Hvernig á að drulla yfir lýðræðislegan rétt þjóðar - Örnámskeið í boði Steingríms J. Sigfússonar Ágústa Ágústsdóttir skrifar 10. desember 2020 15:31 Ef ég hef einhverntíman verið hrædd um minn lýðræðislega rétt, þá er það á þessari stundu. Að valdamaður á alþingi geti stigið fram og gólað eins og ofvaxinn strákur að rifna úr frekju, „Ég vil, ég ætla, sama hvað“ finnst mér bera sterkan keim af yfirgangi og algjörri hunsun á rétti hins almenna þjóðfélagsþegns. Lýðræði er Steingrími ekki ofarlega í huga nú sem oftar. Er ekki hægt að vernda umhverfi og náttúru Íslands nema stofna þjóðgarð ? Þeir þjóðgarðar sem nú þegar eru starfræktir eru góðir og gildir en rekstur þeirra er til skammar. Hvernig væri að byrja á að sýna þjóðinni að ríkið geti rekið þau batterí sómasamlega svo menn geti verið stoltir af ? Þjóðgarðarnir eru langsvelt fyrirbæri umkringd þungu og flóknu regluverki sem stýrt er af einu marghöfða bákni. Miðað við þá takmörkuðu fjármuni sem lagðir hafa verið í uppbyggingu Vatnajökulsþjóðgarðs þegar horft er til háleitra hugmynda við stofnun hans, þá skil ég og fleiri ekki hvernig mönnum dettur í hug að tala um „stærsta þjóðgarð Evrópu“. Úr hvaða peningabrunnum á að ausa til að koma þessu fyrirbæri á koppinn ? Það dylst engum að lausn allra mála hjá vinstri grænum eru meiri skattar. Skattar sem við þjóðin fáum að borga og eru nú þegar búnir að vera tikka inn síðustu misserin. Engan flokk veit ég eins skattaglaðan og flokk Steingríms. Hefur það fram til þessa verið erfiðleikum bundið fyrir Steingrím að heimsækja og njóta "helgidóms" síns ? Liggur hans heilaga altari undir skemmdum eða hefur honum verið meinaður aðgangur að því ? Höfum við ekki getað ferðast um og notið hálendis okkar hingað til í sátt og samlyndi öll sem eitt síðustu áratugina ? Hvað hefur allt í einu breyst svo mjög til hins verra, svo taka þurfi þriðjung Íslands úr höndum þeirra sameiginlegu landsafla sem komið hafa að uppbyggingu þess og verndun í gegnum ártugina ? Þegar óbyggðanefnd var stofnuð og þjóðlenduvinnan fór af stað kom skýrt fram að þær yrðu EKKI þjóðgarðar. Gefum fólki tækifæri á að skoða söguna aðeins og kynna sér yfirlýsingar og loforð kosinna fulltrúa sem þar sátu t.d. Þetta "einstaka tækifæri" sem fólki er talin trú um að nú sé til staðar fjallar fyrst og fremst um að stofnanavæða risastóran hluta Íslands (1/3 af öllu okkar landi). Það eitt að landsvæði sé til á korti og merkt sem þjóðgarður skapar væntingar og dregur að sér ferðamenn, eðli málsins samkvæmt. En þá er eins gott að grunnstoðirnar séu fyrir hendi sem sýnilegt er hverjum sem sjá vill, að er alls ekki. Enda farið af stað með tóma buddu og marklaus loforð. „Stærsti þjóðgarður Evrópu“ er slagorð fyllt af þjóðrembu af verstu sort og hefur ekkert með náttúruvernd eða umhverfissjónarmið að gera. Greinilegt er að þröngva á þessu í gegnum þing fyrir næstu kosningar án þess svo mikið sem að íhuga að spyrja þjóðina álits. Minnisvarði um kommúníska hugsun og stjórnun vinstri grænna. Ef Steingrímur og hans fylgisveinar sem og ríkisstjórnin í raun öll ber hag fólks raunverulega fyrir brjósti þá væri virðing fólgin í því að leyfa fólki að eiga raunverulegt val. Standa þarf að raunverulegum og dugandi kynningarfundum um allt land þar sem báðar hliðar fá að koma fram svo fólk geti myndað sér skoðun. Þetta „ranga og villandi upplýsingaflæði“ sem hæstvirtur umhverfisráðherra Guðmundur Ingi Guðbrandsson talar um eru einfaldlega raddir fólks sem vilja fá að heyrast. Og ekki bara fóllks, heldur raddir heilu sveitarfélaganna sem lýst hafa andstöðu sinni við málið. Það er fyrst og fremst villandi og rangt að tala fyrir því að hin hliðin megi ekki heyrast. Þannig fær maður í hendurnar fallega skreyttan pakka sem gleður augað en innihald sem er rotið og lyktar illa. En Steingrímur ætti að vera orðinn sérfræðingur í að pakka inn umbúðafallegum pökkum í gegnum árin. Pakkaslóðin er orðin ansi löng þar. Ég nefni hluti eins og skjaldborgina frægu. Ég nefni sálusölu vinstri grænna til ESB inngöngu, í skiptum fyrir svolítil völd eftir hrun og opnuðu flóðgátt af reglugerðarbákni frá sambandinu inn til landsins undir handleiðslu Samfylkingarinnar. Ég nefni Icesave sem Steingrímur vildi ólmur að íslenska þjóðin skrifaði undir og hefði steypt okkur í óverjandi skuld og fært okkur á silfurfati til ESB og Alþjóða gjaldeyrissjóðsins sem gjaldþrota þjóð. Bakki á Húsavík er enn eitt minnismerkið sem keyrt var í gegn á ótrúlegum hraða. Hvar er náttúruverndin þar Steingrímur ? „Hinn grenjandi minnihluti“ fer fram á að sé hlustað og borin virðing fyrir því að þegar talað sé um að leggja 1/3 af öllu okkar landi í hendur eins bákns, þá er það ekkert smámál. Þetta er eitt af stærstu málum þjóðarinnar og varðar alla sem hér búa. Ekki bara Steingrím og 65% af vísbendingum hans. Ég legg til að Steingrímur verði sér úti um barðastóran sjóhatt og góðan árabát svo hann geti róið í skjól þegar „minnihlutinn“ skrúfar frá táraflóðinu í sameiningu. Því við erum töluvert stærri en látið er af. Ágústa Ágústsdóttir íbúi á norðausturlandi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Umhverfismál Þjóðgarðar Hálendisþjóðgarður Ágústa Ágústsdóttir Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Ólögleg meðvirkni lækna Teitur Ari Theodórsson Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir Skoðun Verklausi milljónakennarinn Þórunn Sveinbjarnardóttir Skoðun Afleiðingar verkfallsaðgerða á minnstu börnin - krafa um svör Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Húsnæðis- og skipulagsmál Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson skrifar Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Skattlögð þegar við þénum, eigum og eyðum Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson skrifar Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist skrifar Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Kyrrstöðuna verður að rjúfa! Lausn fyrir verðandi innviðaráðherra Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Íslenskan og menningararfurinn Sólveig Dagmar Þórisdóttir skrifar Skoðun Mannúðlegri úrræði Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Læknar á landsbyggðinni Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Íslensk verðtrygging á mannamáli! Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun Varðhundar kerfisins Lára Herborg Ólafsdóttir skrifar Skoðun Mótum stefnu um iðn- og tæknimenntun á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Kolkrabbinn og fjármálafjötrar Íslands Ágústa Árnadóttir skrifar Sjá meira
Ef ég hef einhverntíman verið hrædd um minn lýðræðislega rétt, þá er það á þessari stundu. Að valdamaður á alþingi geti stigið fram og gólað eins og ofvaxinn strákur að rifna úr frekju, „Ég vil, ég ætla, sama hvað“ finnst mér bera sterkan keim af yfirgangi og algjörri hunsun á rétti hins almenna þjóðfélagsþegns. Lýðræði er Steingrími ekki ofarlega í huga nú sem oftar. Er ekki hægt að vernda umhverfi og náttúru Íslands nema stofna þjóðgarð ? Þeir þjóðgarðar sem nú þegar eru starfræktir eru góðir og gildir en rekstur þeirra er til skammar. Hvernig væri að byrja á að sýna þjóðinni að ríkið geti rekið þau batterí sómasamlega svo menn geti verið stoltir af ? Þjóðgarðarnir eru langsvelt fyrirbæri umkringd þungu og flóknu regluverki sem stýrt er af einu marghöfða bákni. Miðað við þá takmörkuðu fjármuni sem lagðir hafa verið í uppbyggingu Vatnajökulsþjóðgarðs þegar horft er til háleitra hugmynda við stofnun hans, þá skil ég og fleiri ekki hvernig mönnum dettur í hug að tala um „stærsta þjóðgarð Evrópu“. Úr hvaða peningabrunnum á að ausa til að koma þessu fyrirbæri á koppinn ? Það dylst engum að lausn allra mála hjá vinstri grænum eru meiri skattar. Skattar sem við þjóðin fáum að borga og eru nú þegar búnir að vera tikka inn síðustu misserin. Engan flokk veit ég eins skattaglaðan og flokk Steingríms. Hefur það fram til þessa verið erfiðleikum bundið fyrir Steingrím að heimsækja og njóta "helgidóms" síns ? Liggur hans heilaga altari undir skemmdum eða hefur honum verið meinaður aðgangur að því ? Höfum við ekki getað ferðast um og notið hálendis okkar hingað til í sátt og samlyndi öll sem eitt síðustu áratugina ? Hvað hefur allt í einu breyst svo mjög til hins verra, svo taka þurfi þriðjung Íslands úr höndum þeirra sameiginlegu landsafla sem komið hafa að uppbyggingu þess og verndun í gegnum ártugina ? Þegar óbyggðanefnd var stofnuð og þjóðlenduvinnan fór af stað kom skýrt fram að þær yrðu EKKI þjóðgarðar. Gefum fólki tækifæri á að skoða söguna aðeins og kynna sér yfirlýsingar og loforð kosinna fulltrúa sem þar sátu t.d. Þetta "einstaka tækifæri" sem fólki er talin trú um að nú sé til staðar fjallar fyrst og fremst um að stofnanavæða risastóran hluta Íslands (1/3 af öllu okkar landi). Það eitt að landsvæði sé til á korti og merkt sem þjóðgarður skapar væntingar og dregur að sér ferðamenn, eðli málsins samkvæmt. En þá er eins gott að grunnstoðirnar séu fyrir hendi sem sýnilegt er hverjum sem sjá vill, að er alls ekki. Enda farið af stað með tóma buddu og marklaus loforð. „Stærsti þjóðgarður Evrópu“ er slagorð fyllt af þjóðrembu af verstu sort og hefur ekkert með náttúruvernd eða umhverfissjónarmið að gera. Greinilegt er að þröngva á þessu í gegnum þing fyrir næstu kosningar án þess svo mikið sem að íhuga að spyrja þjóðina álits. Minnisvarði um kommúníska hugsun og stjórnun vinstri grænna. Ef Steingrímur og hans fylgisveinar sem og ríkisstjórnin í raun öll ber hag fólks raunverulega fyrir brjósti þá væri virðing fólgin í því að leyfa fólki að eiga raunverulegt val. Standa þarf að raunverulegum og dugandi kynningarfundum um allt land þar sem báðar hliðar fá að koma fram svo fólk geti myndað sér skoðun. Þetta „ranga og villandi upplýsingaflæði“ sem hæstvirtur umhverfisráðherra Guðmundur Ingi Guðbrandsson talar um eru einfaldlega raddir fólks sem vilja fá að heyrast. Og ekki bara fóllks, heldur raddir heilu sveitarfélaganna sem lýst hafa andstöðu sinni við málið. Það er fyrst og fremst villandi og rangt að tala fyrir því að hin hliðin megi ekki heyrast. Þannig fær maður í hendurnar fallega skreyttan pakka sem gleður augað en innihald sem er rotið og lyktar illa. En Steingrímur ætti að vera orðinn sérfræðingur í að pakka inn umbúðafallegum pökkum í gegnum árin. Pakkaslóðin er orðin ansi löng þar. Ég nefni hluti eins og skjaldborgina frægu. Ég nefni sálusölu vinstri grænna til ESB inngöngu, í skiptum fyrir svolítil völd eftir hrun og opnuðu flóðgátt af reglugerðarbákni frá sambandinu inn til landsins undir handleiðslu Samfylkingarinnar. Ég nefni Icesave sem Steingrímur vildi ólmur að íslenska þjóðin skrifaði undir og hefði steypt okkur í óverjandi skuld og fært okkur á silfurfati til ESB og Alþjóða gjaldeyrissjóðsins sem gjaldþrota þjóð. Bakki á Húsavík er enn eitt minnismerkið sem keyrt var í gegn á ótrúlegum hraða. Hvar er náttúruverndin þar Steingrímur ? „Hinn grenjandi minnihluti“ fer fram á að sé hlustað og borin virðing fyrir því að þegar talað sé um að leggja 1/3 af öllu okkar landi í hendur eins bákns, þá er það ekkert smámál. Þetta er eitt af stærstu málum þjóðarinnar og varðar alla sem hér búa. Ekki bara Steingrím og 65% af vísbendingum hans. Ég legg til að Steingrímur verði sér úti um barðastóran sjóhatt og góðan árabát svo hann geti róið í skjól þegar „minnihlutinn“ skrúfar frá táraflóðinu í sameiningu. Því við erum töluvert stærri en látið er af. Ágústa Ágústsdóttir íbúi á norðausturlandi
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar