Það var þann 11. október 2018 sem Dimma laumaði sér út um rifu á glugga þar sem hún var í pössun í Hlíðunum í Reykjavík. Hennar varð strax sárt saknað og eigendur hennar leituðu hennar statt og stöðugt, án árangurs, eins og tíðar færslur á Facebook bera vitni um.
Rétt tæpum fjórum árum síðar, í síðastliðnum september, dró þó til tíðinda. Fregnir bárust af ketti sem hafðist við í holu undir bílskúr í Hlíðunum. Kötturinn reyndist vera Dimma, eins og Vísir sagði frá á sínum tíma. Vegna örmerkis var hægt að finna eigendur Dimmu.
„Ég fékk algjört áfall, mér brá svo mikið. Ég hefði aldrei trúað því að hún myndi finnast lifandi,“ segir Björg Valgeirsdóttir, eigandi Dimmu, í samtali við Vísi.
Ábending um kött í holu undir bílskúr
Rekja má fagnaðarfundina til þess að ábending barst í haust um að köttur hafi hafst við undir holu í bílskúr í Hlíðunum, sem fyrr segir. Fulltrúar dýraverndunarfélagsins Villikatta mættu á svæðið og voru ekki lengi að hafa upp á Dimmu.
„Villikettir komu fyrir búri og hún veiddist bara það kvöld eða daginn eftir. Þau fundu örmerki, hún var geld og örmerkt sem var algjört lykilatriði því að annars hefði ekki verið hægt að finna okkur,“ segir Björg. Ástand Dimmu var nokkuð gott miðað við að hafa þurft að bjarga sjálfri sér í fjögur ár.
„Já, hún var náttúrulega grönn og úfin. Hún er hálfur norskur skógarköttur og er með síðan feld. Þannig að hún fór í klippingu og er bara öll að koma til, söm við sig,“ segir Björg.
„Hún augljóslega lifði af af því sem hendi var næst á þessum tíma. Hún er allavega mjög blíð og góð, sefur við fæturnar okkar á nóttunni og vill knús,“ segir hún ennfremur.
Lykilhlutverk Villikatta
Sjálfboðaliði Villikatta fór með Dimmu til dýralæknis í ítarlega heilsufarsskoðun eftir að hún komst í leitirnar. Dimma kom vel út úr þeirri skoðun og leit vel út eftir að annar sjálfboðaliði hafði snyrt hana til og gert fína eftir fjögurra ára veru undir bílskúr. Dimma fór í pössun hjá ættingjum eigenda hennar á meðan flutningur til Lundar í Svíþjóð var undirbúinn, en Björg og fjölskylda hennar hafði flutt þangað eftir að Dimma týndist.
Sem gefur að skilja hafði Björg gefið upp alla von á því að Dimma kæmi í leitirnar.
„Við vorum alltaf að leita að henni en það er ekki skrýtið að við höfum ekki fundið hana því að hún var að fela sig undir bílskúr.“
Aldrei kom annað til greina en að flytja Dimmu til Svíþjóðar eftir að hún fannst.
„Nei, alls ekki. Ég held að þeir sem tengjast gæludýrunum sínum geti aldrei hugsað sér neitt annað en að hafa þau hjá sér,“ segir Björg.
Eins og hún hafi aldrei farið
Dimma virðist engu hafa gleymt.
„Hún kom til okkar í lok nóvember. Það gengur rosa vel og það er augljóst mál að hún þekkti okkur öll. Hún er bara vær og góð.“
Mikil gleði ríkir með að hafa endurheimt Dimmu á heimili Bjargar sem heyrist glögglega á börnum hennar sem í bakgrunni símtalsins svara því játandi hvort að þau sé glöð með að hafa fengið Dimmu til baka.
„Ég líka, svo mikið,“ heyrist í yngra barni Bjargar í bakgrunni.
„Það er eins og hún hafi aldrei farið,“ segir Björg um hetjuna Dimmu sem komin er heim á ný.