A Genuinely Inclusive University Giti Chandra skrifar 23. mars 2025 07:03 Magnús Karl Magnússon and I had our first conversation about the University of Iceland as a genuinely inclusive space when I approached him early last year with regard to a project I was doing. Those conversations intensified when he reached out to me a few months ago because of my work in connection with gender equality and decolonizing higher education. I was impressed by his willingness to connect to people working in areas other than his own. As our discussion has progressed, I have seen how integral these concerns are to his vision of the University, its role and its internal organization. The many, extensive, conversations have ranged over a wide array of issues that have focused on the changing demographics of the University of Iceland how the now 15-20% of foreign-origin students, faculty, and administrative and service staff experience HI. Along with colleagues, we have discussed the evolving challenges of the classroom in terms of curricula, pedagogy, and interpersonal dynamics, and thought extensively about how the different origins of students and faculty impact the process of learning that is central to the University. We have looked at the ways in which the University space can be made even more accessible to people with different physical and intellectual needs. In all of these, Magnús has listened attentively, spoken to each issue with knowledge and compassion, taken suggestions seriously, and thought of solutions and innovative approaches to each issue raised. I am convinced that Magnús is deeply serious about the need to improve the University as an inclusive space for everyone. From developing the idea of a committee comprising students, faculty, and administrative staff that would look into the social and ethical aspects of the University’s investments and collaborations and advise the rector on these concerns, to the overhauling of the sexual harassment complaints mechanism so that it is more effective and accessible, to making University websites more accessible for the neuro-divergent, he recognizes that nurturing diversity will make our University stronger in every respect. Magnús has demonstrated a practical knowledge of how the University is run, how it can rise to ever-changing challenges of finances, political situations, and solidarity-building, and what the position of the rector can do to institute systemic, structural, change. He has been thinking about and advocating for the University publicly for decades now, which is amply evident in this kind of careful, practice-based, attention to the University’s running and a genuine investment in its place in society. This investment can be seen in the fact that I was only one among hundreds of students, administrators, and faculty with whom he has had similar conversations over the last many months. Anyone similarly invested will appreciate the value of Magnús as rector. Höfundur er fræðimaður við Háskóla Íslands (Associate Professor at the University of Iceland). Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Rektorskjör við Háskóla Íslands Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Skoðun Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Sjá meira
Magnús Karl Magnússon and I had our first conversation about the University of Iceland as a genuinely inclusive space when I approached him early last year with regard to a project I was doing. Those conversations intensified when he reached out to me a few months ago because of my work in connection with gender equality and decolonizing higher education. I was impressed by his willingness to connect to people working in areas other than his own. As our discussion has progressed, I have seen how integral these concerns are to his vision of the University, its role and its internal organization. The many, extensive, conversations have ranged over a wide array of issues that have focused on the changing demographics of the University of Iceland how the now 15-20% of foreign-origin students, faculty, and administrative and service staff experience HI. Along with colleagues, we have discussed the evolving challenges of the classroom in terms of curricula, pedagogy, and interpersonal dynamics, and thought extensively about how the different origins of students and faculty impact the process of learning that is central to the University. We have looked at the ways in which the University space can be made even more accessible to people with different physical and intellectual needs. In all of these, Magnús has listened attentively, spoken to each issue with knowledge and compassion, taken suggestions seriously, and thought of solutions and innovative approaches to each issue raised. I am convinced that Magnús is deeply serious about the need to improve the University as an inclusive space for everyone. From developing the idea of a committee comprising students, faculty, and administrative staff that would look into the social and ethical aspects of the University’s investments and collaborations and advise the rector on these concerns, to the overhauling of the sexual harassment complaints mechanism so that it is more effective and accessible, to making University websites more accessible for the neuro-divergent, he recognizes that nurturing diversity will make our University stronger in every respect. Magnús has demonstrated a practical knowledge of how the University is run, how it can rise to ever-changing challenges of finances, political situations, and solidarity-building, and what the position of the rector can do to institute systemic, structural, change. He has been thinking about and advocating for the University publicly for decades now, which is amply evident in this kind of careful, practice-based, attention to the University’s running and a genuine investment in its place in society. This investment can be seen in the fact that I was only one among hundreds of students, administrators, and faculty with whom he has had similar conversations over the last many months. Anyone similarly invested will appreciate the value of Magnús as rector. Höfundur er fræðimaður við Háskóla Íslands (Associate Professor at the University of Iceland).
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun