Vandinn er ekki bara hægrið heldur hækjur þess Gunnar Smári Egilsson skrifar 13. janúar 2021 12:45 Samkvæmt MMR & Gallup er hreina hægrið með 42-43% fylgi. Sjá hér: MMR, hægrið: 41,8% Sjálfstæðisflokkur: 24,4% Miðflokkur: 8,6% Viðreisn: 8,8% Gallup, hægrið: 42,8% Sjálfstæðisflokkur: 23,7% Miðflokkur: 9,1% Viðreisn: 10,0% Fylgi Sjálfstæðisflokks og Miðflokks er læst saman, þegar Miðflokkur stækkar minnkar Sjálfstæðisflokkurinn og öfugt. Í raun er þetta sami flokkurinn, sækir fylgi til sama fólksins. Þó ekki að öllu leyti; þannig að allir sem lyst hafa á að kjósa Sjálfstæðisflokkinn geti kosið Sigmund Davíð & co. En þetta er sama mengið, Miðflokkurinn er hlutmengi Sjálfstæðisflokksins. Svik við kjósendur Viðreisn telur sig eiga sóknarfæri út fyrir þessa hægri búbblu, að flokkurinn geti skilið sig frá Samfylkingunni (sem hefur sætt sig við að vera einskonar síamstvíburi hins óða nýfrjálshyggjuflokks Viðreisnar) á síðustu mánuðum kosningabaráttunnar og náð fylgi fyrir svo sem einum þingmanni frá fólki sem skilgreinir sig sem frjálslynda miðju. En heilt yfir nær hægrið ekki mikið ofar en þetta. Á góðum degi munu þessir flokkar fá samanlagt 40%. Á vondum degi 45%. En hægrið mun aldrei ná meirihluta í kosningum á Íslandi. Íslendingar eru nefnilega félagshyggju- og jafnaðarfólk (lesist: sósíalistar) upp til hópa. Ástæða þess að félagshyggjan og jafnaðarmennskan (lesist: sósíalisminn) hefur ekki haft meiri áhrif á Íslandi er að forysta þeirra flokka sem félagshyggju- og jafnaðarfólkið (lesist: sósíalistarnir) kýs beygir sig undir kröfu auðvaldsins: Að hér verði ekkert gert sem auðvaldið sættir sig ekki við. Forysta þessara flokka telur að valið sé á milli þess að vera í ríkisstjórn sem mætir harðri stjórnarandstöðu auðvaldsins (sem á alla fjölmiðla og stýrir sterkustu áróðursmaskínunum) eða fara í skjólið innan ríkisstjórnar auðvaldsflokkanna (sögulega er það xD). Það er því innbyggt í vinstrið að svíkja kjósendur sína, félagshyggju- og jafnaðarfólkið (lesist: sósíalistana); forystan stundar stjórnmálin til að þóknast auðvaldinu, sem er höfuðandstæðingur almennings og þá sérstaklega félagshyggju- og jafnaðarfólks (lesist: sósíalistana). Kosið til vinstri en stjórn til hægri Áróður hinna ríku gegn frelsis- og réttindabaráttu hinna fátæku og valdalausu hefur verið svo heiftarlegur svo lengi að forysta félagshyggju- og jafnaðarflokka (lesist: sósíalistaflokka) afneitar kjarna þessarar baráttu, beygir sig undir auðvaldið og aðlagar kröfur sinnar grasrótar að sölum hinna ríku, kúgara þess fólks sem kýs þessa flokka. Af þessum sökum er mikilvægt að vinna aftur þau hugtök sem hin kúguðu þurfa að nota í baráttu sinni: Stéttabarátta, arðrán, auðvald, verkalýður og svo framvegis. En til viðbótar við hægrið verðum við því að skoða hækjur þess. Fylgi þeirra er svona samkvæmt MMR & Gallup: MMR, hægri hækjur: 20,0% VG: 10,9% Framsókn: 9,1% Gallup, hægri hækjur: 20,0% VG: 11,7% Framsókn: 8,3% Kjósendur þessara flokka kjósa til vinstri en fá stjórn til hægri. Framsókn hefur látið svona áratugum saman en VG fyrst og fremst síðustu ár. Forysta þessara flokka er meginástæða þess í dag að félagshyggju- og jafnaðarfólkið (lesist: sósíalistarnir), sem eru meirihluti almennings, fær ekki þau stjórnvöld og ekki þá stefnu sem þeir vilja og eiga skilið. Forysta Alþýðuflokksins og síðar Samfylkingarinnar var í þessu hlutverki forystu VG á síðustu öld og fram til þess, en í dag er það fyrst og fremst forysta VG og Framsóknar sem er hindrunin fyrir því að almenningur fái þá samfélagsþróun sem meirihlutinn vill. Að grasrótin sprengi af sér forystu VG og Framsóknar Gagnvart þessu eru tvær lausnir: Annars vegar að þurrka þessa flokka út í kosningum svo engri forystu þeirra flokka sem sækir fylgi til félagshyggju- og jafnaðarfólks (lesist: sósíalista) muni leyfast framar að svíkja kjósendur sína. Vandinn er í raun ekki fylgi hægrisins. Það er ekkert undarlegt að það sé með um 40% fylgi, í ljósi þess að það hefur haldið völdum svo til allan lýðveldistímann og sveigt allt samfélagið að sjálfum sér og beitt valdi sínu miskunnarlaust gagnvart andstæðingum sínum, náð undir sig fjölmiðlum og almennri umræðu og svo framvegis. Vandinn er forysta þessara flokka, VG og Framsóknar í dag, sem höfða til félagshyggju- og jafnaðarfólks (lesist: sósíalista) í aðdraganda kosninga en gefa síðan auðvaldinu þetta fylgi eftir kosningar. Þið eigið því ekki að hneykslast á að Sjálfstæðisflokkurinn fái 20-25% fylgi í könnunum. Þið eigið að hneykslast á að VG og Framsókn fái 20%. Hvað er að því fólki sem segist ætla að kjósa þessa tvo flokka? Hinn kosturinn er að grasrót VG og Framsóknar sprengi af sér forystuna. Hvers vegna á félagshyggju- og jafnaðarfólk (lesist: sósíalistar) að sætta sig við forystu sem ber auðvaldið til valda? Ykkur finnst kannski skrítið að ég tali svona um kjósendur Framsóknar, en stór hluti þeirra er samvinnufólk, sem í grunninn er sósíalískt, félagshyggju- og jafnaðarfólk, þótt arfleið flokksins banni honum að tala út frá þessum staðreyndum. Breiðfylking gegn alræði auðvaldsins Komandi kosningar munu snúast um þessar víglínur. Ætlum við enn og aftur, áfram og endalaust, að sætta okkur við alræði auðvaldsins? Næstu kosningar verða um réttlæti, hvort við eigum að byggja hér upp réttlátt samfélag. Til að það geti gerst þurfa sósíalistar að stilla sér svo upp og heyja baráttu sína svo að þeir geti dregið til sín fylgi sem á vondum degi myndi kjósa VG, Framsókn eða sitja bara heima. Kosningarnar munu snúast um breiðfylkingu gegn alræði auðvaldsins, gegn eyðileggingaráhrifum nýfrjálshyggjunnar og með völdum almennings yfir eigin lífi, eigin samfélagi og eigin framtíð. Höfundur er félagi í Sósíalistaflokki Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Smári Egilsson Alþingiskosningar 2021 Alþingi Mest lesið Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson Skoðun Þegar náttúruvinir hitta frambjóðendur. Hjálpartæki kjósandans Stefán Jón Hafstein Skoðun BRCA Elín Íris Fanndal Jónasdóttir Skoðun Eitt heimili, ein fjölskylda og ein heilsa Pétur Heimisson Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson skrifar Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson skrifar Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Þegar náttúruvinir hitta frambjóðendur. Hjálpartæki kjósandans Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson skrifar Skoðun Eitt heimili, ein fjölskylda og ein heilsa Pétur Heimisson skrifar Skoðun BRCA Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir skrifar Skoðun Í upphafi skal endinn skoða.. Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld, virðið frumbyggjaréttinn í íslensku samfélagi Sæmundur Einarsson skrifar Skoðun Handleiðsla og vellíðan í starfi Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Eldgos og innviðir: Tryggjum öryggi Suðurnesja Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Er aukin einkavæðing lausnin? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Samfélag á krossgötum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Hvað er vandamálið? Alexandra Briem skrifar Skoðun Au pair fyrirkomulagið – barn síns tíma? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fontur – hiti þrjú stig Stefán Steingrímur Bergsson skrifar Skoðun Bankinn gefur, bankinn tekur Breki Karlsson skrifar Skoðun Hægt og hljótt Dofri Hermannsson skrifar Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar Skoðun Gervigóðmennska fyrir almannafé Kári Allansson skrifar Sjá meira
Samkvæmt MMR & Gallup er hreina hægrið með 42-43% fylgi. Sjá hér: MMR, hægrið: 41,8% Sjálfstæðisflokkur: 24,4% Miðflokkur: 8,6% Viðreisn: 8,8% Gallup, hægrið: 42,8% Sjálfstæðisflokkur: 23,7% Miðflokkur: 9,1% Viðreisn: 10,0% Fylgi Sjálfstæðisflokks og Miðflokks er læst saman, þegar Miðflokkur stækkar minnkar Sjálfstæðisflokkurinn og öfugt. Í raun er þetta sami flokkurinn, sækir fylgi til sama fólksins. Þó ekki að öllu leyti; þannig að allir sem lyst hafa á að kjósa Sjálfstæðisflokkinn geti kosið Sigmund Davíð & co. En þetta er sama mengið, Miðflokkurinn er hlutmengi Sjálfstæðisflokksins. Svik við kjósendur Viðreisn telur sig eiga sóknarfæri út fyrir þessa hægri búbblu, að flokkurinn geti skilið sig frá Samfylkingunni (sem hefur sætt sig við að vera einskonar síamstvíburi hins óða nýfrjálshyggjuflokks Viðreisnar) á síðustu mánuðum kosningabaráttunnar og náð fylgi fyrir svo sem einum þingmanni frá fólki sem skilgreinir sig sem frjálslynda miðju. En heilt yfir nær hægrið ekki mikið ofar en þetta. Á góðum degi munu þessir flokkar fá samanlagt 40%. Á vondum degi 45%. En hægrið mun aldrei ná meirihluta í kosningum á Íslandi. Íslendingar eru nefnilega félagshyggju- og jafnaðarfólk (lesist: sósíalistar) upp til hópa. Ástæða þess að félagshyggjan og jafnaðarmennskan (lesist: sósíalisminn) hefur ekki haft meiri áhrif á Íslandi er að forysta þeirra flokka sem félagshyggju- og jafnaðarfólkið (lesist: sósíalistarnir) kýs beygir sig undir kröfu auðvaldsins: Að hér verði ekkert gert sem auðvaldið sættir sig ekki við. Forysta þessara flokka telur að valið sé á milli þess að vera í ríkisstjórn sem mætir harðri stjórnarandstöðu auðvaldsins (sem á alla fjölmiðla og stýrir sterkustu áróðursmaskínunum) eða fara í skjólið innan ríkisstjórnar auðvaldsflokkanna (sögulega er það xD). Það er því innbyggt í vinstrið að svíkja kjósendur sína, félagshyggju- og jafnaðarfólkið (lesist: sósíalistana); forystan stundar stjórnmálin til að þóknast auðvaldinu, sem er höfuðandstæðingur almennings og þá sérstaklega félagshyggju- og jafnaðarfólks (lesist: sósíalistana). Kosið til vinstri en stjórn til hægri Áróður hinna ríku gegn frelsis- og réttindabaráttu hinna fátæku og valdalausu hefur verið svo heiftarlegur svo lengi að forysta félagshyggju- og jafnaðarflokka (lesist: sósíalistaflokka) afneitar kjarna þessarar baráttu, beygir sig undir auðvaldið og aðlagar kröfur sinnar grasrótar að sölum hinna ríku, kúgara þess fólks sem kýs þessa flokka. Af þessum sökum er mikilvægt að vinna aftur þau hugtök sem hin kúguðu þurfa að nota í baráttu sinni: Stéttabarátta, arðrán, auðvald, verkalýður og svo framvegis. En til viðbótar við hægrið verðum við því að skoða hækjur þess. Fylgi þeirra er svona samkvæmt MMR & Gallup: MMR, hægri hækjur: 20,0% VG: 10,9% Framsókn: 9,1% Gallup, hægri hækjur: 20,0% VG: 11,7% Framsókn: 8,3% Kjósendur þessara flokka kjósa til vinstri en fá stjórn til hægri. Framsókn hefur látið svona áratugum saman en VG fyrst og fremst síðustu ár. Forysta þessara flokka er meginástæða þess í dag að félagshyggju- og jafnaðarfólkið (lesist: sósíalistarnir), sem eru meirihluti almennings, fær ekki þau stjórnvöld og ekki þá stefnu sem þeir vilja og eiga skilið. Forysta Alþýðuflokksins og síðar Samfylkingarinnar var í þessu hlutverki forystu VG á síðustu öld og fram til þess, en í dag er það fyrst og fremst forysta VG og Framsóknar sem er hindrunin fyrir því að almenningur fái þá samfélagsþróun sem meirihlutinn vill. Að grasrótin sprengi af sér forystu VG og Framsóknar Gagnvart þessu eru tvær lausnir: Annars vegar að þurrka þessa flokka út í kosningum svo engri forystu þeirra flokka sem sækir fylgi til félagshyggju- og jafnaðarfólks (lesist: sósíalista) muni leyfast framar að svíkja kjósendur sína. Vandinn er í raun ekki fylgi hægrisins. Það er ekkert undarlegt að það sé með um 40% fylgi, í ljósi þess að það hefur haldið völdum svo til allan lýðveldistímann og sveigt allt samfélagið að sjálfum sér og beitt valdi sínu miskunnarlaust gagnvart andstæðingum sínum, náð undir sig fjölmiðlum og almennri umræðu og svo framvegis. Vandinn er forysta þessara flokka, VG og Framsóknar í dag, sem höfða til félagshyggju- og jafnaðarfólks (lesist: sósíalista) í aðdraganda kosninga en gefa síðan auðvaldinu þetta fylgi eftir kosningar. Þið eigið því ekki að hneykslast á að Sjálfstæðisflokkurinn fái 20-25% fylgi í könnunum. Þið eigið að hneykslast á að VG og Framsókn fái 20%. Hvað er að því fólki sem segist ætla að kjósa þessa tvo flokka? Hinn kosturinn er að grasrót VG og Framsóknar sprengi af sér forystuna. Hvers vegna á félagshyggju- og jafnaðarfólk (lesist: sósíalistar) að sætta sig við forystu sem ber auðvaldið til valda? Ykkur finnst kannski skrítið að ég tali svona um kjósendur Framsóknar, en stór hluti þeirra er samvinnufólk, sem í grunninn er sósíalískt, félagshyggju- og jafnaðarfólk, þótt arfleið flokksins banni honum að tala út frá þessum staðreyndum. Breiðfylking gegn alræði auðvaldsins Komandi kosningar munu snúast um þessar víglínur. Ætlum við enn og aftur, áfram og endalaust, að sætta okkur við alræði auðvaldsins? Næstu kosningar verða um réttlæti, hvort við eigum að byggja hér upp réttlátt samfélag. Til að það geti gerst þurfa sósíalistar að stilla sér svo upp og heyja baráttu sína svo að þeir geti dregið til sín fylgi sem á vondum degi myndi kjósa VG, Framsókn eða sitja bara heima. Kosningarnar munu snúast um breiðfylkingu gegn alræði auðvaldsins, gegn eyðileggingaráhrifum nýfrjálshyggjunnar og með völdum almennings yfir eigin lífi, eigin samfélagi og eigin framtíð. Höfundur er félagi í Sósíalistaflokki Íslands.
Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar
Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar
Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun