Grafið undan grunnstoð ríka samfélagsins Ragnar Þór Ingólfsson skrifar 17. september 2025 08:03 Í nýlega birtri grein skrifaði Vilhjálmur Árnason, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, að ríkisstjórnin væri að grafa undan grunnstoð samfélagsins með því að vega að fjölskyldunni. Hann vísar þar til þriggja atriða sem eigi að lækka lífskjör fólks í landinu, og lýsir þeim sem skattahækkunum á millistéttina. Athugum nánar hvað Vilhjálmur á við. Þingmaðurinn vísar til þriggja atriða. Það fyrsta snýr að afnámi úrræðis til ráðstafa séreignarsparnað á húsnæðislán. Vilhjálmur segir að þetta úrræði hafi hjálpað ungu fólki að greiða niður húsnæðislán og dregið úr greiðslubyrði á þeim tíma þegar útgjöld eru mest – sem er rétt að vissu marki. Það sem er villandi í þessu er að þetta úrræði mun enn þá vera til staðar fyrir fyrstu kaupendur, sem maður myndi halda að væri einmitt unga fólkið sem Vilhjálmur vísar til. Það má deila um það hvort aðrir en fyrstu kaupendur ættu að fá að nýta þetta úrræði en engu að síður er þetta vægast sagt villandi framsetning á álitaefninu. Annað atriðið sem þingmaðurinn vísar til er afnám svokallaðrar „samsköttunar hjóna“. Vilhjálmur segir að þetta úrræði nýtist hjónum þegar annað foreldri er með lægri tekjur eða er tímabundið utan vinnumarkaðar vegna barna – sem er rétt að vissu marki. Það sem Vilhjálmi láðist að minnast á er að þetta úrræði nýtist eingöngu þeim þar sem annað hjóna er komið í efsta skattþrep tekjuskatts! Þetta þýðir að þessi breyting mun einungis hafa áhrif á þau hjónasambönd þar sem annað þeirra er með yfir 1.350.000 kr. í mánaðarlaun! Ekki nóg með það, þá eru áhrif þessa úrræðis mjög lítil þegar viðkomandi er lítillega yfir 1.350.000 kr. viðmiðinu, heldur sjást áhrifin fyrst þegar fólk er komið í 1.500.000-1.800.000 kr. mánaðarlaun. Það er vert að spyrja sig hvers vegna við ættum að veita einstaklingum í efsta skattþrepinu, og þeim eingöngu, sérstakan skattaafslátt? Erum við virkilega að segja að hér sé verið að vega að millistéttinni þegar við erum að tala um slík laun? Hér er reiknivél sem hægt er að styðjast við og sjá hver áhrif þessarar breytinga raunverulega eru. Fólk mun enn geta nýtt sér ónýttan persónuafslátt maka og stendur ekki til að breyta því. Það sem verið er að gera er að afnema sérstakt úrræði sem nýtist einungis fólki sem er langt frá því að vera á meðallaunum, og ætti öllum að blasa við að sé sannkallað réttlætismál. Í þriðja lagi vísar Vilhjálmur til kílómetragjalds og að það séu ógagnsæ gjöld sem „hækka kostnað sérstaklega fyrir fjölskyldur á landsbyggðinni sem treysta á bíl til daglegra ferða.“ Andstaða Vilhjálms til þessa máls er ekki síst áhugaverð þar sem það var síðasta ríkisstjórn, sem samanstóð af flokki hans, sem boðaði þessar breytingar fyrst. Sjálfur fagnaði hann tilkomu kílómetragjalds opinberlega, kallað það „sanngjarna leið“ og hvatti til þess að það yrði innleitt hratt í pontu Alþingis. Skjótt skipast veður í lofti. Burtséð frá því þá hafa verið gerðar ítarlegar greiningar á þessu gjaldi og mun það ekki koma illa niður á flestum notendum. Með tilkomu kílómetragjalds munu skattar eins og olíu- og bensíngjöld falla niður, og fólk sem ekur mest þarf að kaupa meira bensín, á lægra verði? Ekki eru olíugjöld í núverandi kerfi „landsbyggðarskattur“? Kerfið er því stillt þannig af að fólk mun í flestum tilvikum ekki sjá mun á kostnaði við rekstur bifreiðar. Í stuttu máli mun kílómetragjaldið aðallega hafa áhrif á þá sem aka um á nýjustu og sparneytustu bílunum. Fólk á eldri bílum mun ekki sjá hækkun á kostnaði við notkun ökutækisins síns. Þannig fer fram ákveðin leiðrétting vegna lækkandi bifreiðaskatta sem tæknibreytingar hafa haft í för með sér og eftir því sem verður næst komist, ríkt þverpólitísk samstaða um að þurfi að leiðrétta með einhverjum hætti. Fleiri upplýsingar um þetta má finna á þessari vefslóð: https://vegirokkarallra.is/ Markmið með grein hans Vilhjálms er að teikna upp falska mynd um hvernig ríkisstjórnin sé að vega að millistéttinni, þegar sannleikurinn er sá að með þessum breytingum er verið að taka út úrræði sem nýtast fólki sem hefur langt yfir 1.350.000 kr. í mánaðarlaun, keyrir um á nýjustu og sparneytnustu bílunum og á meira en eina fasteign. Hvort það teljist vera árás á millistéttina getið þið, kæru lesendur, velt fyrir ykkur. Það sem er raunverulega að gerast er að ríkisstjórnin er í fyrsta sinn í langan tíma að vinna að umbótum sem skila sér beint til almennings. Þar ber hæst innleiðingu á nýju örorkulífeyriskerfi, nær tvöföldun á frítekjumarki ellilífeyrisþega, umbætur á fæðingarorlofi, tenging lífeyris almannatrygginga við launavísitölu, átak í uppbyggingu á hagkvæmu húsnæði, aukin þjónusta við börn með fjölþættan vanda, stórbætt heilbrigðisþjónusta á landsbyggðinni, efling geðheilbrigðisþjónustu, efling löggæslu og stóraukin framlög til viðhalds á vegakerfinu. Fólkið fyrst, svo allt hitt. Höfundur er þingmaður Flokks fólksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnar Þór Ingólfsson Flokkur fólksins Mest lesið Tala aldrei um annað en vextina Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Akranes hefur vaxið hratt – nú er tími til að hlúa að fólkinu Liv Åse Skarstad Skoðun Er íslenskan sjálfsagt mál? Logi Einarsson Skoðun Stefán Einar og helfarirnar Hjálmtýr Heiðdal Skoðun 96,7 prósent spila án vandkvæða Sigurður G. Guðjónsson Skoðun 109 milljarða kostnaður sem fyrirtækin greiða ekki Sigurpáll Ingibergsson Skoðun Þeytivinda í sundlaugina og börnin að heiman Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Hver ákveður hver tilheyrir – og hvenær? Jasmina Vajzović Skoðun Smiðurinn, spegillinn og brunarústirnar Davíð Bergmann Skoðun Manstu eftir Nagorno-Karabakh? Birgir Þórarinsson Skoðun Skoðun Skoðun Er kominn skrekkur í fullorðna fólkið? Steinar Bragi Sigurjónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk en ekki fjárfesta Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Manstu eftir Nagorno-Karabakh? Birgir Þórarinsson skrifar Skoðun 96,7 prósent spila án vandkvæða Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Smiðurinn, spegillinn og brunarústirnar Davíð Bergmann skrifar Skoðun 109 milljarða kostnaður sem fyrirtækin greiða ekki Sigurpáll Ingibergsson skrifar Skoðun Hver ákveður hver tilheyrir – og hvenær? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun Er íslenskan sjálfsagt mál? Logi Einarsson skrifar Skoðun Stafræn sjálfstæðisbarátta Íslands á 21. öldinni. Tungan, sagan og menningin undir Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Tala aldrei um annað en vextina Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akranes hefur vaxið hratt – nú er tími til að hlúa að fólkinu Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Þeytivinda í sundlaugina og börnin að heiman Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Enga skammsýni í skammdeginu Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Þegar barn verður fyrir kynferðisofbeldi Indíana Rós Ægisdóttir skrifar Skoðun Skattfrjáls ráðstöfun séreignarsparnaðar – fyrir alla! Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Stefán Einar og helfarirnar Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Bréf til varnar Hamlet eftir Kolfinnu Nikulásdóttur Björg Steinunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skaðabótalög – tímabærar breytingar Styrmir Gunnarsson,Sveinbjörn Claessen skrifar Skoðun Hvers vegna? Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Áhyggjur af breytingum á eftirliti með mannvirkjagerð og faggilding Ágúst Jónsson skrifar Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess skrifar Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason skrifar Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Sjá meira
Í nýlega birtri grein skrifaði Vilhjálmur Árnason, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, að ríkisstjórnin væri að grafa undan grunnstoð samfélagsins með því að vega að fjölskyldunni. Hann vísar þar til þriggja atriða sem eigi að lækka lífskjör fólks í landinu, og lýsir þeim sem skattahækkunum á millistéttina. Athugum nánar hvað Vilhjálmur á við. Þingmaðurinn vísar til þriggja atriða. Það fyrsta snýr að afnámi úrræðis til ráðstafa séreignarsparnað á húsnæðislán. Vilhjálmur segir að þetta úrræði hafi hjálpað ungu fólki að greiða niður húsnæðislán og dregið úr greiðslubyrði á þeim tíma þegar útgjöld eru mest – sem er rétt að vissu marki. Það sem er villandi í þessu er að þetta úrræði mun enn þá vera til staðar fyrir fyrstu kaupendur, sem maður myndi halda að væri einmitt unga fólkið sem Vilhjálmur vísar til. Það má deila um það hvort aðrir en fyrstu kaupendur ættu að fá að nýta þetta úrræði en engu að síður er þetta vægast sagt villandi framsetning á álitaefninu. Annað atriðið sem þingmaðurinn vísar til er afnám svokallaðrar „samsköttunar hjóna“. Vilhjálmur segir að þetta úrræði nýtist hjónum þegar annað foreldri er með lægri tekjur eða er tímabundið utan vinnumarkaðar vegna barna – sem er rétt að vissu marki. Það sem Vilhjálmi láðist að minnast á er að þetta úrræði nýtist eingöngu þeim þar sem annað hjóna er komið í efsta skattþrep tekjuskatts! Þetta þýðir að þessi breyting mun einungis hafa áhrif á þau hjónasambönd þar sem annað þeirra er með yfir 1.350.000 kr. í mánaðarlaun! Ekki nóg með það, þá eru áhrif þessa úrræðis mjög lítil þegar viðkomandi er lítillega yfir 1.350.000 kr. viðmiðinu, heldur sjást áhrifin fyrst þegar fólk er komið í 1.500.000-1.800.000 kr. mánaðarlaun. Það er vert að spyrja sig hvers vegna við ættum að veita einstaklingum í efsta skattþrepinu, og þeim eingöngu, sérstakan skattaafslátt? Erum við virkilega að segja að hér sé verið að vega að millistéttinni þegar við erum að tala um slík laun? Hér er reiknivél sem hægt er að styðjast við og sjá hver áhrif þessarar breytinga raunverulega eru. Fólk mun enn geta nýtt sér ónýttan persónuafslátt maka og stendur ekki til að breyta því. Það sem verið er að gera er að afnema sérstakt úrræði sem nýtist einungis fólki sem er langt frá því að vera á meðallaunum, og ætti öllum að blasa við að sé sannkallað réttlætismál. Í þriðja lagi vísar Vilhjálmur til kílómetragjalds og að það séu ógagnsæ gjöld sem „hækka kostnað sérstaklega fyrir fjölskyldur á landsbyggðinni sem treysta á bíl til daglegra ferða.“ Andstaða Vilhjálms til þessa máls er ekki síst áhugaverð þar sem það var síðasta ríkisstjórn, sem samanstóð af flokki hans, sem boðaði þessar breytingar fyrst. Sjálfur fagnaði hann tilkomu kílómetragjalds opinberlega, kallað það „sanngjarna leið“ og hvatti til þess að það yrði innleitt hratt í pontu Alþingis. Skjótt skipast veður í lofti. Burtséð frá því þá hafa verið gerðar ítarlegar greiningar á þessu gjaldi og mun það ekki koma illa niður á flestum notendum. Með tilkomu kílómetragjalds munu skattar eins og olíu- og bensíngjöld falla niður, og fólk sem ekur mest þarf að kaupa meira bensín, á lægra verði? Ekki eru olíugjöld í núverandi kerfi „landsbyggðarskattur“? Kerfið er því stillt þannig af að fólk mun í flestum tilvikum ekki sjá mun á kostnaði við rekstur bifreiðar. Í stuttu máli mun kílómetragjaldið aðallega hafa áhrif á þá sem aka um á nýjustu og sparneytustu bílunum. Fólk á eldri bílum mun ekki sjá hækkun á kostnaði við notkun ökutækisins síns. Þannig fer fram ákveðin leiðrétting vegna lækkandi bifreiðaskatta sem tæknibreytingar hafa haft í för með sér og eftir því sem verður næst komist, ríkt þverpólitísk samstaða um að þurfi að leiðrétta með einhverjum hætti. Fleiri upplýsingar um þetta má finna á þessari vefslóð: https://vegirokkarallra.is/ Markmið með grein hans Vilhjálms er að teikna upp falska mynd um hvernig ríkisstjórnin sé að vega að millistéttinni, þegar sannleikurinn er sá að með þessum breytingum er verið að taka út úrræði sem nýtast fólki sem hefur langt yfir 1.350.000 kr. í mánaðarlaun, keyrir um á nýjustu og sparneytnustu bílunum og á meira en eina fasteign. Hvort það teljist vera árás á millistéttina getið þið, kæru lesendur, velt fyrir ykkur. Það sem er raunverulega að gerast er að ríkisstjórnin er í fyrsta sinn í langan tíma að vinna að umbótum sem skila sér beint til almennings. Þar ber hæst innleiðingu á nýju örorkulífeyriskerfi, nær tvöföldun á frítekjumarki ellilífeyrisþega, umbætur á fæðingarorlofi, tenging lífeyris almannatrygginga við launavísitölu, átak í uppbyggingu á hagkvæmu húsnæði, aukin þjónusta við börn með fjölþættan vanda, stórbætt heilbrigðisþjónusta á landsbyggðinni, efling geðheilbrigðisþjónustu, efling löggæslu og stóraukin framlög til viðhalds á vegakerfinu. Fólkið fyrst, svo allt hitt. Höfundur er þingmaður Flokks fólksins.
Skoðun Stafræn sjálfstæðisbarátta Íslands á 21. öldinni. Tungan, sagan og menningin undir Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar