Á blóðslóð Sigríður Jónsdóttir skrifar 27. desember 2021 14:00 Fjölmiðlarnir, sem fara með fjórða valdið, eru komnir alvarlega út af sporinu. Undanfarið hafa þeir gerst ginningarfífl nokkurra lýðskrumara (Ingu Sæland og félaga) og öfgamanna (útlendra dýraverndarsamtaka og innlendra nettrölla). Þetta þríeyki telur sig hafa flett ofan af þjóðfélagsmeininu dýraníði, sem bændur beiti hross á 119 bæjum hringinn í kringum landið og fjölmiðlarnir hafa útvarpað þessum boðskap viðstöðulaust. Upphaf þessa máls var frumvarp til laga um bann við blóðmerahaldi sem Inga Sæland lagði fram til Alþingis í febrúar 2021. Frumvarpið var sett fram af mikilli vanþekkingu og þar voru flestar fullyrðingar rangar. Allmargar athugasemdir bárust þinginu, þar sem leitast var við að greina frá helstu staðreyndum varðandi blóðmerahald og blóðtöku. Eftir að nýtt þing var loksins sett í byrjun vetrar eftir langt hlé, vildi svo undarlega til að útlendu öfgasamtökin Animal Welfare Foundation (AWF) settu YouTube myndband í loftið, til þess gert að sýna hvernig bændur og dýralæknar níðast á blóðmerum á Íslandi. Þessi samtök dæla út nokkrum myndböndum í hverjum mánuði til að knýja starfsemi sína. Efnið er áróður gegn hvers kyns dýrahaldi ásamt því að auglýsa brjóstgæði samtakanna sjálfra. Tímasetning þessarar birtingar getur ekki verið tilviljun, því í kjölfarið stökk Inga Sæland aftur fram með frumvarp sitt fyrir hið nýja þing, nú með nýrri greinargerð. Hún grenjaði DÝRANÍÐ í öllum fjölmiðlum. Sönnunargagnið var YouTube myndband AWF. Fjölmiðlarnir tóku undir, hömpuðu ræmunni og kölluðu hana heimildarkvikmynd. Gagnrýnisleysið var algert. RÚV tók til dæmis drottningarviðtal við Árna Stefán Árnason, sem kallar sig dýraverndarlögfræðing en hann hafði komið fram í YouTube myndbandinu og farið þar með eintómt fleipur. Enginn virðist hafa horft almennilega á þessa mynd. Hún samanstendur einvörðungu af ólöglega fengnu myndefni og alvarlegum rangfærslum. Þeir sem þekkja til hrossarétta og blóðtöku geta séð að ekkert kemur fram á þessum myndskeiðum sem ekki á sér eðlilegar skýringar. Það hafði bara enginn fyrir því að athuga það. Allir sem töldu að málið gæti mögulega orðið vandræðalegt fyrir þá, gleyptu matreiðslu AWF og lýstu vandlætingu sinni á þessari illu meðferð á skepnum. Við sem eigum þessar merar, að ég tali nú ekki um þá sem voru svo ólánssamir að lenda í þessu myndbandi, vorum skilin eftir til að verða grýtt af lýðnum. Sá sem henti fyrsta steininum var helsti talsmaður fátækra á Íslandi, Inga Sæland, boðberi mildi og manngæsku. Ég hef verið við búskap allt mitt líf og stundað hefðbundnar búgreinar á íslenska vísu. Enga búgrein hef ég stundað sem hefur verið undir eins miklu eftirliti og blóðmerahaldið. Matvælastofnun hefur fylgst með blóðtökumerum í áratugi og alla tíð leitað að vísbendingum um að blóðgjöfin skaði þær eða komi niður á heilsu þeirra. Ef einhver merki um slíkt hefðu komið fram, hefði stofnunin örugglega bundið endi á þessa starfsemi fyrir löngu. En merarnar eru spakar, hraustar, frjósamar og lifa langa æfi við góða heilsu. Það er gaman að búa með þessar merar. Þær eru dásamlegur bústofn og samskiptin við þær eru innihaldsrík og gefandi. Þeir sem búa með blóðmerar eru ýmist bændur sem hafa stundað þetta lengi eða unga fólkið sem er að hefja sinn búskap í sveitum landsins. Það eru hreint ekki miklir möguleikar fyrir ungt fólk úti á landi nú um stundir. Atvinnumöguleikar eru litlir, kaupið er lágt og allar búgreinar búa við samdrátt og erfiðleika. Við sem búum í sveit eða smáþorpi á Íslandi í dag erum ekki nema um sex prósent af fjölda fólks í landinu. Ofan á það spáir Hagstofan 60% samdrætti í mannfjölda við landbúnað, fiskveiðar og skógrækt til ársins 2035. Þetta eru þrettán ár. Við erum að hverfa. Ástandið í þjóðfélaginu er undarlegt þessa dagana. Lýðurinn heimtar blóð og fjölmiðlarnir renna á lyktina. Eftir að AWF myndbandið fór í loftið hafa fréttastofurnar misst heyrn og sjón og málefnaleg umfjöllun um merabúskap ekki verið á dagskrá. Einhverjir miðlar hafa rifjað upp þær staðreyndir sem áður voru settar fram um málið, en það hefur verið gert í hæðnistón. Sönnunargagnið liggur nefnilega fyrir á YouTube. Það þarf ekki að skoða málið frekar. Ég tala héðan úr fámenninu, þar sem við reynum að vinna fyrir okkur við sveitabúskap. Þessi rógsherferð gegn okkur bændum er óþolandi. Við erum nídd niður, þekking okkar og fagmennska að engu höfð og vísvitandi reynt að hafa af okkur lífsviðurværið með lygum og blekkingum. Ég bið fjölmiðlafólk, sem fer með fjórða valdið í þessu þjóðfélagi, að staldra við og skoða málið. Hvað hafið þið gert og hvaða málstað eruð þið að þjóna? Höfundur er búfræðikandídat, náttúru- og umhverfisfræðingur, mannréttindafrömuður og smali. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Blóðmerahald Hestar Landbúnaður Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir Skoðun Afleiðingar verkfallsaðgerða á minnstu börnin - krafa um svör Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Ólögleg meðvirkni lækna Teitur Ari Theodórsson Skoðun Verklausi milljónakennarinn Þórunn Sveinbjarnardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Húsnæðis- og skipulagsmál Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson skrifar Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Skattlögð þegar við þénum, eigum og eyðum Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson skrifar Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist skrifar Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Kyrrstöðuna verður að rjúfa! Lausn fyrir verðandi innviðaráðherra Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Íslenskan og menningararfurinn Sólveig Dagmar Þórisdóttir skrifar Skoðun Mannúðlegri úrræði Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Læknar á landsbyggðinni Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Íslensk verðtrygging á mannamáli! Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun Varðhundar kerfisins Lára Herborg Ólafsdóttir skrifar Skoðun Mótum stefnu um iðn- og tæknimenntun á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Kolkrabbinn og fjármálafjötrar Íslands Ágústa Árnadóttir skrifar Sjá meira
Fjölmiðlarnir, sem fara með fjórða valdið, eru komnir alvarlega út af sporinu. Undanfarið hafa þeir gerst ginningarfífl nokkurra lýðskrumara (Ingu Sæland og félaga) og öfgamanna (útlendra dýraverndarsamtaka og innlendra nettrölla). Þetta þríeyki telur sig hafa flett ofan af þjóðfélagsmeininu dýraníði, sem bændur beiti hross á 119 bæjum hringinn í kringum landið og fjölmiðlarnir hafa útvarpað þessum boðskap viðstöðulaust. Upphaf þessa máls var frumvarp til laga um bann við blóðmerahaldi sem Inga Sæland lagði fram til Alþingis í febrúar 2021. Frumvarpið var sett fram af mikilli vanþekkingu og þar voru flestar fullyrðingar rangar. Allmargar athugasemdir bárust þinginu, þar sem leitast var við að greina frá helstu staðreyndum varðandi blóðmerahald og blóðtöku. Eftir að nýtt þing var loksins sett í byrjun vetrar eftir langt hlé, vildi svo undarlega til að útlendu öfgasamtökin Animal Welfare Foundation (AWF) settu YouTube myndband í loftið, til þess gert að sýna hvernig bændur og dýralæknar níðast á blóðmerum á Íslandi. Þessi samtök dæla út nokkrum myndböndum í hverjum mánuði til að knýja starfsemi sína. Efnið er áróður gegn hvers kyns dýrahaldi ásamt því að auglýsa brjóstgæði samtakanna sjálfra. Tímasetning þessarar birtingar getur ekki verið tilviljun, því í kjölfarið stökk Inga Sæland aftur fram með frumvarp sitt fyrir hið nýja þing, nú með nýrri greinargerð. Hún grenjaði DÝRANÍÐ í öllum fjölmiðlum. Sönnunargagnið var YouTube myndband AWF. Fjölmiðlarnir tóku undir, hömpuðu ræmunni og kölluðu hana heimildarkvikmynd. Gagnrýnisleysið var algert. RÚV tók til dæmis drottningarviðtal við Árna Stefán Árnason, sem kallar sig dýraverndarlögfræðing en hann hafði komið fram í YouTube myndbandinu og farið þar með eintómt fleipur. Enginn virðist hafa horft almennilega á þessa mynd. Hún samanstendur einvörðungu af ólöglega fengnu myndefni og alvarlegum rangfærslum. Þeir sem þekkja til hrossarétta og blóðtöku geta séð að ekkert kemur fram á þessum myndskeiðum sem ekki á sér eðlilegar skýringar. Það hafði bara enginn fyrir því að athuga það. Allir sem töldu að málið gæti mögulega orðið vandræðalegt fyrir þá, gleyptu matreiðslu AWF og lýstu vandlætingu sinni á þessari illu meðferð á skepnum. Við sem eigum þessar merar, að ég tali nú ekki um þá sem voru svo ólánssamir að lenda í þessu myndbandi, vorum skilin eftir til að verða grýtt af lýðnum. Sá sem henti fyrsta steininum var helsti talsmaður fátækra á Íslandi, Inga Sæland, boðberi mildi og manngæsku. Ég hef verið við búskap allt mitt líf og stundað hefðbundnar búgreinar á íslenska vísu. Enga búgrein hef ég stundað sem hefur verið undir eins miklu eftirliti og blóðmerahaldið. Matvælastofnun hefur fylgst með blóðtökumerum í áratugi og alla tíð leitað að vísbendingum um að blóðgjöfin skaði þær eða komi niður á heilsu þeirra. Ef einhver merki um slíkt hefðu komið fram, hefði stofnunin örugglega bundið endi á þessa starfsemi fyrir löngu. En merarnar eru spakar, hraustar, frjósamar og lifa langa æfi við góða heilsu. Það er gaman að búa með þessar merar. Þær eru dásamlegur bústofn og samskiptin við þær eru innihaldsrík og gefandi. Þeir sem búa með blóðmerar eru ýmist bændur sem hafa stundað þetta lengi eða unga fólkið sem er að hefja sinn búskap í sveitum landsins. Það eru hreint ekki miklir möguleikar fyrir ungt fólk úti á landi nú um stundir. Atvinnumöguleikar eru litlir, kaupið er lágt og allar búgreinar búa við samdrátt og erfiðleika. Við sem búum í sveit eða smáþorpi á Íslandi í dag erum ekki nema um sex prósent af fjölda fólks í landinu. Ofan á það spáir Hagstofan 60% samdrætti í mannfjölda við landbúnað, fiskveiðar og skógrækt til ársins 2035. Þetta eru þrettán ár. Við erum að hverfa. Ástandið í þjóðfélaginu er undarlegt þessa dagana. Lýðurinn heimtar blóð og fjölmiðlarnir renna á lyktina. Eftir að AWF myndbandið fór í loftið hafa fréttastofurnar misst heyrn og sjón og málefnaleg umfjöllun um merabúskap ekki verið á dagskrá. Einhverjir miðlar hafa rifjað upp þær staðreyndir sem áður voru settar fram um málið, en það hefur verið gert í hæðnistón. Sönnunargagnið liggur nefnilega fyrir á YouTube. Það þarf ekki að skoða málið frekar. Ég tala héðan úr fámenninu, þar sem við reynum að vinna fyrir okkur við sveitabúskap. Þessi rógsherferð gegn okkur bændum er óþolandi. Við erum nídd niður, þekking okkar og fagmennska að engu höfð og vísvitandi reynt að hafa af okkur lífsviðurværið með lygum og blekkingum. Ég bið fjölmiðlafólk, sem fer með fjórða valdið í þessu þjóðfélagi, að staldra við og skoða málið. Hvað hafið þið gert og hvaða málstað eruð þið að þjóna? Höfundur er búfræðikandídat, náttúru- og umhverfisfræðingur, mannréttindafrömuður og smali.
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar