Stækkun Vatnajökulsþjóðgarðs: Lögin og óvissan Jón Jónsson skrifar 30. september 2021 13:01 Þann 23. september 2021 undirritaði umhverfisráðherra reglugerð um stækkun Vatnajökulsþjóðgarðs. Reglugerðin er sett á grunni laga um Vatnajökulsþjóðgarð. Einnig höfðu verið til umfjöllunar hugmyndir um stækkun þjóðgarðsins í Skaftárhreppi, m.a. þannig að hluti Mýrdalsjökuls félli þar undir. Af því varð ekki. Málsmeðferð og aðdragandi þessara mála mun án efa kalla á frekari eftirmála en fylgja almennu kosningaþrasi. Jafnframt vekur málið upp spurningar um valdheimildir umhverfisráðherra samkvæmt sérlögum, eins og um Vatnajökulsþjóðgarð, í samanburði við náttúruverndarlög, sem byggja á því að ákvörðun um friðlýsingar hvíli náttúruverndaráætlun samþykktri af Alþingi. Rangstöðumark? Mörk Vatnajökulsþjóðgarðs skulu ákveðin í reglugerð og í 20. gr. laga 60/2007 er heimild ráðherra til reglugerðarsetningar og kveðið á um málsmeðferð. Þar kemur m.a. fram: Stjórn Vatnajökulsþjóðgarðs skal í samráði við svæðisráð og Umhverfisstofnun gera tillögu til ráðherra um reglugerð fyrir þjóðgarðinn. Í reglugerðinni skal kveðið á um stofnun þjóðgarðsins, mörk hans og rekstrarsvæða innan hans, verndun og verndarstig og staðsetningu meginstarfsstöðva. Drög að reglugerð um Vatnajökulsþjóðgarð skulu kynnt sveitarstjórnum á svæðinu, landeigendum og öðrum hagsmunaaðilum og þeim gefinn kostur á að gera athugasemdir við þau. Af rýningu fundargerða og annarra gagna virðist aðdragandinn þessi: Stjórn Vatnajökulsþjóðgarðs gerði aldrei tillögu um reglugerðarbreytingu um stækkun þjóðgarðs. Slík tillaga var því ekki unnin með samráði stjórnar við svæðisráð og Umhverfisstofnun. Kynning á reglugerðarbreytingu var aðeins til sveitarfélags sem stækkun tók til, en ekki allra sveitarfélaga svæðisráðs eða þjóðgarðsins. Í raun virðist ráðherra hafa átt frumkvæði að mögulegri stækkun og setningu reglugerðar um stækkun. Jafnvel þótt ráðherra eigi trúnaðarmenn í stjórn þjóðgarðsins virðist sú leið að vinna málið þar í gegn ekki hafa verið valin. Málið fékk e.t.v. ekki nógu góðar undirtektir eða það tók of langan tíma með réttri málsmeðferð? Með því að tillagan kemur ekki frá stjórn eru meginreglur um stjórn þjóðgarðsins ekki virtar. Stjórn á m.a. að ráðstafa fé til rekstrarsvæða og samþykkja rekstraráætlun hvers svæðis. Stækkun án tillögu stjórnar, samráðs og kynningar við öll sveitarfélög og fulltrúa svæðisráða virðist endurspegla að stjórnskipulag þjóðgarðsins verður óvirkt, a.m.k. ef það flækist fyrir. Stækkunarreglugerðin virðist alls ekki unnin í samræmi við lagaheimildir ráðherra og má líkja við rangstöðumark. Rangstöðumörk eru dæmd af og oftast þarf ekki að deila um rangstöðu við hæga skoðun. Það eru þó alltaf til þeir áhangendur sem viðurkenna ekki rangstöðu þótt hún virðist ljós. Náttúruverndarlög ættu að vera meginregla friðlýsingar Náttúruverndarlög og ákvæði um náttúruverndaráætlun Alþingis fela í sér forgangsröðun og hagsmunamat, bæði faglegt mat á þeim svæðum sem skulu friðlýst með tilliti til annarrar landnýtingar og að fjármunir málaflokksins nýtist vegna mikilvægustu svæða landsins. Við friðlýsingu samkvæmt náttúruverndarlögum eru friðlýsingarskilmálar kynntir fyrir fram. Ákvæði laga um Vatnajökulsþjóðgarð eru fáorð um fyrirkomulag stækkunar, fyrir utan áðurnefnt ákvæði um að mörk þjóðgarðs skuli ákveðin í reglugerð. Stækkun Vatnajökulsþjóðgarðs nú hvílir ekki á því að farið hafi fram sérstök greining, forgangsröðun eða hagsmunamat á mikilvægi friðlýsingar nýs svæðis. Friðlýsingarskilmálar munu ekki liggja fyrir fyrr en stjórnunar- og verndaráætlun hefur verið unnin, e.t.v. eftir 1-2 ár. Það er með engum hætti rökrétt að ráðstöfun fjármuna til náttúruverndarmála byggi ekki á forgangsröðun um mikilvægi náttúruverndarhagsmuna samkvæmt náttúruverndaráætlun. Sérmerktar fjárveitingar vegna stækkunar Vatnajökulsþjóðgarðs virðast líka takmarka lögbundið hlutverk stjórnar þjóðgarðs og svæðisráða að forgangsraða fjármunum til þeirra svæða þjóðgarðsins sem eru undir mestu álagi. Eðlileg skýring á lögum um Vatnajökulsþjóðgarð er að stækkun á að hvíla á vandaðri málsmeðferð og stefnumörkun í náttúruverndarmálum. Þá verður að líta til lagafrumvarps um þjóðgarðinn og annarra undirbúningsgagna um hvaða svæði geti fallið undir Vatnajökulsþjóðgarð með stækkun. Augljóst virðist að lagaheimildir um þjóðgarðinn geta því ekki falið í sér að, t.d. Mýrdalsjökull verði hluti Vatnajökulsþjóðgarðs, nema til komi bein stefnumörkun Alþingis eða lagabreyting. Önnur skýring leiðir til þess að hægt væri að fella allt miðhálendið undir Vatnajökulsþjóðgarð, einungis með ákvörðun ráðherra og þess sveitarfélags sem stækkun varðaði hvert sinn. Nýlegar stækkunarhugmyndir hljóta að verða tilefni til lagabreytinga sem tryggja að náttúruverndarlög verði meginregla um allar friðlýsingar. Í besta og versta falli Ef ný reglugerð um stækkun Vatnajökulsþjóðgarð fær staðist, eru áhrif þessarar stjórnsýslu ráðherra umhugsunarverð. Ráðherra getur þá friðlýst svæði með einföldum hætti og sniðgengið málsmeðferðarkröfur laga um Vatnajökulsþjóðgarð um hvernig setja skuli reglugerð fyrir þjóðgarðinn. Það þýðir í raun að sama skapi verður heimilt að fella svæði undan þjóðgarðinum með einföldum hætti. Skyndiákvarðanir án faglegs undirbúnings og samráðs (lögbundins og þess sem felst í almennri umræðu og kynningu) grafa undan þeim varanleika sem náttúruvernd á að byggja á og trúverðugleika stjórnsýslu málaflokksins. Þetta eru áhrif stjórnsýslu umhverfisráðherra í besta falli. Í versta falli geta reglugerðir um Vatnajökulsþjóðgarð sem settar eru án þess að lögákveðin málsmeðferð fari fram verið ólögmætar. Áhrifin verða óvissa í allri starfsemi þjóðgarðsins. Ferðafólk og þeir sem hafa með höndum starfsemi gætu virt að vettugi reglur þjóðgarðsins á svæði sem lagt var undir þjóðgarð með gallaðri reglugerð. Reglur á svæðinu hefðu ekki þýðingu og aðilar sem brytu reglur yrðu sýknaðir. Þá er málið í raun verst þeim sem talað hafa fyrir hálendisþjóðgarði og kynnt að hann muni í grunninn verða lýðræðislegur með aðkomu sveitarfélaga, hagsmunaaðila o.fl. Aðferðir við stækkun Vatnajökulsþjóðgarðs nú, sýna að þegar hentar verða málsferðarreglur og aðkoma hagsmunaaðila sniðgengin og ráðherra fullnýtir það vald sem sækja má með alræðisskýringu lagaheimilda. Höfundur er lögmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þjóðgarðar Umhverfismál Vatnajökulsþjóðgarður Hálendisþjóðgarður Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson skrifar Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson skrifar Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Þegar náttúruvinir hitta frambjóðendur. Hjálpartæki kjósandans Stefán Jón Hafstein skrifar Sjá meira
Þann 23. september 2021 undirritaði umhverfisráðherra reglugerð um stækkun Vatnajökulsþjóðgarðs. Reglugerðin er sett á grunni laga um Vatnajökulsþjóðgarð. Einnig höfðu verið til umfjöllunar hugmyndir um stækkun þjóðgarðsins í Skaftárhreppi, m.a. þannig að hluti Mýrdalsjökuls félli þar undir. Af því varð ekki. Málsmeðferð og aðdragandi þessara mála mun án efa kalla á frekari eftirmála en fylgja almennu kosningaþrasi. Jafnframt vekur málið upp spurningar um valdheimildir umhverfisráðherra samkvæmt sérlögum, eins og um Vatnajökulsþjóðgarð, í samanburði við náttúruverndarlög, sem byggja á því að ákvörðun um friðlýsingar hvíli náttúruverndaráætlun samþykktri af Alþingi. Rangstöðumark? Mörk Vatnajökulsþjóðgarðs skulu ákveðin í reglugerð og í 20. gr. laga 60/2007 er heimild ráðherra til reglugerðarsetningar og kveðið á um málsmeðferð. Þar kemur m.a. fram: Stjórn Vatnajökulsþjóðgarðs skal í samráði við svæðisráð og Umhverfisstofnun gera tillögu til ráðherra um reglugerð fyrir þjóðgarðinn. Í reglugerðinni skal kveðið á um stofnun þjóðgarðsins, mörk hans og rekstrarsvæða innan hans, verndun og verndarstig og staðsetningu meginstarfsstöðva. Drög að reglugerð um Vatnajökulsþjóðgarð skulu kynnt sveitarstjórnum á svæðinu, landeigendum og öðrum hagsmunaaðilum og þeim gefinn kostur á að gera athugasemdir við þau. Af rýningu fundargerða og annarra gagna virðist aðdragandinn þessi: Stjórn Vatnajökulsþjóðgarðs gerði aldrei tillögu um reglugerðarbreytingu um stækkun þjóðgarðs. Slík tillaga var því ekki unnin með samráði stjórnar við svæðisráð og Umhverfisstofnun. Kynning á reglugerðarbreytingu var aðeins til sveitarfélags sem stækkun tók til, en ekki allra sveitarfélaga svæðisráðs eða þjóðgarðsins. Í raun virðist ráðherra hafa átt frumkvæði að mögulegri stækkun og setningu reglugerðar um stækkun. Jafnvel þótt ráðherra eigi trúnaðarmenn í stjórn þjóðgarðsins virðist sú leið að vinna málið þar í gegn ekki hafa verið valin. Málið fékk e.t.v. ekki nógu góðar undirtektir eða það tók of langan tíma með réttri málsmeðferð? Með því að tillagan kemur ekki frá stjórn eru meginreglur um stjórn þjóðgarðsins ekki virtar. Stjórn á m.a. að ráðstafa fé til rekstrarsvæða og samþykkja rekstraráætlun hvers svæðis. Stækkun án tillögu stjórnar, samráðs og kynningar við öll sveitarfélög og fulltrúa svæðisráða virðist endurspegla að stjórnskipulag þjóðgarðsins verður óvirkt, a.m.k. ef það flækist fyrir. Stækkunarreglugerðin virðist alls ekki unnin í samræmi við lagaheimildir ráðherra og má líkja við rangstöðumark. Rangstöðumörk eru dæmd af og oftast þarf ekki að deila um rangstöðu við hæga skoðun. Það eru þó alltaf til þeir áhangendur sem viðurkenna ekki rangstöðu þótt hún virðist ljós. Náttúruverndarlög ættu að vera meginregla friðlýsingar Náttúruverndarlög og ákvæði um náttúruverndaráætlun Alþingis fela í sér forgangsröðun og hagsmunamat, bæði faglegt mat á þeim svæðum sem skulu friðlýst með tilliti til annarrar landnýtingar og að fjármunir málaflokksins nýtist vegna mikilvægustu svæða landsins. Við friðlýsingu samkvæmt náttúruverndarlögum eru friðlýsingarskilmálar kynntir fyrir fram. Ákvæði laga um Vatnajökulsþjóðgarð eru fáorð um fyrirkomulag stækkunar, fyrir utan áðurnefnt ákvæði um að mörk þjóðgarðs skuli ákveðin í reglugerð. Stækkun Vatnajökulsþjóðgarðs nú hvílir ekki á því að farið hafi fram sérstök greining, forgangsröðun eða hagsmunamat á mikilvægi friðlýsingar nýs svæðis. Friðlýsingarskilmálar munu ekki liggja fyrir fyrr en stjórnunar- og verndaráætlun hefur verið unnin, e.t.v. eftir 1-2 ár. Það er með engum hætti rökrétt að ráðstöfun fjármuna til náttúruverndarmála byggi ekki á forgangsröðun um mikilvægi náttúruverndarhagsmuna samkvæmt náttúruverndaráætlun. Sérmerktar fjárveitingar vegna stækkunar Vatnajökulsþjóðgarðs virðast líka takmarka lögbundið hlutverk stjórnar þjóðgarðs og svæðisráða að forgangsraða fjármunum til þeirra svæða þjóðgarðsins sem eru undir mestu álagi. Eðlileg skýring á lögum um Vatnajökulsþjóðgarð er að stækkun á að hvíla á vandaðri málsmeðferð og stefnumörkun í náttúruverndarmálum. Þá verður að líta til lagafrumvarps um þjóðgarðinn og annarra undirbúningsgagna um hvaða svæði geti fallið undir Vatnajökulsþjóðgarð með stækkun. Augljóst virðist að lagaheimildir um þjóðgarðinn geta því ekki falið í sér að, t.d. Mýrdalsjökull verði hluti Vatnajökulsþjóðgarðs, nema til komi bein stefnumörkun Alþingis eða lagabreyting. Önnur skýring leiðir til þess að hægt væri að fella allt miðhálendið undir Vatnajökulsþjóðgarð, einungis með ákvörðun ráðherra og þess sveitarfélags sem stækkun varðaði hvert sinn. Nýlegar stækkunarhugmyndir hljóta að verða tilefni til lagabreytinga sem tryggja að náttúruverndarlög verði meginregla um allar friðlýsingar. Í besta og versta falli Ef ný reglugerð um stækkun Vatnajökulsþjóðgarð fær staðist, eru áhrif þessarar stjórnsýslu ráðherra umhugsunarverð. Ráðherra getur þá friðlýst svæði með einföldum hætti og sniðgengið málsmeðferðarkröfur laga um Vatnajökulsþjóðgarð um hvernig setja skuli reglugerð fyrir þjóðgarðinn. Það þýðir í raun að sama skapi verður heimilt að fella svæði undan þjóðgarðinum með einföldum hætti. Skyndiákvarðanir án faglegs undirbúnings og samráðs (lögbundins og þess sem felst í almennri umræðu og kynningu) grafa undan þeim varanleika sem náttúruvernd á að byggja á og trúverðugleika stjórnsýslu málaflokksins. Þetta eru áhrif stjórnsýslu umhverfisráðherra í besta falli. Í versta falli geta reglugerðir um Vatnajökulsþjóðgarð sem settar eru án þess að lögákveðin málsmeðferð fari fram verið ólögmætar. Áhrifin verða óvissa í allri starfsemi þjóðgarðsins. Ferðafólk og þeir sem hafa með höndum starfsemi gætu virt að vettugi reglur þjóðgarðsins á svæði sem lagt var undir þjóðgarð með gallaðri reglugerð. Reglur á svæðinu hefðu ekki þýðingu og aðilar sem brytu reglur yrðu sýknaðir. Þá er málið í raun verst þeim sem talað hafa fyrir hálendisþjóðgarði og kynnt að hann muni í grunninn verða lýðræðislegur með aðkomu sveitarfélaga, hagsmunaaðila o.fl. Aðferðir við stækkun Vatnajökulsþjóðgarðs nú, sýna að þegar hentar verða málsferðarreglur og aðkoma hagsmunaaðila sniðgengin og ráðherra fullnýtir það vald sem sækja má með alræðisskýringu lagaheimilda. Höfundur er lögmaður.
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar