Ályktun um vopnahlé samþykkt – en hvað svo? Linda Ósk Árnadóttir, Sema Erla Serdaroglu og Yousef Ingi Tamimi skrifa 13. nóvember 2023 07:00 Eftir mánuð af endurteknum mótmælum, fjölda samstöðufunda og stöðugum þrýstingi frá almenningi á þingfólk, eftir áskoranir frá mannréttindasamtökum og fagfélögum sem og undirskriftalista sem þúsundir Íslendinga settu nafni sitt við, brást Alþingi loksins við þeim þjóðernishreinsunum sem eiga sér nú stað á Gaza og ályktaði þann 9. nóvember s.l. samhljóða um að kalla eftir vopnahléi í árásum Ísraelsríkis á Palestínu. Eftir að hafa orðið landi og þjóð til skammar á alþjóðavettvangi með því að sitja hjá í kosningu um svipaða ályktun á vettvangi Sameinuðu þjóðanna lét Alþingi sig málið loks varða eftir ákall frá almenningi en fram að því hafði ríkisstjórnin ekki vogað sér að segja upphátt orðið vopnahlé. Síðan Alþingi Íslendinga ályktaði um að kalla eftir vopnahléi hafa hundruðir saklausra borgara verið drepnir í Palestínu. Ísrael hefur áfram ráðist á fólk á flótta og myrt það, sprengt heimili fólks og látið sprengjum rigna yfir spítala sem hefur meðal annars haft þær afleiðingar að ekki hafi verið hægt að sinna fyrirburum sem þurfa á lífsnauðsynlegri aðstoð að halda vegna skorts á rafmagni og súrefni og hafa nokkur þeirra dáið. Þjóðarmorðið heldur áfram! Ísrael hefur skýrt markmið. Markmiðið er að þurrka út palestínsku þjóðina, drepa eins marga og hægt er, reka aðra á flótta og taka yfir restina af landi og auðlindum hennar. Markmiðið er frekari nýlendustefna og þjóðernishreinsanir. Allt eru þetta skýr brot á alþjóðalögum. Það er mjög skýrt að íslenska þjóðin styður ekki þær þjóðernishreinsanir sem eiga sér stað í Palestínu og fer fram á að Alþingi beiti sér að því að stöðva þjóðarmorðið í Palestínu. Í ályktun Alþingis stendur: „Alþingi fordæmir sömuleiðis allar aðgerðir ísraelskra stjórnvalda í kjölfarið sem brjóta gegn alþjóðlegum mannúðarlögum, þ.m.t. óheyrilega þjáningu, manntjón, mannfall almennra borgara og eyðileggingu borgaralegra innviða.“ Ályktun Alþingis um vopnahlé var lítið skref í rétta átt - en hvað tekur svo við? Íslenska ríkisstjórnin var, réttilega, fljót að fordæma innrás Rússlands í Úkraínu og tekur þátt í viðskiptaþvingunum á Rússland í þeim tilgangi að þvinga rússnesk stjórnvöld til þess að fara að alþjóðalögum og láta af stríðsrekstri sínum í Úkraínu. Íslensk stjórnvöld “minnkuðu” að sama skapi stjórnmálasamband sitt við Rússland vegna innrásarinnar sem hefur haft alvarlegar afleiðingar fyrir saklausa borgara landsins og á sjálfstæði og fullveldi Úkraínu. Það er því með öllu óásættanlegt að íslenska ríkisstjórnin bregðist ekki við með afdráttarlausari hætti þegar Ísrael hefur myrt fleiri en 11 þúsund saklausa borgara Palestínu á einum mánuði, þar af yfir 4 þúsund börn, eyðilagt helming allra heimila á Gaza, ráðist á sjúkrahús og sjúkrabíla ásamt því að loka fyrir nánast allt flæði neyðabirgða, vatns, matvæla og rafmagns. Það fer ekki á milli mála að Ísrael hefur margbrotið alþjóðalög og farið gegn ályktunum öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna, ekki bara undanfarinn mánuð, ávallt án nokkurra afleiðinga. Amnesty International, Human Right Watch og ísraelsku mannréttindasamtökin B’tselem hafa öll lýst því yfir að stefna Ísraels gegn Palestínu flokkist sem aðskilnaðarstefna (e.apartheid) sem er glæpur gegn mannkyni. Að Ísland skuli eiga í stjórnmála- og viðskiptasambandi við ríki sem hefur um árabil gerst sekt um stríðsglæpi og glæpi gegn mannkyni er svartur blettur á utanríkisstefnu Íslands. Við getum og eigum að gera betur! Vægi pólitískrar ályktunar er fyrst og fremst mælt í þeim aðgerðum sem gripið er til svo kröfum hennar verður náð. Því er mikilvægt að ríkisstjórn Íslands grípi án tafar til aðgerða til þess að fylgja ályktuninni eftir og stuðla að því að fjöldamorð, stríðsglæpir og landrán ísraelskra stjórnvalda verði stöðvuð án tafar. Slíkar aðgerðir eiga að fela í sér slit á stjórnmálasambandi við Ísrael og viðskiptabann á ísraelska framleiðslu! Hvers konar diplómatískt samstarf við ísraelsk stjórnvöld sendir þau skilaboð til Ísraelsríkis að nýlendustefna þeirra og þjóðernishreinsanir séu ásættanlegar. Að sama skapi er samvinna í alþjóðlegum viðskiptum við Ísrael fjárhagslegur stuðningur við landrán þeirra, hernám og stríðsglæpi. Á meðan Ísland tekur ekki skýra afstöðu með alþjóðalögum og sýni það í verki að Ísland krefjist þess að ríki fylgi alþjóðalögum, þá ber Ísland óbeina ábyrgð á þeim fjöldamorðum sem eiga sér nú stað í Palestínu og gerir okkur öll samsek stríðsglæpum. Við neitum að vera gerð samsek í þjóðarmorði og förum því fram á að Ísland slíti stjórnmálasambandi við Ísrael og setji viðskiptabann á ríkið án tafar! Höfundar þessarar greinar eru Linda Ósk Árnadóttir, Sema Erla Serdaroglu og Yousef Ingi Tamimi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sema Erla Serdar Palestína Átök í Ísrael og Palestínu Yousef Ingi Tamimi Mest lesið Í skugga kerfis sem brást! Harpa Hildiberg Böðvarsdóttir Skoðun Jöfn vernd fyrir öll börn í veröldinni Gunnar Hersveinn Skoðun Helför Palestínumanna í beinni útsendingu – viljum við vera samsek? Ólafur Ingólfsson Skoðun Byggð í Norðvesturkjördæmi: lífæð framtíðar Íslands Ragnar Rögnvaldsson Skoðun Hættum að bregðast íslensku hryssunni Rósa Líf Darradóttir Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir Skoðun Líflínan Ingibjörg Isaksen Skoðun Metnaður eða metnaðarleysi? Sumarrós Sigurðardóttir Skoðun Börnin bíða meðan lausnin stendur auð Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir Skoðun Skoðun Skoðun Í skugga kerfis sem brást! Harpa Hildiberg Böðvarsdóttir skrifar Skoðun Jöfn vernd fyrir öll börn í veröldinni Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Helför Palestínumanna í beinni útsendingu – viljum við vera samsek? Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Byggð í Norðvesturkjördæmi: lífæð framtíðar Íslands Ragnar Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hverju hef ég stjórn á? Álfheiður Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Metnaður eða metnaðarleysi? Sumarrós Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Þetta er allt í vinnslu“ María Pétursdóttir skrifar Skoðun Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir skrifar Skoðun Iðnaðarstefna – stökkpallur inn í næsta hagvaxtarskeið Sigurður Hannesson skrifar Skoðun Hættum að bregðast íslensku hryssunni Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Börnin bíða meðan lausnin stendur auð Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Áður en það verður of seint María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Lygin lekur niður á hökuna Jón Daníelsson skrifar Skoðun Líflínan Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Ríkisfyrirtæki sem virðir ekki æðsta valdið Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Við erum hafið Guillaume Bazard skrifar Skoðun Deja Vu Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Mun mannkynið lifa af gervigreindina? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ríkisstofnun rassskellt Björn Ólafsson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir – margþættur ávinningur Ludvig Guðmundsson,Guðrún E. Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Orkuöflun á eyjaklösum - Vestmannaeyjar og Orkneyjar Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Hugrekki getur af sér hugrekki Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Húmanisminn í kærleikanum og kærleikurinn í húmanismanum Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Helför gyðinga gegn íbúum Palestínu Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Leiðréttingin leiðrétt Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson skrifar Skoðun Hvað skiptir okkur mestu máli? Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægt skref til sáttar Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Staðið með þjóðinni Hanna Katrín Friðriksson skrifar Sjá meira
Eftir mánuð af endurteknum mótmælum, fjölda samstöðufunda og stöðugum þrýstingi frá almenningi á þingfólk, eftir áskoranir frá mannréttindasamtökum og fagfélögum sem og undirskriftalista sem þúsundir Íslendinga settu nafni sitt við, brást Alþingi loksins við þeim þjóðernishreinsunum sem eiga sér nú stað á Gaza og ályktaði þann 9. nóvember s.l. samhljóða um að kalla eftir vopnahléi í árásum Ísraelsríkis á Palestínu. Eftir að hafa orðið landi og þjóð til skammar á alþjóðavettvangi með því að sitja hjá í kosningu um svipaða ályktun á vettvangi Sameinuðu þjóðanna lét Alþingi sig málið loks varða eftir ákall frá almenningi en fram að því hafði ríkisstjórnin ekki vogað sér að segja upphátt orðið vopnahlé. Síðan Alþingi Íslendinga ályktaði um að kalla eftir vopnahléi hafa hundruðir saklausra borgara verið drepnir í Palestínu. Ísrael hefur áfram ráðist á fólk á flótta og myrt það, sprengt heimili fólks og látið sprengjum rigna yfir spítala sem hefur meðal annars haft þær afleiðingar að ekki hafi verið hægt að sinna fyrirburum sem þurfa á lífsnauðsynlegri aðstoð að halda vegna skorts á rafmagni og súrefni og hafa nokkur þeirra dáið. Þjóðarmorðið heldur áfram! Ísrael hefur skýrt markmið. Markmiðið er að þurrka út palestínsku þjóðina, drepa eins marga og hægt er, reka aðra á flótta og taka yfir restina af landi og auðlindum hennar. Markmiðið er frekari nýlendustefna og þjóðernishreinsanir. Allt eru þetta skýr brot á alþjóðalögum. Það er mjög skýrt að íslenska þjóðin styður ekki þær þjóðernishreinsanir sem eiga sér stað í Palestínu og fer fram á að Alþingi beiti sér að því að stöðva þjóðarmorðið í Palestínu. Í ályktun Alþingis stendur: „Alþingi fordæmir sömuleiðis allar aðgerðir ísraelskra stjórnvalda í kjölfarið sem brjóta gegn alþjóðlegum mannúðarlögum, þ.m.t. óheyrilega þjáningu, manntjón, mannfall almennra borgara og eyðileggingu borgaralegra innviða.“ Ályktun Alþingis um vopnahlé var lítið skref í rétta átt - en hvað tekur svo við? Íslenska ríkisstjórnin var, réttilega, fljót að fordæma innrás Rússlands í Úkraínu og tekur þátt í viðskiptaþvingunum á Rússland í þeim tilgangi að þvinga rússnesk stjórnvöld til þess að fara að alþjóðalögum og láta af stríðsrekstri sínum í Úkraínu. Íslensk stjórnvöld “minnkuðu” að sama skapi stjórnmálasamband sitt við Rússland vegna innrásarinnar sem hefur haft alvarlegar afleiðingar fyrir saklausa borgara landsins og á sjálfstæði og fullveldi Úkraínu. Það er því með öllu óásættanlegt að íslenska ríkisstjórnin bregðist ekki við með afdráttarlausari hætti þegar Ísrael hefur myrt fleiri en 11 þúsund saklausa borgara Palestínu á einum mánuði, þar af yfir 4 þúsund börn, eyðilagt helming allra heimila á Gaza, ráðist á sjúkrahús og sjúkrabíla ásamt því að loka fyrir nánast allt flæði neyðabirgða, vatns, matvæla og rafmagns. Það fer ekki á milli mála að Ísrael hefur margbrotið alþjóðalög og farið gegn ályktunum öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna, ekki bara undanfarinn mánuð, ávallt án nokkurra afleiðinga. Amnesty International, Human Right Watch og ísraelsku mannréttindasamtökin B’tselem hafa öll lýst því yfir að stefna Ísraels gegn Palestínu flokkist sem aðskilnaðarstefna (e.apartheid) sem er glæpur gegn mannkyni. Að Ísland skuli eiga í stjórnmála- og viðskiptasambandi við ríki sem hefur um árabil gerst sekt um stríðsglæpi og glæpi gegn mannkyni er svartur blettur á utanríkisstefnu Íslands. Við getum og eigum að gera betur! Vægi pólitískrar ályktunar er fyrst og fremst mælt í þeim aðgerðum sem gripið er til svo kröfum hennar verður náð. Því er mikilvægt að ríkisstjórn Íslands grípi án tafar til aðgerða til þess að fylgja ályktuninni eftir og stuðla að því að fjöldamorð, stríðsglæpir og landrán ísraelskra stjórnvalda verði stöðvuð án tafar. Slíkar aðgerðir eiga að fela í sér slit á stjórnmálasambandi við Ísrael og viðskiptabann á ísraelska framleiðslu! Hvers konar diplómatískt samstarf við ísraelsk stjórnvöld sendir þau skilaboð til Ísraelsríkis að nýlendustefna þeirra og þjóðernishreinsanir séu ásættanlegar. Að sama skapi er samvinna í alþjóðlegum viðskiptum við Ísrael fjárhagslegur stuðningur við landrán þeirra, hernám og stríðsglæpi. Á meðan Ísland tekur ekki skýra afstöðu með alþjóðalögum og sýni það í verki að Ísland krefjist þess að ríki fylgi alþjóðalögum, þá ber Ísland óbeina ábyrgð á þeim fjöldamorðum sem eiga sér nú stað í Palestínu og gerir okkur öll samsek stríðsglæpum. Við neitum að vera gerð samsek í þjóðarmorði og förum því fram á að Ísland slíti stjórnmálasambandi við Ísrael og setji viðskiptabann á ríkið án tafar! Höfundar þessarar greinar eru Linda Ósk Árnadóttir, Sema Erla Serdaroglu og Yousef Ingi Tamimi.
Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir Skoðun
Skoðun Helför Palestínumanna í beinni útsendingu – viljum við vera samsek? Ólafur Ingólfsson skrifar
Skoðun Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir skrifar
Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar
Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir – margþættur ávinningur Ludvig Guðmundsson,Guðrún E. Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Húmanisminn í kærleikanum og kærleikurinn í húmanismanum Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir Skoðun