Árásin á lýðræðið Guðmundur Auðunsson skrifar 7. janúar 2021 17:32 Það var komið að því. Andstæðingar sigurvegara forsetakosninganna höfðu flykkst þúsundum saman til höfuðborgarinnar. Bræðin sauð í fólki. Pólitískir leiðtogar þeirra og frambjóðandi æstu múginn áfram með tilfinningafullum ræðum um að kosningunum hefði verið stolið. Á kosninganóttina hafði þetta lofað góðu. Fyrstu atkvæðatölur höfðu sýnt fram á góðan árangur í kosningunum. Þegar síðustu atkvæðin höfðu verið talin jókst forskot andstæðingsins til muna og hann lýstur sigurvegari, enda komu síðustu atkvæðin sem talin voru frá svæðum sem hann var sterkur. Það hlutu að vera brögð í tafli. Kosningunum hafði verið stolið frá þeirra manni. Nú var múgurinn búinn að fá nóg. Nú skildi grípa til alvöru aðgerða. Ráðist var af hörku inn í byggingu valdsins þar sem lögreglan réði ekki við neitt. Múgurinn vissi að réttlætið væri þeirra megin. Kosningunum hafði verið stolið af andstæðingunum. Á meðan þessu fór fram fylgdust stuðningsmenn sigurvegarans með atburðunum úr fjarska. Þau trúðu varla því sem var að gerast. Kosningar höfðu farið fram, fólkið hafði talað og kosið þeirra mann. Heimsbyggðin fylgdist líka með. Erlendir fjölmiðlar voru uppfullir af viðburðunum, þessari nöktu tilraun til valdaráns til að hindra vilja fólksins. Fasískir óeirðarseggir fóru um allt með ofbeldi og heimtuðu völdin. Stuðningsmenn sigurvegarans trúðu því auðvitað ekki að þessi fasíska valdaránstilraun myndi takast, heimsbyggðin myndi mótmæla og vilja fólksins framfylgt. Huh, nei. Heimsbyggðin klappaði og klappaði fyrir fasísku valdaræningjunum. Herinn greip inn í og tók völdin frá fólkinu. Við erum nefnilega ekki að tala um atburðina í Washington, DC þann 6. janúar 2021, heldur í Bólivíu í október 2019. Þar gerði fasískur múgur líka tilraun til valdaráns og ólíkt tilrauninni í Bandaríkjunum þá tókst valdaránið, allavega tímabundið. Og heimurinn klappaði. Húrra fyrir valdaræningjunum, þeir „björguðu“ lýðræðinu. Enda var sigurvegari forsetakosninganna í Bólivíu sósíalistinn Evo Morales og hann var ekki í tísku hjá valdamönnum í Norður Ameríku og Evrópu. Framhaldið þekkja flestir. Ofbeldisstjórn valdaræningjanna tók völdin, ofsótti stuðningsmenn forsetans sem fólkið kaus og reyndi allt til þess að halda völdum. En fólkið hafði sigur að lokum, þó Morales væri bannað að bjóða sig fram unnu stuðningsmenn hans stórsigur í forsetakosningunum síðastliðið haust og eru aftur komnir til valda. Var þá endanlega ljóst að aldrei var svindlað í kosningunum, það sem einfaldlega gerðist var að tapararnir náðu völdum með ofbeldi. Sem betur fer eru takmörk fyrir því hversu lengi hægt er að halda fólkinu niðri. Ástæðan fyrir því að ég er að rifja þessa sögu frá Bólivíu upp er augljós. Við horfðum á svipaða hluti gerast í Bandaríkjunum. Æstur múgur fasista réðist inn í þinghúsið meðan lögreglan sat hjá og reyndi að ræna völdum. Sem betur fer var valdaránstilraunin í skötulíki og lýðræðislegur vilji fólksins hafði betur. Og það merkilega er að nú hafði heimsbyggðin litla samúð með valdaræningjunum og allir þeir fjölmiðlar sem höfðu fagnað valdaráninu í Bólivíu lögðust gegn valdaránstilrauninni í Bandaríkjunum. Batnandi mönnum er auðvitað best að lifa en það er merkilegt að þegar valdarán eru gerð með stuðningi hinnar kapítalísku ráðastéttar er ávallt klappað og talað um að „lýðræðið hafi sigrað“. Við skulum vona að við getum lært af þessu öllu. Ekki eru öll mótmæli gerð af sömu forsendum. Það er merkilegt að þegar kúgaðir hópar í Bandaríkjunum rísa upp gegn kúguninni undir fána Black Lives Matter (BLM) hreyfingarinnar þá grípur lögreglan harkalega inn í. Þúsundir mótmælenda hafa verið handteknir, táragasi og óeirðarlögreglu er hiklaust beitt. En þegar óður skríll fasista, eggjuðum áfram að Donald Trump Bandaríkjaforseta, veður uppi og ræðst inn í þinghúsið þá er óeirðarlöggurnar hvergi að sjá. Þær komu ekki fyrr en seinna þegar skaðinn var skeður. Aðeins nokkrar hræður voru handteknar, jafnvel þó margir hafi verið vopnaðir. Á meðan tóku lögreglumenn í þinghúsinu „selfís“ með fasistunum og forsetinn sagðist elska þá. Ímyndið ykkur hvað hefði gerst ef mótmælendur BLM og Antifa hefðu ráðist á þinghúsið þá hefði sko verið skotið úr byssum. Enda eru þeir hópar ógnun við vald kapítalistanna meðan fasistarnir vinna skítverkin fyrir þá. Þeir gengu hins vegar of langt þegar þeir réðust á þinghúsið og fá nú skamm, skamm frá elítunni og þessar fáu hræður sem handteknar hafa verið verða líklega náðaðir af forsetanum, enda „gott fólk“ svo vitnað sé í forsetann. Höfundur er félagi í Sósíalistaflokki Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bandaríkin Árás á bandaríska þinghúsið Guðmundur Auðunsson Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir Skoðun Afleiðingar verkfallsaðgerða á minnstu börnin - krafa um svör Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Ólögleg meðvirkni lækna Teitur Ari Theodórsson Skoðun Verklausi milljónakennarinn Þórunn Sveinbjarnardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Húsnæðis- og skipulagsmál Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson skrifar Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Skattlögð þegar við þénum, eigum og eyðum Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson skrifar Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist skrifar Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Kyrrstöðuna verður að rjúfa! Lausn fyrir verðandi innviðaráðherra Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Íslenskan og menningararfurinn Sólveig Dagmar Þórisdóttir skrifar Skoðun Mannúðlegri úrræði Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Læknar á landsbyggðinni Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Íslensk verðtrygging á mannamáli! Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun Varðhundar kerfisins Lára Herborg Ólafsdóttir skrifar Skoðun Mótum stefnu um iðn- og tæknimenntun á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Kolkrabbinn og fjármálafjötrar Íslands Ágústa Árnadóttir skrifar Sjá meira
Það var komið að því. Andstæðingar sigurvegara forsetakosninganna höfðu flykkst þúsundum saman til höfuðborgarinnar. Bræðin sauð í fólki. Pólitískir leiðtogar þeirra og frambjóðandi æstu múginn áfram með tilfinningafullum ræðum um að kosningunum hefði verið stolið. Á kosninganóttina hafði þetta lofað góðu. Fyrstu atkvæðatölur höfðu sýnt fram á góðan árangur í kosningunum. Þegar síðustu atkvæðin höfðu verið talin jókst forskot andstæðingsins til muna og hann lýstur sigurvegari, enda komu síðustu atkvæðin sem talin voru frá svæðum sem hann var sterkur. Það hlutu að vera brögð í tafli. Kosningunum hafði verið stolið frá þeirra manni. Nú var múgurinn búinn að fá nóg. Nú skildi grípa til alvöru aðgerða. Ráðist var af hörku inn í byggingu valdsins þar sem lögreglan réði ekki við neitt. Múgurinn vissi að réttlætið væri þeirra megin. Kosningunum hafði verið stolið af andstæðingunum. Á meðan þessu fór fram fylgdust stuðningsmenn sigurvegarans með atburðunum úr fjarska. Þau trúðu varla því sem var að gerast. Kosningar höfðu farið fram, fólkið hafði talað og kosið þeirra mann. Heimsbyggðin fylgdist líka með. Erlendir fjölmiðlar voru uppfullir af viðburðunum, þessari nöktu tilraun til valdaráns til að hindra vilja fólksins. Fasískir óeirðarseggir fóru um allt með ofbeldi og heimtuðu völdin. Stuðningsmenn sigurvegarans trúðu því auðvitað ekki að þessi fasíska valdaránstilraun myndi takast, heimsbyggðin myndi mótmæla og vilja fólksins framfylgt. Huh, nei. Heimsbyggðin klappaði og klappaði fyrir fasísku valdaræningjunum. Herinn greip inn í og tók völdin frá fólkinu. Við erum nefnilega ekki að tala um atburðina í Washington, DC þann 6. janúar 2021, heldur í Bólivíu í október 2019. Þar gerði fasískur múgur líka tilraun til valdaráns og ólíkt tilrauninni í Bandaríkjunum þá tókst valdaránið, allavega tímabundið. Og heimurinn klappaði. Húrra fyrir valdaræningjunum, þeir „björguðu“ lýðræðinu. Enda var sigurvegari forsetakosninganna í Bólivíu sósíalistinn Evo Morales og hann var ekki í tísku hjá valdamönnum í Norður Ameríku og Evrópu. Framhaldið þekkja flestir. Ofbeldisstjórn valdaræningjanna tók völdin, ofsótti stuðningsmenn forsetans sem fólkið kaus og reyndi allt til þess að halda völdum. En fólkið hafði sigur að lokum, þó Morales væri bannað að bjóða sig fram unnu stuðningsmenn hans stórsigur í forsetakosningunum síðastliðið haust og eru aftur komnir til valda. Var þá endanlega ljóst að aldrei var svindlað í kosningunum, það sem einfaldlega gerðist var að tapararnir náðu völdum með ofbeldi. Sem betur fer eru takmörk fyrir því hversu lengi hægt er að halda fólkinu niðri. Ástæðan fyrir því að ég er að rifja þessa sögu frá Bólivíu upp er augljós. Við horfðum á svipaða hluti gerast í Bandaríkjunum. Æstur múgur fasista réðist inn í þinghúsið meðan lögreglan sat hjá og reyndi að ræna völdum. Sem betur fer var valdaránstilraunin í skötulíki og lýðræðislegur vilji fólksins hafði betur. Og það merkilega er að nú hafði heimsbyggðin litla samúð með valdaræningjunum og allir þeir fjölmiðlar sem höfðu fagnað valdaráninu í Bólivíu lögðust gegn valdaránstilrauninni í Bandaríkjunum. Batnandi mönnum er auðvitað best að lifa en það er merkilegt að þegar valdarán eru gerð með stuðningi hinnar kapítalísku ráðastéttar er ávallt klappað og talað um að „lýðræðið hafi sigrað“. Við skulum vona að við getum lært af þessu öllu. Ekki eru öll mótmæli gerð af sömu forsendum. Það er merkilegt að þegar kúgaðir hópar í Bandaríkjunum rísa upp gegn kúguninni undir fána Black Lives Matter (BLM) hreyfingarinnar þá grípur lögreglan harkalega inn í. Þúsundir mótmælenda hafa verið handteknir, táragasi og óeirðarlögreglu er hiklaust beitt. En þegar óður skríll fasista, eggjuðum áfram að Donald Trump Bandaríkjaforseta, veður uppi og ræðst inn í þinghúsið þá er óeirðarlöggurnar hvergi að sjá. Þær komu ekki fyrr en seinna þegar skaðinn var skeður. Aðeins nokkrar hræður voru handteknar, jafnvel þó margir hafi verið vopnaðir. Á meðan tóku lögreglumenn í þinghúsinu „selfís“ með fasistunum og forsetinn sagðist elska þá. Ímyndið ykkur hvað hefði gerst ef mótmælendur BLM og Antifa hefðu ráðist á þinghúsið þá hefði sko verið skotið úr byssum. Enda eru þeir hópar ógnun við vald kapítalistanna meðan fasistarnir vinna skítverkin fyrir þá. Þeir gengu hins vegar of langt þegar þeir réðust á þinghúsið og fá nú skamm, skamm frá elítunni og þessar fáu hræður sem handteknar hafa verið verða líklega náðaðir af forsetanum, enda „gott fólk“ svo vitnað sé í forsetann. Höfundur er félagi í Sósíalistaflokki Íslands.
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar