Löggjöf um veðmál úrelt? Jenný Stefánsdóttir skrifar 10. nóvember 2020 08:01 Eftir leik Þórs og Grindavíkur í 1. umferð Lengjudeildar karla í fótbolta í sumar, eða þann 19. júní síðastliðinn, kom upp ákveðið atvik í fjölmiðlum þar sem þjálfari og leikmenn Þórs auglýstu erlenda veðmálasíðu í viðtölum. Eftir umrætt atvik vísaði framkvæmdastjóri KSÍ málinu til aga- og úrskurðarnefndar KSÍ sem að endingu komst að þeirri niðurstöðu að rétt væri að sekta Þór um 50 þúsund krónur. Í umræddum úrskurði kemur orðrétt fram: „Var um að ræða framkomu sem er að mati framkvæmdastjóra óheiðarleg og til þess fallin að skaða ímynd íslenskrar knattspyrnu. Ennfremur er það mat framkvæmdastjóra að framkoma þessi jaðri við og jafnvel brjóti í bága við ákvæði landslaga, sbr. b. lið 1. mgr. 11. gr. laga um happdrætti nr. 38/2005.“ Í frétt sem birtist á vísir.is þann 22. júní síðastliðinn segir: „Tilgangur þess hefur ekki verið gerður opinber en leiða má að því líkum að Þórsarar hafi viljað vekja athygli á því að á meðan að milljónum er veðjað á íslenska leiki í hverri viku hjá erlendum veðmálafyrirtækjum mega þessi fyrirtæki lögum samkvæmt ekki gera auglýsingasamninga við félögin hverra lið spila leikina.“ Í b. lið 1. mgr. 11. gr. laga nr. 38/2005 um happdrætti kemur fram að það varði sektum eða fangelsi allt að sex mánuðum, nema þyngri refsing liggi við samkvæmt öðrum lögum, ef maður af ásetningi eða stórfelldu gáleysi auglýsir, kynnir eða miðlar hvers konar upplýsingum um happdrætti sem ekki hefur verið veitt leyfi fyrir samkvæmt lögunum eða uppfyllir ekki skilyrði laganna, [óháð því hvort starfsemi þess er rekin hérlendis eða erlendis]. Á undanförnum árum hefur komið upp umræða er varðar það regluverk sem í gildi er hér á landi og þá hvort ekki sé kominn tími til að endurskoða það vegna gríðarlegra breytinga sem átt hafa sér stað. Sér í lagi vegna hnattvæðingarinnar og vaxandi miðlunar og dreifingar auglýsinga á samfélagsmiðlum. Erlend veðmálafyrirtæki auglýsa á samfélagsmiðlum. Nánast óhjákvæmilegt er að slíkar auglýsingar verði á vegi okkar. Hvort heldur sem veðmálaauglýsingar eru bannaðar hér á landi eða ekki munu veðmálaauglýsingar halda áfram að líta dagsins ljós og verða á vegi okkar hvort sem það er í gegnum íþróttaviðburði í sjónvarpinu, hlaðvörp, Facebook, Instagram eða í gegnum aðra samfélagsmiðla. Þess utan er verið að auglýsa veðmál hér á landi, þ.e. í gegnum Lengjuna sem Íslenskar getraunir starfrækja, og er það eini aðilinn sem hefur lögum samkvæmt leyfi til að auglýsa veðmálastarfsemi hér á landi. Önnur veðmálafyrirtæki mega ekki auglýsa hér á landi, til að mynda með því að gera samstarfssamninga við íþróttafélögin sem gæti mögulega skilað sér með fjármunum inn í íþróttahagkerfið. Velta má upp hvort þörf sé á lagabreytingum og hvort eðlilegt sé að leyfa ekki auglýsingar annarra veðmálafyrirtækja en þeirra sem falla undir þrönga skilgreiningu laganna. Þá velti ég fyrir mér hvort umrædd löggjöf hér á landi sé úrelt. Miðlun upplýsinga á samfélagsmiðlum, hnattvæðing og breyttar samfélagsaðstæður kalla að mínu mati á breytingar á lagaumhverfinu. Veðjað er á íslenska leiki í hinum ýmsu íþróttum í hverri viku hjá erlendum veðmálafyrirtækjum en á sama tíma mega þessi fyrirtæki lögum samkvæmt ekki gera t.d. auglýsingasamninga við íþróttafélögin. Veðmálafyrirtæki sjá sér hag í því að gera auglýsingasamninga við íþróttafélög. Á íþróttaviðburðum erlendis eru veðmálafyrirtækin áberandi styrktaraðilar íþróttafélaganna. Tekjumöguleikar íþróttafélaga myndu aukast ef veðmálafyrirtæki fengju að auglýsa hér á landi og gætu hjálpað íþróttafélögunum sem mörg hver standa höllum fæti. Það kann að vera af hinu góða að fá fleiri veðmálafyrirtæki inn á íslenskan markað og þannig efla samkeppnina. Sú skoðun kann að vera umdeild. Hins vegar er vert að ræða málið og skoða hvort breytinga sé þörf. Veðmálastarfsemi er komin til að vera Hinn anginn á þessari umræðu snýr að veðmálastarfseminni. Í 1. mgr. 183. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 kemur fram: „Sá, sem gerir sér fjárhættuspil eða veðmál að atvinnu eða það að koma öðrum til þátttöku í þeim, skal sæta sektum eða fangelsi allt að 1 ári, ef miklar sakir eru.“Auk þess kemur fram í a. lið 1. mgr. 11. gr. laga nr. 38/2005 um happdrætti að það varði sektum eða fangelsi í allt að sex mánuðum, nema þyngri refsing liggi við samkvæmt öðrum lögum, ef maðuraf ásetningi eða stórfelldu gáleysi rekur happdrættis- eða veðmálastarfsemi hér á landi án þess að hafa til þess happdrættisleyfi samkvæmt lögum 38/2005. Mismunandi er eftir löndum hve frjáls markaðurinn er að þessu leyti. Hér á landi er nokkuð strangt regluverk í kringum veðmálastarfsemi samanborið við t.d. Bretland og fleiri lönd. Veðmálastarfsemi er lögleg á Bretlandi og veðmálastarfsemi í sambandi við íþróttir gríðarstór iðnaður. Í íslenskri löggjöf eru Íslenskar getraunir eina fyrirtækið sem hefur leyfi til reksturs íþróttagetrauna, sbr. 1. gr. laga nr. 59/1972 um getraunir. Þar er ætlunin að afla fjár til stuðnings íþróttaiðkun á vegum áhugamanna um íþróttir í landinu í félögum innan Ungmennafélags Íslands og Íþróttasambands Íslands. Íslenskar getraunir eru helsti eftirlitsaðilinn, skiptir því verulegu máli að fyrirtækið fylgist vel með öllum veðmálum og þróun markaðarins. Unnt er að veðja á úrslit ógrynnis leikja hérlendis sem og erlendis, auk atvika innan leikjanna á erlendum veðmálasíðum. Fjölmargir Íslendingar nýta sér þjónustu þessara erlendu fyrirtækja sem samkvæmt íslenskri löggjöf mega ekki starfa hér á landi. Til dæmis er augljóst að fyrirtækið Coolbet á að höfða til íslensks markaðar. Coolbet hefur hins vegar eistneskt starfsleyfi sem fyrirtækið segir að gildi bæði fyrir eistneska viðskiptavini sem og þá sem eru búsettir annars staðar. Aðalskrifstofa Coolbet er í miðborg Tallinn í Eistlandi. Þann 4. ágúst 2020 birti Coolbet á Twittersíðu sinni upplýsingar um það að heildarvelta fyrirtækisins í tengslum við íslenska knattspyrnu í sumar, þ.e. frá því að íslenski fótboltinn byrjaði þann 12. júní, væri 297.991.000 krónur. Einnig kom fram hversu mikil velta hefði verið í hverri deild fyrir sig á Íslandi. Vinsælasta deildin er Pepsi-Max deild karla en veltan þar var tæplega 87 milljónir króna. Athygli vekur að næsta deild á eftir er fjórða deildin, þar nam veltan rúmlega 54 milljónum króna. Ljóst er að hluti umræddra fjármuna er ekki að skila sér inn í íslenskt hagkerfi, sem eftir atvikum væri t.d. unnt að setja í forvarnarstarf. Í flestum tilvikum er fylgst vel með veðmálum sem eru tengd löglegum fyrirtækjum, a.m.k í Evrópu og því verður að telja ólíklegra að þau veðmál tengist spillingu. Til dæmis hafa stjórnvöld á Englandi tekið veðmálastarfsemi föstum tökum. Þar er starfsemin lögleg, í lögum um fjárhættuspil ber öllum veðmálafyrirtækjum skylda til að deila upplýsingum með íþróttasamböndum og gera þeim viðvart um grunsamleg veðmál á íþróttaviðburði. Litið er á þessa reglu sem mikilvægt verkfæri til að koma í veg fyrir og sjá fyrir veðmálasvik. Hagræðing úrslita er t.a.m. refsiverð á Bretlandi. Refsiákvæðinu er oft beitt gagnvart einstaklingum sem eru viðriðnir hagræðingu úrslita leikja, sem falla utan gildissviðs ákæru hjá stofnunum á vegum íþróttahreyfingarinnar. Lögleiðing veðmálastarfsemi myndi gera stjórnvöldum kleift að auka eftirlit með starfseminni, skylda fyrirtækin til að deila upplýsingum með íþróttasamböndum og gera þeim viðvart um grunsamleg veðmál á íþróttaviðburðum og eftir atvikum skylda fyrirtækin til að koma slíkum upplýsingum til opinberra aðila þegar við á. Lögleiðing starfseminnar myndi auðvelda stjórnvöldum og íþróttasamböndum hér á landi að komast í samstarf og samvinnu við t.d. Interpol og Europol. Slíkt samstarf þekkist víða um Evrópu og hafa þessir aðilar komið upp um mörg mál þar sem úrslitum hefur verið hagrætt. Full þörf er á að að setja ákvæði um bann við hagræðingu úrslita íþróttaleikja í löggjöf hér á landi sem taki til jafnt íþróttamannanna og allra annarra sem þátt eiga í slíkri starfsemi. Jacques Rogge, forseti IOC sagði árið 2011 að ,,veðmál fæli í sér tækifæri til að afla fjár í íþróttum. Vandamálið er að veðmálin leiða til hagræðingar úrslita og ógnar þar með heilindum í íþróttum.Íþróttahreyfingin verður að sameinast um aðgerðir í samvinnu við stjórnvöld og löglega veðmálastarfsemi. Eingöngu með þeim hætti er hægt að berjast gegn þessari vá.“ Veðmálastarfsemi er komin til að vera, fólk út um allan heim mun halda áfram að veðja á íþróttaleiki, þar með talið Íslendingar, sama hvort veðmálastarfsemi er ólögleg eða lögleg í þeirra heimalandi. Ef það er vilji þá er leið. Þess vegna má velta fyrir sér hvort allra hluta vegna sé einfaldlega ekki betra að leyfa veðmálastarfsemi hér á landi. Verði starfsemin gerð lögleg þarf hins vegar að vera til staðar skýr lagarammi fyrir umrædd fyrirtæki sem þau þyrftu að fara eftir. Með því að lögleiða veðmálastarfsemi hér á landi væri unnt að fylgjast betur með starfseminni, hafa eftirlit með henni, skylda fyrirtækin til að tilkynna vafasama eða grunsamlega háttsemi svo sem hagræðingu úrslita og svo framvegis. Höfundur er lögfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fjárhættuspil Fótbolti KSÍ Mest lesið Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Sterk staða Hafnarfjarðar Orri Björnsson Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Veðmál barna – hættulegur leikur sem hægt er að stöðva Jóhann Steinar Ingimundarson Skoðun Skoðun Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Græðgin í forgrunni Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Greiningar eða lausnir – hvort vegur þyngra? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sterk staða Hafnarfjarðar Orri Björnsson skrifar Skoðun Bless bless jafnlaunavottun Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar Skoðun Miðstýrt skólakerfi eða fjölbreytni með samræmdu gæðamati? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Veðmál barna – hættulegur leikur sem hægt er að stöðva Jóhann Steinar Ingimundarson skrifar Skoðun Allt leikur í umburðarlyndi – eða hvað? Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Lyfjafræðingar - traustur stuðningur í flóknum heimi Sigurbjörg Sæunn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Ísland og móðurplanta með erindi Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háttvirta nýja þingkonan, María Rut Kristinsdóttir Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Alþjóðadagur krabbameinsrannsókna – eitthvað sem mig varðar? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Villa um fyrir bæjarbúum Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Olíufyrirtækin vissu Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Pistil eftir frétt um Davíð Tómas körfuknattleiksdómara Sigurður Ólafur Kjartansson skrifar Skoðun Bullandi hallarekstur í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Sjá meira
Eftir leik Þórs og Grindavíkur í 1. umferð Lengjudeildar karla í fótbolta í sumar, eða þann 19. júní síðastliðinn, kom upp ákveðið atvik í fjölmiðlum þar sem þjálfari og leikmenn Þórs auglýstu erlenda veðmálasíðu í viðtölum. Eftir umrætt atvik vísaði framkvæmdastjóri KSÍ málinu til aga- og úrskurðarnefndar KSÍ sem að endingu komst að þeirri niðurstöðu að rétt væri að sekta Þór um 50 þúsund krónur. Í umræddum úrskurði kemur orðrétt fram: „Var um að ræða framkomu sem er að mati framkvæmdastjóra óheiðarleg og til þess fallin að skaða ímynd íslenskrar knattspyrnu. Ennfremur er það mat framkvæmdastjóra að framkoma þessi jaðri við og jafnvel brjóti í bága við ákvæði landslaga, sbr. b. lið 1. mgr. 11. gr. laga um happdrætti nr. 38/2005.“ Í frétt sem birtist á vísir.is þann 22. júní síðastliðinn segir: „Tilgangur þess hefur ekki verið gerður opinber en leiða má að því líkum að Þórsarar hafi viljað vekja athygli á því að á meðan að milljónum er veðjað á íslenska leiki í hverri viku hjá erlendum veðmálafyrirtækjum mega þessi fyrirtæki lögum samkvæmt ekki gera auglýsingasamninga við félögin hverra lið spila leikina.“ Í b. lið 1. mgr. 11. gr. laga nr. 38/2005 um happdrætti kemur fram að það varði sektum eða fangelsi allt að sex mánuðum, nema þyngri refsing liggi við samkvæmt öðrum lögum, ef maður af ásetningi eða stórfelldu gáleysi auglýsir, kynnir eða miðlar hvers konar upplýsingum um happdrætti sem ekki hefur verið veitt leyfi fyrir samkvæmt lögunum eða uppfyllir ekki skilyrði laganna, [óháð því hvort starfsemi þess er rekin hérlendis eða erlendis]. Á undanförnum árum hefur komið upp umræða er varðar það regluverk sem í gildi er hér á landi og þá hvort ekki sé kominn tími til að endurskoða það vegna gríðarlegra breytinga sem átt hafa sér stað. Sér í lagi vegna hnattvæðingarinnar og vaxandi miðlunar og dreifingar auglýsinga á samfélagsmiðlum. Erlend veðmálafyrirtæki auglýsa á samfélagsmiðlum. Nánast óhjákvæmilegt er að slíkar auglýsingar verði á vegi okkar. Hvort heldur sem veðmálaauglýsingar eru bannaðar hér á landi eða ekki munu veðmálaauglýsingar halda áfram að líta dagsins ljós og verða á vegi okkar hvort sem það er í gegnum íþróttaviðburði í sjónvarpinu, hlaðvörp, Facebook, Instagram eða í gegnum aðra samfélagsmiðla. Þess utan er verið að auglýsa veðmál hér á landi, þ.e. í gegnum Lengjuna sem Íslenskar getraunir starfrækja, og er það eini aðilinn sem hefur lögum samkvæmt leyfi til að auglýsa veðmálastarfsemi hér á landi. Önnur veðmálafyrirtæki mega ekki auglýsa hér á landi, til að mynda með því að gera samstarfssamninga við íþróttafélögin sem gæti mögulega skilað sér með fjármunum inn í íþróttahagkerfið. Velta má upp hvort þörf sé á lagabreytingum og hvort eðlilegt sé að leyfa ekki auglýsingar annarra veðmálafyrirtækja en þeirra sem falla undir þrönga skilgreiningu laganna. Þá velti ég fyrir mér hvort umrædd löggjöf hér á landi sé úrelt. Miðlun upplýsinga á samfélagsmiðlum, hnattvæðing og breyttar samfélagsaðstæður kalla að mínu mati á breytingar á lagaumhverfinu. Veðjað er á íslenska leiki í hinum ýmsu íþróttum í hverri viku hjá erlendum veðmálafyrirtækjum en á sama tíma mega þessi fyrirtæki lögum samkvæmt ekki gera t.d. auglýsingasamninga við íþróttafélögin. Veðmálafyrirtæki sjá sér hag í því að gera auglýsingasamninga við íþróttafélög. Á íþróttaviðburðum erlendis eru veðmálafyrirtækin áberandi styrktaraðilar íþróttafélaganna. Tekjumöguleikar íþróttafélaga myndu aukast ef veðmálafyrirtæki fengju að auglýsa hér á landi og gætu hjálpað íþróttafélögunum sem mörg hver standa höllum fæti. Það kann að vera af hinu góða að fá fleiri veðmálafyrirtæki inn á íslenskan markað og þannig efla samkeppnina. Sú skoðun kann að vera umdeild. Hins vegar er vert að ræða málið og skoða hvort breytinga sé þörf. Veðmálastarfsemi er komin til að vera Hinn anginn á þessari umræðu snýr að veðmálastarfseminni. Í 1. mgr. 183. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 kemur fram: „Sá, sem gerir sér fjárhættuspil eða veðmál að atvinnu eða það að koma öðrum til þátttöku í þeim, skal sæta sektum eða fangelsi allt að 1 ári, ef miklar sakir eru.“Auk þess kemur fram í a. lið 1. mgr. 11. gr. laga nr. 38/2005 um happdrætti að það varði sektum eða fangelsi í allt að sex mánuðum, nema þyngri refsing liggi við samkvæmt öðrum lögum, ef maðuraf ásetningi eða stórfelldu gáleysi rekur happdrættis- eða veðmálastarfsemi hér á landi án þess að hafa til þess happdrættisleyfi samkvæmt lögum 38/2005. Mismunandi er eftir löndum hve frjáls markaðurinn er að þessu leyti. Hér á landi er nokkuð strangt regluverk í kringum veðmálastarfsemi samanborið við t.d. Bretland og fleiri lönd. Veðmálastarfsemi er lögleg á Bretlandi og veðmálastarfsemi í sambandi við íþróttir gríðarstór iðnaður. Í íslenskri löggjöf eru Íslenskar getraunir eina fyrirtækið sem hefur leyfi til reksturs íþróttagetrauna, sbr. 1. gr. laga nr. 59/1972 um getraunir. Þar er ætlunin að afla fjár til stuðnings íþróttaiðkun á vegum áhugamanna um íþróttir í landinu í félögum innan Ungmennafélags Íslands og Íþróttasambands Íslands. Íslenskar getraunir eru helsti eftirlitsaðilinn, skiptir því verulegu máli að fyrirtækið fylgist vel með öllum veðmálum og þróun markaðarins. Unnt er að veðja á úrslit ógrynnis leikja hérlendis sem og erlendis, auk atvika innan leikjanna á erlendum veðmálasíðum. Fjölmargir Íslendingar nýta sér þjónustu þessara erlendu fyrirtækja sem samkvæmt íslenskri löggjöf mega ekki starfa hér á landi. Til dæmis er augljóst að fyrirtækið Coolbet á að höfða til íslensks markaðar. Coolbet hefur hins vegar eistneskt starfsleyfi sem fyrirtækið segir að gildi bæði fyrir eistneska viðskiptavini sem og þá sem eru búsettir annars staðar. Aðalskrifstofa Coolbet er í miðborg Tallinn í Eistlandi. Þann 4. ágúst 2020 birti Coolbet á Twittersíðu sinni upplýsingar um það að heildarvelta fyrirtækisins í tengslum við íslenska knattspyrnu í sumar, þ.e. frá því að íslenski fótboltinn byrjaði þann 12. júní, væri 297.991.000 krónur. Einnig kom fram hversu mikil velta hefði verið í hverri deild fyrir sig á Íslandi. Vinsælasta deildin er Pepsi-Max deild karla en veltan þar var tæplega 87 milljónir króna. Athygli vekur að næsta deild á eftir er fjórða deildin, þar nam veltan rúmlega 54 milljónum króna. Ljóst er að hluti umræddra fjármuna er ekki að skila sér inn í íslenskt hagkerfi, sem eftir atvikum væri t.d. unnt að setja í forvarnarstarf. Í flestum tilvikum er fylgst vel með veðmálum sem eru tengd löglegum fyrirtækjum, a.m.k í Evrópu og því verður að telja ólíklegra að þau veðmál tengist spillingu. Til dæmis hafa stjórnvöld á Englandi tekið veðmálastarfsemi föstum tökum. Þar er starfsemin lögleg, í lögum um fjárhættuspil ber öllum veðmálafyrirtækjum skylda til að deila upplýsingum með íþróttasamböndum og gera þeim viðvart um grunsamleg veðmál á íþróttaviðburði. Litið er á þessa reglu sem mikilvægt verkfæri til að koma í veg fyrir og sjá fyrir veðmálasvik. Hagræðing úrslita er t.a.m. refsiverð á Bretlandi. Refsiákvæðinu er oft beitt gagnvart einstaklingum sem eru viðriðnir hagræðingu úrslita leikja, sem falla utan gildissviðs ákæru hjá stofnunum á vegum íþróttahreyfingarinnar. Lögleiðing veðmálastarfsemi myndi gera stjórnvöldum kleift að auka eftirlit með starfseminni, skylda fyrirtækin til að deila upplýsingum með íþróttasamböndum og gera þeim viðvart um grunsamleg veðmál á íþróttaviðburðum og eftir atvikum skylda fyrirtækin til að koma slíkum upplýsingum til opinberra aðila þegar við á. Lögleiðing starfseminnar myndi auðvelda stjórnvöldum og íþróttasamböndum hér á landi að komast í samstarf og samvinnu við t.d. Interpol og Europol. Slíkt samstarf þekkist víða um Evrópu og hafa þessir aðilar komið upp um mörg mál þar sem úrslitum hefur verið hagrætt. Full þörf er á að að setja ákvæði um bann við hagræðingu úrslita íþróttaleikja í löggjöf hér á landi sem taki til jafnt íþróttamannanna og allra annarra sem þátt eiga í slíkri starfsemi. Jacques Rogge, forseti IOC sagði árið 2011 að ,,veðmál fæli í sér tækifæri til að afla fjár í íþróttum. Vandamálið er að veðmálin leiða til hagræðingar úrslita og ógnar þar með heilindum í íþróttum.Íþróttahreyfingin verður að sameinast um aðgerðir í samvinnu við stjórnvöld og löglega veðmálastarfsemi. Eingöngu með þeim hætti er hægt að berjast gegn þessari vá.“ Veðmálastarfsemi er komin til að vera, fólk út um allan heim mun halda áfram að veðja á íþróttaleiki, þar með talið Íslendingar, sama hvort veðmálastarfsemi er ólögleg eða lögleg í þeirra heimalandi. Ef það er vilji þá er leið. Þess vegna má velta fyrir sér hvort allra hluta vegna sé einfaldlega ekki betra að leyfa veðmálastarfsemi hér á landi. Verði starfsemin gerð lögleg þarf hins vegar að vera til staðar skýr lagarammi fyrir umrædd fyrirtæki sem þau þyrftu að fara eftir. Með því að lögleiða veðmálastarfsemi hér á landi væri unnt að fylgjast betur með starfseminni, hafa eftirlit með henni, skylda fyrirtækin til að tilkynna vafasama eða grunsamlega háttsemi svo sem hagræðingu úrslita og svo framvegis. Höfundur er lögfræðingur.
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar
Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Pistil eftir frétt um Davíð Tómas körfuknattleiksdómara Sigurður Ólafur Kjartansson skrifar
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun