Til hvers að kjósa? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar 27. ágúst 2021 07:31 Það er því miður svo að allt of margir spyrja sig eftirfarandi spurningar: „Til hvers á ég að kjósa?“. Í kjölfarið fylgja oft setningar eins og „Það breytist aldrei neitt“ eða „Það skiptir engu máli hver er kosinn, það svíkja allir allt.“ Þessar tilfinningar eru ekki úr lausu loft gripnar. Margir þeirra sem hafa misst vonina á að nokkuð muni breytast eru fólk sem hefur samviskusamlega mætt á kjörstað alla sína tíð. Þetta er fólk á öllum aldri, fólk sem hefur leyft sér að trúa loforðum stjórnmálamanna sem síðan reyndust orðin tóm. Þó að ég skilji þessar tilfinningar vel og hafi fundið fyrir þeim sjálf, þá óttast ég hvaða afleiðingar þær kunna að hafa. Ég er sannfærð um að við megum ekki leyfa þeim að ná yfirhöndinni, því þá fyrst er lýðræðið í hættu. Með því að gefast upp, eða skila auðu, þá erum við í raun að greiða atkvæði með óbreyttu ástandi. Þeir sem eru sáttir við ástandið eins og það er nú munu nefnilega mæta glaðir á kjörstað og styrkja stöðu sína og sinna enn frekar. Vonleysi og aðgerðaleysi okkar hinna er vatn á þeirra myllu. Hvað er til ráða? Það fyrsta er að leyfa sér ekki að gefast upp heldur ákveða að mæta á kjörstað og taka svo upplýsta ákvörðun um hvað skuli kjósa. Til að taka upplýsta ákvörðun þarf að kynna sér flokkana. Það þarf að skoða meira en kosningaloforðin. Það þarf að skoða hvernig framganga þeirra á Alþingi rímar við kosningaloforðin. Hvernig ríma t.d. kosningaloforð stjórnarflokkana um að bæta heilbrigðiskerfið eða hag aldraðra við gjörðir þeirra á þingi? Hafa þeir lofað þessu áður? Og ef þeir telja þetta mikilvægt, af hverju eru þeir þá ekki löngu búnir að hrinda loforðunum í framkvæmd? Eru þeir kannski bara að dusta aftur rykið af áður notuðum og vanefndum kosningaloforðum? Hvort hafa þessir flokkar sett fólk eða fjármálakerfi í forgang? Hvort hafa þessir flokkar varið hagsmuni heildarinnar, fólksins, eða sérhagsmuni hinna fáu og útvöldu? Er líklegt að þeir muni hegða sér allt öðru vísi að þessum kosningum loknum en eftir þær síðustu? Eða er líklegra að áratugalangt hegðunarmynstur muni endurtaka sig enn einu sinni? Til að spá fyrir um gjörðir framtíðar þarf að skoða gjörðir fortíðar Þetta er ekki hlutlaus pólitísk grein. Ég skipa í 1. sæti fyrir Flokk fólksins í Suðurkjördæmi og lesendur geta dæmt orð mín út frá því. En þó ég sé ekki hlutlaus þá er það staðreynd sem ekki verður á móti mælt að Flokkur fólksins hefur barist fyrir þá sem verst standa í samfélaginu, hvort sem þeir eru sjúkir, aldraðir eða öryrkjar og hefur í þeirri baráttu mætt gríðarlegri andstöðu inni á hinu háa Alþingi. Engu að síður er allt það sem Flokkur fólksins hefur barist fyrir nákvæmlega sömu málefnin og hinir flokkarnir keppast við að lofa í dag. Þetta eru allt mál sem fyrir löngu hefði verið að hægt að koma til framkvæmda EF vilji væri fyrir hendi. Vilji þessara flokka til að tryggja hinum verst settu mannsæmandi líf hefur ekki verið fyrir hendi. Hann er ekki fyrir hendi og hann verður ekki fyrir hendi eftir þessar kosningar frekar en hinar fyrri, hvað sem öllum fagurgala líður. Flokkur fólksins hefur lagt fram nær 40 mál á liðnu kjörtímabili. Mörg þeirra eru komin á loforðalista hinna flokkanna nú rétt fyrir kosningar. Þessi mál mættu annað hvort harðri andstöðu eða tómlæti á Alþingi. Samt keppast flokkarnir nú við að eigna sér þessi málefni þrátt fyrir að hafa staðið í vegi þeirra þegar atkvæði voru greidd í þingsal. Engu að síður fékk Flokkur fólksins þrjú þingmannamál samþykkt, sem er þakkarvert, en þau hefðu átt að vera miklu fleiri. Eftir stendur að hljóð og mynd þurfa að fara saman og það er virkilega holur hljómur í loforðum þeirra sem hafa komið fram með þessum hætti. Ekki „kosningamál“ heldur okkar hjartans mál Loforð Flokks fólksins eru ekki bara orðin tóm. Flokkurinn hefur nú þegar lagt flest þeirra fram og barist fyrir framgangi þeirra. Hann er ekki að finna þau upp sem „góða hugmynd sem gengur í kjósendur“ rétt fyrir kosningar. Það sama má segja um mig sjálfa. Ég hef barist frá hruni og síðustu 4 ár sem formaður Hagsmunasamtaka heimilanna, fyrir því að hagsmunir heimilanna, sérstaklega hvað húsnæðismál varðar, séu settir framar hagsmunum fjármálafyrirtækja. Þessa barátta, sem hefur bæði snúist um að berjast fyrir og verja þau réttindi sem hagsmunaaðilar vilja svipta almenning, hefur alfarið verið unnin í sjálfboðavinnu og af hugsjón. Málefni og loforð okkar í Flokki fólksins eru ekki „kosningamál“ heldur okkar hjartans mál. Við munum aldrei hætta að berjast fyrir þeim og við munum aldrei gefast upp. Ekki sleppa því að fara inn í kjörklefann í haust og leggja þitt lóð á vogarskálar breytinga. Taktu upplýsta ákvörðun. Settu X við F – fyrir þína framtíð! Höfundur er formaður Hagsmunasamtaka heimilanna og oddviti Flokks fólksins í Suðurkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Flokkur fólksins Alþingiskosningar 2021 Skoðun: Kosningar 2021 Ásthildur Lóa Þórsdóttir Mest lesið Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Skoðun Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Sjá meira
Það er því miður svo að allt of margir spyrja sig eftirfarandi spurningar: „Til hvers á ég að kjósa?“. Í kjölfarið fylgja oft setningar eins og „Það breytist aldrei neitt“ eða „Það skiptir engu máli hver er kosinn, það svíkja allir allt.“ Þessar tilfinningar eru ekki úr lausu loft gripnar. Margir þeirra sem hafa misst vonina á að nokkuð muni breytast eru fólk sem hefur samviskusamlega mætt á kjörstað alla sína tíð. Þetta er fólk á öllum aldri, fólk sem hefur leyft sér að trúa loforðum stjórnmálamanna sem síðan reyndust orðin tóm. Þó að ég skilji þessar tilfinningar vel og hafi fundið fyrir þeim sjálf, þá óttast ég hvaða afleiðingar þær kunna að hafa. Ég er sannfærð um að við megum ekki leyfa þeim að ná yfirhöndinni, því þá fyrst er lýðræðið í hættu. Með því að gefast upp, eða skila auðu, þá erum við í raun að greiða atkvæði með óbreyttu ástandi. Þeir sem eru sáttir við ástandið eins og það er nú munu nefnilega mæta glaðir á kjörstað og styrkja stöðu sína og sinna enn frekar. Vonleysi og aðgerðaleysi okkar hinna er vatn á þeirra myllu. Hvað er til ráða? Það fyrsta er að leyfa sér ekki að gefast upp heldur ákveða að mæta á kjörstað og taka svo upplýsta ákvörðun um hvað skuli kjósa. Til að taka upplýsta ákvörðun þarf að kynna sér flokkana. Það þarf að skoða meira en kosningaloforðin. Það þarf að skoða hvernig framganga þeirra á Alþingi rímar við kosningaloforðin. Hvernig ríma t.d. kosningaloforð stjórnarflokkana um að bæta heilbrigðiskerfið eða hag aldraðra við gjörðir þeirra á þingi? Hafa þeir lofað þessu áður? Og ef þeir telja þetta mikilvægt, af hverju eru þeir þá ekki löngu búnir að hrinda loforðunum í framkvæmd? Eru þeir kannski bara að dusta aftur rykið af áður notuðum og vanefndum kosningaloforðum? Hvort hafa þessir flokkar sett fólk eða fjármálakerfi í forgang? Hvort hafa þessir flokkar varið hagsmuni heildarinnar, fólksins, eða sérhagsmuni hinna fáu og útvöldu? Er líklegt að þeir muni hegða sér allt öðru vísi að þessum kosningum loknum en eftir þær síðustu? Eða er líklegra að áratugalangt hegðunarmynstur muni endurtaka sig enn einu sinni? Til að spá fyrir um gjörðir framtíðar þarf að skoða gjörðir fortíðar Þetta er ekki hlutlaus pólitísk grein. Ég skipa í 1. sæti fyrir Flokk fólksins í Suðurkjördæmi og lesendur geta dæmt orð mín út frá því. En þó ég sé ekki hlutlaus þá er það staðreynd sem ekki verður á móti mælt að Flokkur fólksins hefur barist fyrir þá sem verst standa í samfélaginu, hvort sem þeir eru sjúkir, aldraðir eða öryrkjar og hefur í þeirri baráttu mætt gríðarlegri andstöðu inni á hinu háa Alþingi. Engu að síður er allt það sem Flokkur fólksins hefur barist fyrir nákvæmlega sömu málefnin og hinir flokkarnir keppast við að lofa í dag. Þetta eru allt mál sem fyrir löngu hefði verið að hægt að koma til framkvæmda EF vilji væri fyrir hendi. Vilji þessara flokka til að tryggja hinum verst settu mannsæmandi líf hefur ekki verið fyrir hendi. Hann er ekki fyrir hendi og hann verður ekki fyrir hendi eftir þessar kosningar frekar en hinar fyrri, hvað sem öllum fagurgala líður. Flokkur fólksins hefur lagt fram nær 40 mál á liðnu kjörtímabili. Mörg þeirra eru komin á loforðalista hinna flokkanna nú rétt fyrir kosningar. Þessi mál mættu annað hvort harðri andstöðu eða tómlæti á Alþingi. Samt keppast flokkarnir nú við að eigna sér þessi málefni þrátt fyrir að hafa staðið í vegi þeirra þegar atkvæði voru greidd í þingsal. Engu að síður fékk Flokkur fólksins þrjú þingmannamál samþykkt, sem er þakkarvert, en þau hefðu átt að vera miklu fleiri. Eftir stendur að hljóð og mynd þurfa að fara saman og það er virkilega holur hljómur í loforðum þeirra sem hafa komið fram með þessum hætti. Ekki „kosningamál“ heldur okkar hjartans mál Loforð Flokks fólksins eru ekki bara orðin tóm. Flokkurinn hefur nú þegar lagt flest þeirra fram og barist fyrir framgangi þeirra. Hann er ekki að finna þau upp sem „góða hugmynd sem gengur í kjósendur“ rétt fyrir kosningar. Það sama má segja um mig sjálfa. Ég hef barist frá hruni og síðustu 4 ár sem formaður Hagsmunasamtaka heimilanna, fyrir því að hagsmunir heimilanna, sérstaklega hvað húsnæðismál varðar, séu settir framar hagsmunum fjármálafyrirtækja. Þessa barátta, sem hefur bæði snúist um að berjast fyrir og verja þau réttindi sem hagsmunaaðilar vilja svipta almenning, hefur alfarið verið unnin í sjálfboðavinnu og af hugsjón. Málefni og loforð okkar í Flokki fólksins eru ekki „kosningamál“ heldur okkar hjartans mál. Við munum aldrei hætta að berjast fyrir þeim og við munum aldrei gefast upp. Ekki sleppa því að fara inn í kjörklefann í haust og leggja þitt lóð á vogarskálar breytinga. Taktu upplýsta ákvörðun. Settu X við F – fyrir þína framtíð! Höfundur er formaður Hagsmunasamtaka heimilanna og oddviti Flokks fólksins í Suðurkjördæmi.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun