Skoðun

Ekkert póst­númer á há­lendið, takk!

Rúnar Sigurjónsson skrifar

Á dögunum gafst mér kostur á góðum fundi og spjalli við stórkostlega skemmtilega félagsmenn í Ferðaklúbbnum 4x4. Jafnframt fékk ég að kynnast starfsemi þeirra og markmiðum. Þarna fara stór samtök ferðafólks með mikinn áhuga á fjallaferðalögum um hálendi okkar. Þau sýna samt mikla ábyrgð í ferðum sínum og auðsýna umhverfinu einstaka virðingu og alúð. Allt frá stofnun ferðaklúbbsins hafa félagarnir augljóslega lagt þung lóð á vogarskálarnar til að gera landið okkar betra, staðið m.a. fyrir uppbyggingu, uppgræðslu og umhirðu á hálendi okkar sem einstakur sómi er af. Þeir hafa nýtt krafta sína í sjálfboðavinnu við að laga sár eftir óratvísa ferðamenn sem ekið hafa af leið á bílaleigubílum og grætt upp svæði sem eru í dag gróðri vaxnar vinjar en voru áður örfoka auðn.

Þetta félag hefur staðið fyrir öflugri fræðslu og innleiðingu ferðahugmynda meðal sinna félagsmanna sem hafa gert það að verkum að náttúran og umgengnin við hana er í algerum forgangi, enda er í hugum þeirra ekkert gaman að ferðast um spillta og illa umgengna náttúru. Þannig er í þeirra herbúðum unnið markvist að róttækri náttúruvernd fyrir komandi kynslóðir.

Hin visna hönd stjórnseminnar

Þrátt fyrir einstaka frammistöðu þessara samtaka eru samt öfl í landinu sem ógna ferðafrelsi þeirra. Hvaða öfl gætu það nú verið? Jú hugmyndir Vinstri grænna og fleiri um hálendisþjóðgarð. Sem sagt sú hugmynd að stofnanavæða hálendið, eins og þess sé allt í einu þörf að reka einhverja rándýra stofnun til að gera hvað? Draga úr beit sauðfjár á viðkvæmum stöðum? Nei, alls ekki. Markmiðið virðist vera að hamla ferðafrelsi fólks. Hafa vit fyrir því. Skammta því náðarsamlega takmarkaðan aðgang að eigin garði gegn greiðslu.

Ég fæ hins vegar ekki séð að neitt þurfi að breytast varðandi umgengni um hálendi Íslands. Þar er allt yfirleitt í fínum málum. Við getum um ókomna tíð treyst því að á meðan til eru dugmikil samtök á borð við 4x4 með brennandi áhuga á góðri umgengni um landið okkar, þá virkar þetta fólk eins og öflug björgunarsveit á hálendinu. Sveit fólks sem á ekkert annað en hrós skilið fyrir alúð sína gagnvart landinu sem því er svo annt um og finnst svo gaman að ferðast um af virðingu og lotningu.

Afstýrum slysi!

Sjálfur hef ég lengi verið mótfallinn hugmyndinni um hálendisþjóðgarð og eftir að hafa hitt þetta öfluga fólk í Ferðaklúbbnum 4x4 er ég enn andvígari henni en áður. Að mínu mati á þessi hugmynd bara heima í pappírstætaranum.

Nú líður senn að kosningum og þá vilja menn kynna sér stefnu stjórnmálaflokkanna í ýmsum málum. Flokkur fólksins mótmælir þessum frumvarpinni um hálendisþjóðgarð með eftirfarandi stefnuyfirlýsingu: „Við styðjum ekki takmarkanir á ferðafrelsi almennings innanlands til að njóta eigin náttúru. Hálendið er unaðsreitur sem má ekki stofnanavæða í formi þjóðgarðs með tilheyrandi ráðherraræði á kostnað almannaréttar. Við treystum heimamönnum í nærliggjandi sveitarfélögum vel til að halda utan um hálendismálin.

Það hafa ekki allir efni á utanlandsferðum og ekki síst þess vegna er gríðarlega mikilvægt að almenningur hafi greiðan aðgang að þessari endurnærandi paradís hálendisins án gjaldtöku. Íslendingar hafa notið hennar lengi, til dæmis innan vébanda útivistarfélaga, og almennt gengið vel um. Við treystum þessu fólki til að njóta hálendisins, virða það áfram og vernda í senn.“

Aðför að lýðræði

Römm forsjárhyggja, boð og bönn, einkenna frumvarp VG um Hálendisþjóðgarð og í þeim skilningi má halda því fram að frumvarpið vegi að lýðræði í landinu. Frumvarpið felur í sér að yfir 30% af Íslandi eru hrifsuð af kjörnum sveitarstjórnafulltrúm og færð í hendur forstjóra þjóðgarðsins sem heyrir beint undir ráðherra, með tilheyrandi geðþóttaákvörðunum.

Vegna þessara stóru galla og margra fleiri erum við hjá Flokki fólksins andvíg frumvarpi VG um Hálendisþjóðgarð.

Höfum hálendið bara í höndum þeirra sem kunna, vita og skilja!

Það viljum við í Flokki fólksins. X-F.

Höfundur skipar þriðja sætið á lista Flokks fólksins í Reykjavíkurkjördæmi norður. 




Skoðun

Skoðun

BRCA

Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar

Sjá meira


×