hefur síðan staðið á blessaðri hannesarvaktinni eða öllu heldur helguvaktinni (auk halldórsvaktarinnar) með því að skrifa dylgjur um Helgu Kress í hverri greininni á fætur annarri; hann hefur verið sískrifandi um þetta, maðurinn ritskoðaði, og ekki hefur hann þurft að bíða eftir birtingu. Síðan virðist vera sem að hann sé að missa af lestinni með annað bindið sitt af ævisögunni, kannski af því að hann þarf að skrifa meira sjálfur núna, og hann veit að “keppinauturinn”, Halldór Guðmundsson, er að klára sitt verk. Þá reynir hann að “skúbba” með tveimur “ekki fréttum” um Halldór Laxness: að sænska akademían hafi ekki verið sammála frá upphafi um verðlaunaveitinguna og að Atómstöðin styðjist við tékkneska skáldsögu; til að krydda þetta bætir hann svo við að tilteknar sögupersónur Atómstöðvarinnar séu byggðar á Ólafi Thors og fleirum. Vissulega er það umræðupunktur að sumir í akademíunni sænsku hafi verið á móti því að veita Laxness verðlaunin, en er það slík stórfrétt að birta þurfi heila opnugrein í miðju Moggans? Flestum öðrum hefði verið vísað á Lesbókina, held ég. Við þetta er aðeins greinunum um Höfund Íslands og Kiljan á öld öfganna saman að jafna og voru þær um hluti sem ræddir höfðu verið áður, þar á meðal af Laxness sjálfum. HHG var ekki búinn í þessari viku og hélt síðan á Félagsvísindaþing, ekki Hugvísindaþing eins og þig minnti, sem er eðlilegt því það var haldið sömu helgi í Háskólanum. Fjórar af stærstu deildum Háskólans voru þannig með þing þessa helgi og voru á annað hundrað fræðimenn að halda erindi í málstofum sem margar voru mjög athyglisverðar. Þú hefur kannski ekki tekið eftir því, en hvorki ég né Helga Kress vorum með erindi á hannesarvaktinni. Hins vegar var HHG með Atómstöðvarerindi sitt í málstofu félagsvísindamanna sem bar hið fyndna nafn Kjörþokki og málefni. Bókmenntafræðerindið var a.m.k. málefnalega út úr kú á þessum stað, þó ekki væri annað. Það kom hins vegar í öllum fjölmiðlum aðeins ein frétt af þessum þingum báðum, ásamt með viðtölum við HHG, að Halldór Laxness hefði stuðst við tékkneska sögu við samningu Atómstöðvarinnar. Flestir hafa nú séð í gegnum ámáttlegar tilraunir HHG að gera verknað sinn jafngildan því sem HKL gerði í sögum sínum, en ég sé ekki betur en að þú trúir honum. Það er mikill munur á því sem HKL og HHG gerðu og einnig á því hvort um er að ræða listræna úrvinnslu fyrirmynda eða hreina textatöku til endursölu. Fyrirmyndir nota allir, en menn skrifa sinn eigin texta fyrir því. Mér finnst einnig að fleiri mættu velta fyrir sér hvaða hvatir liggja að baki gríðarlegum áhuga HHG á Halldóri Laxness, sem einkum virðist eiga rætur sínar að rekja til útkomu Höfundar Íslands. Trúir þú því virkilega að það sé fræðilegur áhugi? Það er ekkert að því að ræða kommúnisma HKL og fylgispekt hans við Stalín á fjórða áratugnum og ég minnist þess t.d. að Pétur Gunnarsson rithöfundur flutti um það mjög öflugt erindi í RÚV fyrir mörgum árum (sennilega 1992). En það erindi var gert af fræðilegum hvötum en ekki pólitískum og fyrir fræðimenn er það grundvallarmunur. Það gildir auðvitað einu hverjar hvatir manna eru fyrir skrifum sínum þegar þeir vilja tjá skoðanir sínar, en þeir eiga þá að birta þær sem slíkar, en ekki undir einhverju öðru yfirskini fræðimennsku og stórasannleiks. Með bestu kveðju, Gauti Kristmannsson Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Silfur Egils Silfur-Bréf Gauti Kristmannsson Mest lesið Ráðherrann Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Það er allt í lagi að vera þú sjálfur - Opið bréf til Snorra Mássonar Kári Stefánsson Skoðun Hugsjónir ójafnaðarmanns - svar við bréfi Kára Snorri Másson Skoðun Viðreisn er Samfylkingin Júlíus Viggó Ólafsson Skoðun „Ég hefði nú ekkert á móti því að taka aðeins í tæjuna“ Eva Pandora Baldursdóttir Skoðun Samfylkingin hafnar einkavæðingu í skólakerfinu Arnór Heiðar Benónýsson,Anna María Jónsdóttir Skoðun Mun forseti Íslands fremja landráð? Ástþór Magnússon Skoðun Heimskasta þjóð í heimi. Sverrir Björnsson Skoðun Er skynsemi Sigmundar Davíðs o.fl. skynsamleg? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Sjálfskaparvíti Samfylkingar og Viðreisnar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Fjárfestum í vellíðan – því hver króna skilar sér margfalt til baka Theodór Ingi Ólafsson skrifar Skoðun Úr öskunni í eldinn á laugardaginn? Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Skuggaspil valdsins Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Viltu að barnabörnin þín verði fátækir leiguliðar? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Nýtt upphaf – í þjónustu við þjóðina Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á hvert annað og breytum þessu Aðalsteinn Leifsson skrifar Skoðun Kæru landsmenn – þetta er ekki lengur boðlegt Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun XL niðurskurður – hugsum stórt! Arnar Þór Jónsson,Kári Allansson skrifar Skoðun Blórabögglar og gylliboð frá vinstri Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Hvað kjósa foreldrar ósýnilegra barna? Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Heimskasta þjóð í heimi? Sverrir Björnsson skrifar Skoðun Jöfnum leikinn á laugardaginn Björgvin G. Sigurðsson skrifar Skoðun ADHD, fjórir stafir og hvað svo? Jóna Kristín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skattagleði á kostnað ferðaþjónustunnar Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Börnin heim Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Mun forseti Íslands fremja landráð? Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Ég býð mig fram fyrir framtíðarkynslóðir Finnur Ricart Andrason skrifar Skoðun Rödd mannréttinda, jöfnuðar og jafnréttis þarf að hljóma á Alþingi Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gera þarf skurk í búsetumálum eldri borgara Ólafur Ísleifsson skrifar Skoðun „Ég hefði nú ekkert á móti því að taka aðeins í tæjuna“ Eva Pandora Baldursdóttir skrifar Skoðun Vilt þú breytingu á stjórn landsins? Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Hugsjónir ójafnaðarmanns - svar við bréfi Kára Snorri Másson skrifar Skoðun Af hverju er nauðsyn að fá Sósíalista inn á þing og í næstu ríkisstjórn? Ólafur H. Ólafsson skrifar Skoðun Búsetufrelsi og lögheimilisskráning Heiðbrá Ólafsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur og aðrar villur í umræðunni um Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Geðveikir frasar – en það þarf að vera plan! Ragna Sigurðardóttir,Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Þarf Ábyrg framtíð 14,1% til að komast í kappræður Heimildarinnar? Jóhannes Loftsson skrifar Skoðun Þess vegna er ég á lista VG í Suðurkjördæmi Þorsteinn Ólafsson skrifar Skoðun Svínsleg mismunun gagnvart eldra fólki Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Hverjir myrða konur? Auður Önnu Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
Heill og sæll, Egill. Ég var dálítið undrandi á grein þinni á Vísi núna í vikunni. Mér finnst þú til dæmis gera meira úr þeim sem þú segir að séu á “hannesarvaktinni” en rétt er. Sjálfur hef ég aldrei sagt orð um eða við HHG fyrr en ég fékk það leiða verkefni að skrifa ritdóm um Halldór. Þegar það rann upp fyrir mér ljós hvað maðurinn hafði gert í þessu verki sínu stóð ég frammi fyrir samviskuspurningu; átti ég að segja frá verkinu eins og það er, eða átti ég að humma það einhvern veginn fram af mér? Ég veit ekki hvort þér finnst heiðarlegra, en það var ekki auðveld ákvörðun. Niðurstöðu mína geturðu lesið á vef RÚV. Ég átti ekki von á þeim hamagangi sem í kjölfarið fylgdi og kærði mig ekkert um hann; þú getur spurt kollega þína á sjónvarpi, útvarpi og blöðum hvort ég hafi ekki beðist undan viðtölum, en það var stíft leitað eftir þeim. Ég skrifaði síðan eina grein í Moggann eftir að HHG birti hrein ósannindi í greinargerð sinni og henni til staðfestingar birti ég tvo dálka úr Innansveitarkroniku og bók HHG í Lesbókinni. Ég lenti síðan í smávegis orðaskaki við Gísla Gunnarsson á Kistunni og HHG blandaði sér í það og reyndi aftur að skrökva upp einhverri samsæriskenningu. Eftir það hef ég ekkert sagt um þetta mál fyrr en á mánudag sl. Ég býst við að þú hafir ekki skrifað mikið minna um þetta en ég. Við getum líka skoðað hina alræmdu Helgu Kress. Mér vitanlega skrifaði hún eina grein í Lesbók Moggans og síðan hefur birst ein grein í tímaritinu Sögu. Vissulega vann hún upp samanburðarskýrslu um vinnubrögð Hannesar, en hún hefur ekki verið birt opinberlega þótt fjölsk. HKL hafi sent hana fjölmiðlum. Skoðum síðan manninn á halldórsvaktinni. Hann birti eins og ég sagði frá grein árið 1986 um haugalygar nóbelshöfundarins. Síðan fátt uns hann vaknar eins og af blundi við útkomu Höfundar Íslands; því það var grein HHG (Mbl. 16. des. 2001) en ekki póstmódernu andvarpararnir í Víðsjá sem settu allan þann gauragang af stað. Það er svona grein sem þykist vera um eitt, bók Hallgríms Helgasonar, en er aðeins um annað, vonda kommann HKL. Önnur grein, Kiljan á öld öfganna (Mbl. 20.1. 2002) fylgdi í kjölfarið og HHG flutti síðan fyrirlesturinn Myrkur heimsins á Laxnessþingi (21. apr. 2002) með mynd af fjöldagröf eins og frægt varð; það hefur reyndar ekki enn sannast á HKL að hann hafi tekið þátt í fjöldamorðunum í Katyn-skógi, jafnvel þótt hann hafi verið kommi. Hann ákvað síðan tveim dögum síðar, “þegar Halldór Kiljan Laxness hefði orðið aldar gamall” (Halldór bls. 619), að skrifa ævisögu Laxness og við þekkjum eftirleikinn auðvitað; bréfamálið alræmda, en tíminn var samt of knappur fyrir 600 síður og hann greip til ráða sem eru bæði ólögleg og siðlaus. Þetta er aðalatriðið í gagnrýni minni og hefur alltaf verið. Mér þætti einmitt gott að vita skoðun þína á því hvort þú teljir það í lagi að taka lögverndaðar eignir annarra manna og gera að sínum; hvort þú teljir það í lagi að hin lögverndaði sæmdarréttur höfundarréttarhafa, sem bannar breytingar á texta þeirra, sé hreinlega brotinn með slíkum hætti sem augljóst er í bókinni Halldór? HHG hefur oft talið sig vera fórnarlamb ritskoðara (þetta mátti sjá á vefsíðu hans áður sem hann hefur nú ritskoðað sjálfur) og verður samt að segjast að hann er sá maður ritskoðaður sem mér hefur sýnst birta meira en nokkur annar. Lítum á nokkur dæmi. Eftir gagnrýnina sem fram kom á Halldór birti hann svokallaða greinargerð sína á blaðamannafundi (8.1. 2004). Þessi greinargerð var birt í heild í opnu í Mogganum daginn eftir og á vef hans. Það voru snögg viðbrögð miðað við þau sem Mogginn sýndi þegar gagnrýnin kom fram frá mér og Páli Baldvini á Stöð 2 fyrir jól (22.12. 2003), en þá þagði blaðið þunnu hljóði uns greinin hennar Helgu Kress birtist (27. 12. 2003). Blaðið hafði að vísu birt heilt Reykjavíkurbréf sunnudaginn áður en við birtum gagnrýnina (sem var án nokkurs samráðs þótt HHG haldi öðru fram) þar sem sagt var efnislega að ekki mætti dæma bók HHG út frá pólitískum forsendum. Vísast hefur ritstjórn blaðsins trúað þá að það væri bara pólitísk gagnrýni í vændum og ekki vitað að um hreint afbrot var að ræða. Ég geri ráð fyrir að hún hafi þá vitað af væntanlegri grein Helgu Kress. Hannes fékk á sig vissulega haug af andróðri upp úr þessu, kannski uppsafnaðan og stundum ósanngjarnan, en hann lét aldrei á sér standa að toppa það með dylgjum og ósannindum. Síðan át fjöldi manna upp eftir honum greinargerðina í mörgum miðlum og voru frjálshyggjudrengir, lagaprófessor, aðstoðarmenn, þingmaður og ráðherra þar á meðal. Hannesarvaktin var vel virk á þeim tíma, en það var önnur vakt en þú hefur verið að tala um. Og reyndar er það HHG sjálfur sem hefur síðan staðið á blessaðri hannesarvaktinni eða öllu heldur helguvaktinni (auk halldórsvaktarinnar) með því að skrifa dylgjur um Helgu Kress í hverri greininni á fætur annarri; hann hefur verið sískrifandi um þetta, maðurinn ritskoðaði, og ekki hefur hann þurft að bíða eftir birtingu. Síðan virðist vera sem að hann sé að missa af lestinni með annað bindið sitt af ævisögunni, kannski af því að hann þarf að skrifa meira sjálfur núna, og hann veit að “keppinauturinn”, Halldór Guðmundsson, er að klára sitt verk. Þá reynir hann að “skúbba” með tveimur “ekki fréttum” um Halldór Laxness: að sænska akademían hafi ekki verið sammála frá upphafi um verðlaunaveitinguna og að Atómstöðin styðjist við tékkneska skáldsögu; til að krydda þetta bætir hann svo við að tilteknar sögupersónur Atómstöðvarinnar séu byggðar á Ólafi Thors og fleirum. Vissulega er það umræðupunktur að sumir í akademíunni sænsku hafi verið á móti því að veita Laxness verðlaunin, en er það slík stórfrétt að birta þurfi heila opnugrein í miðju Moggans? Flestum öðrum hefði verið vísað á Lesbókina, held ég. Við þetta er aðeins greinunum um Höfund Íslands og Kiljan á öld öfganna saman að jafna og voru þær um hluti sem ræddir höfðu verið áður, þar á meðal af Laxness sjálfum. HHG var ekki búinn í þessari viku og hélt síðan á Félagsvísindaþing, ekki Hugvísindaþing eins og þig minnti, sem er eðlilegt því það var haldið sömu helgi í Háskólanum. Fjórar af stærstu deildum Háskólans voru þannig með þing þessa helgi og voru á annað hundrað fræðimenn að halda erindi í málstofum sem margar voru mjög athyglisverðar. Þú hefur kannski ekki tekið eftir því, en hvorki ég né Helga Kress vorum með erindi á hannesarvaktinni. Hins vegar var HHG með Atómstöðvarerindi sitt í málstofu félagsvísindamanna sem bar hið fyndna nafn Kjörþokki og málefni. Bókmenntafræðerindið var a.m.k. málefnalega út úr kú á þessum stað, þó ekki væri annað. Það kom hins vegar í öllum fjölmiðlum aðeins ein frétt af þessum þingum báðum, ásamt með viðtölum við HHG, að Halldór Laxness hefði stuðst við tékkneska sögu við samningu Atómstöðvarinnar. Flestir hafa nú séð í gegnum ámáttlegar tilraunir HHG að gera verknað sinn jafngildan því sem HKL gerði í sögum sínum, en ég sé ekki betur en að þú trúir honum. Það er mikill munur á því sem HKL og HHG gerðu og einnig á því hvort um er að ræða listræna úrvinnslu fyrirmynda eða hreina textatöku til endursölu. Fyrirmyndir nota allir, en menn skrifa sinn eigin texta fyrir því. Mér finnst einnig að fleiri mættu velta fyrir sér hvaða hvatir liggja að baki gríðarlegum áhuga HHG á Halldóri Laxness, sem einkum virðist eiga rætur sínar að rekja til útkomu Höfundar Íslands. Trúir þú því virkilega að það sé fræðilegur áhugi? Það er ekkert að því að ræða kommúnisma HKL og fylgispekt hans við Stalín á fjórða áratugnum og ég minnist þess t.d. að Pétur Gunnarsson rithöfundur flutti um það mjög öflugt erindi í RÚV fyrir mörgum árum (sennilega 1992). En það erindi var gert af fræðilegum hvötum en ekki pólitískum og fyrir fræðimenn er það grundvallarmunur. Það gildir auðvitað einu hverjar hvatir manna eru fyrir skrifum sínum þegar þeir vilja tjá skoðanir sínar, en þeir eiga þá að birta þær sem slíkar, en ekki undir einhverju öðru yfirskini fræðimennsku og stórasannleiks. Með bestu kveðju, Gauti Kristmannsson
Samfylkingin hafnar einkavæðingu í skólakerfinu Arnór Heiðar Benónýsson,Anna María Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Fjárfestum í vellíðan – því hver króna skilar sér margfalt til baka Theodór Ingi Ólafsson skrifar
Skoðun Rödd mannréttinda, jöfnuðar og jafnréttis þarf að hljóma á Alþingi Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Af hverju er nauðsyn að fá Sósíalista inn á þing og í næstu ríkisstjórn? Ólafur H. Ólafsson skrifar
Skoðun Geðveikir frasar – en það þarf að vera plan! Ragna Sigurðardóttir,Sigurþóra Bergsdóttir skrifar
Skoðun Þarf Ábyrg framtíð 14,1% til að komast í kappræður Heimildarinnar? Jóhannes Loftsson skrifar
Samfylkingin hafnar einkavæðingu í skólakerfinu Arnór Heiðar Benónýsson,Anna María Jónsdóttir Skoðun